ملامت . [ م َ م َ ] (ع مص ) ملامة. رجوع به ملامة شود. || (اِمص ) سرزنش و نکوهش و با لفظ کردن و کشیدن و آمدن مستعمل . (آنندراج ). مأخوذ از ت...
ملامت کش . [ م َ م َ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) ملامت کشنده . تحمل کننده ٔ سرزنش . متحمل عتاب و مذمت : ملامت کشانند مستان یارسبکتر برد اشتر مست بار....
ملامت گو. [ م َ م َ ] (نف مرکب ) ملامت گوینده . آنکه سخنان سرزنش آمیز گوید. سرزنش کننده . ملامتگر : عابدان آفتاب از دلبر ما غافلندای ملامت گو خد...
ملامت گوی . [ م َ م َ ] (نف مرکب ) ملامت گو : ملامت گوی بی حاصل ترنج از دست نشناسددر آن معرض که چون یوسف جمال از پرده بنمائی . سعدی .ملامت...
ملامت ناک . [ م َ م َ ] (ص مرکب ) سزاوار ملامت و نکوهش . (ناظم الاطباء).
ملامت گاه . [ م َ م َ ] (اِ مرکب ) جای سرزنش . محل عتاب . ملامت زار : سوی بازار دین چو جُستی راه رَستی ار جَستی ۞ از ملامت گاه .سنائی (حدیقة...
ملامت بار. [ م َ م َ ] (نف مرکب ) توأم با ملامت . توأم با عتاب و سرزنش : سخنان ملامت بار.
ملامت زار. [ م َ م َ ] (اِ مرکب ) جای سرزنش و نکوهش بسیار و فراوان . (ناظم الاطباء). ملامت گاه : به کام دل ازآن در بیشه ٔ عزلت به سر بردم که...
دار ملامت . [ رِ م َ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیاست : کی باشد و کی تا بروم روز قیامت زین دار ملامت ، بسوی دارسلامت .(از انجمن ...
ملامت زده . [م َ م َ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ملامت کشیده . (آنندراج ). مذمت شده و نکوهیده شده و شرمسار. (ناظم الاطباء).