عرصه و اعیان
نویسه گردانی:
ʽRṢH W ʽYAN
عرصه در لغت، به معنای میدان یا زمین و اعیان به معنی قابل مشاهده، ظاهر و آشکار می باشد. درحقوق، به زمین ملک، عرصه و به ساختمان ساخته شده بر روی آن، اعیان گفته می شود.
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.