محمد حاکم نیشابوری

محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری (به عربی: أبو عبدالله مُحَمّد بن عبدالله الحاکم النَیسابوری) معروف به الحاکم نیشابوری و ابن البیّع، از دانشمندان سنی مذهب مسلمان، پیشوای علم حدیث، قاضی، مورخ و از یارانِ صحاح سته در سده چهارم و پنجم قمری بوده‌است. غالباً وی را امام المحدثین و محدث الخراسان نامیده‌اند. او در عصر سامانیان به هنگام وزارت عتبی در سال ۳۵۹ مدتی قاضی و حاکم نسا یا نیشابور را بر عهده داشته ازینرو به الحاکم نیشابوری معروف شد. عنوان ابن البیّع (یعنی واسطه گر میان بازرگانان) به خاطر پیشه نیاکانش بر وی نهادند.[۲]



محتویات [نمایش]
نام، نسب و لقب ها [ویرایش]

نام او محمد و نام پدرش عبدالله بوده.کنیه اش ابوعبدالله است؛ ابوعبدالله محمّد بن عبدالله
القاب:امام المحدثین، محدث الخراسان
انساب [۳]:الضبّی، الطهمانی، النیسابوری، الحافظ، الحاکم، ابن ‌البیع

زندگی [ویرایش]

او از سنّ ۹سالگی [در سال ۳۳۰ق‌‌] و تحت نظر پدر و دایی‌اش شروع به سماع حدیث کرد و از سنّ ۱۶سالگی نوشتن را شروع کرد[۳۳۷ق]. در ۲۰ سالگی در سفری به عراق برای شنیدن حدیث رفت و پس از بجای آوردن حج، به خراسان و ماوراء‌النهر بازگشت و در نیشابور ساکن شد.

در زمان دولت سامانیان و در سال ۳۵۹ق به قضاوت شهر نساء منسوب شد و نیز پس از مدتی قضاوت جرجان(گرگان امروزی) را به او پیشنهاد کردند که این سمت را نپذیرفت. در همان روزها به عنوان سفیر دولت سامانی به دربار آل‌بویه رفت ‌و آمد داشت و در کارهای سیاسی، قضایی و اجتماعی فعّال بود. حاکم سرانجام پس از ۸۴سال زندگی -که بیشتر در پیِ دانش جوئی و نوشتن بوده است-در صفر سال ۴۰۵ هجری قمری درگذشت و در نیشابور به خاک سپرده شد.

استادان وی [ویرایش]

در زمان حاکم، نیشابور یکی از بزرگترین مدارس حدیثی جهان اسلام به شمار می‌رفته است و همچنین به دلیل سفرهای علمی حاکم، در کتاب های تاریخ و سرگذشت نامه ها تعداد استادان وی را بیش از ۱۰۰۰تن ذکرکرده‌اند.[۴]

در علم حدیث [ویرایش]
پدر و دایی اش، محمد بن یعقوب الأصم، ابو‌بکر النجاد، محمد‌ بن یعقوب الشیبانی ابن الأخرم، محمد بن عبد‌الله بن أحمد الصفار، ابو‌سهل بن زیاد، محمد بن صالح ‌بن هانئ، ابو‌النضر محمد بن محمد الفقیه، ابو‌حامد أحمدبن علی ‌بن حسنویه، محمد بن علی المذکر، عبدالباقی بن قانع، ابو‌بکر أحمد بن إسحاق الصبغی، ابو‌علی الحسین بن علی النیسابوری الحافظ‌، علی ‌بن عبدالله الحکیمی، إسماعیل‌ بن محمد الرازی، محمد بن القاسم العتکی، ابو‌جعفر محمد بن محمد بن عبدالله البغدادی الجمال، محمد بن المؤمل الماسرجسی، ابو‌جعفر محمد بن أحمد بن سعید الرازی صاحب ابن وأره، محمد بن أحمد بن محبوب محدث مرو، القاسم بن القاسم السیاری، أحمد بن محمد بن عبدوس العنزی، محمد بن أحمد الشعیبی الفقیه، إسماعیل ‌بن محمد بن الشعرانی، ابو‌أحمد بکر بن محمد المروزی الصیرفی، حاجب ‌بن أحمد الطوسی، علی‌ بن حمشاد العدل، ابو‌عمرو عثمان ‌بن أحمد الدقاق البغدادی، الحسین ‌بن الحسن الطوسی، الحسن‌ بن یعقوب البخاری، عبدالله‌ بن درستویه‌، عبدالرحمن ‌بن حمدان الجلاب شیخ همذان، علی ‌بن محمد بن محمد بن عقبة الشیبانی، محمد بن حاتم خزیمة الکشی، محمد بن أحمد بن بالویه الجلاب، ابو‌عمرو ابن السمّاک، دعلج بن أحمد، ابوالعباس المحبوب، ابو‌جعفر بن عبید الحافظ الهمدانی، ابویحیی نافلة عبدالله بن یزید المقری، ابو‌اسحاق بن فراس المالکی، ابو‌سهل محمد بن سلیمان الحنفی .

در علم قرائت [ویرایش]
علی‌ابن الإمام، محمد بن ابو منصور الصرام، ابو‌علی بن النقار(مقرئ کوفه)، ابو‌عیسی بکار(مقرئ بغداد).

در فقه اسلامی [ویرایش]
ابو‌علی بن ابو‌هریرة، ابو‌الولید حسان بن محمد، ابو‌سهل الصعلوکی

مرگ [ویرایش]

الحاکم در روز چهارشنبه سوم (5)یا هشتم (6)صفر سال 405 در نیشابور در حالی که از حمام بیرون آمده بود و هنوز لنگ حمام را از خود باز نکرده بود تا جامعه بپوشد به سکته درگذشت. او را در نیشابور به خاک سپردند و قاضی ابوبکر حیری یکی از مشاهیر زهاد و علمای عصر بر او نماز گذارد.[۵]

آثار [ویرایش]

آثار او به زبان عربی است.

المستدرک علی الصحیحین:این کتاب مجموعه ای از احادیث دو پیشوای علم حدیث؛ محمد بن اسماعیل بخاری و مسلم بن حجاج قشیری نیشابوری است.
تاریخ النیسابوریین :معروف ترین اثر الحاکم.
معرفة علوم الحدیث یا معرفة اصول الحدیث .[۶]
الاربعین
الاکلیل
المدخل الی الصحیح
امالی العشّیات
تسمیة من اخرجهم البخاری و مسلم
سئوالات الحاکم للدّار قطنی
سئوالات السجزی للحاکم
علل الحدیث
فضایل شافعی
فضایل فاطمة الزهرا
کتاب الضعفاء
مدخل الی الاکلیل
معجم الشیوخ
مُزَکّی الاخبار
پا نویس [ویرایش]

↑ گروهی وی را از اعراب می دانند.امااین مسئله به اثبات نرسیده و الحاکم به هیچ یک از خاندان های عرب مهاجر به خراسان و نیشابور منسوب نیست .
↑ مقدمهٔ تصحیح کتاب تاریخ نیشابور از محمدرضا شفیعی کدکنی
↑ منظور، نام ها و القاب منسوب به وی
↑ البته سُبکی تعداد مشایخ حاکم را ۲۰۰۰نفر می‌داند که ۱۰۰۰تن از آنها شیوخ او در نیشابور و ۱۰۰۰تنِ دیگر شیوخ وی در دیگر نقاط بوده‌اند.
↑ تصحیح تاریخ نیشابور (الحاکم) از شفیعی کدکنی بخش پیش گفتار
↑ در قاهره به سال ۱۹۳۷ به تصحیح معظم حسین چاپ شده است.
تصاویر [ویرایش]


معرفة علوم الحدیث؛ شناخت دانش حدیث
منبع و پیوند به بیرون [ویرایش]

درگاه اسلام
درگاه Star and Crescent.svg
درگاه نیشابور
درگاه Star and Crescent.svg
مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، http://en.wikipedia.org/Hakim al-Nishaburi مدخل Hakim al-Nishaburi

در ویکینبشته عربی
ابن حجر عسقلانى، لسان المیزان، اشراف: محمد عبدالرحمن المرعشلى، داراحیاء التراث العربى، بیروت، ۱۴۲۲ق.
ابن خلّکان احمد بن محمد، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، تقدیم: محمد عبدالرحمن المرعشلى، داراحیاء التراث العربى، بیروت، ۱۴۱۷ق.
ابن‌جوزى، عبدالرحمن بن على، المنتظم فی التاریخ الملوک والامم، تحقیق: عبدالقادر عطا و دیگران، دارالکتب العلمیّة، بیروت، ۱۴۱۲ق.
احمد بن علی الخطیب البغدادى، تاریخ مدینة السلام[تاریخ بغداد]، تحقیق: بشار عوّاد معروف، دارالغرب الاسلامى، بیروت، ۲۰۰۱م.
اسماعیل باشا البغدادى، هدیة العارفین، دارالکتب العلمیّة، بیروت، ۱۴۱۳ق.
اسماعیل باشا بغدادى، ایضاح المکنون، دارالکتب العلمیّة، بیروت، ۱۴۱۳ق.
حاکم نیشابورى، المستدر ک علی الصحیحین، به تصحیح مصطفی عبدالقادر عطا، دارالکتب العلمیّة، بیروت، ۱۴۱۱ق.
حاکم نیشابورى، المستدر ک علی الصحیحین، تصحیح: عبدالسلام بن محمد علّوش، دارالمعرفه، بیروت، ۱۴۱۸ق.
حاکم نیشابورى، تاریخ نیشابور، به تصحیح شفیعی کدکنى، نشر آگه، ۱۳۷۵ش.
حاکم نیشابورى، سؤالات مسعودبن علی السجزى....، تحقیق: موفق بن عبدالله، دارالغرب الاسلامى، بیروت، ۱۴۰۸ق.
حاکم نیشابورى، کتاب معرفة علوم الحدیث، تصحیح وتعلیق: السیّد معظم حسین، مکتبة المتنبى، قاهره [بی‌تا].
خلیل بن ایبک صفدى، الوافی بالوفیات، تحقیق: احمد الأرناووط و ترکی مصطفى، داراحیاء التراث العربى، بیروت، ۱۴۲۰ق.
خیرالدین الزرکلى، الأعلام،، بیروت، ۱۳۷۷ق.
دانشنامه جهان اسلام، زیرنظر غلامعلی حدّاد عادل، بنیاد دایرة المعارف اسلامى، تهران، ۱۳۸۰ش.
دایرة المعارف تشیّع، زیرنظر: احمد صدر حاج سیّد جوادی و دیگران، نشر شهید سعید محبّى، تهران، ۱۳۷۶ش.
سید حسن صدر، تأسیس الشیعة لعلوم الاسلام، منشورات الاعلمى، طهران،
سیّد محسن أمین، أعیان الشیعة، تحقیق: سیّد حسن أمین، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۲۰ق، ج۱۴.
شمس الدین محمد بن احمد الذهبى، تذکرة الحفاظ، داراحیاء التراث العربى، بیروت، [بی‌تا].
شمس الدین محمد بن احمد الذهبى، سیر اعلام النبلاء، تحقیق: حسّان عبد المنّان، بیت الافکار الدولیّة، لبنان، ۲۰۰۴م.
شیخ عباس قمى، الکنی و الالقاب، انتشارات کتابخانه صدر، تهران، ۱۳۶۸ش، چاپ پنجم.
عبدالرحمن ابن خلدون المغربى، مقدمه ابن خلدون، داراحیاء التراث العربى، بیروت، الطبعة الرابعة [بی‌تا].
عبدالرحمن بن ابی بکر السیوطى، تدریب الراوی فی شرح تقریب النواوى، تحقیق: أحمد عمر هاشم، دارالکتب العربى، ۱۴۰۹۱۴۱۷ق.
عبدالکریم بن محمد السمعانى، الأنساب، تقدیم وتعلیق: عبدالله عمر البارودى، دارالجنان، بیروت، ۱۴۰۸ق.
عبدالوهّاب بن علی السبکى، طبقات الشافعیّة الکبرى، تحقیق: مصطفی عبد القادر احمد عطا، دارالکتب العلمیّة، بیروت، لبنان، ۱۴۲۰ق.
عثمان بن عبدالرحمن، مقدمة ابن صلاح فی علوم الحدیث، مؤسسة الکتب الثقافیّة.
علی ‌بن حسن ابن عساکر الدمشقى، تبیین کذب المفترى...، دارالکتب العربى، بیروت، ۱۴۱۱ق.
فؤاد سزگین، تاریخ نگارش‌های عربى، ترجمه، تدوین و آماده‌سازى: مؤسسه نشر فهرستگان، سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، ۱۳۸۰ش.
محمد باقر خوانسارى، روضات الجنّات فی احوال العلماء و السادات، اسماعیلیان، قم، ۱۳۹۰ق.
محمد بن أحمد الذهبى، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، تحقیق: علی محمد البجاوى، دارالفکر
محمد محمد أبوزهو، الحدیث والمحدثون، دارالکتب العربى، بیروت.
مصطفی بن عبدالله معروف به حاجی خلیفة، کشف الظنون عن اسامی الکتب و الفنون، دارالکتب العلمیّة، بیروت، ۱۴۱۳ق.
میرزا محمد علی مدرّس تبریزى، ریحانة الادب، کتاب‌فروشی خیّام، ۱۳۶۹ش.
[نمایش]
ن • ب • و
اهالی نیشابور
[نمایش]
ن • ب • و
مشاهیر خراسان
[نمایش]
ن • ب • و
محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری
رده‌های صفحه: حاکم نیشابوری درگذشتگان ۱۰۱۴ (میلادی)درگذشتگان به علت سکته زادگان ۹۳۳
(میلادی)

قس عربی

أبو عبد الله محمد بن عبد الله الحاکم النیسابوری. من کبار المحدّثین ومن أصحاب الصحاح. اشتهر بکتابه (المستدرک على الصحیحین) ولد سنة إحدی وعشرین وثلاثمائة من الهجرة فی نیسابور. رحل إلى العراق سنة 341 هـ وحج، وجال فی بلاد خراسان وما وراء النهر، وفی سنة 359 هـ ولی قضاء نیسابور، ولُقّبَ بالحاکم لتولیه القضاء مرة بعد مرة، ثم اعتزل منصبه لیتفرغ للعلم والتصنیف، تولى السفارة بین ملوک بنی بویه وبین السامانیین فأحسن السفارة.
محتویات [اعرض]
[عدل]النسب والقبیلة

هو محمد بن عبد الله بن حمدون أو (حمدویه) ابن نعیم بن الحکم الضبی النیسابوری. أبو عبد الله، الشهیر بالحاکم النیسابوری والمعروف بابن البیع.
[عدل]ملامح شخصیته وأخلاقه

قال أبو عبد الرحمن السلمی دخلت على "الحاکم" وهو مختف من الکرامیة لا یستطیع أن یخرج منهم فقلت له لو خرجت حدیثا فی فضائل معاویة لا سترحت مما أنت منه فقال لا یجیء من قبلی لا یجیء من قبلی..
[عدل]شیوخه

أول سماعه من سنة ثلاثین وثلاثمائة، سمع الکثیر وطاف الآفاق وصنف الکتب الکبار والصغار، وأخذ عن نحو ألفی شخص، ومن مشایخه الدارقطنی وابن أبی الفوارس وغیرهما
[عدل]مؤلفاته

صنف کتبًا کثیرةً منها:
تاریخ نیسابور.
المستدرک على الصحیحین: وهو الکتاب الذی جمع فیه مؤلفه الأحادیث التی استدرکها على الصحیجین مما فاتهما على شرطه, وهو أشهر المستدرکات.
الإکلیل.
المدخل إلى علم الصحیح.
تراجم الشیوخ.
فضائل الشافعی.
وغیر ذلک...
وأفضل من صنف الصحابة هو الحاکم النیسابوری، فهو یرى أن الصحابة ینقسمون إلى اثنتی عشرة درجة: 1- قوم تقدم إسلامهم بمکة کالخلفاء الأربعة. 2- الصحابة الذین أسلموا قبل تشاور أهل مکة فی دار الندوة. 3- مهاجرة الحبشة. 4- أصحاب العَقَبة الأولى. 5- أصحاب العَقَبة الثانیة وأکثرهم من الأنصار. 6- أول المهاجرین الذین وصلوا إلى النبی صلى الله علیه وسلم بقباء قبل أن یدخل المدینة. 7- أهل بدر. 8- الذین هاجروا بین بدر والحُدیبیة. 9- أهل بیعة الرضوان فی الحُدیبیة. 10- من هاجر بین الحُدیبیة وفتح مکة کخالد بن الولید وعمرو بن العاص. 11- مسلمة الفتح الذین أسلموا بعد فتح مکة. 12- صبیان وأطفال رؤوا النبی صلى الله علیه وسلم یوم الفتح وفی حجة الوداع وغیرهما.
[عدل]وفاته

توفی فی نیسابور فی 3 صفر 405 هـ الموافق 2 أغسطس 1014م، عن أربعة وثمانین سنة.
[عدل]آراء رجال الدین فیه

قال عنه الحافظ ابن کثیر فی البدایة والنهایة: وکان من أهل العلم والحفظ والحدیث...وقد کان من أهل الدین والأمانة والصیانة والضبط والتجرد والورع... نالمنامنا وتنتقده جماعة أخرى والحاکم عند أهل السنة والجماعة هو متساهل فی التصحیح ولهذا لزم تعقب أهل العلم لکتابه لکثرة ما عرف عنه من التساهل، وکم من مرة یصحح حدیثا ویزعم أنه على شرط الشیخین فیتعقبه أهل العلم قائلین: بل موضوع.
قال الذهبی: «یصحح فی مستدرکه أحادیث ساقطة ویکثر من ذلک [1]».
قال النووی الشافعی: «الحاکم متساهل کما سبق بیانه مرارا[2]».
«الحاکم عرف تساهله وتصحیحه للأحادیث الضعیفة بل الموضوعة[3]».
[عدل]المصادر والمراجع

^ (میزان الاعتدال3/608)
^ (المجموع شرح المهذب 7/64).
^ (نصب الرایة1/360)
یوجد فی ویکی مصدر کتب أصلیة تتعلق بـ: مؤلف:الحاکم النیسابوری
؛ +؛ +؛ + ]][[تصنیف:+
تصنیفات: موالید 341 هـوفیات 405 هـوفیات 1014فقهاءنیسابوریینعلماء حدیثأهل السنةعلماء مسلمونعلماء دین سنة

قس مصری

ابوعبدالله محمد بن عبدالله الحاکم النیشابوری ( نیشابور ، مارس 933 - نیشابور، 2 اغسطس 1014 ) ، معروف بـ " الحاکم ابن البیع امام محدثین و محدث خراسان " ، من علما المسلمین و قاضی و فقیه فی علم الحدیث و مؤرخ و سیاسی فی خراسان و نیشابور فی القرن الحداشر.

[تعدیل]حیاته

اتولد فی مارس 923 فى نیشابور. سافر العراق سنة 341 هـ و حج ، و اتجوال فی بلاد خراسان و ما وراء النهر ، و فى سنة 359 هـ اتولى قضاء نیشابور، و اتلق بالحاکم إکمنه فضل یتولى القضاء مرا ورا مره لغایة مااعتزل منصبه عشان یتفرغ للعلم والکتابه ، اتولى السفاره مابین ملوک بنى بویه والسامانیین و بین قدرات کویسه. اتوفى فى مکان ولادته نیشابور فى 2 أغسطس 1014 و هو عنده 84 سنه.

[تعدیل]أعماله

تاریخ نیسابور.
المستدرک على الصحیحین.
الإکلیل.
المدخل إلى علم الصحیح.
تراجم الشیوخ.
فضائل الشافعی.
[تعدیل]مصادر

ویکیبیدیای عربی و انجلیزی وفارسی
تصانیف: نیشابوریین ایرانیین علما ایرانیین

قس انگلیسی

Abu Abd-Allah Muhammad ibn Abd-Allah al-Hakim al-Nishaburi (Arabic: أبو عبدالله محمد بن عبدالله الحاکم النیسابوری‎) (933 - 1012), and also known as Ibn Al-Baiyi.[2]) was a Sunni scholar and the leading traditionist of his age, frequently referred to as the "Imam of the Muhaddithin" or the "Muhaddith of Khorasan."
Contents [show]
[edit]Biography

Al-Hakim, who hailed from Nishapur, had vast amounts of teachers[3] in Khurasan, Iraq, Transoxiana and elsewhere. He had scores of notable students, including Imam al-Bayhaqi[4] who was a scholarly giant in his own right.
Al-Hakim gained a substantial reputation for writing Al-Mustadrak alaa al-Sahihain. He started writing al-Mustadrak in the year when he was 72 years old. Al-Hakim is quoted to have said: "I drank water from Zamzam and asked Allâh for excellence in writing books".
[edit]Death

On the 3rd of Safar 405 al-Hakim went into the bath, came out after bathing, said "Ah" and died wearing but a waist-cloth before he had time to put on a shirt. Later, one of al-Hakim's students, Al-Hasan ibn Ash`ath al-Qurashî said: "I saw al-Hâkim in my dream riding a horse in a handsome appearance and saying: 'Salvation.' I asked him: `Al-Hakim! In what?' He replied: 'Writing hadith.'" [5]
[edit]Legacy

Shah Waliullah, a 18th century Sunni Islamic scholar stated [6]:
A mujaddid appears at the end of every century: The mujaddid of the 1st century was Imam of Ahlul Sunnah, Umar bin Abdul Aziz. The mujaddid of the 2nd century was Imam of Ahlul Sunnah Muhammad Idrees Shafi'i. The mujaddid of the 3rd century was Imam of Ahlul Sunnah Abu Hasan Ash'ari. The mujaddid of the 4th century was Abu Abdullah Hakim Nishapuri.
[edit]Criticism
Al-Hakim drew criticism for mildly adhering to Shi`ism.[7] Ibn al-Subkî rejects the label of Shi`i as baseless because Ibn `Asakir includes al-Hakim among the Asharis, who consider the Shias as innovators. Yet this label is still branded as a blemish today at the hands of those who oppose his positions if they weaken theirs, and those who oppose him for being a follower of al-Ashari, or for being a Sufi. Others noted to al-Hakim's sincerity in narrating hadith as the first hadith of Prophet Muhammad al-Hâkim narrated is:
May Allah make radiant the face of one who heard one of my sayings and then carried it to others. It may be that one carries understanding without being a person of understanding; it may be that one carries understanding to someone who possesses more understanding than he.
[edit]Works

He authored the following works among others:
Al-Abwâb ("The Chapters")
Al-Amâlî ("The Dictations")
Amâlî al-`Ashiyyât ("Night Dictations")
Fadâ'il al-Shâfi`î ("The Immense Merits of al-Shâfi`î")
Fawâ'id al-Nusakh ("Benefits of the Copies")
Fawâ'id al-Khurâsâniyyîn ("Benefits of the People of Khurâsân")
Al-Iklîl fî Dalâ'il al-Nubuwwa ("The Diadem: The Marks of Prophethood")
Al-`Ilal ("The Defects of Hadîth")
Mâ Tafarrada bi Ikhrâjihi Kullu Wâhidin min al-Imâmayn ("Reports Found Only in al-Bukhârî or Only in Muslim")
Al-Madkhal ilâ `Ilm al-Sahîh ("Introduction to the Science of Sound Reports")
Ma`rifat Anwâ` `Ulûm al-Hadîth ("Knowledge of the Different Types of the Hadîth Sciences")
Al-Mustadrak `alâ al-Sahîhayn ("Supplement for What is Missing From al-Bukhârî and Muslim")
Muzakkâ al-Akhbâr ("Verified Reports")
Al-Sahîhân ("The Two Books of sahîh Hadîths")
Al-Talkhîs ("The Summary")
Tarâjim al-Musnad `alâ Shart al-Sahîhayn ("The Reports of Ahmad's Musnad That Match the Criteria of the Two Books of Sahîh")
Tarâjim al-Shuyûkh ("Biographies of the Shaykhs")
Târîkh `Ulamâ' Ahl Naysabûr ("History of the Scholars of Naysabûr")
[edit]See also

Islamic scholars
Hakim (title)
Mujaddid
[edit]References

^ Constructive Critics, Ḥadīth Literature, and the Articulation of Sunnī Islam, By Scott C. Lucas,pg. 98
^ Islamtoday.Com - Al-Hakim’s Mustadrak & al-Dhahabî’s Talkhis
^ Brief Biographies of the Eminent Scholars of Hadeeth
^ Constructive Critics, Ḥadīth Literature, and the Articulation of Sunnī Islam, by Scott C. Lucas, pg.98
^ http://www.livingislam.org/n/6sch_e.html
^ Izalat al-Khafa p. 77 part 7
^ Constructive Critics, Ḥadīth Literature, and the Articulation of Sunnī Islam, By Scott C. Lucas, pg.98.
[hide] v t e
Scholars of Khorasan
Scientists:
Abu Ma'shar · Abu Wafa · Abu Zayd Balkhi · Alfraganus · Ali Qushji · Avicenna · Birjandi · Biruni · Hāsib Marwazī · Ibn Hayyān · Khāzin · Khāzinī · Khujandi · Khwarizmi · Nasawi · Nasir al-Din Tusi · Omar Khayyám · Sharaf al-Din Tusi · Sijzi
Philosophers:
Ghazali · Amiri · Avicenna · Farabi · Nasir Khusraw · Qushayri · Sejestani · Shahrastani
Islamic Scholars:
Abu Dawood · Abu Hanifa · Ahmad ibn Hanbal · Ansari · Baghavi · Bayhaqi · Bukhari · Hākim Nishapuri · Juwayni · Malik ibn Dinar · Maturidi · Muslim ibn al-Hajjaj Nishapuri · Nasa'i · Qushayri · Razi · Shaykh Tusi · Taftazani · Tirmizi · Zamakhshari
Poets & Artists:
Abu al-Khair · Attar · Behzad · Daqiqi · Ferdowsi · Jami · Rabi'a Balkhi · Rudaki · Rumi · Sanā'ī
Historians & Political figures:
Abul-Fazl Bayhaqi · Abu Muslim Khorasani · Abu Saʿīd Gardēzī · Ali Sher Nava'i · Ata al-Mulk Juvayni · Aufi · Bal'ami · Gawhar Shad · Ibn Khordadbeh · Khalid ibn Barmak · Nizam al-Mulk · Tahir Foshanji · Yahya Barmaki

View page ratings
Rate this page
What's this?
Trustworthy
Objective
Complete
Well-written
I am highly knowledgeable about this topic (optional)

Submit ratings
Categories: 933 births1014 deathsPersian Sunni Muslim scholars of IslamHadith scholarsHistorians from NishapurMuhaddiths from Nishapur

قس فرانسه


Abou Abd-Allah Mouhammad ibn Abd-Allah al-Hakim al-Nishaburi (arabe : أبو عبدالله محمد بن عبدالله الحاکم النیسابوری)a(933 - 1012), était un érudit musulman sunnite, compilateur et spécialiste du hadith, auteur du célèbre Al-Mustadrak `alâ al-Sahîhayn. On le surnommait ainsi le Mouhaddith du Khorassan.
Al-Hakim est né à Nichapur, dans la province du Khorassan (actuel Iran) et eut pour maîtres d’éminents spécialistes du hadith du Khorassan, de l’Iraq et de la Transoxiane principalement. Il eut bon nombre d’étudiants parmi lesquels figue l’imam Al-Bayhaqi1.
Il commença à rédiger son al-Mustadrak à l’âge de 72 ans. On rapporte d’Al-Hakim qu’il dit « Je bus l’eau de Zamzam et priai Allâh de m’accorder l’excellence dans la rédaction des ouvrages ». L’imam Al-Dhahabi en fit un commentaire afin d’y déceler les hadiths faibles des rapport authentiques.
Shah Waliullah ad-Dehlawi, un ’âlim du 18e siècle déclare2 :
« Un moujaddid [revificateur de l’islam] apparaît à la fin de chaque siècle: Le moujaddid du 1er siècle était l’imam de ahl-oul-sounnah, Umar ibn Abd al-Aziz. Le moujaddid du 2e siècle était l’imam de ahl-oul-sounnah Mouhammad Idrîs Al-Chafi'i. Le moujaddid du 3e siècle était l’imam de ahl-oul-sounnah Abou Hassan Al Ash'ari. Le moujaddid du 4e siècle était Abou Abdoullah Hakim Al-Nichapouri. »
Sommaire [afficher]
Œuvres[modifier]

Al-Mustadrak `alâ al-Sahîhayn
Al-Abwâb ("Les chapitres")
Al-Amâlî
Amâlî al-`Ashiyyât
Al-Iklîl fî Dalâ'il al-Noubouwwa
Al-`Ilal
Mâ Tafarrada bi Ikhrâjihi Kullu Wâhidin min al-Imâmayn
Al-Madkhal ilâ `Ilm al-Sahîh
Ma`rifat Anwâ` `Ulûm al-Hadîth
Muzakkâ al-Akhbâr
Al-Sahîhân
Al-Talkhîs
Fawâ'id al-Nusakh
Tarâjim al-Musnad `alâ Shart al-Sahîhayn
Fadâ'id al-Shâfi`î ("Les mérites de al-Châfi`î")
Fawâ'id al-Khurâsâniyyîn ("Les mérites des gens du Khurâsân")
Târîkh `Ulamâ' Ahl Naysabûr ("Histoire des oulémas de Nichapour")
Tarâjim al-Shuyûkh
Notes et références[modifier]

↑ Constructive Critics, Ḥadīth Literature, and the Articulation of Sunnī Islam, by Scott C. Lucas, pg.98
↑ Izalat al-Khafa p. 77 section 7
Articles connexes[modifier]
Grands Recueils de Hadith

Liens externes[modifier]
(en) http://www.livingislam.org/n/6sch_e.html#4


Portail de l’islam Portail du Moyen Âge
Catégories : Compilateur de hadithsCommentateur du hadithPersonnalité sunniteNaissance en 933Décès en 1012

قس بهاسائی

Abu Abdullah Muhammad bin Abdullah al-Hakim al-Naisaburi (321 H/933 M - 405 H/1014 M) atau terkenal dengan sebutan Al-Hakim saja, adalah salah seorang imam di antara ulama-ulama hadits dan seorang penyusun kitab yang terkemuka di zamannya. Namanya lengkapnya adalah Abu Abdullah Muhammad bin Abdullah bin Muhammad bin Handawaihi bin Nu'aim al-Dhabbi al-Thahmani al-Naisaburi, juga terkenal dengan sebutan gelarnya Ibnu al-Baiyi.
[sunting]Biografi

Ia dilahirkan di Naisabur pada pagi Jumat, bertepatan dengan 3 Rabiul Awal pada tahun 321 H. Ia pernah dilantik sebagai hakim di Naisabur pada tahun 359 H, sehingga dikenal dengan nama "al-Hakim". Ia wafat juga di Naisabur pada tahun 405 H.
[sunting]Pendidikan agama

Awal pendidikan ilmu agama didapatkannya dari ayah dan bapak saudaranya, kemudian ia berguru pula kepada Abu Hatim bin Hibban pada tahun 334 H. Ia juga disebutkan telah belajar ilmu fiqih kepada seorang ulama besar di Naisabur, yaitu Ali bin Sahal Muhammad bin Sulaiman al-Shaluki al-Syafi'i. Setelah itu pada tahun 340 H, ia berhijrah meninggalkan kampung halamannya menuju Irak. Di sana, ia mempelajari ilmu hadits dari Ali bin Ali bin Abi Khurairah, seorang faqih yang terkenal. Setelah menunaikan ibadah haji, ia kemudian bersafari mencari ilmu ke Khurasan dan negara-negara lain. Ia bertekad untuk mencari dan mengumpulkan hadits, hingga disebutkan bahwa ia telah mendengar hadits dari sejumlah besar para ulama, serta menurut riwayat gurunya berjumlah sekitar 1.000 orang.
[sunting]Karya-karya

Terdapat banyak para ahli ilmu yang meriwayatkan hadits darinya, di antaranya Daruquthni, Abu Bakar Al-Qaffal Al-Syasy dan teman-temannya. Ia sentiasa bermuzakarah dan bermuhadharah bersama para ulama hadits, bahkan ia juga pernah bermubhahasah dengan Daruquthni. Selain itu, ia juga menghasilkan karya-karya berbentuk penulisan dalam pelbagai jenis ilmu. Di antara kitab-kitab karyanya yang terkenal, ialah Ma'rifat 'Ulum al-Hadits, al-Madkhal 'ala 'ilmi al-Shahih, al-Mustadrak 'ala al-Shahihain, Fadhail al-Imam al-Syafi'i, dan al-Amali.
Kategori: Imam SunniCendekiawan SunniPerawi hadits

قس ایتالیائی
Abū ʿAbd Allāh Muhammad ibn ʿAbd Allāh al-Hākim al-Nīsābūrī (o al-Nīshāpūrī) , in arabo: أبو عبدالله محمد بن عبدالله الحاکم النیسابوری‎, noto anche come Ibn al-Baiyi[1]) (933 – 1012) è stato un storiografo arabo sunnita e riconosciuta autorità dell'islam tradizionalista del suo tempo, spesso citato come "Imam al-Muhaddithin" (Guida dei Tradizionisti) o "Muhaddith del Khorasan".
Indice [mostra]
Biografia [modifica]

Al-Hākim, che veniva da Nishapur, ebbe molti insegnanti[2] a Khurasan in Iraq, Transoxiana ed in altri luoghi. Ebbe allievi che divennero famosi come l'Imam al-Bayhaqi[3] un gigante del suo tempo.
Al-Hākim ottenne una grande reputazione scrivendo l'al-Mustadrak ʿalā al-Ṣaḥīḥayn (arabo: المستدرک على الصحیحین‎). Iniziò a scrivere il suo al-Mustadrak quando aveva già 72 anni. Si dice abbia detto: "Ho bevuto acqua da Zamzam e chiesto ad Allah che mi concedesse l'eccellenza nella scrittura di libri".
Morte [modifica]

Il terzo giorno di Safar dell'anno 405 dell'Egira, al-Hākim andò alle terme, e all'uscita disse: "Ah" e morì indossando un panno in vita prima che avesse tempo di mettere una veste vera e propria. Più tardi, uno dei suoi allievi, al-Hasan ibn Ashʿath al-Qurashī, disse: «Ho visto al-Hākim in sogno a cavallo con un bell'aspetto, e diceva: "salvezza". Gli chiesi: "al-Hakim, cosa"? Egli rispose: "scrittura di hadith"».
Eredità [modifica]

Shah Waliullah, uno studioso sunnita del XVIII secolo, disse[4]:
« Un mujaddid[5] appare alla fine di ogni secolo: Il mujaddid del I secolo dell'era islamica fu ʿUmar ibn ʿAbd al-ʿAzīz. Il mujaddid del II secolo fu Muhammad b. Idrīs al-Shafiʿī. Il mujaddid del III secolo fu Abu al-Hasan al-Ashʿarī. Il mujaddid del IV secolo fu Abū ʿAbd Allāh al-Hākim al-Nīsābūrī. »
Critiche [modifica]
Al-Hākim si attirò critiche per aver accettato alcune idee dello Sciismo.[6] Ibn al-Subkī giudica l'accusa di Sciismo come priva di fondamento perché Ibn ʿAsākir include al-Hākim fra gli Ashariti, che considerano lo Sciismo come innovazione perniciosa (bidʿa ). Eppure, questa accusa non è mai morta del tutto, malgrado la maggioranza dei sunniti giudichi assolutamente sincero il modo di trasmettere tradizioni da parte di al-Hākim.
Opere [modifica]

Egli scrisse numerose opere, tra cui:
Al-Abwâb ("I capitoli")
Al-Amâlî ("I comandamenti")
Al-Amâlî al-`Ashiyyât ("Comandamenti notturni")
Fadâ'il al-Shâfi`î ("I grandi meriti di al-Shâfi`î")
Fawâ'id al-Nusakh ("Vantaggi delle copie")
Fawâ'id al-Khurâsâniyyîn ("Vantaggi del popolo di Khurâsân")
Al-Iklîl fî Dalâ'il al-Nubuwwa ("Il diadema nelle prove della profezia")
Al-`Ilal ("La mancanza di Hadîth")
Mâ Tafarrada bi Ikhrâjihi Kullu Wâhidin min al-Imâmayn ("Tradizioni riscontrate solo nell'opera di uno dei due Imam (al-Bukhârî o Muslim)")
Al-Madkhal ilâ `Ilm al-Sahîh ("Introduzione alla scienza dei rapporti sonori")
Ma`rifat Anwâ` `Ulûm al-Hadîth ("Conoscenza delle difformità nella scienza dei Hadîth")
Al-Mustadrak `alâ al-Sahîhayn ("Supplemento di ciò che è stato tralasciato da al-Bukhârî e da Muslim")
Muzakkâ al-Akhbâr ("Verifica delle informazioni")
Al-Sahîhân ("I due libri sani")
Al-Talkhîs ("Sommario")
Tarâjim al-Musnad `alâ Shart al-Sahîhayn ("Traduzioni del Musnad (di Ahmad ibn Hanbal) rispondenti alle condizioni dettate dai due libri intoitolati Sahîh")
Tarâjim al-Shuyûkh ("Traduzioni delle biografie degli Shaykh")
Târîkh `Ulamâ' Ahl Naysabûr ("Storia degli studiosi di Nisabûr")
Note [modifica]

^ Islamtoday.Com - Al-Hakim’s Mustadrak & al-Dhahabî’s Talkhis
^ Brief Biographies of the Eminent Scholars of Hadeeth
^ Scott C. Lucas, Constructive Critics, Ḥadīth Literature, and the Articulation of Sunnī Islam, p. 98,
^ Izālat al-Khafa, p. 77, parte 7
^ Secondo la tradizione popolare musulmana un mujaddid è una figura che appare alla fine di ciascun secolo dell'era musulmana, che assolve alla funzione di riformare l'Islam dalle deviazioni umane.
^ Scott C. Lucas, Constructive Critics, Ḥadīth Literature, and the Articulation of Sunnī Islam, p. 98.
Categorie: Storici arabiMorti nel 1012Personalità legate a Nishapur

قس ترکی استانبولی

Hakim al-Nişaburi (Arapça: أبو عبد الل الله محمد بن عبد الله ال حَکِم النیشابوری; Abu Abd-Allah Muhammad ibn Abd-Allah al-Hakim al-Nishaburi) (? - 403 Hicri [1]) Sunni bir bilgin ve ayrıca o yaşında geleneksel dinine bağlı, daha çok "İmam Muhaddit" veya "Horasan'lı Muhaddit" olarak bilinirdi, bazıları da Ibn Al-Baiyi derlerdi.
Konu başlıkları [göster]
Yasam öyküsü [değiştir]

Al-Hakim, Nişabur şehirinin yerlisi olup, Horasan'dan, Irak'dan, Maveraünnehir ve başka yerlerden gelen bir çok öğretmenler vardı[2] Onun bir çok öğrencileri vardı - Onun dikkate değer öğrencisi olan İmam al- Bayhaki[3] kendi devrimsi tezi olan birisiydi.
Eserleri [değiştir]

Yazdığı eserler;
Al-Abwâb
Al-Amâlî
Amâlî al-`Ashiyyât
Fadâ'il al-Shâfi`î
Fawâ'id al-Nusakh
Fawâ'id al-Khurâsâniyyîn
Al-Iklîl fî Dalâ'il al-Nubuwwa
Al-`Ilal ("Hadis hataları")
Mâ Tafarrada bi Ikhrâjihi Kullu Wâhidin min al-Imâmayn
Al-Madkhal ilâ `Ilm al-Sahîh
Ma`rifat Anwâ` `Ulûm al-Hadîth
Al-Mustadrak `alâ al-Sahîhayn
Muzakkâ al-Akhbâr ("Doğrulanmış yorumlar")
Al-Sahîhân ("İki Sahih Hadisler kitabı")
Al-Talkhîs ("Özet")
Tarâjim al-Musnad `alâ Shart al-Sahîhayn
Al-Mustadrak alaa al-Sahihain veya Mustadrak al-Hakim (Arapça: المستدرک على الصحیحین; Al-Mustadrak 'ala al-Sahîhayn) beş cilt olan bu Hadis kitabını Hicri 393 yılında 72 yaşında iken yazmıştır.
Tarâjim al-Shuyûkh ("Şeyhlerin yaşam öyküleri") (Arapça: شیخ‎, shaykh; çoğul. شیوخ‎ shuyūkh)
Târîkh `Ulamâ' Ahl Naysabûr ("Nişabur alimler tarihi")
Notlar [değiştir]

^ Islamtoday.Com - Al-Hakim’s Mustadrak & al-Dhahabî’s Talkhis
^ Brief Biographies of the Eminent Scholars of Hadeeth
^ Constructive Critics, Ḥadīth Literature, and the Articulation of Sunnī Islam, by Scott C. Lucas, pg.98
Kaynakça [değiştir]

[gizle] g · t · dHorasan alimleri
Bilim adamları:
Ebu Mazhar · Ebu'l Vefâ · Ahmed bin Sehl el-Belhî · Fergani · Ali Kuşçu · İbn-i Sina · El Bircani · El-Birûni · Hasib Mervazi · Ebu Musa · Ebu Cafer El Kazin · El Kazini · Ebu Mahmut · El-Harezmi · İbni Ahmet · Nasîrüddin Tûsî · Ömer Hayyam · Şerafeddin Tusi · Ebu Said Sicistani
Filozoflar:
El Gazali · Ebu Hasan El Amiri · İbn-i Sina · Farabi · Nasır-ı Hüsrev · Kuşeyri · Ebu Süleyman Sicistani · El Şehristani
İslam alimleri:
Ebu Davud · Ebu Hanife · Ahmed bin Hanbel · Hace Abdullah el-Ensari · El Bedevi · Beyhaki · Buhârî · Hakim El-Nişaburi · Cüveyni · Melik ibn Dinar · Matüridî · Müslim bin Haccac · Nesâî · Kureyşi · Fahreddin Razi · Şeyh Tusi · Taftazani · Tirmizi · Zemahşeri
Şair & Sanatçılar:
Ebu Said Ebu-l Hayr · Ferîdüddîn-i Attâr · Kemaleddin Behzad · Ebu Mansur Dakiki · Firdevsî · Cami · Rabia Belhi · Rudegi · Muhammed Celaleddin-i Rumi · Sanai
Tarihçiler & Siyasiler:
Ebu'l-Fazıl Beyhaki · Ebu Müslim Horasani · Ebu Said Gardezi · Ali Şîr Nevaî · Alaaddin Ata Melik Cüveynî · Aufi · Belami · Gevher Şad · İbn Hordadbeh · Halid bin Barmak · Nizamülmülk · Tahir bin Hüseyin · Yahya bin Halid
İslam ile ilgili bu biyografik madde bir taslaktır. İçeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.
Kategoriler: İslam kişi taslaklarıArap bilginlerİslam filozoflarıNişabur doğumlularİranlı hadis alimleri

قس اردو


ابوعبداللہ محمد ابن عبداللہ الحاکم النیشاپوری (231ھ تا 405ھ) اہل سنت کے مشہور عالم تھے جو حاکم نیشاپوری کے نام سے مشہور ہیں۔ ان کی مشہور کتاب المستدرک علی الصحیحین ہے۔ ان کے مشہور شاگردوں میں البیہقی کو بھی شامل کیا جاتا ہے۔
زمرہ جات: مسلم شخصیاتنیشاپوری شخصیات