وای . (اِ) بر وزن لای ، چاهی را گویند که زینه پایه ها بر آن ساخته باشند تا به آسانی به ته رفته آب بردارند.
۞ || کلب بری است . (یادداشت مرحوم دهخدا). || (ص ) گمراه . (از آنندراج ) (از برهان ). || (پسوند) مزید مؤخر امکنه نظیر استوروای کفشگر. استوروای گیل . (از یادداشت های مرحوم دهخدا).