روحبخش

عزت روحبخش،(۱۲۹۳ - ۱۳۶۸) از خوانندگان ایرانی بود.

زندگی نامه

عزت روحبخش اهل اشتیان و از شاگردان علیخان نایب السلطنه بود.


او در شانزده سالگی با بازی در نمایش «خسرو و شیرین» و اپرت «دخترک بت پرست» وارد عرشه ی هنر شد اما خوانندگی را با رادیو اغاز کرد.


در سال ۱۳۱۹هـ.ش توسط حسین تهرانی به رادیو رفت و شاگرد علی اکبر شهنازی، شب پره، سلیمان روح افزا و ابولحسن صبا شد.


روحبخش سالها با این سازمان همکاری کرد . وی مدت ها با ارکستر برادران وفادار همکاری می کرد. قبل از روحبخش، فروغ سهامی و پرخیده (وی بازیگر سینما هم بود) با ارکستر مجید وفادار (نام ارکسترش را برادران وفادار گذاشته بود)همکاری می کردند.


نواب صفا درباره شروع کار خود می گوید:

« «ذوق ترانه سرایی، آن زمان که بیست و یک سال داشتم در من پا گرفت، اما هیچ اهنگساز و خواننده ای را نمی شناختم. ابتدا روی چند ترانه کردی و کرمانشاهی که می دانستم شعر فارسی گذاشتم که یکی از انها بسیار شهرت یافت، ترانه ی "موسم گل شد وقت گل چیدن" است . کریم فکور که ان روزها دانشجوی رشته حقوق بود (حدوداً سال ۱۳۲۴) مرا راهنمایی کرد که به خانم روحبخش مراجعه کنم. خانه ی روحبخش در خیابان سی متری بود. وقتی ترانه ام را برایش خواندم با آن از شعر چیزی نفهمید، احساس خوشایندی به او دست داد. سرانجام ارکستر وفادار این ترانه را اجرا کرد که اتفاقاً بر سر زبان ها افتاد و بدین ترتیب به جرگه ی ترانه سرایان پیوستم». »
روحبخش با مجید وفادار در بغداد صفحه های را پر کرده است.

ناصر زرآبادی، عباس شاپوری، مهدی تاکستانی، مرتضی گرگین زاده و قاسم جلالیان از دیگر کسانی بودند که در سالهای اولیه تاسیس رادیو با روحبخش همکاری داشتند.

روحبخش در سال ۱۳۶۸ زندگی را وداع گفت و در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.

آثار [ویرایش]

موسم گل (مجید وفادار)
ای تیر غمت(علی اکبر شیدا)
عاشق وشیدا
کبوتر بهشتی(حسین صمدی)
تنها بیا
گله از تو(حسین صمدی)
گل پامچال(عباس شاپوری)
ای بلبل نازم
یار
دم گاراژ بودم
گل سپیدم
دریا
درد جدایی(عباس شاپوری)
دلم میخواد
گل سرخ وسپید
یک شب از بی خوابی
گل صحرایی
گشتم دیوانه
پیمان مشکن
شادم
تا کی
رهزن دلها
جان دلبر
گلم ای عزیز دلم
نگاه او
مینا(عباس شاپوری)
لیلی جان
کجایی کجایی(عباس شاپوری)
اشک خونین(عباس شاپوری)
ای پریوش
شهر بانو
مو طلایی(خدیوی)
منابع [ویرایش]

Iran Old، بازدید: ژوئن ۲۰۰۹.
از ویکی پدیا