سرد سخن. همان «سخن سرد» است.
توضیح: در زبان فارسی گاهی برای ابراز عواطف شاعرانه، و گاهی بدلیل وزن خاص یک
قافیه، مکان های معمول صفت و موصوف (اول موصوف بعد صفت) با یکدیگر تعویض می شوند.
سخن سرد. سخن که از روی دلتنگی و غم و بدحالی و پژمردگی یا بی اعتنایی و نفرت و بیزاری گفته شود. سخن بیمزه. گفتار موهن و بی اصل. (منبع:
لغتنامۀ دهخدا -- رجوع شود به واژۀ «
سرد»)
امثال:"سخن گر نرفتی بدینگونه سرد
ترا و ورا نیستی دل بدرد."
(فردوسی)"ببخشود بر حال مسکین مرد
فروخورد خشم سخنهای سرد."
(سعدی)