خان
نویسه گردانی:
ḴAN
خان (صورت قدیم خاقان) واژهٔ ترکی مغولی به معنای رئیس قوم است که به سران قبائل ترک و مغول و بعدها ایرانی و همچنین برخی ملاکین و اربابان که دارای موقعیت خاص قومی بودند، اطلاق می‌شده‌است.
عنوان‌های مشابه در کشورهای اروپایی [ویرایش]
ایتالیا و اسپانیا: دن
بریتانیا: سر
فرانسه: کنت
خان‌های ایران [ویرایش]
خان‌های استان گیلان
خوانین لرستان
منابع [ویرایش]
خان در لغتنامه دهخدا
این یک نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
رده‌های صفحه: پادشاهیفئودالیسمرئیس‌های دولتدرجات نظامیلقب‌هاوام‌واژه‌های ترکیلقب‌های پادشاهی
واژه های همانند
۶۲۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۷۳ ثانیه
گیت خوان . [ خوا / خا ] (نف مرکب ) خواننده ٔ گیت . آنکه گیت خواند. مطرب . سرودخوان . (از بهار عجم ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : گیت خوانت زهره ، ...
قصه خوان . [ ق ِص ْ ص َ / ص ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) قصه خواننده . گوینده ٔ داستان . قاص : چه گوید کس از خوبی قصه خوان که درملک خوبی است صاحبق...
بچه خوان . [ ب َ چ َ / چ ِ ب َچ ْ چ َ / چ ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) بچه ٔ خواننده . کودک که پای منبر واعظ و روضه خوان خوانندگی کند. پامنبری . (یاد...
تلخ خوان . [ ت َ خوا / خا ] (اِ مرکب ) زهره و مراره . (ناظم الاطباء). و رجوع به تلخ جوان شود.
پیش خوان . [ خوا / خا ] (اِ مرکب ) پیشخان . پیش تخته . صندوق مانندی که جلو دکان عطاران و قصابان هست که بر اولی پول شمارند و متاع فروخته را ...
پای خوان . [ خوا / خا ] (اِ مرکب ) بمعنی ترجمه باشد و آن معنی لغتی است از زبانی بزبان دیگر. (برهان ). وَستی . همسیراز. پچوه . پچواک . (اصل ک...
امام خوان . [ اِ خوا / خا ] (نف مرکب ) کسی که در تعزیه و شبیه خوانی نقش امام را ایفا میکند.
خوان آتش . [ خوا / خا ن ِ ت َ / ت ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آتشدان . محلی که در آن آتش افروزند.
خدای خوان . [ خ ُ خوا / خا ] (نف مرکب ) آنکه خدای را طلبد. آنکه خدای تعالی را خواند : دامن ز پای برگیر ای خوبروی خوشخوتا دامنت نگیرد دست خد...
خروس خوان . [ خ ُ خوا / خا ] (اِ مرکب ) قبل از سَحَر. پاس اخیر شب . آخر شب . (یادداشت بخط مؤلف ).- خروس خوان اول ؛ گاه اول خواندن خروس پس ا...