ژاله

نام علمی: Nerium oleander
نامهای انگلیسی:Oleander, Rose bay, Rose laural, South sea rose
نام های فارسی: خرزهره، جاروجور، گیش، کیش، ژاله، شبرنگ
خَرزَهره درختچه‌ای سمی و همیشه سبز از راسته گل‌سپاسی‌سانان (Gentianales)،تیرهٔ
خرزهرگان (Apocynaceae) است که به طور معمول در پارک‌ها برای اهداف زینتی کاشت
می‌شود.
خرزهره گیاهی است چند ساله که به صورت بوته ای و یا درختچه می روید. این گیاه که بومی
مناطق مدیترانه ای است، به عنوان گیاه زینتی در بسیاری از نقاط دنیا کاشته می شود.
خرزهره در تمام طول سال سبز بوده و دارای رشد سریعی است بطوری که معمولاً هر سال
یکبار هرس می شود. برگ های آن سبز تیره با قوامی چرمی و رگبرگ های واضح، باریک،
نیزه ای کشیده به طول 10 تا 20 سانتی متر هستند. گلها به رنگ های متنوع و در فصول گرم
ظاهر می شوند.
برگ خرزهره به برگ بیدشبیه‌است ولی از برگ بید ستبرتر و بزرگ‌تر است. گل‌های سرخ و
سفید دارد و حیوانات اگر برگ آنرا بخورند می‌میرند.
خرزهره دارای ساقه بسیار و برگهای سه تائی و گلهای رنگین که در نقاط گرم و خشک
می‌روید و همه آن بواسطه «گلیکوزوئیدهای قلبی»موجود در آن بویژه اولئاندرین سمی
است . وحشی این درختچه در جنوب ایران از جمله در حوالی جهرم و لار و جزایر خلیج فارس
و میان عباسی و سیرجان دیده شده‌است.
در نقاط گرمسیرى خرزهره در باغ ها کشت مى شود و به صورت درخت یا بوته اى بزرگ، رشد
و نمو مى کند.
در نقاط سردسیرى، خرزهره به صورت گیاهى گلدانى، و در داخل گلدان نگه دارى مى شود و
باید در محیطى باشد که دماى نسبتا مناسب یعنى بالاتر از 12 درجه سانتى گراد را داشته
باشد.
این گیاه دائم سبز است و در فصل پاییز خزان نمى کند. گل هاى خرزهره در واریته هاى
مختلف به رنگ هاى بسیار جذابى یافت مى شود. نوع ابلق آن از نظر طراحىِ منازل و آپارتمان
ها جالب است.
تکثیر:
تکثیر این گیاه از طریق قلمه گیرى بسیار آسان است و بهترین فصل قلمه گیرى آن بهار مى
باشد. قلمه ها را باید در بسترى مرطوب و گرم کاشت تا ریشه دهند، سپس قلمه هاى ریشه
دار به گلدان انتقال مى یابند.
خاک مناسب گیاه:
خاک این گیاه باید داراى مواد آلى زیادى باشد و مقدار رس آن نیز بالا باشد تا ریشه ها به
خوبى در خاک مستقر شوند.
گیاه خرزهره در سال دوم بعد از کاشت به گل مى نشیند.