شاهبوی

عنبر یا شاهبو ماده ای است خوشبو و خاکستری رنگ که در معده یا روده ماهی عنبر که به آن کاشالوت هم می‌گویند تولید و روی آب دریا و کنار ساحل جمع می‌شود. گاهی هم خود ماهی را صید می کنند و آن ماده را از شکمش بیرون می‌آوردند. ماهی عنبر دارای سر بزرگ و دندان‌های تیز است و درازای بدنش تا 10 متر می رسد؛ و آن را گاو عنبر هم گفته‌اند.
نَهَنگ عَنبَر بزرگ‌ترین نهنگ دندان‌دار می‌باشد.

نهنگ‌های عنبر در تمام اقیانوس‌ها زندگی می‌کنند. حداکثر طول نرها ۱۸ متر (۶۰ پا) و ماده‌ها ۱۲ متر (۴۰ پا) است. غالباً رنگ آنها سیاه مایل به قهوه‌ای یا خاکستری تیره می‌باشد. سر بزرگ نهنگ عنبر، تقریباً ۳/۱ طول بدن را تشکیل می‌دهد در سر نهنگ عنبر، ماده روغنی اسپرماستی (Spermaceti) و روغن اسپرم وجود دارد که برای ساختن شمع مورد استفاده قرار می‌گیرد و روغن اسپرم به عنوان گریس یا روغن هم بکار می‌رود. نهنگ اسپرم در آبهای گرم و معتدل بسر می‌برد. نرهای بالغ در بهار به سوی آبهای سردتر شمال یا جنوب شنا می‌کنند، ولی ماده‌ها و نهنگ‌های جوان بصورت گروهی، در عرضهای جغرافیایی پائین‌تر باقی می‌مانند. نهنگ‌ها بطور عمده از سرپاور بزرگ تغذیه می‌کنند.

نهنگ عنبر از زیرراستهٔ آب‌بازسانان دندان‌دار (Odontoceti)، خانواده نهنگان عنبر (Physeteridae)، سردهٔ عنبری‌ها (Physeter) است.

این جانوران معمولاً تا عمق ۱۰۰۰ متری پایین می‌روند و می‌توانند بیش از یک ساعت زیر آب بمانند.[۱] نهنگ‌های عنبر در سده‌های ۱۹ و ۲۰ تا حد انقراض شکار شدند. ماده روغنی به نام عنبر از روده این نهنگ بدست می‌آید که در تهیه عطر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هرمان ملویل در کتابش با نام موبی دیک داستانی درباره صید نهنگ اسپرم نوشته است.