کافر
نویسه گردانی:
KAFR
این واژه عربی است و پارسی آن واژه ی پهلوی آکدین ãkdin می باشد
واژه های همانند
۱۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
کافر. [ ف ِ ] (ع ص ، اِ) ضد مؤمن . بی دین . بی کتاب . ناگرونده . ناگرویده . ناخستو. (مهذب الاسماء) (مجمل اللغة) (دستورالاخوان )(منتهی الارب ) (آنند...
کافر. [ ف ِ ] (اِخ ) نام نهر حیره است . (معجم البلدان ).
کافر. [ ] (اِخ ) نام قنطره ای است . (معجم البلدان ).
کافر. [ ] (اِخ ) نام قوم بزرگی است در سواحل شرقی آفریقای جنوبی . (از قاموس الاعلام ترکی ).
کافر. (اِخ ) ۞ یکی از السنه ٔ ملتصقه . (ایران باستان ج 1 ص 11).
کافر. [ ] (اِخ ) از بلاد هذیل . (معجم البلدان ).
کافر بچه . [ ف ِ / ف َ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / ب َچ ْ چ ِ ] (اِ مرکب ) بچه ٔ کافر : و چون هر دو را کافر بچه و ناپاک زاده داند این معنی هم ...
کافر ذمی . [ ف ِ / ف َ رِ ذِم ْ می ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کافری که جزیه دهد و در پناه اسلام باشد. رجوع به ذمة و ذمی شود.
نیم کافر. [ ف ِ ] (ص مرکب ) که به دین ایمان درستی ندارد. که اسلامش تمام و قلبی نیست : با خود گفتم این چنین مرداری نیم کافری [ افشین ]...
کافر کشتن . [ ف ِ / ف َ ک ُ ت َ ] (مص مرکب )کشتن کافر. غزو. (ترجمان القرآن چ دبیرسیاقی ص 68).