مسجد سلطان احمد

مسجد سلطان احمد (که در زبان ترکی «Sultanahmet Camii» نام دارد) مسجدی است که در شهر استانبول واقع شده‌است. این شهر که در زمان امپراطوری عثمانی طی سالهای ۱۴۵۳ تا ۱۹۲۳ پایتخت این کشور بوده‌است هم اکنون بزرگترین شهر ترکیه است. این مسجد یکی از زیباترین شاهکارهای معماری اسلامی است. این مسجد به علت وجود کاشی‌های آبی رنگ در طراحی داخلی به «مسجد آبی» شهرت دارد.

محتویات [نمایش]
تاریخچه [ویرایش]

این مسجد طی سالهای ۱۶۰۹ تا ۱۶۱۹ به دستور سلطان احمد اول بنا شد و به همین دلیل پس از مرگ وی مسجد را مسجد سلطان احمد نامیدند. وی در همین مسجد دفن شده‌است. این مسجد در قدیمی‌ترین بخش استانبول واقع شده که این منطقه در قبل از سالهای ۱۴۵۳ (میلادی) مرکز قسطنطنیه، پایتخت امپراطوری بیزانس، محسوب می‌شده‌است. این مسجد در نزدیکی هیپودروم قسطنطنیه واقع شده‌است و تا کلیسای بزرگ مسیحیان با نام ایا صوفیا فاصله اندکی دارد.



نمای دور مسجد آبی با شش مناره آن
این مسجد در چند قدمی سرای توپقاپی قرار دارد، کاخی که محل اقامت پادشاهان عثمانی تا سال ۱۸۳۵ بود و فقط تا ساحل بسفور چند دقیقه‌ای فاصله دارد. اگر از دریا به مسجد نگاه کنید، قبه‌ها و مناره‌های مسجد در بخش قدیمی شهر برجسته هستند و هدف سازندگان هم ایجاد چنین چشم انداز زیبایی بوده‌است.

این مسجد به عمد در مقابل عمارت ایا صوفیا ساخته شده تا نشان دهد که معماران عثمانی و مسلمان می‌توانند رقبای سرسختی برای اجداد مسیحی خود باشند. با این وجود، معمار نتوانسته قبه‌هایی بزرگتر از قبه عمارت ایا صوفیا بسازد و به همین دلیل تلاش کرده با تنظیم دقیق موقعیت قبه‌ها، شبه قبه‌ها و مناره‌ها جلوه‌ای زیبا را پدید آورد. علیرغم تلاش معمار، ابعاد ساختمان کوچکتر از ابعاد عمارت ایا صوفیا است که این مساله سلطان احمد را بسیار خشمگین کرد. بنابراین دو عمارت آثار تاریخی و معماری بسیار ارزنده‌ای هستند که جلوه‌ای منحصر به فرد را به این بخش از شهر می‌دهند.

در غرب این مسجد را با نام مسجد کبود می‌شناسند چرا که در نقاشی‌های طرح داخلی از رنگ آبی استفاده زیادی شده‌است. با این وجود، این نقاشی داخل مسجد بخشی از دکور داخلی اصلی نبوده و امروزه آنرا از دکور داخلی حذف کرده‌اند. بنابراین دکور داخلی مسجد دیگر منحصراً آبی رنگ نیست.

سده فار محمد آقا، معمار سلطان احمد دستور داشت تا در ساخت زیباترین و مجلل‌ترین مکان عبادت مسلمانان در جهان از هیچ تلاشی فروگذار نکند. ساختار اصلی مسجد تقریباً شبیه مکعب است که طول و عرض آن ۵۳ و ۵۱ است. جهت گیری مسجد به گونه‌ای است که وقتی مسلمانان نماز به پا می‌کنند، رو به سمت مکه داشته باشند و «محراب» در روبرویشان قرار داشته باشد.

معماری [ویرایش]



نگاهی دقیق تر به صحن داخلی


یکی از قسمت‌های فرش
در واقع در بالای مکعب مجموعه‌ای از قبه‌ها و شبه قبه‌ها فضا را تسخیر می‌کنند و به سمت قبه اصلی اوج می‌گیرند، قبه اصلی ۳۳ متر قطر و ۴۳ متر ارتفاع دارد. جلوه نهایی یک هماهنگی بینایی زیباست که چشم را به سمت انتهای قبه هدایت می‌کند.

مسجد سلطان احمد تنها مسجد ترکیه‌است که شش مناره دارد. وقتی تعداد مناره‌ها اعلام شد، عده‌ای از سلطان انتقاد کردند و وی را به علت تقلید از شش مناره مسجد الحرام در مکه سرزنش نمودند. وی با پرداخت مبلغی، مناره هفتم مسجد کعبه را ساخت تا این انتقادها را آرام کند.

دور تا دور صحن مسجد در پایین‌ترین قسمت توسط ۲۰۰۰۰ کاشی سرامیک دست ساز تزیین شده‌است که این سرامیک‌ها در ازنیک (نیشای باستان) ساخته شده‌اند. بخش بالایی نقاشی شده‌است. بیش از ۲۰۰ پنجره شیشه‌ای نور را به درون صحن اصلی هدایت می‌کنند و از لوسترهای بزرگ نیز برای نورپردازی مسجد کمک گرفته شده‌است. در دکوراسیون از آیاتی از قرآن استفاده شده‌است که بسیاری از آنها به خط سید کاظم غباری نوشته‌اند که بزرگترین خطاط آن زمان بوده‌است. صحن اصلی فرش شده‌است و این فرش‌ها در زمان مقتضی تعویض می‌شوند.

مهمترین بخش صحن داخلی «محراب» است که از مرمری با تراش ظریف و کنده کاری ساخته شده و دیوارهای کناری آن از جنس سرامیک است. در سمت راست محراب «منبر» قرار دارد که امام جماعت در زمان خطابه به هنگام نماز ظهر یا در روز جمعه یا روزهای تعطیل بر روی آن می‌ایستد. طراحی صحن اصلی به گونه‌ای است که حتی در زمان شلوغی همه افراد بتوانند امام جماعت را ببینند و سخنانش را بشنوند.

هر مناره سه بالکن دارد و تا چندی قبل «مؤذن» می‌بایست پنج بار در روز از یک پله مارپیچ باریک عبور می‌کرد تا اذان بگوید. امروزه از یک سیستم بلندگو استفاده می‌شود و صدای اذان که توسط مساجد همجوار نیز اکو می‌شود در اغلب مناطق قدیمی شهر به گوش می‌رسد. عده زیادی از مردم ترک و گردشگران در هنگام غروب در پارک روبروی مسجد جمع می‌شوند تا صدای اذان مغرب را بشنوند و با غروب آفتاب، نورپردازی زیبای صحن مسجد را تماشا کنند.

نگارخانه [ویرایش]
























جستارهای وابسته [ویرایش]

معماری اسلامی
ایاصوفیه
پیوند به بیرون [ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مسجد سلطان احمد موجود است.
عکس صحن داخلی مسجد سلطان احمد
تصاویر از مسجد سلطان احمد
تصاویر از مسجد سلطان احمد
مسجد سلطان احمد (ترکی)
رده‌های صفحه: گنبدهامسجدهای استانبول معماری اسلامی معماری در ترکیه معماری عثمانی مناظر در ترکیه
قس عربی
جامع السلطان أحمد أو الجامع الأزرق یقع فی مدینة إسطنبول فی ترکیا ویقع بالضبط فی میدان السلطان أحمد ویمکن الوصول الیه عن طریق المترو. وهو جامع مذهل فی عمارته وانواره باللیل یعد أحد أهم وأضخم المساجد فی ترکیا والعالم الإسلامی ویقع مقابل لمتحف آیا صوفیا.
بنی المسجد بین عامی :1018 ـ 1020 هـ / 1609 ـ 1616 م حسب أحد النوقشات على أحد أبوابه. مهندسه محمد آغا أشهر المعماریین الأتراک بعد سنان باشا وداود أغا. یقع المسجد جنوبی آیا صوفیا وشرق میدان السباق البیزنطی القدیم. وله سور مرتفع یحیط به من ثلاث جهات، وفی السور خمسة أبواب، ثلاثة منها تؤدی إلى صحن المسجد واثنان إلى قاعة الصلاة.
یتکون الصحن من فناء کبیر، ویتوسط الصحن میضأة سداسیة محمولة على ستة أعمدة، أکبر الأبواب التی تؤدی إلى الصحن یظهر فیه ألتأثر بالفن الفارسی.
داخل المسجد على شکل مستطیل طولی ضلعیه 64م و 72 م وتتوسطه قبة کبیره یحفها أربعة أنصاف قبة، کما أن کل رکن من أرکان المسجد مغطى بقبب صغیرة ،بها عدد کبیر من النوافذ المنفذة للضوء.
یعلو المسجد ست مآذن لاقت صعوبات فی تشییدها، إذ کان المسجد الحرام یحتوی على ست مآذن ولاقى السلطان أحمد نقدا کبیرا على فکرة المآذن الست، لکنه تغلب على هذه المشکلة بتمویل بناء المئذنة السابعة فی المسجد الحرام لیکون مسجده المسجد الوحید فی ترکیا الذی یحوی ست مآذن.
[عدل]معرض الصور


نظرة علی المسجد من جامع ایا صوفیا



اطلاله علی جامع السلطان احمد من ایا صوفیا



غروب الشمس علی مضیق البسفور فی الیمین ایاصوفیا وفی الیسار جامع السلطان احمد



احدى البوابات



داخل الجامع



القبه الرئیسیه



الصلاه داخل المسجد



الجامع الازرق من الداخل



صحن الجامع

[عدل]انظر أیضاً

الهندسة المعماریة العثمانیة
[أظهر] ع · ن · تمعالم قریبة من إسطنبول
[أظهر] ع · ن · تمساجد فی ترکیا
هناک المزید من الصور والملفات فی ویکیمیدیا کومنز حول: جامع السلطان أحمد
تصنیفات: مقالات تسیء استعمال حجم الصورةمساجد ترکیاآثار عثمانیةإسطنبولمساجد إسطنبول
قس ترکی استانبولی
Sultan Ahmet Camii, 1609-1616 yılları arasında sultan I. Ahmet tarafından İstanbul'daki tarihî yarımadada, Mimar Sedefkâr Mehmet Ağa'ya yaptırılmıştır.[1] Cami Mavi, yeşil ve beyaz renkli İznik çinileriyle bezendiği için ve yarım kubbeleri ve büyük kubbesinin içi de gene mavi ağırlıklı kalem işleri ile süslendiği için Avrupalılarca "Mavi Cami (Blue Mosque)" olarak adlandırılır. Ayasofya'nın 1934 yılında camiden müzeye dönüştürülmesiyle, İstanbul'un ana camii konumuna ulaşmıştır.
Aslında Sultan Ahmet Camii külliyesiyle birlikte, İstanbul’daki en büyük yapı komplekslerinden biridir. Bu külliye bir cami, medreseler, hünkar kasrı, arasta, dükkânlar, hamam, çeşme, sebiller, türbe, darüşşifa, sıbyan mektebi, imarethane ve kiralık odalardan oluşmaktadır. Bu yapıların bir kısmı günümüze ulaşamamıştır.
Yapının mimari ve sanatsal açıdan dikkate sayan en önemli yanı, 20.000'i aşkın İznik çinisiyle bezenmesidir.[2] Bu çinilerin süslemelerinde sarı ve mavi tonlardaki geleneksel bitki motifleri kullanılmış, yapıyı sadece bir ibadethane olmaktan öteye taşımıştır. Caminin ibadethane bölümü 64 x 72 metre boyutlarındadır. 43 metre yüksekliğindeki merkezi kubbesinin çapı 23,5 metredir. Caminin içi 200'den fazla renkli cam ile aydınlatılmıştır.[3] Yazıları Diyarbakırlı Seyyid Kasım Gubarî tarafından yazılmıştır. Çevresindeki yapılarla birlikte bir külliye oluşturur ve Sultanahmet, Türkiye'nin altı minareli ilk camiidir.


Sultan Ahmet Camii'nin 1895 yılındaki hali
Konu başlıkları [göster]
Mimari [değiştir]

Sultanahmet camiinin tasarımı Osmanlı cami mimarisi ile Bizans kilise mimarisinin 200 yıllık sentezinin zirvesini oluşturur. Komşusu olan Ayasofya'dan bazı Bizans esintileri içermesinin yanı sıra geleneksel İslami mimari de ağır basar ve klasik dönemin son büyük camisi olarak görülür. Caminin mimarı, büyük usta Mimar Sedefkar Mehmet Ağa'nın "boyutta büyüklük, heybet ve ihtişam" fikirlerini yansıtmada başarılı olmuştur.
Dış [değiştir]


Aya Sofya'nın üst kattından Sultan Ahmet Camii'nin görünümü.
Köşe kubbelerin üstündeki küçük kulelerin eklenmesi dışında, geniş ön avlunun cephesi Süleymaniye Camii'nin cephesiyle aynı tarzda yapılmıştır. Avlu neredeyse caminin kendisi kadar geniştir ve kesintisiz bir kemeraltıyla çevrilmiştir. Her iki tarafında abdesthaneler vardır. Ortadaki büyük altıgen fıskiye avlunun boyutları göz önüne alındığında küçük kalır. Avluya doğru açılan dar anıtsal geçit kemeraltından mimari olarak farklı durur. Yarı kubbesi kendinden daha küçük çıkıntılı bir kubbe ile taçlandırılmış ve ince sarkıt bir yapıya sahiptir.
İç [değiştir]
Her katında alçak düzeyde olmak üzere, caminin içi İznik'te 50 farklı lale deseninden üretilmiş 20 binden fazla çini ile bezenmiştir. Alt seviyelerdeki çiniler gelenekselken, galerideki çinilerin desenleri çiçekler, meyveler ve servilerle gösterişli ve ihtişamlıdır. 20 binden fazla çini İznik'te çini ustası Kasap Hacı ve Kapadokyalı Barış Efendi'nin yönetiminde üretilmiştir. Her çini başına ödenecek tutar sultanın emriyle düzenlense de çini fiyatı zamanla artmış, bunun sonucunda kullanılan çinilerin kalitesi zamanla azalmıştır. Renkleri solmuş ve cilaları sönükleşmiştir. Arka balkon duvarındaki çiniler 1574'teki yangında zarar gören Topkapı Sarayı'nın hareminden geri dönüştürülen çinilerdir.


Sultan Ahmet Camii'nin kubbe ve tavan işlemeleri. Sultan Ahmet Camii, 1985 yılında İstanbul Tarihî Alanları (Zones historiques d'Istanbul) adıyla UNESCO Dünya Mirasları listesine eklenen alanın bir parçasıdır.
İç kısmın daha yükseklerine mavi boya hakimdir, fakat düşük kalitelidir. 200'den fazla karışık leke desenli cam doğal ışığı geçirir, bugün avizelerle desteklenmişlerdir. Avizelerde devekuşu yumurtası kullanımının örümcekleri uzak tuttuğunun keşfedilmesi örümcek ağlarının oluşumunu engellemiştir. Kuran'dan sözler içeren hat dekorasyonlarının çoğu zamanın en büyük hat sanatçısı Seyid Kasım Gubari tarafından yapılmıştır. Yerler yardımsever insanlarca eskidikçe yenilenen halılarla kaplıdır. Pek çok büyük pencere geniş ve ferah bir ortam hissi vermektedir. Zemin kattaki açılır pencereler "opus sectile" adı verilen bir döşeme şekliyle dekore edilmiştir. Her kavisli bölüm bazıları ışık geçirmeyen 5 pencereye sahiptir. Her yarı kubbe 14 pencereye ve merkez kubbe 4'ü kör olmak üzere 28 pencereye sahiptir. Pencereler için renkli camlar Venedik sinyorundan sultana hediyedir. Bu renkli camların çoğu bugun sanatsal değeri olmayan modern versiyonlarıyla değiştirilmiştir.
Caminin içindeki en önemli unsur ince işçilikle oyulmuş ve yontulmuş mermerden yapılma mihraptır. Bitişik duvarlar seramik çinilerle kaplanmıştır. Gakat çevresindeki çok sayıda pencere onu daha az ihtişamlı gösterir. Mihrabın sağında zengin dekore edilmiş minber bulunur. Cami en kalabalık halinde dahi olsa herkesin imamı duyabileceği şekilde tasarlanmıştır.[kaynak belirtilmeli]Sultan mahfili güneydoğu köşesindedir. Bir platform, iki küçük dinlenme odası ve sundurmadan oluşur ve padişahın güneydoğu üst galerideki locasına geçişi bulunur. Bu dinlenme odaları 1826'da yeniçerilerin ayaklanması sırasında veziriazamın yönetim merkezi oldu. Hünkar Mahfili 10 adet mermer sütunla desteklenmiştir. Zümrüt, gül ve yaldızlarla süslenmiş ve yaldızlarla 100 adet Kuran işlenmiş kendi mihrabı vardır.
Caminin içindeki birçok lamba zamanında altın ve diğer değerli taşlarla ve de içinde devekuşu yumurtası ya da kristal toplar bulunabilecek cam kaselerle kaplıydı. Bu dekorların tümü ya kaldırıldı ya da yağmalandı.
Duvarlardaki büyük tabletlerde halifelerin isimleri ve kurandan parçalar yazılıdır. Bunları orijinal haliyle 17. yüzyılın büyük hat sanatçısı Diyarbakırlı Kasım Gubarım yapmıştır, fakat yakın zamanda restore edilmek için kaldırılmışlardır.
Minareler [değiştir]
Sultanahmet camii Türkiye'de 6 minaresi olan[4] 3 camiden biridir. Diğer 2 tanesi ise Adana'daki Sabancı Camii ve Mersin'deki Muğdat Camii'dir.[kaynak belirtilmeli] Minarelerin sayısı ortaya çıkınca sultan küstahlıkla suçlanmıştır çünkü o zamanlarda, Mekke'deki Kâbe'de de 6 minare bulunmaktadır. Sultan bu problemi Mekkede olan (Mescidi Haram) camiye yedinci minareyi yaptırarak çözer. [5] 4 minare caminin köşelerindedir. Kalem şeklindeki bu minarelerin her birinin 3 şerefesi vardır. Ön avludaki diğer iki minare ise ikişer şerefelidir.
Yakın zamana kadar müezzin günde 5 kere dar sarmal merdivenleri çıkmak zorunda kalıyordu, bugün ise toplu dağıtım sistemi uygulanıyor ve diğer camilerce de yankılanan ezan şehrin eski bölümlerinde de duyuluyor. Türklerin ve turistlerin oluşturduğu kalabalık günbatımı vaktinde, güneş batarken ve cami renkli projektörlerle parlak bir şekilde aydınlatılmaya başlarken parkta toplanıp yüzünü camiye vererek akşam ezanını dinliyorlar.
Cami inşa edildiği dönemlerde uzunca bir süre cuma günleri Topkapı Sarayı'ndakilerin ibadetlerini gerçekleştirdiği mekân olmuştur.[6]
Galeri [değiştir]


Panoramik görünüm



İç mekan ve kubbe



6 Minareli cami



Avlu



Ana giriş



Jean-Baptiste van Mour'un Sultan Ahmet Camii ve meydanı eseri



Kubbelerin dış görünümü



İç mekan ve ışıklandırma



Peyzaj ve panoramik görünüm



Gün batımında Sultan Ahmet Camii



Gece aydınlatması



Avlu



Ziyaretçiler



Destek kubbeler, sütunlar ve iç aydınlatma



Kubbe ve tavan işlemeleri



Hünkar mahfili



Mihrab



Ön cephe görünüm


Kaynakça [değiştir]

^ International Dictionary of Historic Places Volume 3 Southern Europe (İngilizce), 335, Fitzroy Dearborn. ISBN 1-884964-02-8. URL erişim tarihi 8 Ekim 2010. “The Blue Mosque, so named for its interior tile decoration, was built for Sultan Ahmed I between 1609 and 1616 by Turkish architect Mehmed Aga.”
^ International Dictionary of Historic Places Volume 3 Southern Europe (İngilizce), 335, Fitzroy Dearborn. ISBN 1-884964-02-8. URL erişim tarihi 8 Ekim 2010. “In the vast interior prayer hall, the most prominent feature is the faience of more than 20,000 İznik tiles decorated with floral designs.”
^ (2009) Katie Hallam The Traveler's Atlas: Europe (İngilizce), 121, Londra: Barron's Educational Series. ISBN 0-7641-6176-8. URL erişim tarihi 28 Eylül 2010. “More than 200 stained-glass windows let light flood into the Blue Mosque.”
^ Stierlin, Henri (2006). Korkut E. Erdur İmanın ve İktidarın Hizmetinde İslam Mimarisi (Türkçe), 124, İstanbul: YKY. ISBN 975-08-1158-5. URL erişim tarihi 21 Kasım 2011.
^ BELGE Murat,İstanbul Gezi Rehberi, Tarih Vakfı Yurt Yayınları,Nisan 2002, ISBN: 9753330022
^ Diana Darke Turkey (İngilizce), 37, Passport Books. ISBN 0-8442-4818-5. URL erişim tarihi 3 Aralık 2009.
Dış bağlantılar [değiştir]

Sultanahmet Camii

Wikimedia Commons'ta
Sultan Ahmet Camii ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
[gizle] g · t · dEminönü Semti'ndeki tarihi yerler
Aya İrini Kilisesi · Ayasofya · Bayezid Camii · Beyazıt Meydanı · Burmalı sütun · Çemberlitaş Sütunu · Dikilitaş · Gülhane Parkı · İstanbul Üniversitesi · Kapalı Çarşı · Küçük Ayasofya Camii · Laleli Camii · Mısır Çarşısı · Nuruosmaniye Camii · Örme Dikilitaş · Soğukçeşme Sokağı · Sultan Ahmet Camii · Sultanahmet Meydanı · Süleymaniye Camii · Şehzade Camii · Şerefiye Sarnıcı · Topkapı Sarayı · Yeni Cami · Yerebatan Sarnıcı
Kategoriler: Osmanlı camileriFatih, İstanbul'daki camiler
قس انگلیسی
The Sultan Ahmed Mosque (Turkish: Sultanahmet Camii) is an historical mosque in Istanbul, the largest city in Turkey and the capital of the Ottoman Empire (from 1453 to 1923). The mosque is popularly known as the Blue Mosque for the blue tiles adorning the walls of its interior.
It was built from 1609 to 1616, during the rule of Ahmed I. Like many other mosques, it also comprises a tomb of the founder, a madrasah and a hospice. While still used as a mosque, the Sultan Ahmed Mosque has also become a popular tourist attraction.
Contents [show]
[edit]Architecture

The design of the Sultan Ahmed Mosque is the culmination of two centuries of both Ottoman mosque and Byzantine church development. It incorporates some Byzantine elements of the neighboring Hagia Sophia with traditional Islamic architecture and is considered to be the last great mosque of the classical period. The architect has ably synthesized the ideas of his master Sinan, aiming for overwhelming size, majesty and splendour. It has 6 minarets along with 8 domes and 1 main one.
[edit]Exterior


Courtyard of the mosque, at dusk.
The façade of the spacious forecourt was built in the same manner as the façade of the Süleymaniye Mosque, except for the addition of the turrets on the corner domes. The court is about as large as the mosque itself and is surrounded by a continuous vaulted arcade (revak). It has ablution facilities on both sides. The central hexagonal fountain is rather small in contrast with the dimensions of the courtyard. The monumental but narrow gateway to the courtyard stands out architecturally from the arcade. Its semi-dome has a fine stalactite structure, crowned by a small ribbed dome on a tall tholobate.
A heavy iron chain hangs in the upper part of the court entrance on the western side. Only the sultan was allowed to enter the court of the mosque on horseback. The chain was put there, so that the sultan had to lower his head every time he entered the court in order not to get hit. This was done as a symbolic gesture, to ensure the humility of the ruler in the face of the divine.
The six minarets were a matter of contention and a first, since four minarets were the common maximum. Only after one more minaret was added to the Masjid al-Haram, Grand Mosque, in Mecca was the six minarets issue settled.
[edit]Interior


Interior view, featuring the prayer area and the main dome.
At its lower levels and at every pier, the interior of the mosque is lined with more than 20,000 handmade ceramic tiles, made at Iznik (the ancient Nicaea) in more than fifty different tulip designs. The tiles at lower levels are traditional in design, while at gallery level their design becomes flamboyant with representations of flowers, fruit and cypresses. More than 20,000 tiles were made under the supervision of the Iznik master potter Kasap Haci and Baris Efendi from Avanos (Cappadocia). The price to be paid for each tile was fixed by the sultan's decree, while tile prices in general increased over time. As a result, the quality of the tiles used in the building decreased gradually. Their colours have faded and changed (red turning into brown and green into blue, mottled whites) and the glazes have dulled. The tiles on the back balcony wall are recycled tiles from the harem in the Topkapı Palace, when it was damaged by fire in 1574.
The upper levels of the interior are dominated by blue paint. More than 200 stained glass windows with intricate designs admit natural light, today assisted by chandeliers. On the chandeliers, ostrich eggs are found that were meant to avoid cobwebs inside the mosque by repelling spiders.[2] The decorations include verses from the Qur'an, many of them made by Seyyid Kasim Gubari, regarded as the greatest calligrapher of his time. The floors are covered with carpets, which are donated by faithful people and are regularly replaced as they wear out. The many spacious windows confer a spacious impression. The casements at floor level are decorated with opus sectile. Each exedra has five windows, some of which are blind. Each semi-dome has 14 windows and the central dome 28 (four of which are blind). The coloured glass for the windows was a gift of the Signoria of Venice to the sultan. Most of these coloured windows have by now been replaced by modern versions with little or no artistic merit.
The most important element in the interior of the mosque is the mihrab, which is made of finely carved and sculptured marble, with a stalactite niche and a double inscriptive panel above it. The adjacent walls are sheathed in ceramic tiles. But the many windows around it make it look less spectacular. To the right of the mihrab is the richly decorated minber, or pulpit, where the Imam stands when he is delivering his sermon at the time of noon prayer on Fridays or on holy days. The mosque has been designed so that even when it is at its most crowded, everyone in the mosque can see and hear the Imam.
The royal kiosk is situated at the south-east corner. It comprises a platform, a loggia and two small retiring rooms. It gives access to the royal loge in the south-east upper gallery of the mosque. These retiring rooms became the headquarters of the Grand Vizier during the suppression of the rebellious Janissary Corps in 1826. The royal loge (hünkâr mahfil) is supported by ten marble columns. It has its own mihrab, that used to be decorated with a jade rose and gilt[3] and one hundred Qurans on inlaid and gilded lecterns.[4]
The many lamps inside the mosque were once covered with gold and gems.[5] Among the glass bowls one could find ostrich eggs and crystal balls.[6] All these decorations have been removed or pillaged for museums.
The great tablets on the walls are inscribed with the names of the caliphs and verses from the Quran, originally by the great 17th-century calligrapher Ametli Kasım Gubarım, but they have frequently been restored.
[edit]Pope Benedict XVI's visit and silent meditation

Pope Benedict XVI visited the Sultan Ahmed Mosque on 30 November 2006 during his visit to Turkey. It marks only the second papal visit in history to a Muslim place of worship. Having removed his shoes, the Pope paused for a full two minutes, eyes closed in silent meditation,[7] standing side by side with Mustafa Çağrıcı, the Mufti of Istanbul, and Emrullah Hatipoğlu, the Imam of the Blue Mosque.[8]
The pope “thanked divine Providence for this” and said, “May all believers identify themselves with the one God and bear witness to true brotherhood.” The pontiff augured that Turkey “will be a bridge of friendship and collaboration between East and West”, and he thanked the Turkish people “for the cordiality and sympathy” they showed him throughout his stay, saying, “he felt loved and understood.”[9]
[edit]See also

Hagia Sophia
Islam in Turkey
Islamic architecture
Ottoman architecture
List of mosques
Religion
Selimiye Mosque
Shah Mosque
Süleymaniye Mosque
[edit]Media



A short movie showing details of the Blue Mosque.
[edit]Gallery


Seen from Sultanahmed Square, close to the Hagia Sophia



Sunset over the Bosphorus, left the Blue Mosque, right the Hagia Sophia



Arcaded forecourt with one of the entrance gates



Prayers inside



Blue tiles



Courtyard View



Gateway to the courtyard



View of the inner courtyard



Prayer area



Main dome and its blue tiles



Arcades in the inner courtyard



Two tourists staring at the Blue mosque in the Sultan Ahmed park

[edit]Notes

^ Encyclopedia of architectural and engineering feats, Donald Langmead, Christine Garnaut, page 322, 2001
^ "Sultan Ahmet Cami or Blue Mosque". MuslimHeritage.com. Retrieved 2012-01-26.
^ Öz, T., "Sultan Ahmet Camii' in Vakiflar Dergisi, I, Ankara, 1938
^ Evliya Efendi, Narrative of travels in Europe, Asia, and Africa in the seventeenth century; London, 1846
^ Naima M., Annals of the Turkish Empire from 1591 to 1659 of the Christian Era; Frazer, London, 1832
^ Tournefort, J.P., Marquis de, Relation d'un voyage du Levant, Amsterdam, 1718
^ Foxnews: Pope Benedict XVI Visits Turkey's Famous Blue Mosque, 30 November 2006, retrieved 19 October 2011
^ "Pope makes Turkish mosque visit". BBC News. 2006-11-30. Retrieved 2012-01-26.
^ "Pope: In mosque I prayed to the one God for all mankind". Asianews.it. Retrieved 2012-01-26.
[edit]References

Goodwin G., "A History of Ottoman Architecture"; Thames & Hudson Ltd., London, reprinted 2003; ISBN 0-500-27429-0
Turner, J. (ed.) - Grove Dictionary of Art - Oxford University Press, USA; New edition (January 2, 1996); ISBN 0-19-517068-7
Sheila S. Blair, Jonathan M. Bloom - "The Art and Architecture of Islam, 1250-1800", Yale University Press, 1994; ISBN 0-300-05888-8
[edit]External links

Wikimedia Commons has media related to: Sultan Ahmed Mosque
http://www.bluemosque.co / Website About Blue Mosque - Istanbul
Virtual tour inside Sultan Ahmed Mosque
Virtual tour inside Sultan Ahmed Mosque (3D panoramas)
Video of Sultan Ahmend Mosque at dawn call to prayer

[show] v t e
Mosques in Turkey
[show] v t e
Proximate landmarks of Istanbul
View page ratings
Rate this page
What's this?
Trustworthy
Objective
Complete
Well-written
I am highly knowledgeable about this topic (optional)

Submit ratings
Categories: Religious buildings completed in 1616Mosques in IstanbulIslamic architectureOttoman architectureDomesLandmarks in TurkeyFatihArchitecture in Turkey