زبان مقدس

زبان مقدس زبانی‌ست که توسط اهالی زبانی غیر از این زبان با اهداف دینی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مقدس شمرده شدن یک زبان به وجود متون مذهبی اصلی و دعاهای قدیمی برای پیروان آن مذهب بسته است. شمار زیادی از این زبان‌ها امروز زبان مرده محسوب می‌شوند.
 زبان اوستایی : به عنوان زبان مقدس برای زرتشتیان جهان کاربرد دارد و نیایش‌های دینی و متون آن در اوستا به این زبان باستانی نوشته شده‌اند. این زبان بیش از دوهزار سال است که متروک شده‌است.
 زبان عربی : زبان مقدس مسلمانان جهان است.متن کتاب قرآن به زبان عربی بوده و بیشتر دعاها و نیایش‌های مسلمانان به این زبان است. وجود حدیث‌های عربی از شخصیت‌های مقدس دینی نزد مسلمانان بر اهمیت این زبان افزوده است.
 زبان عبری : زبان مقدس کلیمیان جهان و زبان نوشتار کتاب مقدس عهد عتیق و بویژه بخش تلمود است.
 زبان آرامی : زبان مادری عیسی مسیح پیامبر مسیحیان جهان و زبان گفتاری میان او و حواریون دوازده‌گانه بوده‌است.
 زبان یونانی کوئینی که عهد جدید به آن نوشته شده.
 زبان سریانی : زبان مقدس برای کلیسای کلدانی کاتولیک و کلیسای نسطوری آشوری است. این زبان در گذشته جایگاه مذهبی برجسته‌تری داشته است.
 زبان گعز : زبانی مقدس در کشور اتیوپی است. یهودیان اتیوپی موسوم به فلاشا این زبان را مقدس می‌شمارند. همچنین کلیسای ارتودوکس توحیدی اتیوپی برای مراسم مذهبی این زبان را بکار می‌برد.
 زبان سنسکریت : زبان مقدس که وداها به آن نوشته شده‌است. همچنین این زبان برای پیروان هندوئیسم و بودیسم و آیین جین مقدس شمرده می‌شود.
 زبان مندائی نو که برای پیروان آئین مندائی حکم زبان مقدس و دینی را دارد.
 جامعه‌شناسی زبان، یحیی مدرسی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی، ۱۳۶۸