آذرخش

آذَرَخش نام دومین هواپیمای[۱] جنگنده ساخت جمهوری اسلامی ایران، پس از جنگنده صاعقه است. این جنگنده که در جمهوری اسلامی ایران و به روش مهندسی معکوس بر روی جنگنده بمب‌افکن اف-۵ ساخته و در ۱۵ مرداد ١٣٨۶ در شاهین‌شهر اصفهان آزمایش شده‌است.
جنگنده آذرخش حدودا ۱۵٪ بزرگ‌تر از F-5E است و از موتورهای RD-۳۳ کلیموف نیرو می‌گیرد.

طراحی هواپیمای صاعقه بسیار شبیه اف-۱۸ است. بیشترین شباهت در دو سکان عمودی زاویه‌دار نسبت به محور طولی و صفحات جانبی در کناره‌های هواپیما تا کناره کابین است. نمونه اولیه - هواپیمای اف۵ - یک سکان عمودی دارد و صفحات گفته‌شده در کنار بدنه را ندارد. سابقه طراحی هواپیما جنگنده در ایران به بعد از انقلاب می‌رسد و می گویند طراحی این گونه هواپیماها کاملاً ایرانی و بومی بوده‌است. متخصصین ایرانی طراح این هواپیماهااستادان دانشگاه هوایی شهید ستاری ومتخصصین صنایع دفاع هستند. ظاهراً ابزار ناوبری اویونیک (اویونیک در واقع نامی برای aviation electronics یا الکترونیک هواپیماست و مربوط به کنترل سیستم‌های الکترونیکی هواپیما مانند سیستم جهت یابی و رادار و یا سیستم‌های جنگ الکترونیک است)این جنگنده دگرگون شده‌است و ازسامانه‌های روسی در آن استفاده شده‌است. کابین این جنگنده از تجهیزات جدید مانند نشان‌دهنده‌های دیجیتال و مانیتورهای ال‌سی‌دی یا پلاسمای مایع بکار گرفته شده‌است. در بخش تجهیزات خدمه پروازی نیز دگرگونی‌های انجام شده‌است و از کلاه‌های پروازی هوشمند برای کمترشدن بار کاریخلبان و کمک‌خلبان بکاگرفته شده‌است.

نیروی پیشران

جنگندهٔ آذرخش از دو موتور روسی آردی-۳۳ استفاده می‌کند. این جنگنده بیشتر برای عملیات‌های هوا به زمین طراحی شده ولی در کنارآن توانایی جنگ هوایی را نیز دارد. پیشرانه این هواپیما دو دستگاه است. که البته کمی و یا مقداری کمتر از صاعقه (هواپیما) است. (ساخت کارخانه جات klimov )[۲])

مقایسه با اف-۵

هواپیمای آذرخش را می‌توان یک جنگنده اف-۵ دانست که در آن مساحت بال‌ها کمی افزایش یافته و موتورها و اویونیک آن با نمونه‌های جدیدتر روسی عوض شده‌است. بارزترین تفاوت آذرخش با اف-۵، ورودی موتورهای به وضوح بزرگ‌تر آن است که در نتیجه نصب موتور قدرتمندتر و نیاز به ورودی هوایبزرگ‌تر حاصل آمده‌است. همچنین تغییرات واضحی در سکان عمودی آن پدید آمده که می‌توان از آن‌ها به عنوان عوامل کنترل‌کنندهٔ مانورپذیری بسیار و بعضا خارج از کنترل اف-۵ دانست. وزن این جنگنده در حالت عادی حدود ۸ تن و در حالت بیشینه میان ۱۵ تا ۱۸ تن است و می‌تواند ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ کیلوگرم تسلیحات با خود حمل کند.

جنگنده اف-۵ نخستین پرواز خود را در سال ۱۹۵۹ انجام داده و از سال ۱۹۶۲ وارد ارتش آمریکا شد.[۳]

ویژگی‌ها

رادار این هواپیما از نوع N۰۱۹-ME که در جمهوری اسلامی ایران بهسازی شده تا کارایی آن ضد اهداف زمینی افزایش یابد. جنگنده آذرخش بیشتر برای حمله به اهداف زمینی طراحی و ساخته شده‌است و توانایی جنگ هوایی را نیز دارد.

هواپیمای اف۵ و به تبع آن آذرخش به دلیل کوچکی توانایی حمل مقدار کمی سوخت را دارد که باعث کوتاه‌شدن برد هواپیما نسبت به هواپیماهای هم دوره خود مانند اف-۴ می‌شود. (هواپیمای اف۴ می‌تواند هم‌وزن هواپیمای اف۵ سوخت با خود حمل کند) به همین دلیل در جنگ از این هواپیما بیشتر به عنوان هواپیمای گشتی شناسایی و یا جهت بمباران اهداف نزدیک بکار گرفته می‌شد. همین کمبود سوخت توانایی درگیری با اهداف هوایی و انجام جنگ هوایی را بسیار کاهش می‌دهد.
ویکی پدیا