ترک شیرازی

ترک شیرازی: اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را ...... غلامان و کنیزان ترک نژاد زیبا رو بودند و بدین مناسبت در ادبیات موجود ترک به معنی معشوق زیبا روی بکار رفته چنانچه حافظ گوید : * نگاری چابکی شنگی کلهدار ظریفی مه
وشی ترکی قباپوش در عین حال ( ترک شیرازی ) میتواند مربوط به نژاد هم باشد یعنی ترک زیباروی مقیم و متوطن در شیراز چنانچه سودی گوید(( بنا به قول بعضی از شیرازیها از سپاهیان هلاکو عده کثیری در شیراز توطن جسته اند و در آنجا تولید نسل نموده اند سعدی گوید : زدست ترک
خطایی کسی جفا چندان نمیبرد که من از دست ترک شیرازی و.. آن کیست کاندر رفتنش صبر از دل ما میبرد ترک از خراسان آمدست از پارس یغما میبرد حافظ مفتون زیبا رویان ترک اعم از شیرازی و یا غیر شیرازی است که هنرشان دلبری و چالاکی و دلیری و بیباکی است * ترکان پارسی گو
بخشندگان عمرند ساقی بده بشارت رندان پارسا را * آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت * چشم مخمور تو دارد ز دلم قصد جگر ترک مست است مگر میل کبابی دارد * به تنگ چشمی آن ترک لشکری نازم که حمله بر من د

این ترک شیرازی ممکن بوده است اصلا غلام یا کنیز نباشد علت چیست که عده ای واژه ی ترک رامیشنوند یاد غلام و برده میافتند. برده داری در دنیای اسلام در آن موقع، بار نژادی نداشته است.یک برده میتوانست نژادهای گوناگون داشته باشد و ممکن بود فارس یا ترک یا زنگی یا عرب باشد. درباره ی ماجرای این ترک شیرازی گمان های بسیاری رفته است. عده ای گفته اند منظور حافظ شهر شیراز در ترکستان بوده که با شیراز امروزی متفاوت است. گویا یک شهر به نام شیراز در ترکستان نیز وجود داشته است. عده ای گفته اند او معشوق حافظ بوده که در شیراز زندگی میکرده است. عده ای (مانند کاربر بالا)نیز معتقدند این شعر در وصف یک غلام بوده است(غلام در اصل در عربی به معنای پسر زیبا است نه برده). به هر حال اینکه ممدوح حافظ یک ترک ساکن شیراز باشد، بعید نمی نماید چنانکه از قدیم ترکان در فارس زیست داشتند و امروز نیز قشقایی ها در فارس ساکن هستند. از چهره های مشهور ترک نژاد اهل فارس می توان ارسلان بساسیری را نام برد که اهل فسا بود و علیه عباسیان و به نفع فاطمیان در بغداد قیام کرد.