آفت دهان

آفْت (به انگلیسی: canker sore,aphthous ulcer) بیماری شایع د دهان که باعث ضایعات دردناک نکروتیک در مخاط دهان، زبان و لثه دیده می شود. علت آن ناشناخته است ولی ممکن است خود ایمنی باشد. دوره آن حدود یک هفته است و اغلب پس از آن بدون درمان هم بهبود می یابد. درمان اغلب علامتی است و بیشتر از دهانشویه یا قطره استفاده می شود.

اتیولوژی آفت عود کننده دهانی، دقیقا مشخص نیست اما بعضی از عوامل به عنوان علل زمینه ساز برای این بیماری معرفی شده‌اند مانند زمینه ارثی، استرس، اختلالات ایمونولوژیک، عوامل هورمونی، کمبودهای تغذیه‌ای و نقایص خونی، سیگار و حساسیتهای غذایی.

درمان آفت [ویرایش]

آفت خودبخود خوب می‌شود و معمولاً نیازی به درمان ندارد. برای آفت اگر درمانی صورت بگیرد معمولاً به دو منظور زیر خواهد بود:

۱ – کاستن از درد و التهاب و استرس

۲ – جلوگیری از اضافه شدن عفونت ثانویه به آن

در یک مطالعه دیده شده که ویتامین ب۱۲ در درمان آفت عود کننده موثر است (2). اغلب دهانشویه هایی مانند بنزیدامین، دیفن هیدرامین، میرتوپلکس و کلرهگزیدین به کار می روند. تغییر خمیردندان و قطع مصرف سیگار نیز می‌تواند مفید باشد.

رایج‌ترین درمان‌هایی که در این خصوص توصیه می‌شود شامل موارد زیر هستند:

۱- رعایت بهداشت دهان

۲- استفاده از مواد محافظ موضعی(Orabase) حاوی استروئیدهای موضعی همچون تریامسینولون یا Flucinolone یا Clobetasol.

3- استفاده از آنتی‌بیوتیک موضعی همچون کلرهگزیدین، بنزیدآمین یا پرسیکا

۴- استفاده از آنتی‌بیوتیک موضعی مانند کپسول‌های ۲۵۰ میلی گرمی تتراسایکلین در cc5 سرم فیزیولوژی حل شده و به صورت دهان‌شویه به کار می‌رود.

۵- رفع کمبودهای ویتامینی و املاح سرمی همچون ویتامین B12، آهن و اسید فولیک و پرهیز از غذاهای آلرژی زا.

۶- استفاده از داروهای بی حس کننده موضعی همچون لیدوکائین و یا دیفن هیدرامین

۷- استفاده از داروهای گیاهی مانند مریم‌گلی[نیازمند منبع] 8- استحمام با آب نسبتاً سرد و خوردن هندوانه و خیار و پرهیز از خوردن مواد غذایی با طبع گرم.

پیشگیری [ویرایش]

کمبود عنصر روی در افراد مبتلا به آفت عود کننده گزارش شده است (1).توصیه می گردد افرادی که مرتباً و به تعداد زیاد آفت می زنند و یا آفت آنها بزرگ بوده و التیام ضایعات زمان زیادی طول می کشد، جهت شناسایی عامل و بیماریهای زمینه ای مستعد کننده تحت معاینات و آزمایشات کامل تری قرار گیرند.
منابع [ویرایش]

دورلند فرهنگ پزشکی. تهران
(1) http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3467416

(2)http://dx.doi.org/10.3122%2Fjabfm.2009.01.080113

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آفت دهان موجود است.
رده‌های صفحه: آسیب‌شناسی دهان بیماری‌های دهان و دندان پاتولوژی

قس عربی

قرحة الفم هى تقرحات تظهر داخل الفم أو فی منطقة أعلى الحنجرة, بسبب تقطع فی الاغشیة المخاطیة الفمویة وقابلیة المریض لحدوثها ولها عدة انواع واسباب .
محتویات [اعرض]
[عدل]التقرحات الفمویة القلاعیة

تقرحات فمویة ناکسة تتواجد فی الأغشیة المخاطیة ولا تترافق بأعراض أخرى.
الأسباب
هناک عدة عوامل قد تکون سبباً فی التقرحات الفمویة ومنها
1. عوامل وراثیة
2. عوامل دمویة مثل عوز الحدید, عوز فیتامین ب12, عوز حمض الفولیک, قلة العدلات الدوریة.
3. عوامل مناعیة
4. عوامل هرمونیة کالتغیرات الهرمونیة أثناء الحیض, أو الحمل.
5. حساسیة تجاه طعام ما.
6. الضغط النفسی
7. التوقف عن التدخین
8. الرض الدینامیکی أی عض اللسان أو الخد أثناء الطعام......الخ
9. متلازمة بهجت
10. الأمراض الهضمیة
الأعراض السریریة
1. العمر: تظهر هذه التقرحات فی العقد الثانی من العمر, مع إمکانیة الإصابة بها أثناء الطفولة.
2. الجنس: تصیب النساء بنسبة أکبر من إصابتها للرجال
3. الأنواع: التقرحات الفمویة الصغیرة, والتقرحات الکبیرة المعقدة, والتقرحات الحلائیة الشکل.
[عدل]التقرحات القلاعیة الصغیرة

من أهم ما قد یحس به المریض قیل ظهور التقرح هو إحساس بالحرقان أو الوخزة قبل التقرح بفترة 2-48 ساعة.
نتوء أبیض اللون محاط بهالة حمراء محددة الحواف غالباً ما یکون هذا وصف القرحة الصغیرة, یزداد حجمها فی الساعات ال48 الأولى.
قد یصل عدد التقرحات الصغیرة فی الفم إلى 6 تقرحات, غالباً ما تظهر فوق الأغشیة المخاطیة غیر المتقرنة, سطحیة, یقل حجمها عن ال10مم, مستدیرة أو بیضویة الشکل, مؤلمة فی أغلب الأحیان.
تتم عملیة الشفاء بفترة من 7 إلى 14 یوم, کما وأن نسبة النکس غیر معروفة بشکل دقیق وقد یتکرر لعدة مرات فی السنة.
[عدل]التقرحات الکبیرة المعقدة

تمر التقرحات الکبیرة المعقدة بنفس مراحل التقرحات الصغیرة الأولیة, على أیة حال فإن التقرح الکبیر هو:
تقرح یکثر ظهوره على المناطق الفمویة البلعومیة وبشکل رئیسی على المخاطیات الحاملة للغدد, عمیقة, یزداد حجمها عن ال10مم, محاطة بهالة حمراء وحواف ظاهرة أو بارزة بسبب الانتباج, مؤلمة بشکل کبیر, غالباً ما تترافق بحمى وانتباج لیفی تحت فکی, تشفى خلال شهر أو عدة أشهر تارکة ورائها ندبة.
[عدل]التقرحات الحلائیة الشکل

و هی عبارة عن تقرحات صغیرة ظلیلة متعددة متجمعة فی مجموعات صغیرة ومنتشرة فی غالب أغشیة الفم المخاطیة.
السیرة المرضیة
أول ما یذکره المریض هو تکرار حدوثها فی الفم, لکن هذا الوصف قد یوقع الطبیب المعالج بمشکلة أن الداء الحمامی والحلأ المعاود أو الناکس قد یسبب نفس الأعراض.
التشخیص السریری هو مهم أیضاً بلا شک ولابد من سؤال المریض إذا ما کان یعانی من أمراض أخرى جهازیة, مناعیة, نقص فی الفیتامینات أو المعادن أو حمض الفولیک, أو إذا ما کان لدیه حساسیة تجاه طعام ما.
[عدل]التقرح الفموی الناکسة

هی تقرحات تظهر داخل الفم أو فی منطقة أعلى الحنجرة, بسبب تقطع فی الاغشیة المخاطیة الفمویة, وهی التقرح الفموی الناکس الأکثر شیوعاً.
الأسباب
1. مناعی
2. هرمونی
3. نفسی أی بسبب اضطرابات نفسیة
4. أو مترافق باختلاط جهازی کأمراض الجهاز الهضمی, أمراض الدم.......
[عدل]العلاج

1. المعاینة الکاملة للمریض وإزالة أیة مرض جهازی محتمل.
2.الأدویة المستخدمة فی الحالات المتوسطة هی المخدر الموضعی, والمنتجات التی تحتوی على البنزوکائینات.
3. الأدویة المستخدمة فی الحاات الشدیدة هی الستیروئیات الموضعیة أو المضامض المزودة بالتیتراسیکلین.
4. فی الحالات الشدیدة الألم یمکننا عندها حقن مادة الکورتیکوستیروئید داخل القرحة.
5. الکی الکمیائی بعصی نترات الفضة او المادة السائلة منها
[عدل]الغذاء

النقص فی الفیتامین ج قد یؤدی إلى داء الاسقربوط الذی یعوق التئام الجروح، مما یمکن أن یؤدی إلى القرحة. کما أن النقص فی الفیتامین ب12، الزنک والحدید قد تم ربطها بتقرّحات الفم. المأکولات الحامضیة مثل الحمضیات قد تسبب تقرّحات الفم.

[عدل]المراجع

http://en.wikipedia.org/wiki/Oral_ulcer
1.oral medicine part2 Dr. Azza Ezz Elarab assistent. Porf. of oral medicine in Cairo University
2.Color Atlas of Oral Pathology for Prof. Dr. M.E. Shatti, vormer Minister of Health in Syrian ArabicRepublic
تصنیفان: أمراض الفم والأسنان

قس عبری


אַפתָה (או אפטה; Aphtha) היא כיב (פצע פתוח) קטן ומכאיב בחלל הפה. בלשון עממית ידועות האפתות, המטרידות חלק נכבד מהאוכלוסייה, כפצעים לבנים בפה.
תוכן עניינים [הצגה]
[עריכה]תסמינים

כ-60% מהאוכלוסייה סבלו מאפתה לפחות פעם אחת בחייהם; כ-10% מתושבי ישראל סובלים מהתופעה באופן כרוני, אזי מכונה המחלה RSA (ראשי תיבות של Recurring Aphthous Stomatitis, "סטומטיטיס אפתי נשנה"; סטומטיטיס הוא שם כולל לכמה סוגים של כיבי פה).
האפתות אינן מידבקות. לפני הופעת האפתה, חש האדם בדרך כלל מין דגדוג או עקצוץ במקום בו תופיע. האפתה מתפתחת תוך מספר ימים, ותמיד נעלמת מעצמה בין שבעה לעשרה ימים לאחר הופעתה (ובמקרים קיצוניים - חודש) ללא השארת צלקת. קוטרה של האפתה נע בין כמה מילימטרים לסנטימטר אחד (אפתה גדולה ומטרידה במיוחד מכונה ברפואה אפתה מז'ור, Aphthous major); צבעה לבן-ורדרד-צהבהב, שוליה אדומים וצורתה אליפטית בדרך כלל.
האפתה גורמת לכאב רב במגע עם הלשון והשיניים, ומקשה על האכילה, השתייה והדיבור. לעתים גורמת האפתה לנפיחות של קשרי לימפה בלסת, דבר המקנה תחושה מוטעית של כאב שיניים. כאב רב נגרם גם כשהאפתה באה במגע עם מלח בישול ועם חומרים חומציים; החולה חש כאב עם אכילת מזונות מלוחים, חומץ ופירות ומיצי הדר.
מכאיבות יותר הן אפתות המופיעות על הפרנום (Frenum, בעברית: רסן - הרצועות הדקות המחברת את פנים הלחיים לחניכיים).


אפטה באזור החיך
[עריכה]גורמים

הגורם לאפתות טרם הוברר באופן נחרץ. כמה השערות הועלו:
גורם אוטואימוני (חיסון עצמי): שיבוש קל במערכת החיסון גורם לה לתקוף באופן זמני את תאי רירית הפה.
גורם פתוגני: ייתכן שהאפתות קשורות לנגיף ההרפס או לפתוגן אחר. סברת הגורם הפתוגני קיבלה משנה תוקף לאחר שבשנת 1982 התברר כי החיידק Helicobacter pylori הוא הגורם לכיבי קיבה; למרות זאת טרם הוכח קשר ודאי בין אפתות ובין פתוגן כלשהו. הפצעים בפה ובשפתיים, להם גורם נגיף ההרפס, אינם קשורים כלל לאפתות (פצעי ההרפס מדבקים מאוד; אפתות אינן מדבקות).
גורם טראומטי: אפתות מופיעות אצל אנשים רבים לאחר שנשכו את השפה או הלחי במהלך האכילה. אפתות מופיעות גם אצל אנשים המטופלים בגשרים ובטבעות שיניים למיניהם; הללו מסוגלים להשתפשף כנגד רירית הפה ולגרום לאפתות.
גורם מטבולי: ייתכן שחוסר בוויטמינים, חומצות אמינו ומינרלים מסוימים (משוער כי מדובר בחומצה פולית, ברזל, אבץ, ליזין וויטמין B12) גורם להופעת האפתות.
גורם אלרגי: רגישות למזונות מסוימים (שומנים, שוקולד, קטשופ, מזונות חריפים או מטוגנים). ייתכן ש-SDS (ראשי תיבות של Sodium Dodecyl Sulfate, נתרן דודציל גופרתי; נקרא גם Sodium Lauryl Sulfate או SLS בקיצור; ראו גם: אלקטרופורזה), חומר נפוץ במשחות שיניים, וכן אמלגם - החומר הנפוץ ביותר בסתימות שיניים - גורמים לאפתות.
גורם הורמונלי: ייתכן שמחסור או עודף בהורמונים מסוימים גורם לאפתות.
גורם פתולוגי: אפתות מופיעות לעתים כתסמין של מחלות שונות: כרסת, דלקת הבטן (קוליטיס), מחלת קרוהן ועוד. אפתות מופיעות כתופעת לוואי של טיפולים כימותרפיים בחולי סרטן.
גורם פסיכולוגי: לחץ נפשי, עייפות.
[עריכה]טיפול

אין תרופה לאפתות, אך כאמור נעלמות מעצמן מספר ימים לאחר הופעתן. קיימים מספר טיפולים, אשר בחלקם מביאים להקלה (שנויה במחלוקת) במחלה, ובחלקם מהווים טיפולים תסמיניים (סימפטומליים), אשר מפחיתים את הכאב הנגרם על ידי האפתה אך לא מביאים לריפויה.
כטיפול מונע יש לשמור באופן קפדני על היגיינת פה, ולהימנע מלגעת בפה עם אצבעות מלוכלכות. צריכה של מספר חומרים חסרים (ראו לעיל: "גורם מטבולי") עשויה למנוע אפתות. החלפת משחת השיניים (במיוחד לכזו שאינה מכילה SDS; באמצע העשור הראשון של המאה ה-21 החלו להופיע בשוק משחות שיניים רבות שעל אריזתן מצוין כי אינן מכילות SDS) והחלפת סתימות אמלגם בסתימות מחומר אחר (פתרון דרסטי ויקר עבור רוב האנשים) עשויות למנוע אפתות.
קיימות מספר משחות אשר ברובן מאלחשות (מרדימות) במידה זו או אחרת את אזור האפתה ומקלות על הכאב. מספר חולים מעידים על האצת קצב ריפוי האפתה כתוצאה משימוש במשחות אלו, אך ייתכן שמדובר בתופעה פסיכוסומטית. בישראל נמכרת משחה כזו תחת השם המסחרי אפתגון ג'ל.
שטיפת הפה במי חמצן (מימן על-חמצני, H2O2) או בתמיסות אנטיספטיות אחרות מחסלת ביעילות מיקרואורגניזמים בפה, וכן כאלו שנלכדו באפתה; הדבר עשוי לזרז את ריפויה ולמנוע זיהומים משניים. גם שטיפת הפה במלח, או זריית גרגרי מלח ישירות על האפתה - אף כי הדבר כרוך בכאב רב - עשויים לסייע בריפוי האפתה, במיוחד בימים הראשונים להופעתה. מספר חולים מדווחים על הקלה משמעותית באמצעות שטיפת הפה בחליטת פרחי קמומיל מספר פעמים ביום. טיפול אלטרנטיבי נוסף הוא שטיפת חלל הפה בחלב עיזים (היישר מהעטין - ישנם דיווחים של חולים על הקלה משמעותית באמצעות טיפול שכזה). מחקר שנערך בישראל בעזרת תרבית תאים אנושיים שנחשפו לוירוס ממשפחת ההרפס הגורם לאפתות ולחלב עיזים, העלה את ההשערה כי חלב עיזים מפוסטר יעיל נגד הוירוס בדומה לחלב לא מפוסטר (הישר מהעטין) ועל כן הוא עדיף (חלב לא מפוסטר עלול לגרום לזיהומים). עם זאת אנשים רבים האלרגיים למוצרי חלב עיזים מפתחים אפתות בחשיפה אליהן ולכן טיפול זה עלול לגרום להחמרת המצב באנשים אלו. לאלחוש אזור האפתה ניתן להשתמש בקרח, הגורם להקלת הכאב למשך כמחצית השעה (זמן אותו ניתן לנצל לאכילה).
טיפולים אחרים מבוססים על סתירת עודפי חומצה באזור האפתה באמצעות חומרים בסיסיים, דבר המביא להקלת הכאב. ניתן לשטוף את הפה בתמיסת סודה לשתייה (נתרן מימן פחמתי, NaHCO3) או בתכשירים נגד צרבת. קיימות מדבקות (אותן ניתן לרכוש בבתי מרקחת) אשר עשויות חומר אכיל; המדבקה מכסה את האפתה ומקלה על הכאב; היא מתמוססת לאחר מספר שעות.
את כל התכשירים שלעיל ניתן להשיג ללא מרשם רופא. במקרים קיצוניים, בהם מופיעות מספר אפתות גדולות ומכאיבות במיוחד, יש להיוועץ ברופא. הלה עשוי לספק מרשם לאנטיביוטיקה או לסטרואידים. משחות שונות מכילות סטרואידים (ועל כן מחייבות מרשם רופא) ויוצרות שכבה דביקה המכסה את האפתה ומונעת מגע איתה ובכך מונעת כאב, ועשויה לזרז את קצב הריפוי של האפתה. כמו כן עשוי הרופא לספק מרשם למספר תכשירים חזקים לאלחוש האפתה וכן לתמיסת חומצה גופרתית (H2SO4), שמחסלת זיהומים שנוצרו על הפצע ומשאירה על האפתה שכבת כיסוי המפחיתה זיהום מחודש, עד להחלמה הטבעית. לחיטוי מקומי של האפתה באמצעות התמיסה שיעורי הצלחה גבוהים.
דרך דרסטית למדי לטיפול באפתות מטרידות במיוחד היא הסרה כירורגית שלהן; בדרך כלל לא מדובר בניתוח של ממש אלא בצריבה של האפתה באמצעות כסף חנקתי (AgNO3) או לייזר.
עוד טיפולים כוללים:
זריית מלח שולחן על הפצע - אשר לאחר מספר דקות של כאב מוביל להרדמת הכאב בפצע לזמן מה.
תרופות אשר יוצרות חיפוי עמיד ביותר על הפצע (Oral Paste), ומעלימות את כאבי הפצע למשך שעות רבות (לעתים עד ריפוי).
[עריכה]קישורים חיצוניים

מאמר מקצועי: דלקת אפטותית חוזרת מאת ד"ר יהודה צדיק וד"ר רקפת צ'רנינסקי מתוך Dental -אתר הבית של רופאי השיניים בישראל
הבהרה: המידע בוויקיפדיה אינו מהווה ייעוץ רפואי.
קטגוריה: מחלות של חלל הפה, בלוטות הרוק והלסתות
משובים קודמיםמשוב על הערך

قس انگلیسی

An aphthous ulcer ( /ˈæfθəs/ af-thəs), also known as a canker sore, is a type of mouth ulcer that presents as a painful open sore inside the mouth[1] or upper throat characterized by a break in the mucous membrane. Its cause is unknown, but they are not contagious.[2] The condition is also known as aphthous stomatitis (stomatitis is inflammation of the mucous lining), and alternatively as Sutton's Disease, especially in the case of major, multiple, or recurring ulcers.[3]
The term aphtha means ulcer; it has been used for many years to describe areas of ulceration on mucous membranes. Therefore, the term aphthous ulcer is redundant and the term aphthous stomatitis is preferred. Aphthous stomatitis is a condition characterized by recurrent discrete areas of ulceration that are almost always painful. Recurrent aphthous stomatitis (RAS) can be distinguished from other diseases with similar-appearing oral lesions, such as certain oral bacteria or herpes simplex, by their tendency to recur, and their multiplicity and chronicity. Recurrent aphthous stomatitis is one of the most common oral conditions. At least 10% of the population has it, and women are more often affected than men. About 30–40% of patients with recurrent aphthae report a family history.[4]
Contents [show]
[edit]Classification



Photographic Comparison of: 1) a Canker Sore - inside the mouth, 2) Herpes, 3) Angular Cheilitis and 4) Chapped Lips.[5]
Aphthous ulcers are classified according to the diameter of the lesion.
[edit]Minor ulceration
Minor aphthous ulcers indicate that the lesion size is between 3–10 mm (0.1–0.4 in). They are most common aphthous ulcers. The appearance of the lesion is that of an erythematous halo with yellowish or grayish color. Pain that affects quality of life is the obvious characteristic of the lesion. When the ulcer is white or grayish, the ulcer will be extremely painful and the affected lip may swell. They may last about 2 weeks.[citation needed]
[edit]Major ulcerations
Major aphthous ulcers have the same appearance as minor ulcerations, but are greater than 10 mm in diameter and are extremely painful. They usually take more than a month to heal, and frequently leave a scar. These typically develop after puberty with frequent recurrences. They occur on movable non-keratinizing oral surfaces, but the ulcer borders may extend onto keratinized surfaces. They can occur on tongue, lips and cheeks.
[edit]Herpetiform ulcerations
This is the most severe form. It occurs more frequently in females, and onset is often in adulthood. It is characterized by small, numerous, 1–3 mm lesions that form clusters. They typically heal in less than a month without scarring. Supportive treatment is sometimes necessary, depending on the amount of pain the patient experiences.[6]
[edit]Signs and symptoms



Aphthous ulcer


Large aphthous ulcer on the lower lip
Aphthous ulcers can affect people of any age. Frequency of aphthous ulcers is reported to be more in females as compared to males. Most commonly aphthous ulcers are seen on the lining of cheeks, tongue, lips and roof of mouth. Aphthous ulcers usually begin with a tingling or burning sensation at the site of the future aphthous ulcer. In a few days, they often progress to form a red spot or bump, followed by an open ulcer.
The aphthous ulcer appears as a white or yellow oval with an inflamed red border. Sometimes a white circle or halo around the lesion can be observed. The gray, white, or yellow area within the red boundary is due to the formation of layers of fibrin, a protein involved in the clotting of blood. The ulcer, which itself is often extremely painful, especially when agitated, may be accompanied by a painful swelling of the lymph nodes below the jaw; another symptom is fever. A sore on the gums may be accompanied by discomfort or pain in the teeth. Canker sores are very sensitive to spicy foods, and, if secondary infection occurs in canker sores, then antibiotics may also be required to treat it.
[edit]Causes and epidemiology

Canker sores are a very common oral lesion. Epidemiological studies show an average prevalence between 15% and 30%.[7][8] The frequency of canker sores varies from fewer than 4 episodes per year (85% of all cases) to more than one episode per month (10% of all cases) including people suffering from continuous RAS.[8]
The exact cause of many aphthous ulcers is unknown but citrus fruits (e.g., oranges and lemons), physical trauma, stress, lack of sleep, sudden weight loss, food allergies, immune system reactions,[9] and deficiencies in vitamin B12, iron, and folic acid[10] may contribute to their development. Nicorandil and certain types of chemotherapy are also linked to aphthous ulcers.[11] One recent study showed a strong correlation with allergies to cow's milk.[12] Aphthous ulcers are a major manifestation of Behçet disease,[13] and are also common in people with Crohn's disease.[14]
Trauma to the mouth is the most common trigger.[15][16][17] Physical trauma, such as that caused by toothbrush abrasions, laceration with sharp or abrasive foods (such as toast or potato chips/crisps), accidental biting (particularly common with sharp canine teeth), after losing teeth, or dental braces can cause aphthous ulcers by breaking the mucous membrane. Other factors, such as chemical irritants or thermal injury, may also lead to the development of ulcers. Using a toothpaste without sodium lauryl sulfate (SLS) may reduce the frequency of aphthous ulcers.[18][19][20][21] One smaller study found no connection between SLS in toothpaste and aphthous ulcers.[22] Celiac disease has been suggested as a cause of aphthous ulcers[23][24] and some patients benefited from eliminating gluten from their diets.[23] Milk allergies have also been noted to trigger canker sores - as a delayed onset reaction (within 48-72 hours of exposire to the allergen - in this case milk, casein or whey)
There is no indication that aphthous ulcers are related to menstruation, pregnancy, or menopause.[25] Smokers appear to be affected less often.[26]
[edit]Prevention

[edit]Oral measures
Regular use of non-alcoholic mouthwash may help prevent or reduce the frequency of sores. Informal studies suggest that mouthwash may help to temporarily relieve pain.[27]
In some cases, switching toothpastes can prevent aphthous ulcers from occurring, with research looking at the role of sodium dodecyl sulfate (sometimes called sodium lauryl sulfate, or with the acronymes SDS or SLS), a detergent found in most toothpastes. Using toothpaste free of this compound has been found in several studies to help reduce the amount, size, and recurrence of ulcers.[28][29][30]
Dental braces are a common physical trauma that can lead to aphthous ulcers and the dental bracket can be covered with wax to reduce abrasion of the mucosa. Avoidance of other types of physical and chemical trauma will prevent some ulcers, but, since such trauma is usually accidental, this type of prevention is not usually practical.
[edit]Nutrition
Zinc deficiency has been reported in people with recurrent aphthous ulcers.[31] The few small studies looking into the role of zinc supplementation have reported mostly positive results, in particular for those people with zinc deficiency,[32] although some research has found no therapeutic effect.[33]
[edit]Treatment

A number of treatments for apthous ulcers exist, including analgesics, anesthetics agents, antiseptics, anti-inflammatory agents, steroids, sucralfate, tetracycline suspension, Debacterol, and silver nitrate.[34] Amlexanox paste has been found to speed healing and alleviate pain.
Suggestions to reduce the pain caused by an ulcer include avoiding spicy food, rinsing with salt water or over-the-counter mouthwashes, proper oral hygiene, and non-prescription local anesthetics. Active ingredients in the latter generally include benzocaine,[35] benzydamine or choline salicylate,[36] and phenol.[37]
Anesthetic mouthwashes containing benzydamine hydrochloride have not been shown to reduce the number of new ulcers or significantly reduce pain,[38] and evidence supporting the use of other topical anesthetics is very limited, though some individuals may find them effective.[39] In general, their role is limited; their duration of effectiveness is, in general, short and does not provide pain control throughout the day. Such medications may cause complications in children.[40]
Evidence is limited for the use of antimicrobial mouthwashes but suggests that they may reduce the painfulness and duration of ulcers and increase the number of days between ulcerations, without reducing the number of new ulcers.[41]
Corticosteroid preparations containing hydrocortisone hemisuccinate or triamcinolone acetonide to control symptoms are effective in treating aphthous ulcers (Triamcinolone Acetonide was used in the product 'Adcortyl in Orabase' which was well known amongst ulcer sufferers but discontinued in the UK during 2009).[39][42][43]
The application of silver nitrate will cauterize the sore; a single treatment decreases pain but does not affect healing time[44] though in children it can cause tooth discoloration if the teeth are still developing.[45] The use of tetracycline is controversial, as is treatment with levamisole, colchicine, gamma-globulin, dapsone, estrogen replacement and monoamine oxidase inhibitors.[35]
While commonly used, magic mouthwash, a combination of a number of ingredients including viscous lidocaine, benzocaine, milk of magnesia, kaolin-pectate, chlorhexidine, or diphenhydramine, has little evidence to support its use.[46][47] One small-scale study has suggested that Vitamin B12 may be effective in treating recurrent aphthous ulcers, regardless of whether there is a vitamin deficiency present.[48]
Studies involving herpetic ulcers have shown 500mg l-Lysine taken one to three times daily to be beneficial.[49]
[edit]See also

List of cutaneous conditions
[edit]References

^ "aphthous ulcer" at Dorland's Medical Dictionary
^ "Mouth sores: MedlinePlus Medical Encyclopedia". Archived from the original on 29 May 2010. Retrieved 2010-05-31.
^ "Sutton's disease". Whonamedit? A dictionary of medical eponyms. Retrieved October 2011.
^ Jurge S, Kuffer R, Scully C, Porter SR (2006). "Mucosal disease series. Number VI. Recurrent aphthous stomatitis". Oral Dis 12 (1): 1–21. DOI:10.1111/j.1601-0825.2005.01143.x. PMID 16390463.
^ Dorfman J, The Center for Special Dentistry.
^ Bruce AJ, Rogers RS (2003). "Acute oral ulcers". Dermatol Clin 21 (1): 1–15. DOI:10.1016/S0733-8635(02)00064-5. PMID 12622264.
^ J.M. Casiglia, G.W. Mirowski, C.L. Nebesio (October 2006). "Aphthous stomatitis". Emedecine.
^ a b T. Axéll, V. Henricsson (1985). "The occurrence of recurrent aphthous ulcers in an adult Swedish population". Acta Odontol Scand.
^ Lewkowicz N, Lewkowicz P, Banasik M, Kurnatowska A, Tchorzewski H. (2005). "Predominance of Type 1 cytokines and decreased number of CD4(+)CD25(+high) T regulatory cells in peripheral blood of patients with recurrent aphthous ulcerations". Immunol Lett. 99 (1): 57–62. DOI:10.1016/j.imlet.2005.01.002. PMID 15894112.
^ Wray D, Ferguson M, Hutcheon W, Dagg J (1978). "Nutritional deficiencies in recurrent aphthae". J Oral Pathol 7 (6): 418–23. DOI:10.1111/j.1600-0714.1978.tb01612.x. PMID 105102.
^ "Non Hodgkin's Lymphoma Cyberfamily — Side effects". NHL Cyberfamily. Archived from the original on 7 August 2006. Retrieved August 10, 2006.
^ Besu I, Jankovic L, Magdu IU, Konic-Ristic A, Raskovic S, Juranic Z. (2009). "Humoral immunity to cow's milk proteins and gliadin within the etiology of recurrent aphthous ulcers?". Oral Diseases 15 (8): 560–564. DOI:10.1111/j.1601-0825.2009.01595.x. PMID 19563417.
^ Internationalstudygroupforbehc (May 1990). "Criteria for diagnosis of Behçet's disease. International Study Group for Behçet's Disease". Lancet 335 (8697): 1078–80. DOI:10.1016/0140-6736(90)92643-V. PMID 1970380.
^ Current Medical Diagnosis & Treatment 2007, Forty-Sixth Ed (2007), Edited by McPhee, SJ. MD, Papadakis, MA. MD and Tierney, LM, Jr., MD with Associate Authors – The McGraw-Hill Companies, Inc, New York, USA
^ http://www.patient.co.uk/showdoc/40024908/
^ http://www.health-disease.org/skin-disorders/aphthous-ulcer.htm
^ http://www.betterhealth.vic.gov.au/bhcv2/bhcarticles.nsf/pages/Mouth_ulcers?OpenDocument
^ The effect of sodium lauryl sulfate on recurrent aphthous ulcers: a clinical study. (1997)
^ Herlofson B, Barkvoll P (1994). "Sodium lauryl sulfate and recurrent aphthous ulcers. A preliminary study" (PDF). Acta Odontol Scand 52 (5): 257–9. DOI:10.3109/00016359409029036. PMID 7825393.
^ Herlofson B, Barkvoll P (1996). "The effect of two toothpaste detergents on the frequency of recurrent aphthous ulcers". Acta Odontol Scand 54 (3): 150–3. DOI:10.3109/00016359609003515. PMID 8811135.
^ Chahine L, Sempson N, Wagoner C (1997). "The effect of sodium lauryl sulfate on recurrent aphthous ulcers: a clinical study". Compend Contin Educ Dent 18 (12): 1238–40. PMID 9656847.
^ Healy C, Paterson M, Joyston-Bechal S, Williams D, Thornhill M (1999). "The effect of a sodium lauryl sulfate-free dentifrice on patients with recurrent oral ulceration". Oral Dis 5 (1): 39–43. DOI:10.1111/j.1601-0825.1999.tb00062.x. PMID 10218040.
^ a b Bucci P, Carile F, Sangianantoni A, D'Angio F, Santarelli A, Lo Muzio L. (2006). "Oral aphthous ulcers and dental enamel defects in children with celiac disease". Acta Paediatrica 95 (2): 203–7. DOI:10.1080/08035250500355022. PMID 16449028.
^ Sedghizadeh PP, Shuler CF, Allen CM, Beck FM, Kalmar JR. (2002). "Celiac disease and recurrent aphthous stomatitis: a report and review of the literature". Oral Surgery Oral Medicine Oral Pathology Oral Radiology & Endodontics 94 (4): 474–8. DOI:10.1067/moe.2002.127581. PMID 12374923.
^ McCartan BE, Sullivan A (September 1992). "The association of menstrual cycle, pregnancy, and menopause with recurrent oral aphthous stomatitis: a review and critique.". Obstetrics and gynecology 80 (3 Pt 1): 455–8. PMID 1495706.
^ T�z�n B, Wolf R, T�z�n Y, Serdaro�lu S (May 2000). "Recurrent aphthous stomatitis and smoking.". International Journal of Dermatology 39 (5): 358–60. DOI:10.1046/j.1365-4362.2000.00963.x. PMID 10849126.
^ Studies mostly agree that antiseptic mouthwashes can help prevent recurrences:
* Meiller TF, Kutcher MJ, Overholser CD, Niehaus C, DePaola LG, Siegel MA (1991). "Effect of an antimicrobial mouthrinse on recurrent aphthous ulcerations". Oral Surg. Oral Med. Oral Pathol. 72 (4): 425–9. DOI:10.1016/0030-4220(91)90553-O. PMID 1923440.
* Skaare AB, Herlofson BB, Barkvoll P (1996). "Mouthrinses containing triclosan reduce the incidence of recurrent aphthous ulcers (RAU)". J. Clin. Periodontol. 23 (8): 778–81. DOI:10.1111/j.1600-051X.1996.tb00609.x. PMID 8877665.
But this is not accepted by all reports:
* Barrons RW (2001). "Treatment strategies for recurrent oral aphthous ulcers". Am J Health Syst Pharm 58 (1): 41–50; quiz 51–3. PMID 11194135.
^ Herlofson BB, Barkvoll P (1996). "The effect of two toothpaste detergents on the frequency of recurrent aphthous ulcers". Acta Odontol Scand 54 (3): 150–3. DOI:10.3109/00016359609003515. PMID 8811135.
^ Chahine L, Sempson N, Wagoner C (1997). "The effect of sodium lauryl sulfate on recurrent aphthous ulcers: a clinical study". Compend Contin Educ Dent 18 (12): 1238–40. PMID 9656847.
^ Healy CM, Paterson M, Joyston-Bechal S, Williams DM, Thornhill MH (1999). "The effect of a sodium lauryl sulfate-free dentifrice on patients with recurrent oral ulceration". Oral Dis 5 (1): 39–43. DOI:10.1111/j.1601-0825.1999.tb00062.x. PMID 10218040.
^ Wang SW, Li HK, He JS, Yin TA (1986). "[The trace element zinc and aphthosis. The determination of plasma zinc and the treatment of aphthosis with zinc] [The trace element zinc and aphthosis. The determination of plasma zinc and the treatment of aphthosis with zinc]" (in French). Rev Stomatol Chir Maxillofac 87 (5): 339–43. PMID 3467416.
^ Orbak R, Cicek Y, Tezel A, Dogru Y (2003). "Effects of zinc treatment in patients with recurrent aphthous stomatitis". Dent Mater J 22 (1): 21–9. PMID 12790293.
^ Wray D (1982). "A double-blind trial of systemic zinc sulfate in recurrent aphthous stomatitis". Oral Surg. Oral Med. Oral Pathol. 53 (5): 469–72. DOI:10.1016/0030-4220(82)90459-5. PMID 7048184.
^ Altenburg A, Zouboulis CC (September 2008). "Current concepts in the treatment of recurrent aphthous stomatitis". Skin Therapy Lett. 13 (7): 1–4. PMID 18839042.
^ a b ped/2672 at eMedicine
^ "Aphthous Mouth Ulcers". Patient UK. February 2007. Retrieved May 9, 2008.
^ "Phenol (Oromucosal route)". A.D.A.M. Retrieved 2011-08-16.
^ "Aphthous ulcer – Evidence: Evidence on topical analgesics". Clinical Knowledge Summaries (Prodigy). National Library for Health. Archived from the original on 3 June 2008. Retrieved May 10, 2008.
^ a b "Aphthous ulcer – Management". Clinical Knowledge Summaries (Prodigy). National Library for Health. Archived from the original on 3 June 2008. Retrieved May 9, 2008.
^ "12.3.1 Drugs for oral ulceration and inflammation". British National Formulary for Children. British Medical Association, the Royal Pharmaceutical Society of Great Britain, Royal College of Paediatrics and Child Health, and the Neonatal and Paediatric Pharmacists Group. 2006. pp. 601–4.
^ "Aphthous ulcer – Evidence: Evidence on antimicrobial mouthwash". Clinical Knowledge Summaries (Prodigy). National Library for Health. Archived from the original on 3 June 2008. Retrieved May 10, 2008.
^ Scully C (July 2006). "Clinical practice. Aphthous ulceration". N. Engl. J. Med. 355 (2): 165–72. DOI:10.1056/NEJMcp054630. PMID 16837680.
Commented in: "Clinical review – aphthous ulceration". Medicines Information Web Site (Trent and West Midlands regional Medicines Information services). July 13, 2006. Archived from the original on 4 June 2008. Retrieved May 9, 2008.
^ Scully C, Shotts R (July 2000). "Mouth ulcers and other causes of orofacial soreness and pain". BMJ 321 (7254): 162–5. DOI:10.1136/bmj.321.7254.162. PMC 1118165. PMID 10894697.
^ Alidaee MR, Taheri A, Mansoori P, Ghodsi SZ (September 2005). "Silver nitrate cautery in aphthous stomatitis: a randomized controlled trial". Br. J. Dermatol. 153 (3): 521–5. DOI:10.1111/j.1365-2133.2005.06490.x. PMID 16120136.
^ Rauch, D. "Canker sores: Treatment". MedlinePlus. Archived from the original on 9 May 2008. Retrieved May 8, 2008.
^ "data.memberclicks.com".
^ "Global Family Doctor - Wonca Online | Item search".
^ Volkov I, Rudoy I, Freud T, et al (2009). "Effectiveness of vitamin B12 in treating recurrent aphthous stomatitis: a randomized, double-blind, placebo-controlled trial". J Am Board Fam Med 22 (1): 9–16. DOI:10.3122/jabfm.2009.01.080113. PMID 19124628.
^ "American Family Physician".
[edit]External links

Wikimedia Commons has media related to: Aphthous ulcer
Merck manual: Mouth Sores
MayoClinic.com: Canker sore
Management of Aphthous Ulcers, American Family Physician
[show] v t e
Diseases of the skin and appendages by morphology
[show] v t e
Oral pathology: Stomatognathic disease (K06, K11–K14, 523, 527–529)
View page ratings
Rate this page
What's this?
Trustworthy
Objective
Complete
Well-written
I am highly knowledgeable about this topic (optional)

Submit ratings
Categories: Oral pathologyLaryngologyConditions of the mucous membranes

قس آلمانی

Eine Aphthe (sprich: Afte; Transliteration von griech. ἄφθη, vom Verb ἅπτω haptō „entfachen“) ist eine schmerzhafte, von einem entzündlichen Randsaum umgebene Schädigung der Schleimhaut des Zahnfleischs, der Mundhöhle, der Tonsillen oder der Zunge und in Einzelfällen auch anderer Schleimhäute, z. B. im Genitalbereich. Es handelt sich dabei um ein Ulcus mit weißlichem Fibrinbelag. Beim gleichzeitigen Auftreten mehrerer solcher Stellen im Rahmen einer Primärinfektion durch das Herpes-simplex-Virus spricht man vom Krankheitsbild der Mundfäule (Stomatitis aphthosa oder Gingivostomatitis herpetica). Treten Aphthen häufig wiederkehrend auf, spricht man von chronisch rezidivierender Aphthose. Die Häufigkeit (Prävalenz) beträgt 5 bis 21 %.[1]
Inhaltsverzeichnis [Anzeigen]
Ursachen [Bearbeiten]

Ursachen (Ätiologie) und Entstehungsmechanismus (Pathogenese) der rezidivierenden Aphthose sind weitgehend unklar. Eine multifaktorielle Entstehung mit genetischer Komponente wird angenommen.[2]
Mögliche assoziierte Faktoren sind Verletzungen der Mundschleimhaut, Zusammenhänge mit verschiedenen Nahrungsmitteln, Nahrungsdefiziten (Vitamin B12-, Eisen- oder Folsäuremangel) sowie Veränderungen des Hormonhaushaltes. In schweren Fällen können Systemerkrankungen wie chronisch-entzündliche Darmerkrankungen, Zöliakie, Morbus Behçet oder HIV-Infektionen zu Grunde liegen.[1][2]
Es wird keine Verbindung zu Menstruationszyklus, Schwangerschaft oder Menopause gesehen.[3] Eine Assoziation mit Stress wird diskutiert, ist aber nicht nachgewiesen.[4]
Chemische Irritation durch Inhaltsstoffe wie beispielsweise Natriumlaurylsulfat (SLS), das häufig in Zahnpasta enthalten ist, wird als möglicher Auslöser diskutiert.[5]
Raucher sind seltener betroffen als Nichtraucher.[6] Rauchverzicht kann das Auftreten von Aphthen negativ beeinflussen. Als Ursache wird die Hyperkeratose der Schleimhaut bei Rauchern vermutet.[7]
Krankheitsbild [Bearbeiten]



Aphthe auf der Unterlippen-Innenseite


Mehrere Aphthen am Gaumensegel
Kleinere Aphthen (Minor-Form) haben einen Durchmesser von unter einem Zentimeter, sie heilen innerhalb von ein bis zwei Wochen aus. Es wird aber auch von seltenen Aphthen mit einem Durchmesser von über einem Zentimeter bis etwa 30 mm und mehr berichtet. Bei diesen größeren Aphthen wird von der Major-Form, die Wochen bis Monate persistieren können und unter Narbenbildung abheilen, gesprochen. Bei herpetiformen Ulcera tritt eine große Zahl kleiner Aphthen auf, diese Form ist jedoch selten.[2][8]
Wie schmerzhaft Aphthen sind, ist individuell stark unterschiedlich. Aphthen können sehr schmerzhaft sein, bei stärkerem Befall ist oft die tägliche Lebensführung deutlich beeinträchtigt. Das Sprechen, Essen, Schlucken von Wasser oder Speichel ist schmerzhaft. Die Größe von Aphthen ist oft nicht ausschlaggebend für das Ausmaß an Schmerzen, das sie verursachen. Vielmehr ist die Stelle im Mund, an der die Aphthe auftritt, entscheidend. So kann etwa eine relativ kleine Aphthe mit einem Durchmesser von wenigen Millimetern, die auf der Zungenspitze auftritt, wesentlich schmerzhafter sein als eine größere, die an einer mechanisch weniger beanspruchten Stelle im Mund (z. B. im zentralen Wangengewebe) entsteht. In wenigen Fällen treten auch nahezu nicht schmerzende Aphthen auf.
Diagnostik [Bearbeiten]

Die Diagnose der rezidivierenden Aphthose basiert auf Anamnese und klinischem Bild, da spezifische Labortests nicht zur Verfügung stehen. Zur Erkennung zugrunde liegender Erkrankungen (Immunerkrankungen, Infektionen, Mangelzustände) können neben der Krankengeschichte auch verschiedene Laborparameter weiterhelfen.[2]
Behandlung [Bearbeiten]

Neben der lokalen Behandlung steht bei systemischen Erkrankungen deren Behandlung im Vordergrund. Eine ursächliche Therapie rezidivierender Aphthen ohne zugrunde liegende systemische Grunderkrankung ist bislang nicht bekannt.
Zur symptomatischen Behandlung von Aphthen werden schmerzstillende Wirkstoffe wie beispielsweise Lidocain, Polidocanol oder Benzydamin eingesetzt; es stehen Sprays, Gurgellösungen und Gele bzw. Salben (Haftsalben für die Mundschleimhaut) für die Therapie zur Verfügung. Auch adstringierende Mittel wie Rhabarberwurzelextrakt, Myrrhentinktur, Silbernitrat,[9] Phenolsulfonsäureverbindungen und das Kresolsulfonsäure-Polykondensat Policresulen kommen zur Anwendung; ihre zusammenziehende bzw. ätzende Wirkung soll durch Abstoßung von abgestorbenem Gewebe den Heilungsprozess beschleunigen. Einen ähnlichen Effekt haben Zinksulfat und verdünnte Wasserstoffperoxidlösung, letztere wirkt zudem leicht antiseptisch. Bei Ausschluss einer infektiösen Ursache kann das entzündungshemmende, verschreibungspflichtige Triamcinolonacetonid, etwa als Haftsalbe, verwendet werden.
Volksheilkundlich werden entzündungshemmende Mittel wie australisches Teebaumöl, Melissenextrakt sowie Spülungen mit Kamillen- und Salbeitee angewendet.
Die Vermeidung des in Zahnpasten verwendeten Stoffes Natriumlaurylsulfat soll in Studien eine Reduktion der Aphthenentstehung um 64 % bewirkt haben.[5]
Literatur [Bearbeiten]

P. Coli, M. Jontell, M. Hakeberg: The effect of a dentifrice in the prevention of recurrent aphthous stomatitis. In: Oral Health Prev Dent. 2, Nr. 2, 2004, S. 133–142 (PMID 15646947, PDF).
Weblinks [Bearbeiten]

Eine Reihe von Abbildungen von Aphthen auch in Abgrenzung zum oralen Herpes
Einzelnachweise [Bearbeiten]

↑ a b W. C Gonsalves, A. C Chi, B. W Neville: Common oral lesions: Part I. Superficial mucosal lesions. In: Am Fam Physician. 75, Nr. 4, 2007, S. 501–507 (Review; PMID 17323710, online).
↑ a b c d Scully C, Gorsky M, Lozada-Nur F. The diagnosis and management of recurrent aphthous stomatitis: a consensus approach. J Am Dent Assoc. 2003 Feb;134(2):200-7. Review. PMID 12636124
↑ McCartan BE, Sullivan A: The association of menstrual cycle, pregnancy, and menopause with recurrent oral aphthous stomatitis: a review and critique. Obstet Gynecol. 1992 Sep;80(3 Pt 1):455-8. Review. PMID 1495706
↑ Pedersen A: Psychologic stress and recurrent aphthous ulceration. J Oral Pathol Med 1989;18(2):119–22. PMID 2746521
↑ a b Zunt S. Recurrent aphthous stomatitis Dermatol Clin. 2003; 21(1):33-39. PMID 12622266
↑ Tüzün B, Wolf R, Tüzün Y, Serdaroğlu S. Recurrent aphthous stomatitis and smoking. Int J Dermatol. 2000 May;39(5):358-60. PMID 10849126
↑ Winn DM. Tobacco use and oral disease. J Dent Educ. 2001 Apr;65(4):306-12. Review. PMID 11336115
↑ Rogers RS 3rd. Recurrent aphthous stomatitis: clinical characteristics and associated systemic disorders. Semin Cutan Med Surg. 1997 Dec;16(4):278-83. PMID 9421219
↑ Alidaee, M.R.; Taheri, A.; Mansoori, P; Ghodsi, S. Z.: Silver nitrate cautery in aphthous stomatitis: a randomized controlled trial. Br J Dermatol. 2005 Sep;153(3):521-5. PMID 16120136
Bitte den Hinweis zu Gesundheitsthemen beachten!
Kategorien: EffloreszenzKrankheitsbild in der Zahnmedizin

قس فرانسه

Un aphte (du grec ancien ἄφθη / áphthê, de ἄπτω / áptô, brûler) est un ulcère superficiel douloureux de la muqueuse buccale ou d'un autre organe, il est parfois bipolaire (oro-génital). Au niveau de la muqueuse buccale, il se forme la plupart du temps sur l'intérieur des lèvres et des joues, la langue, le palais, les gencives ou la gorge.
Lorsque les aphtes reviennent périodiquement, ce sont des aphtes récidivants ou stomatite aphteuse récidivante. Les stomatites aphteuses ou aphtoses sont généralement classées selon trois formes : la forme mineure (75-85 % des cas)1, la forme majeure (10-15 % des cas)1, la forme herpétiforme (5-10 % des cas)1
Les aphtes apparaissent le plus souvent chez un sujet sain, de façon isolée, précédés généralement d’une sensation de cuisson, et guérissent spontanément. Caractérisés par une forme arrondie ou ovale sur un fond jaune cerné d’un halo rouge inflammatoire, non indurés, ils peuvent être de très petite taille (aphtes miliaires) ou géants (aphtes nécrotiques de Sutton)2.
Sommaire [afficher]
Épidémiologie[modifier]

Les aphtes touchent toutes les populations. De nombreuses études épidémiologiques montrent des différences de prévalences importantes. En moyenne, on considère qu'entre 15 % et 30 % des populations sont touchées3. Les femmes sont plus touchées que les hommes3 et ont une fréquence d'apparition des crises plus élevées. Les aphtes touchent surtout les personnes de moins de 45 ans avec un pic de fréquence pour la tranche 16-25 ans.
Étiologie[modifier]

Les aphtes sont des lésions fréquentes à l'étiologie inconnue. On ignore à ce jour si les aphtes sont le symptôme d'une seule ou de plusieurs affections4. Il est probable qu'il y ait des facteurs génétiques à l'origine des aphtes5.
Leur survenue peut être liée à des facteurs nutritionnels, psychologiques (spécialement le stress, la fatigue accumulée) ou hygiéniques (lavage des dents négligé, vaisselle mal nettoyée...). Notamment, la consommation de tomate cuite, de noix, de noisettes, d'amandes, de gruyère, d'emmental, de bananes, d'agrumes et fruits acides (kiwi, ananas...), de chocolat, et de tous les aliments allergènes favorise leur apparition. L'utilisation prolongée d'antiseptiques locaux, comme les pastilles pour la gorge ou, d'un dentifrice contenant du laurylsulfate de sodium6 peut aussi provoquer chez certaines personnes l'apparition d'aphtes.
Lorsque les aphtes buccaux ne sont pas isolés et sont accompagnés d'autres symptômes, on peut se retrouver dans le cadre d'une maladie de Behçet ou de maladies inflammatoires de l'intestin comme la colite ulcéreuse et la maladie de Crohn.
La guérison est spontanée en 8 à 10 jours dans des conditions d'hygiène normale, traités par des antiseptiques locaux. Si un aphte n'a pas disparu deux semaines après son apparition ou si d'autres sont apparus entre-temps, la consultation d'un praticien est fortement conseillée.
Contextes d'apparitions[modifier]

Des lésions ressemblant à des aphtes se produisent7 :
À la suite de proliférations de bactéries dans la bouche (exemple : doigts sales dans la bouche etc.) pouvant causer des angines ;
Après avoir ingéré certains composants (le plus souvent artificiels) ajoutés aux denrées alimentaires (exemple : conservateurs etc) ;
En cas de stress ;
En cas de fièvre ;
En cas d'allergie à certains éléments (ex : noix, amandes, fromage à pâte dure, etc.) ;
À la suite de changements hormonaux ;
Aliments chauds;
En cas de carence de vitamine B12 ;
En cas de carence de fer ;
En cas de carence d'acide folique ;
En cas de prises de certains médicaments contre l'angine ;
En cas de morsure accidentelle ;
En cas d'inflammation du système digestif ;
En cas de certaines infections virales comme la mononucléose infectieuse, le papillomavirus, le VIH, la varicelle et le zona ;
Certaines infections bactériennes ;
Certaines mycoses ;
Certains cancers comme le lymphome ou la leucémie ;
Certains déficits vitaminiques ;
À la suite de traumatismes locaux comme lors du contact de la muqueuse avec un dentier ;
La radiothérapie de l'extrémité céphalique dont le faisceau passe par la cavité buccale : mucite radique ;
À la suite de la prise de certains médicaments tels que les anti-inflammatoires non stéroïdiens (AINS), les antibiotiques, l’acide benzoique (E210), les antivitamines K, le méprobamate ;
Les chimiothérapies cytotoxiques cytostatiques qui entrainent des mucites (atteintes) muqueuses.
La présence de plusieurs aphtes buccaux ou génitaux est appelée aphtose. L'usage prolongé de certains médicaments, comme les pastilles contre les maux de gorge, peut provoquer un déséquilibre de la flore buccale et entraîner l'apparition d'aphtes.
Notes et références[modifier]

↑ a, b et c Rogers RS 3rd, Recurrent aphthous stomatitis: clinical characteristics and associated systemic disorders. Semin Cutan Med Surg 1997;16:278-83.
↑ Aphte [archive] Encyclopédie Larousse
↑ a et b T. Axéll, V. Henricsson, The occurrence of recurrent aphthous ulcers in an adult Swedish population. Acta Odontologica Scandinavia, 43:2,121-125, 1985
↑ Tilliss T.S.I., McDowell J.D., Differential Diagnosis: Is It Herpes or Aphthous? J Contemp Dent Pract 2002 Feb;(3)1: 001-015
↑ Ship I.I., Epidemiologic aspects of recurrent aphthous ulcerations. Oral Surg Oral Med Oral Pathol 1972;33:400-6
↑ Herlofson B.B., Barkvoll P., Sodium lauryl sulfate and recurrent aphthous ulcers. A preliminary study. Acta Odontol Scand. 1994 Oct;52(5):257-9
↑ Aphtes, www.passeportsante.net, Lire le dossier [archive]
Voir aussi[modifier]

Sur les autres projets Wikimedia :
Aphte, sur Wikimedia Commons Aphte, sur le Wiktionnaire

Portail de la médecine
Catégories : BoucheMaladie en dermatologieChirurgie maxillo-faciale