فطرت . [ ف ِ رَ] (ع اِمص ) آفرینش . (از منتهی الارب ) : در فطرت کاینات به وزیر و مشیر و معاونت و مظاهرت محتاج نگشت . (کلیله و دمنه ). رجوع ب...
فِطرَت یا سِرِشت به نوع آفرینش انسان گفته می‌شود که خدادادی و مادرزاد بوده و بین همه انسان‌ها مشترک است. فطرت به دو شاخۀ فطرت شناختی و فطرت گرایشی تقس...
نیک فطرت . [ ف ِ رَ ] (ص مرکب ) نیک سرشت . نیک نهاد. نیک طینت .
پاک فطرت . [ ف ِ رَ ] (ص مرکب ) پاک سرشت .
پست فطرت . [ پ َ ف ِ رَ ] (ص مرکب ) ناکس . دون . دنی . سفله . فرومایه . رذل .
خوش فطرت . [ خوَش ْ / خُش ْ ف ِ رَ ] (ص مرکب ) خوش طینت . خوش سرشت . خوش ذات . نیکونهاد. نیکوسیرت .
فطرت اول . [ ف ِ رَ ت ِ اَوْ وَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) پیدایش ارواح . (غیاث ).
فطرت نوائی . [ ف ِ رَ ت ِ ن َ ] (اِخ ) چراغعلی خان . اصلش از قصبه ٔ نوای مازندران و از نجبای آن سامان بوده و در مبادی دولت خاقان صاحبقران ...
چارجوی فطرت . [ ی ِ ف ِ رَ ] (اِ مرکب ) عناصر اربعه . (آنندراج ). || چهار مزاج انسانی یعنی دموی و صفراوی و بلغمی و سودائی . (ناظم الاطباء).