نعیم
نویسه گردانی:
NʽYM
نعیم . [ ن ُ ع َ ] (اِخ ) ابن قعنب بن عتاب بن حارث الریاحی الیربوعی ، مکنی به ابوقران و ملقب به الواقعة، از فارسان و شاعران عهد جاهلیت است . رجوع به الاعلام زرکلی ج 9 ص 14 و النقائض ج 18 ص 71 و 474 و جمهرة الانساب ص 216 و معجم ما استعجم ص 739 شود.
واژه های همانند
۱۷ مورد، زمان جستجو: ۳.۴۱ ثانیه
نعیم آباد. [ ن َ ] (اِخ ) دهی است ازبخش حومه ٔ شهرستان یزد، در 11هزارگزی جنوب یزد، در جلگه ٔ معتدل هوائی واقع است و 2569 نفر سکنه دارد. آبش ...
نعیم پاک . [ ن َ م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از اعمال شایسته است که طاعت و عبادت باشد. (برهان قاطع). || نعمت و روزی حلال و طیب ...
اهل نعیم . [ اَ ل ِ ن َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ساکنان بهشت . (آنندراج ).
نعیم قزوینی .[ ن َ م ِ ق َزْ ] (اِخ ) رجوع به نعیمای شیرازی شود.
ابن ابی نعیم . [ اِ ن ُ اَ ن ُ ع َ ] (اِخ ) فضل بن دکین . او راست کتاب تفسیر بر قرآن کریم . (ابن الندیم ).
ابراهیم بن نعیم . [ اِ م ِ ن ِ ن ُ ع َ ] (اِخ ) ابن نهام عدوی . او از صحابه ٔ حضرت رسول صلی اﷲعلیه وآله است و در وقعه ٔ حره شهیدشده . ابوبکربن...
نائم . [ ءِ ] (ع ص ) خفته . خوابیده . (آنندراج ). خسپنده . (شمس اللغات ) (ناظم الاطباء). مضطجع. (المنجد). مقابل یَقَظ به معنی بیدار. (از غیاث ال...