المنه لله

المنة. [ اَ م ِن ْ ن َ ت ُ لِل ْ لاه / لِل ْ ل َه ْ ] (ع جمله ٔ اسمیه ، صوت مرکب ) منت خدای راست . (ناظم الاطباء). سپاس خدای را. شکر خدا راست . رجوع به منت و منة شود : بگذشت ز ناگهان بری بر من زد المنة ﷲ که بری خوردم از او. (صحاح الفرس ).