نصیة

نصیة. [ ن َ صی ی َ ] (ع اِ) خیار و برگزیده از مردم و ستور و جز آن . (منتهی الارب ) (از المنجد) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). برگزیدگان و اشراف قوم . (از متن اللغة). بهین چیز. (مهذب الاسماء). || اسم است از انتصاء به معنی برگزیدن . (از متن اللغة). || باقی مانده از مال و جز آن . (از متن اللغة). بقیة. (از اقرب الموارد) (المنجد).ج ، نَصی ّ. جج ، انصاء، اناص . (المنجد) (اقرب الموارد). || واحد نَصی ّ است به معنی نبات سبط. (از المنجد) (از اقرب الموارد). رجوع به نَصی ّ شود.