۱۹۲ مورد، زمان جستجو: ۱.۰۶ ثانیه
پایه گاه . [ی َ / ی ِ ] (اِ مركب ) پایگاه . رجوع به پایگاه شود.
حساب گاه . [ ح ِ ] (اِ مرکب ) دیوان که در هندوستان آنرا کچهری گویند. (آنندراج ). جای حساب کشیدن . || کنایه از روز قیامت و صحرای محشر : اهل ...
مجلس گاه . [ م َ ل ِ ] (اِ مرکب ) ۞ محل انجمن و محفل و مجمع. (ناظم الاطباء). || بزمگاه . جای ضیافت و مهمانی : می دینارگون چون آب حیوان ...
مکتب گاه . [ م َ ت َ ] (اِ مرکب ) مکتب خانه و جای آموزانیدن کودکان . (ناظم الاطباء). مکتب خانه . (آنندراج ) (بهار عجم ) : چو غنچه سوی مکتب گاهم ...
منبت گاه . [ مَم ْ ب َ ] (اِمرکب ) جایی که در آن گیاه می روید. (ناظم الاطباء).
نقطه گاه . [ ق ُ طَ / طِ ] (اِ مرکب ) مرکز. محاط. نقطه گه . کنایه از مقصد حاجت و نیاز دیگران : چنین هفت پرگار بر گرد شاه در آن دایره شه شده ن...
نوبت گاه . [ ن َ / نُو ب َ ] (اِ مرکب ) جائی که در آن بارگاه افراخته باشند. نوبتگه . (ناظم الاطباء) : یکی هفته به نوبت گاه خسروروان می کرد ه...
نوحه گاه .[ ن َ / نُو ح َ / ح ِ ] (اِ مرکب ) جای نوحه و عزا و ماتم . ماتمکده . ماتمسرا. عزاخانه . غمکده : یک روز به نوحه گاه مجنون می شد سخنی چ...
نیفه گاه . [ ف َ / ف ِ ] (اِ مرکب ) آنجای از تن آدمی که نیفه بر آن افتد. محتجز. (یادداشت مؤلف ). شقز.
نیمه گاه . [ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) منتصف . (دانشنامه ٔ الهی ، ریاضی از فرهنگ فارسی معین ).