نشاء
نویسه گردانی:
NŠAʼ
نشاء. [ ن َ ] (ع اِ) بوی خوش . نَشا. (منتهی الارب ). || نَشا. نشاسته . (از ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء). رجوع به نشا شود.
واژه های همانند
۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
نشاء. [ ن َ ش َءْ ] (ع اِ) ج ِ ناشی ٔ. رجوع به ناشی ٔ شود. || ج ِ نش ء. رجوع به نش ء شود.
اذنف نشاء. [ ] (اِخ ) نف نسا. نام زن حام بن نوح .(عقدالفرید چ محمد سعید العریان جزء هفتم ص 271).
نوده لشت نشاء. [ ن َ دِ هَِ ل َ ت ِ ن ِ ] (اِخ ) یا نوده بالا و پائین . دهی است ازدهستان حومه ٔ بخش لشت نشاء شهرستان رشت ، در 6 هزارگزی شمال ...
نشا. [ ن َ ] (ع اِ) بوی خوش یا رایحه و بو، مطلقاً. (از اقرب الموارد) (از المنجد). بوی خوش . (ناظم الاطباء). رجوع به نشاء شود. || مأخوذ از ن...
نشا. [ ن ِ ] (اِ) شامل . (برهان قاطع) (از برهان جامع). محتوی . (حاشیه ٔ برهان از برهان جامع). || بته ٔ پاره ای نباتات که از جائی به جای دیگ...
نشع. [ ن َ ] (ع مص ) به درشتی کشیدن چیزی را. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). به عنف چیزی را برکندن . (از اقرب الموارد) (از المنجد). مَنشَع....
نشع. [ ن َ ش َ ] (ع اِ) آبی که طعم آن بد شده است . (از المنجد) (از اقرب الموارد).
نشا کردن . [ ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) نهال نشاندن . کاشتن بته های برکنده به جای دیگر رشد را. (یادداشت مؤلف ). گیاه نورسته ای از جائی برکندن ...
لشت نشا. [ ل َ ت ِ ن ِ ] (اِخ ) نام ناحیتی از نوزده ناحیه ٔگیلان . محدود از مشرق به لاهیجان و از جنوب و مغرب به موازی رشت و از شمال به بح...