ندیم . [ ن َ ] (اِخ )
۞ ابراهیم بن ماهان بن بهمن ، ایرانی الاصل کوفی الولادة تمیمی القبیلة موصلی الاقامه ، مکنی به ابواسحاق ، معروف به ندیم . از اجله ٔ موسیقی دانان قرن دوم و سوم هَ . ق .است . وی فن موسیقی را نزد استادان ایرانی فراگرفت ودر آواز و نواختن عود مهارت یافت و از خاصان و مقربان دربار مهدی و هادی و هارون الرشید خلفای عباسی شد.در وصف مهارت وی در موسیقی و آواز افسانه هائی ذکر کرده اند. وفات وی به سال
213 یا
183 هَ . ق . اتفاق افتاد. (از ریحانة الادب ج
4 ص
183) (از تاریخ ابن خلکان ج
1 ص
8) (از الاغانی ج
5 ص
41) (الفهرست ابن ندیم ص
201).