نغب

نغب .[ ن َ ] (ع مص ) آب دهن فروبردن . (زوزنی ). فروبردن آب دهن را به حلق . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). بلع کردن آب دهن را. (از اقرب الموارد). || خوردن آب را. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). گویند: نغب الطائر؛ حسا من الماء. (اقرب الموارد) (متن اللغة). ولایقال شرب . (متن اللغة). || جرعه جرعه خوردن آب . (از تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || چند جرعه خوردن از خنور. (از منتهی الارب ). جرعه جرعه نوشیدن از آوند. (از ناظم الاطباء) (از متن اللغة).