غلیان . [ غ َ ل َ ] (ع مص ) جوشیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) (غیاث اللغات ). جوشیدن دیگ و جز آن...
غلیان . [ غ َل ْ /غ ِل ْ ] (اِ) لفظ غلیان بمعنی حقه استعمال شود، چرا که آب حقه بسبب کشیدن به جوش می آید. بعضی غین را به قاف بدل کرده ...
غلیان شو. [ غ َل ْ / غ ِل ْ ] (اِ مرکب ) آلتی که بدان کوزه ٔ غلیان را شویند.
غلیان کش . [غ َل ْ / غ ِل ْ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) آنکه غلیان کشد.
کوزه غلیان . [ زَ / زِ غ َل ْ / غ ِل ْ ] (اِ مرکب ) رجوع به کوزه قلیان شود.
میانه غلیان . [ ن َ / ن ِ غ َل ْ ] (اِ مرکب ) جزء چوبین از غلیان که در میان سر (سرقلیان ) و آبگیر (ته قلیان یا کوزه قلیان ) واقع شده است . (از ...
غلیان کردن . [غ َل ْ / غ ِل ْ ل َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) جوشیدن . غلیان .
غلیان کشیدن . [ غ َل ْ / غ ِل ْ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) کشیدن غلیان . رجوع به غلیان شود.
حرارت غلیان . [ ح َ رَ ت ِ غ َ ل َ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حرارت لازم برای به غلیان آوردن و جوشانیدن یک جسم . (روش تهیه ٔ مواد آلی ص 11)...
غلیان نی پیچ . [ غ َل ْ / غ ِل ْ ن ِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قسمی حقه که بهندی سطک خوانند. (آنندراج ). غلیانی که بجای نی کوتاه...