۲۱۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۷ ثانیه
سیاه خانی . (اِخ ) طایفه ای از طوایف بلوچستان مرکزی ناحیه ٔ بمپور. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 99).
سیاه خیمه . [ خ َ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) رجوع به سیاه خانه شود.
سیاه دارو. (اِ مرکب ) درخت تاک صحرایی است و آنرا به عربی کرمةالبیضاء خوانند. خوشه ٔ آن ده دانه بیشتر نشود و در اول سبز باشد و در آخر سرخ گر...
سیاه دانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) شونیز است که به فارسی سیاه بیرغ گویند. (فهرست مخزن الادویه ) (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). حبةالخضراء. نانخواه . ...
سیاه درخت . [دَ / دِ رَ ] (اِ مرکب ) درختچه ای است ۞ از تیره ٔ عنابها که ویژه ٔ مرز فوقانی جنگل است . آنرا در درفک ، سیاه درخت و در کلاردشت ...
سیاه درکا. [ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بابل کنار بخش مرکزی شهرستان شاهی . دارای 650 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ بابل و چشمه . محصول ...
سیاه درون . [ دَ ] (ص مرکب ) کنایه از عاصی و گنهکار و ظالم و سنگدل . (آنندراج ) : زآن پیشتر که جامه ٔ جانت شود سیاه از مردم سیاه درون اجتناب ...
سیاه خانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) کنایه از بندیخانه . (از فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرای ناصری ) (شرفنامه ). خانه ٔ تاریک . خانه ای تاریک که زندان...
سیاه رنگ . [ رَ ] (ص مرکب ) هر چیز که رنگ آن تیره و تار باشد. (ناظم الاطباء).
سیاه سپید. [ سیاس َ / س ِ ] (ص مرکب ) هر چیز که رنگ سیاه و سپید داشته باشد. پیسه . || (اِ مرکب ) کنایه از غرب و شرق . || کنایه از شب و رو...