محذور اخلاقی

محذور اخلاقی. منع اخلاقی، آن امر اخلاقی (نه قانونی و یا شرعی) که انسان را از انجام عملی باز می دارد. واژۀ «محذور» معانی «امر مخوف»، «مانع» و «مشقت و رنج» را دارا می باشد که به اینها معنی «باز دارنده» را نیز می توان افزود. قابل ذکر است که در بسیاری از موارد «محذور اخلاقی» بطور ناصحیح «محظور اخلاقی» املاء می گردد؛ واژۀ «محظور» بمعنی «ممنوع» و «حرام کرده شده» است.

مثال:

"صریح ترین نظریۀ جدایی اخلاق و سیاست نزد ماکیاولی است که نتنها به دوگانگی اخلاق و سیاست پای می فشارد، بلکه حاکم یا شهریار را توصیه می کند برای تحکیم قدرت خویش هر محذور اخلاقی را زیر پا بگذارد. او گرچه اخلاق را لازمۀ زندگی فردی می داند، امّا پایبندی حاکم را به آن خطرناک می شمارد و می گوید: ..." (منبع: «تعامل اخلاق و سیاست»، بقلم محمد حسین هاشمی، ماهنامۀ هادی. با تصحیح در چند نکته)