تُحفه درویش. هدیۀ ناقابل و کم ارزش (بیشتر ولی نه همواره، از لحاظ مادی). این عبارت بیشتر برای ابراز تواضع و فروتنی بکار برده می شود؛ وقتی دریافت کنندۀ ارمغانی و یا خدمتی از شخص ارائه کننده تشکر می نماید، شخص ارائه کننده در پاسخ برای مثال می گوید: "تحفۀ درویشی بیش نبود". رجوع شود به
تحفة و
درویش.