سیری نقد به از حلوای نسیه

در مناطق غربی کشور حلوای کم ارزشی از نظر بها می پزند که تنها برای پر کردن شکم از شر گرسنگی می خورد و بس.

بنابراین اگر آدمی از شدت گرسنگی در حال مرگ باشد ، گویند که همین حلوای سیاه بی ارزش را بیاورید و بخورم تا نمی رم بهتر است از این که باز درد گرسنگی را بجان بخرم تا حلوای شیرین و با ارزش (آن چیزی که به آن حلوا گوییم) برای مان بیاورند. در این موقع می گویند: سیری نقد به از حلوای نسیه

اصل: سیلی نقد (طپانچه، کشیده، ضربه دست به‌گونه) بِه از حلوای نسیه. در امثال حکم دهخدا (ج. 2، ص. 1002) چنین آمده است.