حصبه تیفوئید

حصبه (نام‌های دیگر: مطبقه، تب روده، تب تیفوئید) یک بیماری عفونی است، که در اثر باکتری سالمونلا تیفی (انگلیسی: Salemonella Typhi) ایجاد می‌شود، این بیماری واگیردار بوده و از طریق آب و غذای آلوده گسترش می‌یابد و معمولاً با تب بالا، اسهال، بی‌اشتهایی و سردرد بروز می‌کند.

میکروب حصبه در آبهای گل آلود تا یکماه و در یخ تا ۳ ماه زنده می‌ماند، در اثر گرمای ۶۰ تا ۱۰۰ درجه از میان می‌رود و بخصوص نور آفتاب به سرعت سبب انهدام میکروب می‌شود. در برابر خشکی هم تا دو ماه مقاومت دارد.

حصبه ممکن است بشکل تک گیر یا همه گیر درآید در فصل پائیز و تابستان بیشتر بصورت همه گیر در می‌آید، این همه گیری بخصوص در اجتماعات مانند سربازخانه‌ها و مدارس دیده می‌شود. این بیماری در کشور ما در تمام فصول فراوان است ولی در تابستان و پائیز بیشتر است.

در زمان جنگ که تمام این شرایط موجود است شیوع این بیماری قابل ملاحظه‌است. افراد تازه وارد که به مناطق آلوده وارد می‌شوند بیشتر از افراد بومی مبتلا می‌گردند، کم شدن ترشح معده هم در آلودگی مؤثر است زیرا اسید معده خاصیت میکروب کشی دارد.

محتویات [نمایش]
همه‌گیرشناسی [ویرایش]



شیوع تب تیفویید در سال ۲۰۰۶
طبق آمار سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۷، تعداد افراد مبتلا به تب تیفویید بین ۱۶ تا ۳۳ میلیون نفر می‌باشد، و سالانه بین ۵۰۰٬۰۰۰ تا ۶۰۰٬۰۰۰ تن از این بیماری تلف می‌شوند.

انتقال این بیماری از طریق جذب غذا یا آب آلوده به مدفوع فردی بیمار یا سالم ولی ناقل صورت می‌گیرد. تب تیفویید در کشورهای توسعه‌یافته بسیار نادر است. شیوع آن در آسیای جنوب شرقی، آسیای مرکزی و جنوب آفریقا بیش‌تر است.



راه‌های سرایت بیماری [ویرایش]

میکروب بیماری تیفوئید از راه دهان وارد دستگاه گوارش شده و از آنجا به سایر نقاط بدن می‌رسد و نشانه‌های بیماری را پدیدار می‌سازد، میکروب باسیل از راه مدفوع به خارج راه می‌یابد مدفوع و صفرا در دوران استقرار بیماری آلوده می‌باشند. گاهی در ادرار و استفراغ بیماران نیز باسیل وجود دارد. بیشتر بیماران در دوران نقاهت هم عامل انتشار میکروب بشمار می‌روند.

سرایت مستقیم: پرستاران و مراقبان بیماران از راه دستهای خود آلوده می‌گردند. آنهائی که لگن بیمار را برمی‌دارند و یا لباس و ملحفه‌های ویرا عوض می‌کنند و در معرض آلودگی مستقیم قرار دارند. بنابراین اگر کمال نظافت بعد از تماس با مریض رعایت شود آلودگی ناچیز خواهد شد. برخی از پزشکان حصبه را بیماری دستهای کثیف نامیده‌اند.
سرایت غیرمستقیم: آب - بهترین منبع آلودگی را تشکیل می‌دهد و این مطلب درآلودگی‌های لوله‌های آب یک محله یا یک قنات و آلوده کردن تعداد زیادی از افراد با ثبات می‌رسد، گذشته از آب، مواد غذائی، شیر و سبزیجات و نرم تنان دریایی(صدفهاو میگوو...) نیز ممکن است توسط آب آلوده گردند.
• سابقاً یخ غیربهداشتی یک عامل انتقال بیماری در ایران بشمار می‌رفت.

• آلودگی شیر، پنیر تازه توسط آب آلوده یا دستهای آلوده دیده شده‌است.

• سبزیجات، سبزیجاتی را که با کود انسانی می‌کارند احتمال آلودگی آن زیاد است.

• نرم تنان دریائی و صدفها و میگو غیره یکی از منابع آلودگی در کشورهای اروپایی محسوب می‌گردد. صدفهائی که در مسیر فاضلااب آب و رودخانه‌های کثیف قرار می‌گیرند آلوده می‌شوند.

• مگس هم عامل مهمی در پخش بیماری است.

• در آزمایشگاهها افرادی که با کشت و مطالعات این میکروبها سروکار دارند ممکن است تصادفاً آلوده گردند، پزشکان بخش‌های عفونی هم بدلایل بالا بیشتر در معرض آلودگی می‌باشند.

• پودر گوشت، تخم مرغ و سایر مواد غذائی هم ممکن است عامل سرایت بیماری باشند.

نشانه‌های ابتلا [ویرایش]

بیماری به آرامی شروع می‌شود: تب مختصر، خستگی، سرگیجه، کوفتگی، خواب مختل، دهان تلخ و یبوست. بتدریج این علائم شدت می‌یابد، بعلاوه سردرد شدید، درد پیشانی بوجود می‌آید، درد کمر و گردن و بیحالی عارض می‌شود، شکم نفخ پیدا کرده کمی دردناک می‌شود مخصوصاً در پهلوی راست و پائین شکم درد محسوس می‌باشد یا بجای یبوست اسهال فرا می‌رسد.

طحال بزرگ می‌شود گاهی خون دماغ وجود دارد. بسیاری از بیماران در چند روز اول بیماری سرفه کرده و نشانه‌های یک برونشیت حاد را دارند. صبحها تب کم بوده و شبها بالا می‌رود تا اینکه در ظرف ۴ تا ۵ روز تب به ۴۱ درجه می‌رسد، نبض نسبت به تب کندتر می‌باشد.

۵ تا ۸ روز علائم شدت می‌یابد یعنی استقرار بیماری فرا می‌رسد بیمار در رختخواب خود بیحرکت می‌افتد و نسبت به اطرافیان بی اعتنا می‌باشد و یا اینکه در بیحالی و کوفتگی عمیقی غوطه ور می‌باشد گاهی هذیان و بی خوابی وجود دارد، بیمار اشیاء مبهمی را در هوا جستجو می‌کند، عطش زیاد دارد لبها و زبان خشک است، اشتها کم است نفخ شکم زیاد و در لمس پهلوی راست و پائین شکم درد وجود دارد. در حصبه سخت، اسهال آبکی وجود دارد. تب دائماً در ۴۰ درجه سانتیگراد باقی مانده، صبح و شب کمی با هم اختلاف دارد یعنی صبحها کمتر و شبها زیادتر است.

مشخصات بیماری [ویرایش]

پس از آن که باکتری‌های سالمونلا تیفی وارد دستگاه گوارش شدند، دیوارهٔ روده را سوراخ می‌کنند، و آن‌گاه، توسط ماکروفاژها بلعیده می‌شوند (فاگوسیتوز). در این میان، ساختار این باکتری‌ها جهش یافته و دربرابر آنزیم‌های ماکروفاژها مقاومت پیدا می‌کنند. به این ترتیب، این باکتری‌ها درون ماکروفاژها باقی می‌مانند و توسط دستگاه لنفاوی درون ماکروفاژها تکثیر یافته و در سیستم رتیکولوآندوتلیال (شامل غدد لنفاوی و سلول‌های طحال و کبد)، و سپس در سراسر بدن پخش می‌شوند.

دورهٔ نهفتگی آن حدود یک هفته‌است. روند بیماری تب تیفویید به طور معمول به ۴ دوره تقسیم می‌شود که هر کدام از آن‌ها حدود یک هفته طول می‌کشد. در هفتهٔ اول بیماری دمای بدن فرد اندکی افزایش پیدا می‌کند، و او دچار سردرد، برادی کاردی، و در برخی موارد خونریزی بینی و درد شکم می‌شود. در این مدت تعداد گلبول‌های سفید خون وی کاهش می‌یابند. سپتیسمی (ورود باکتری به خون) در این مرحله رخ می‌دهد.



ظاهرشدن کهیرهایی قرمزرنگ بر روی قفسهٔ سینه و شکم یکی از علایم تب تیفویید می‌باشد.
در هفتهٔ دوم بیماری، فرد دچار تبی حدود ۴۰ درجه سانتی‌گراد، همراه با تعرق ولی بدون افزایش تعداد نبض می‌شود. این تب می‌تواند موجب هذیان نیز شود. در برخی از بیماران (حدود یک‌سوم آنان)، کهیرهایی قرمزرنگ بر روی پوست شکم یا قفسهٔ سینه ظاهر می‌شوند. درد یا ورم شکم، اسهال (و در برخی افراد یبوست) و بزرگ شدن طحال (اسپلنومگالی) از دیگر علایم این دوره هستند.

در هفتهٔ سوم، تب هم‌چنان بالا می‌ماند، و فرد می‌تواند دچار خونریزی در روده شود. از بین بردن باکتری‌های سالمونلا تیفی موجب آزاد شدن اندوتوکسین آن‌ها می‌شود. این ماده گاهی موجب سوراخ شدن دیواره‌های روده و خونریزی و در مواردی پری تونیت و حتی سپتی سمی شده، که موارد فوق می‌توانند مرگ‌آور باشند (احتمال آن حدود ۳۰٪ می‌باشد). خستگی و اغتشاش ذهنی از دیگر علایم این دوره می‌باشند. مواردی از کوله سیستیت، آبسه‌های متاستاتیک، و انسفالیت نیز در این فاز دیده شده‌اند. احتمال تب در روزهای آخر هفته قدری کاهش می‌بابد.

در مرحلهٔ چهارم، تب به آهستگی کاهش می‌یابد، و سایر علایم بیماری ناپدید می‌شوند.

عوارض حصبه [ویرایش]

بسیار متعدد است - خونریزی روده، سوراخ شدن روده‌ها، ورم آپاندیس، ورم کیسه صفرا، یرقان، ورم غده بناگوشی عوارض دیگر از قبیل نارسائی قلبی، عارضه استخوانی، تنفسی، ادراری، پوستی، ورم بیضه، مننژیت، آماس کلیه‌ها (پیلونفریت) و پستانها و تورم مفصلی ملاحظه می‌شود.

تشخیص آزمایشگاهی [ویرایش]

آزمایشهائی که از نظر تشخیص تیفوئید مورد استفاده قرار می‌گیرد بترتیب اهمیت عبارتند از: کشت خون، کشت ادرار و خلط، کشت مغز استخوان و آزمایشهای سرمی (ویدال فلیکس)؛ کشت مدفوع (در کشور ما که بیماری بومی است کشت مثبت مدفوع را باید با آزمایشات دیگر تکمیل کرد).

جلوگیری و درمان [ویرایش]

تشخیص این بیماری معمولاً از طریق آزمایش ویدال انجام می‌گیرد که آزمایش فوق در صورت وجود آنتی بادی ضد آنتی ژن‌های سطحی (آنتی ژن O) یا آنتی ژن‌های فلاژل (آنتی ژن H) مثبت می‌شود.



محیط زیست غیر بهداشتی در جزیرهٔ موریس موجب شیوع تب تیفویید در سال ۱۹۸۰ شد.
درمان تب تیفویید پس از کنترل عوارض بیماری و پایدار شدن علائم حیاتی با استفاده از آنتی‌بیوتیک (قبلا کلرامفنیکل و امروزه فلوئوروکوئینولون یا سفتریاکسون) صورت می‌گیرد. از اقداماتی که به منظور پیشگیری بیماری انجام می‌گیرند می‌توان رعایت بهداشت فردی و عمومی را نام برد. عدم آشامیدن آب‌های ناسالم در مناطقی که بیماری در آن شایع است یکی دیگر از راه‌های پیشگیری می‌باشد.

به علاوه، واکسن تب تیفویید نیز در جلوگیری از ابتلا به آن مفید است.

درمان [ویرایش]

• رژیم غذائی و الکترولیت: باید به بیماران مقادیر کافی مایع رسانده شود و برای این منظور تشویق بیماران به نوشیدن مایعات زیاد لازم است. توجه به تعادل آب و الکترولیت هنوز مهمترین و فوری‌ترین اقدام است. • درمان با آنتی بیوتیکها با توصیه پزشک که معمولاً کینولونها یا سفالکسین‌ها هستند.

پیشگیری [ویرایش]

تیفوئید حاد بصورت همه گیر و تک گیر بروز می‌کند و بیشتر اوقات مسئول آنها ناقلان سالم یا بیماران می‌باشند. این بیماری مخصوص انسان است و دو نوع پیشگیری را ایجاب می‌کند: ۱ - پیش گیری دسته جمعی ۲ - پیش گیری انفرادی

در پیش گیری دسته جمعی می‌باید بیماران و حاملان سالم را مشخص کرده و آنها را معالجه نمود و خاستگاه سرایت را از بین برد.

در پیش گیری انفرادی باید افرادیکه در معرض آلودگی به بیماری هستند ایمنی بخشید و آنهم بوسیله واکسیناسیون امکان پذیر است. ولی باید دانست که هر دو این وسائل برای جلوگیری از تیفوئید ضرورت دارند و یکی بدون دیگری امکان پذیر نیست.

پیشگیری دسته جمعی: در پیش گیری دسته جمعی پزشک معالج و اداره بهداشت وظیفه عمده‌ای دارند: پزشک معالج باید هر چه زودتر بیماری را تشخیص داده و نوع آن را بمراکز بهداری گزارش دهد، بعلاوه در جریان ناخوشی به اطرافیان مریض طرز سرایت وگندزدائی ادرار و مدفوع را بیاموزد. همچنین ملحفه و لباس زیر و یا وسائل دیگر آلوده بیمار را بهتر است با آب ژاول و جوشاندن و بخار آب و غیره گندزدائی کنیم، بعد از بهبود بیماری می‌باید گندزدائی نهائی انجام شود. در صورت امکان بهتر است پزشک معالج خاستگاه سرایت را جستجو کند. بعلاوه مراقبت و بازرسی دقیق مواد خوراکی، صدفها، شیر، آب، مشروبات غیرالکلی و غیره، این مواد را چه از نظر تهیه و توزیع و فروش باید تحت کنترل دقیق قرار داد، تهیه آب قابل شرب و فاضلآب هم در پیشگیری بسیار مهم است. غدغن کردن کاربرد کود انسانی در سبزیکاری، از بین بردن مگس در نقاط آلوده و آموختن بهداشت عمومی بمردم ارکان پیشگیری دسته جمعی را تشکیل می‌دهد.

پانویس [ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ حصبه موجود است.
رده: بیماری‌های عفونی

قس عربی

الحمى التیفیة (بالإنجلیزیة: typhoid fever) أو التیفوئید هو مرض معدی ینتج من أکل أو شرب المواد الملوثة بأنواع معینة من السلمونیلا.
محتویات [اعرض]
[عدل]لمحة تاریخیة



مصابات بالحمى التیفیة فی الحجر الصحی.
الحمى التیفیة هی واحدة من أقدم الأمراض التی لازمت وجود الإنسان على هذا الکوکب. وقد أثبت العلماء أن الإنسان أصیب بالحمى التیفیة منذ 200,000 سنة. ومن المهم معرفة أن العائل الوحید لهذا المرض هو الإنسان تماماً کمرض شلل الأطفال، لذلک فمن الممکن -نظریاً- السیطرة علیه إلا أن ظروف الفقر والفوضى التی تضرب معظم أنحاء العالم تحول دون ذلک کما أن هناک سبب آخر مهم وهو أنه یوجد أکثر من ألف نوع من البکتیریا المسببة لهذا المرض لذلک فتطویر الأمصال فی هذا الاتجاه عملیة شاقة.
[عدل]الأعراض

تستمر حضانة المرض فترة من 7 إلى 14 یوم بعدها تبدأ الأعراض فی الظهور تدریجیاً وهی تشمل:
الحمى الطویلة.
تورم الغدد اللمفاویة.
الرعشة.
فقدان الشهیة.
الإسهال.
بقع وردیة على الصدر تتحول إلى اللون الدموی فیما بعد.
[عدل]التشخیص

یمکن تشخیص المرض بالأعراض فی المناطق التی یتوطن فیها هذا المرض أو أثناء الأوبئة.
اختبار فیدال یساعد فی التشخیص ولکن لا یمکن الاعتماد علیه، لانه یعطی نتائج سلبیه وایجابیة خاطئه.
لذا فهو فقط یعطی احتمال وجود المرض.
أفضل معیار للتشخیص هو القیام بأخذ عینه من المریض والقیام بزرع حقل بکتیری(culture)لعزل المیکروب(بکتریا السالمونیللا)المسبب للمرض، فاذا کان الاسبوع الأول من المرض تؤخذ عینة دم، وعینة براز إذا کان فی الاسبوع الثانی، وعینه بول فی الاسبوع الثالث.
أفضل عینه للتأکید البکتریولوجی هی عینه نخاع العظام لانها تظهر المیکروب حتی ولو کان المریض یاخذ المضادات الحیویة.
[عدل]الوقایة

حیث أن طریقة العدوی هی عن طریق الطعام الملوث ببول أو براز المریض ,فان الاهتمام بالنظافة الشخصیة واتباع العادات الصحیة وغسل الأیدی والتأکد من نظافة الأطعمة وطهیها جیدا وتحضیرها من أهم طرق الوقایة ضد عدوی التیفوئید.
هناک نوعان من اللقاح ضد المرض توصی بهما منظمة الصحة العالمیة:[1]
اللقاح الحی (en)والذی یؤخذ عن طریق الفم(oral TY21a vaccine).
لقاح الحمى التیفیة متعدد السکرید (en) والذی یعطى حقناً تحت الجلد أو عضلیاً.
ملحوظة:هناک نوع قدیم من اللقاح من البکتیریا الکاملة المقتولة والذی لم یعد یستخدم إلا فی الأماکن التی لا تتوفر فیها اللقاحات الأحدث، وهو غیر موصى به نظراً لمعدل عالٍ للتأثیرات الجانبیة، بالدرجة الأولى الألم والالتهاب فی مکان الحقن.[1]
[عدل]العلاج



حملة تطعیم ضد حمى التیفوئید فی أحد المدارس الأمریکیة.
یقتل المرض من 10%-20% من المصابین به إذا لم یقدم لهم العلاج المناسب، وهناک العدید من المضادات الحیویة المتاحة فی کل البلدان التی تستخدم لعلاج هذا المرض
[عدل]الانتشار

هذا القسم فارغ أو غیر مکتمل، مساعدتکم مرحب بها!
ینتشر بشکل رئیسی فی مناطق أفریقیا وجنوب آسیا، ینتقل المرض من المصاب (المریض الموبوء) أو الشخص الحامل للعصیّات التیفیة.
تنتقل الحمى التیفیة عن طریق الفم (إلى الأمعاء) بعد تناول المآکل أو المشروبات أو الخضار أو الفواکه التی تعرضت لبول المصاب أو برازه.
تنتشر العصیة التیفوئیدیة فی الکبد والدماغ والطحال والعظم.
[عدل]الوبائیات

إن الحالات المقدّرة سنویاً تتراوح بین 16-33 ملیون حالة تنتج عن 216000 حالة وفاة فی المناطق الموبوءة. إن منظمة الصحة العالمیة تحدد التیفوئید باعتباره مشکلة صحیة عامة خطیرة. یصیب بنسبة أعلى الأطفال والبالغین الذین تتراوح أعمارهم بین 5 و 19 سنة.[2]
[عدل]المراجع

↑ أ ب "Typhoid vaccines: WHO position paper". Wkly. Epidemiol. Rec. 83 (6): 49–59. February 2008. PMID 18260212.‎
^ Typhoid fever. World Health Organization. تاریخ الولوج 2007-08-28.
[عدل]وصلات خارجیة

شاهد المزید من الصور والملفات فی ویکیمیدیا کومنز حول: حمى تیفیة
[أخف]ع · ن · ت
الحث الاصطناعی للمناعة ‏(en)‏ / التحصین ‏(en)‏ : اللقاحات والتطعیم، والتلقیح ‏(en)‏ (J07)
التطوّر
قائمة مکونات اللقاح · مساعدات المناعة ‏(en)‏ · النمذجة الریاضیة للأمراض المعدیة ‏(en)‏ · التسلسل الزمنی · تجارب اللقاح ‏(en)‏
تصنیفات: لقاح خامل · لقاح الناقل الحی ‏(en)‏ (لقاح موهن ‏(en)‏، لقاح مغایر ‏(en)‏) · توکسید ‏(en)‏ · وحدات بروتین فرعیة ‏(en)‏/جسیمات شبیهة بالفیروس ‏(en)‏ · لقاح مزدوج ‏(en)‏ · تلقیح الحمض النووی
الإدارة
عالمیًا: التحالف العالمی للقاحات والتحصین ‏(en)‏ · السیاسة ‏(en)‏ · موعد الجرعات ‏(en)‏ · إصابات اللقاح ‏(en)‏
الولایات المتحدة: اللجنة الاستشاریة الأمریکیة لممارسات التلقیح ‏(en)‏ · برنامج الإبلاغ عن حوادث الإصابة الناتجة عن اللقاحات ‏(en)‏ · ربط بیانات سلامة اللقاح ‏(en)‏ · محکمة اللقاح ‏(en)‏ · برنامج لقاحات الأطفال ‏(en)‏
اللقاحات
بکتیریّة
لقاح الجمرة الخبیثة ‏(en)‏ · لقاح داء البروسیلات · لقاح الکولیرا# · لقاح الخناق# · لقاح المستدیمة النزلیة ‏(en)‏# · لقاح المکورة السحائیة ‏(en)‏# (NmVac4-A/C/Y/W-135، NmVac4-A/C/Y/W-135 – DT، MeNZB) · لقاح السعال الدیکی ‏(en)‏# · لقاح الطاعون ‏(en)‏ · لقاح المکورات الرئویة ‏(en)‏# (لقاح المکورات الرئویة السکارید ‏(en)‏، لقاح المکورات الرئویة المتقارن ‏(en)‏) · لقاح الکزاز ‏(en)‏# · لقاحات السل ‏(en)‏ (عصیة کالمیت غیران ‏(en)‏)# · لقاح التیفوئید ‏(en)‏# (Ty21a، لقاح السکارید المحفظی السداسی ‏(en)‏) · لقاح التیفوس ‏(en)‏
الترکیب: اللقاح الثلاثی ‏(en)‏
فیروسیّة
لقاح فیروسات غدانیة ‏(en)‏ · لقاح التهاب الدماغ بالفیروسات المنقولة بالقراد ‏(en)‏ · لقاح التهاب الدماغ الیابانی ‏(en)‏# · لقاح الإنفلونزا# (لقاح الانفلونزا الحی الموهن ‏(en)‏، لقاح الانفلونزا الوبائیة 2009 ‏(en)‏ (Pandemrix)) · لقاح التهاب الکبد الوبائی أ ‏(en)‏# · لقاح التهاب الکبد الفیروسی ب# · لقاح فیروس الورم الحلیمی البشری ‏(en)‏ (غراداسیل ‏(en)‏، سیرفاریکس ‏(en)‏) · لقاح الحصبة ‏(en)‏# · لقاح النکاف ‏(en)‏# (مومبسفاکس ‏(en)‏) · لقاح شلل الأطفال# · لقاح داء الکلب ‏(en)‏# · لقاح فیروس الروتا ‏(en)‏# · لقاح الحصبة الألمانیة ‏(en)‏# · لقاح الجدری ‏(en)‏ (درایفاکس ‏(en)‏) · الحماق النطاقی (لقاح الحماق ‏(en)‏#، زوستافاکس ‏(en)‏) · لقاح الهربس البسیط† · لقاح الحمى الصفراء ‏(en)‏#
الترکیب: MMR · لقاح MMRV ‏(en)‏
الأبحاث: لقاح الفیروس المضخم للخلایا ‏(en)‏ · لقاح فیروس إبشتاین-بار ‏(en)‏ · لقاح فیروس نقص المناعة البشریة ‏(en)‏ · لقاح التهاب الکبد الفیروسی ج ‏(en)‏
أولی
لقاح الملاریا ‏(en)‏ · لقاح داء المثقبیات ‏(en)‏
الدواد
لقاح البلهارسیا ‏(en)‏ · لقاح الدودة الشصیة ‏(en)‏
أخرى
TA-CD · TA-NIC · NicVAX · لقاحات السرطان ‏(en)‏ (لقاح ALVAC-CEA، لقاح التهاب الکبد الفیروسی ب#، لقاح فیروس الورم الحلیمی البشری (غارداسیل، سیرفارکس))
جدل
عام ‏(en)‏ · الجدل حول لقاح MMR ‏(en)‏ · الجدل حول القانون الوطنی لإصابات لقاحات الأطفال ‏(en)‏ · مؤتمر سمبسونوود ‏(en)‏ · حزب الجدری ‏(en)‏ · الجدل حول الثیومیرسال ‏(en)‏
انظر أیضا
علم الوبائیات · القضاء على الأمراض المعدیة
تصنیف: أمراض بکتیریة

قس پنجابی

ٹائیفائیڈ
ٹائیفائیڈ تپ یا ٹائیفائیڈ بیکٹیریا توں لگن آلا روگ اے۔اے بیمار انساناں دی ٹٹی توں آلودہ خوراک تے پانی دی مدد توں پھیلدا اے۔جے ٹٹی وچ سالمونیلا ٹائیفی(Salmonella typhi) ہووے۔
گٹھ: مائکروبیالوجی

قس کوردی

گرانه‌تا (بە ئینگلیزی: Typhoid fever) یه‌کێکه‌ له‌ نه‌خۆشیه‌کانی‌ کۆئه‌ندامی‌ هه‌رس و یه‌کێکه‌ له‌و نه‌خۆشیه‌ بڵاوانه‌ی‌ که‌له‌ زۆربه‌ی‌ وڵاتانی‌ نیمچه‌ پێگه‌یشتوو هه‌یه‌و ساڵانه‌ به‌ هه‌زاران که‌س تووشی‌ ئه‌م نه‌خۆشیه‌ ده‌بن . هۆکاری توش بوون به‌ نه‌خۆشیه‌که‌ به‌کتریایه‌که‌ به‌ناوی‌ (salmonella typhi) که‌ له‌ ڕێگه‌ی‌ خواردن و خواردنه‌وه‌ی‌ پیس بوو به‌ به‌کتریای نه‌خۆشیه‌که‌ ده‌گوازرێته‌وه‌ . ئه‌م نه‌خۆشیه‌ له‌ ناوچه‌کانی‌ هیندستان و ئەفریقا و ئەمریکای‌ لاتین زۆر بڵاوه‌. به‌کتریاکه‌ له‌وانه‌یه‌ ته‌نانه‌ت دوای‌ چاک بونه‌وه‌ی‌ نه‌خۆشه‌که‌ش له‌ توره‌که‌ی‌ زراوی‌ نه‌خۆشه‌که‌دا بۆ ماوه‌ی‌ چەندین مانگ یان ساڵ بمێنێته‌وه‌ واته‌ ئه‌و که‌سه‌ ئه‌بێت به‌هه‌ڵگری‌ نه‌خۆشیه‌که‌ که‌ هۆکارێکی‌ سه‌ره‌کیه‌ بۆ تووشکردنی‌ که‌سانی‌ تر .
ماوه‌ی چوونه‌ ژووره‌وه‌ی‌ به‌کتریاکه‌ یۆله‌شی‌ نه‌خۆشه‌که‌ هه‌تا ده‌رکه‌وتنی‌ نیشانه‌کانی‌ نه‌خۆشیه‌که‌ (١٠-١٤) ڕۆژه‌ .
پێرست [نیشانیبدە]
[دەستکاری]نیشاته‌کانی‌ نه‌خۆشیه‌که‌

[دەستکاری]له‌هه‌فته‌ی‌ یه‌که‌مدا
تا ( که‌ دیارترین نیشانه‌ی‌ نه‌خۆشیه‌که‌یه‌).
سه‌ر ئێشه‌
ئازاری ماسولکه‌کان
که‌مبونه‌وه‌ی‌ لێدانی‌ دڵ.
قه‌بزی‌
سک چوون و ڕشانه‌وه‌ به‌ تایبه‌تی‌ له‌مناڵدا.
[دەستکاری]له‌ کۆتایی‌ هه‌فته‌ی‌ یه‌که‌مدا
ده‌رکه‌وتنی‌ په‌ڵه‌ له‌ سنگی ته‌خۆشه‌که‌.
گه‌وره‌ بوونی‌ سپڵ.
کۆکه‌
ئاوسانی‌ سک
سک چوون
[دەستکاری]له‌ کۆتایی‌ هه‌فته‌ی‌ دووه‌مدا
1-ووڕ بوون 2-بوورانه‌وه‌ 3-مردن ( ئه‌گه‌ر چاره‌سه‌ر نه‌کرێت)
[دەستکاری]تێبینی‌

مه‌رج نیه‌ نه‌خۆشه‌که‌ هه‌موو نیشانه‌کانی‌ نه‌خۆشیه‌که‌ی‌ هه‌بێت.
ئێستا گرانه‌تا له‌ ناوچه‌که‌ی‌ ئێمه‌ زۆر بڵاو بۆته‌وه‌ پێده‌چێت به‌هۆی سه‌رچاوه‌ی‌ ئاوی پیس یان ئه‌و کرێکارانه‌ی‌ له‌ده‌ره‌وه‌ی‌ ووڵاته‌وه‌ هاتوون( که‌ له‌وانه‌یه‌ هه‌ڵگری‌ نه‌خۆشیه‌که‌ بن) .
[دەستکاری]ده‌ستنیشانکردنی‌ نه‌خۆشیه‌که‌

Blood Culture چاندنی‌ خوێن. (له‌ هه‌فته‌ی‌ یه‌که‌مدا باشترین دیاریکه‌ری‌ نه‌خۆشیه‌که‌یه‌ )
که‌مبوونه‌وه‌س خرووکه‌ سپیه‌کانی‌ خوێن .
له‌وانه‌یه‌ به‌کتریاکه‌ له‌ پیسایی نه‌خۆشه‌که‌ ببینرێت به‌ مایکرۆسکۆپ.
Bone Marrow Culture چاندنی‌ مۆخی‌ ئێسک.
Widal Test ویداڵ تێست. ( که‌ ناتوانین زۆر پشتی‌ پێبه‌ستین)
[دەستکاری]چاره‌سه‌ر

chloramphenicol له‌وانه‌یه‌ تا له‌دوای‌ چاره‌سه‌ریش بۆ ماوه‌ی‌ ٥ ڕۆژ هه‌ر به‌رده‌وام بێت .
ciprofloxacin چاره‌سه‌ر پێویسته‌ بۆماوه‌ی‌ بۆ ماوه‌ی‌ ١٤ ڕۆژ به‌رده‌وام بێت
له‌و که‌سانه‌ی‌ هه‌ڵگری‌ نه‌خۆشیه‌که‌ن چاره‌سه‌ر ده‌بێت پێویسته‌ بۆماوه‌ی‌ بۆ ماوه‌ی‌ 4 هه‌فته‌ به‌رده‌وام بێت و هوندێکیان پێویستیان به‌ نه‌شته‌رگه‌ری‌ لابردنی‌ زراو هه‌یه‌ .
[دەستکاری]خۆپاراستن

هۆشیاری خه‌ڵکی‌ له‌ به‌کارهێنانی‌ خواردن و خواردنه‌وه‌ی‌ پاک.
بوونی‌ سیسته‌می‌ ئاو و ئاوه‌رۆی چاک و کۆنترۆڵکراو.
سه‌فه‌ر نه‌کردن بۆ ئه‌و ناوچانه‌ی‌ که‌ نه‌حۆشیه‌که‌ی‌ تیا بڵاوه‌ , یان به‌کارهێنانی‌ ڤاکسین پێش سه‌فه‌رکردن بۆ ئه‌و ناوچانه‌ .
[دەستکاری]سەرچاوە

DAVIDSONs principles and practice of medicine
CECIL essentials of medicine
USMLE step 3 volume 1 internal medicine and neurology.
INTERNET .
my daily practise
ماڵپەڕی کوردژین
پۆل: زانست

قس انگلیسی
Typhoid fever, also known as typhoid,[1] is a common worldwide bacterial disease, transmitted by the ingestion of food or water contaminated with the feces of an infected person, which contain the bacterium Salmonella typhi, serotype Typhi.[2][3]
The disease has received various names, such as gastric fever, abdominal typhus, infantile remittant fever, slow fever, nervous fever or pythogenic fever. The name "typhoid" means "resembling typhus" and comes from the neuropsychiatric symptoms common to typhoid and typhus.[4] Despite this similarity of their names, typhoid fever and typhus are distinct diseases and are caused by different species of bacteria.[5]
The impact of this disease fell sharply with the application of modern sanitation techniques.
Contents [show]
[edit]Signs and symptoms

Classically, the course of untreated typhoid fever is divided into four individual stages, each lasting approximately one week. In the first week, the temperature rises slowly and fever fluctuations are seen with relative bradycardia, malaise, headache, and cough. A bloody nose (epistaxis) is seen in a quarter of cases and abdominal pain is also possible. There is leukopenia, a decrease in the number of circulating white blood cells, with eosinopenia and relative lymphocytosis, a positive reaction and blood cultures are positive for Salmonella typhi or paratyphi. The classic Widal test is negative in the first week.
In the second week of the infection, the patient lies prostrate with high fever in plateau around 40 °C (104 °F) and bradycardia (sphygmothermic dissociation), classically with a dicrotic pulse wave. Delirium is frequent, frequently calm, but sometimes agitated. This delirium gives to typhoid the nickname of "nervous fever". Rose spots appear on the lower chest and abdomen in around a third of patients. There are rhonchi in lung bases. The abdomen is distended and painful in the right lower quadrant where borborygmi can be heard. Diarrhea can occur in this stage: six to eight stools in a day, green with a characteristic smell, comparable to pea soup. However, constipation is also frequent. The spleen and liver are enlarged (hepatosplenomegaly) and tender, and there is elevation of liver transaminases. The Widal reaction is strongly positive with antiO and antiH antibodies. Blood cultures are sometimes still positive at this stage. (The major symptom of this fever is that the fever usually rises in the afternoon up to the first and second week.)
In the third week of typhoid fever, a number of complications can occur:
Intestinal hemorrhage due to bleeding in congested Peyer's patches; this can be very serious but is usually not fatal.
Intestinal perforation in the distal ileum: this is a very serious complication and is frequently fatal. It may occur without alarming symptoms until septicaemia or diffuse peritonitis sets in.
Encephalitis
Neuropsychiatric symptoms (described as "muttering delirium" or "coma vigil"), with picking at bedclothes or imaginary objects.
Metastatic abscesses, cholecystitis, endocarditis and osteitis
The fever is still very high and oscillates very little over 24 hours. Dehydration ensues and the patient is delirious (typhoid state). By the end of third week the fever has started reducing this (defervescence). This carries on into the fourth and final week.
[edit]Transmission

The bacteria which causes typhoid fever may be spread through poor hygiene habits and public sanitation conditions, and sometimes also by flying insects feeding on feces. Public education campaigns encouraging people to wash their hands after defecating and before handling food are an important component in controlling spread of the disease. According to statistics from the United States Centers for Disease Control and Prevention (CDC), the chlorination of drinking water has led to dramatic decreases in the transmission of typhoid fever in the U.S.A.
A person may become an asymptomatic carrier of typhoid fever, suffering no symptoms, but capable of infecting others. According to the CDC approximately 5% of people who contract typhoid continue to carry the disease after they recover. The most famous asymptomatic carrier was Mary Mallon (commonly known as "Typhoid Mary"), a young cook who was responsible for infecting at least 53 people with typhoid, three of whom died from the disease.[6] Mallon was the first apparently perfectly healthy person known to be responsible for an "epidemic".
Many carriers of typhoid were locked into an isolation ward never to be released to prevent further typhoid cases. These people often deteriorated mentally, driven mad by the conditions they lived in.[7]
[edit]Possible protective effects of heterozygosity for cystic fibrosis
It has been hypothesized that cystic fibrosis may have risen to its present levels (1 in 2,500 in UK) due to the heterozygous advantage that it confers against typhoid fever.[8] The CFTR protein is present in both the lungs and the intestinal epithelium, and the mutant cystic fibrosis form of the CFTR protein prevents entry of the typhoid bacterium into the body through the intestinal epithelium. However, the heterozygous advantage hypothesis was proposed in one review in which the author himself writes, "Although cellular/molecular evidence presently is not available for this hypothesis, the CF mutation may be one of several mutations that have spread in European populations because they increased resistance to infectious diseases." Since no molecular experimental evidence has been presented in support of this theory, this theory is not accepted by the majority of the scientific community.l
[edit]Diagnosis

Diagnosis is made by any blood, bone marrow or stool cultures and with the Widal test (demonstration of salmonella antibodies against antigens O-somatic and H-flagellar). In epidemics and less wealthy countries, after excluding malaria, dysentery or pneumonia, a therapeutic trial time with chloramphenicol is generally undertaken while awaiting the results of Widal test and cultures of the blood and stool.[9]
The Widal test is time consuming and often, when a diagnosis is reached, it is too late to start an antibiotic regimen.
The term "enteric fever" is a collective term that refers to typhoid and paratyphoid.[10]
[edit]Prevention

Main article: Typhoid vaccine


Doctor administering a typhoid vaccination at a school in San Augustine County, Texas


1939 conceptual illustration showing various ways that typhoid bacteria can contaminate a water well (center)
Sanitation and hygiene are the critical measures that can be taken to prevent typhoid. Typhoid does not affect animals and therefore transmission is only from human to human. Typhoid can only spread in environments where human feces or urine are able to come into contact with food or drinking water. Careful food preparation and washing of hands are crucial to preventing typhoid.
There are two vaccines licensed for use for the prevention of typhoid:[11] the live, oral Ty21a vaccine (sold as Vivotif Berna) and the injectable Typhoid polysaccharide vaccine (sold as Typhim Vi by Sanofi Pasteur and Typherix by GlaxoSmithKline). Both are between 50% to 80% protective and are recommended for travellers to areas where typhoid is endemic. Boosters are recommended every five years for the oral vaccine and every two years for the injectable form. There exists an older killed whole-cell vaccine that is still used in countries where the newer preparations are not available, but this vaccine is no longer recommended for use, because it has a higher rate of side effects (mainly pain and inflammation at the site of the injection).[11]
[edit]Medical Treatment

The rediscovery of oral rehydration therapy in the 1960s provided a simple way to prevent many of the deaths of diarrheal diseases in general.
Where resistance is uncommon, the treatment of choice is a fluoroquinolone such as ciprofloxacin[10][12] otherwise, a third-generation cephalosporin such as ceftriaxone or cefotaxime is the first choice.[13][14][15] Cefixime is a suitable oral alternative.[16][17]
Typhoid fever in most cases is not fatal. Antibiotics, such as ampicillin, chloramphenicol, trimethoprim-sulfamethoxazole, amoxicillin and ciprofloxacin, have been commonly used to treat typhoid fever in microbiology (Baron S et al.) Treatment of the disease with antibiotics reduces the case-fatality rate to approximately 1%[citation needed].
When untreated, typhoid fever persists for three weeks to a month. Death occurs in between 10% and 30% of untreated cases[citation needed]. In some communities, however, case-fatality rates may reach as high as 47%.[citation needed]
[edit]Surgical Treatment
Surgery is usually indicated in cases of intestinal perforation. Most surgeons prefer simple closure of the perforation with drainage of the peritoneum. Small-bowel resection is indicated for patients with multiple perforations.
If antibiotic treatment fails to eradicate the hepatobiliary carriage, the gallbladder should be resected. Cholecystectomy is not always successful in eradicating the carrier state because of persisting hepatic infection.
[edit]Resistance
Resistance to ampicillin, chloramphenicol, trimethoprim-sulfamethoxazole, and streptomycin is now common, and these agents have not been used as first line treatment now for almost 20 years.[citation needed] Typhoid that is resistant to these agents is known as multidrug-resistant typhoid (MDR typhoid).
Ciprofloxacin resistance is an increasing problem, especially in the Indian subcontinent and Southeast Asia. Many centres are therefore moving away from using ciprofloxacin as the first line for treating suspected typhoid originating in South America, India, Pakistan, Bangladesh, Thailand, or Vietnam. For these patients, the recommended first line treatment is ceftriaxone. It has also been suggested that azithromycin is better at treating typhoid in resistant populations than both fluoroquinolone drugs and ceftriaxone.[12] Azithromycin significantly reduces relapse rates compared with ceftriaxone.
There is a separate problem with laboratory testing for reduced susceptibility to ciprofloxacin: current recommendations are that isolates should be tested simultaneously against ciprofloxacin (CIP) and against nalidixic acid (NAL), and that isolates that are sensitive to both CIP and NAL should be reported as "sensitive to ciprofloxacin", but that isolates testing sensitive to CIP but not to NAL should be reported as "reduced sensitivity to ciprofloxacin". However, an analysis of 271 isolates showed that around 18% of isolates with a reduced susceptibility to ciprofloxacin (MIC 0.125–1.0 mg/l) would not be picked up by this method.[18] It is not certain how this problem can be solved, because most laboratories around the world (including the West) are dependent on disk testing and cannot test for MICs.
[edit]Epidemiology



Incidence of typhoid fever
♦ Strongly endemic
♦ Endemic
♦ Sporadic cases


Death rates for typhoid fever in the U.S. 1906–1960
With an estimated 16–33 million cases of typhoid fever annually resulting in 216,000 deaths in endemic areas, the World Health Organization identifies typhoid as a serious public health problem. Its incidence is highest in children and young adults between 5 and 19 years old.[19]
[edit]History

Around 430–424 BC, a devastating plague, which some believe to have been typhoid fever, killed one third of the population of Athens, including their leader Pericles. The balance of power shifted from Athens to Sparta, ending the Golden Age of Pericles that had marked Athenian dominance in the Greek ancient world. Ancient historian Thucydides also contracted the disease, but he survived to write about the plague. His writings are the primary source on this outbreak and modern academics and medical scientists consider epidemic typhus the most likely cause; a 2006 study detected DNA sequences similar to those of the bacterium responsible for typhoid fever.[20] However the cause of the plague has long been disputed and other scientists have disputed the findings, citing serious methodologic flaws in the dental pulp-derived DNA study.[21] The disease is most commonly transmitted through poor hygiene habits and public sanitation conditions; during the period in question, the whole population of Attica was besieged within the Long Walls and lived in tents.


Mary Mallon ("Typhoid Mary") in a hospital bed (foreground). She was forcibly quarantined as a carrier of typhoid fever in 1907 for three years and then again from 1915 until her death in 1938.
Some historians believe that the English colony of Jamestown, Virginia, died out from typhoid. Typhoid fever killed more than 6000 settlers between 1607 and 1624.[22] During the American Civil War, 81,360 Union soldiers died of typhoid or dysentery.[23] In the late 19th century, the typhoid fever mortality rate in Chicago averaged 65 per 100,000 people a year. The worst year was 1891, when the typhoid death rate was 174 per 100,000 people.[24] The most notorious carrier of typhoid fever—but by no means the most destructive—was Mary Mallon, also known as Typhoid Mary. In 1907, she became the first American carrier to be identified and traced. She was a cook in New York. She is closely associated with fifty-three cases and three deaths.[25] Public health authorities told Mary to give up working as a cook or have her gall bladder removed. Mary quit her job but returned later under a false name. She was detained and quarantined after another typhoid outbreak. She died of pneumonia after 26 years in quarantine.
In 1880 Karl Joseph Eberth described a bacillus that he suspected was the cause of typhoid. In 1884 pathologist Georg Theodor August Gaffky (1850–1918) confirmed Eberth's findings, and the organism was given names such as Eberth's bacillus, Eberthella typhi and Gaffky-Eberth bacillus. Today the bacillus that causes typhoid fever goes by the scientific name of Salmonella enterica enterica, serovar Typhi.
Almroth Edward Wright developed an effective inactivated whole-cell typhoid vaccine that was introduced in 1896.[11] In 1909, Frederick F. Russell, a U.S. Army physician, developed an American typhoid vaccine and two years later his vaccination program became the first in which an entire army was immunized. It eliminated typhoid as a significant cause of morbidity and mortality in the U.S. military.[citation needed]
Most developed countries saw declining rates of typhoid fever throughout the first half of the 20th century due to vaccinations and advances in public sanitation and hygiene. In 1908, the chlorination of drinking water was a significant step in the control of typhoid fever in the U.S. The first permanent disinfection of drinking water in the U.S. occurred on the Jersey City, New Jersey water supply. Credit for the decision to build the chlorination system has been given to John L. Leal[26] The chlorination facility was designed by George W. Fuller.[27] Antibiotics were introduced in clinical practice in 1942, greatly reducing mortality. Today, the incidence of typhoid fever in developed countries is around 5 cases per 1,000,000 people per year.
An outbreak in the Democratic Republic of Congo in 2004–05 recorded more than 42,000 cases and 214 deaths.[19]
Typhoid fever was also known as suette milliaire in nineteenth-century France.
[edit]Famous victims


Lizzie van Zyl was a child inmate in a British-run concentration camp in South Africa who died from typhoid fever during the Boer War (1899–1902).
Famous people who have had the disease include
Franz Schubert died 19 November 1828 officially of typhoid but other theories also exist.
Baiju Bawra aka (Baijnath Prasad or Baijnath Mishra), an Indian singer and musician died of typhoid at the age of 71 on the eve of the Indian festival, Basant Panchami in Vikram Samvat 1670 (1613 CE).
Hakaru Hashimoto, discoverer Of Autoimmune Thyroiditis Hashimoto's thyroiditis. Died on January 9, 1934, of typhoid fever.
Andrew Johnson, seventeenth President of the United States, suffered of typhoid fever months before he was inaugurated as the sixteenth vice-president.
Mary Mallon, more commonly known as Typhoid Mary, survived a childhood episode in Ireland to become an asymptomatic carrier in the United States.
Abigail Adams, second First Lady of the United States, wife of John Adams, died of typhoid fever on October 28, 1818.
Prince Albert of Saxe-Coburg-Gotha, British prince consort, Queen Victoria's husband, died of typhoid fever on 14 December 1861.
Edward VII survived.
Joseph Smith, Jr., founder of the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints Latter Day Saint movement, contracted typhoid as a child, survived.
Henry Frederick, Prince of Wales
Princess Victoria of Hesse and by Rhine survived.
Princess Leopoldina of Brazil, Emperor Pedro II of Brazil's daughter, died of typhoid Fever on 7 February 1871.
Tadeusz Kosciuszko, hero of the American Revolution and Polish patriot leader, died of typhoid Fever in Switzerland, 1817.
Louisa May Alcott, author of Little Women, records contracting it in Hospital Sketches.
Ignacio Zaragoza, Mexican general and Cinco de Mayo hero. Died of typhoid fever on September 8, 1862, about four months after his famous victory over the French army in Puebla.
Urilla Sutherland Earp, first wife of Marshall Wyatt Earp, probably died of Typhoid Fever in or around 1870 in Lamar Township, Missouri.
Eugenia Tadolini, a celebrated Italian soprano, died of the disease in Paris in 1872.
Leland Stanford, Jr. died of typhoid in 1884; his parents founded Stanford University in his memory.
William Wallace Lincoln, third son of Abraham Lincoln, the 16th President of the United States, died February 20, 1862 of typhoid fever.
Mary Todd Lincoln, wife of Abraham Lincoln.
Thoby Stephen, elder brother of novelist Virginia Woolf, died of typhoid fever in 1906 at age 26. The deaths of Woolf's characters, Jacob in Jacob's Room and Percival in The Waves, are based on Thoby's.
Wilbur Wright, one of the famous Wright Brothers. Died May 30, 1912 of typhoid fever. His brother Orville had contracted the disease in 1896 but survived.
Frank McCourt, author of Angela's Ashes. In his memoir, he details nearly dying of the disease in 1940 as a ten-year-old in Limerick, Ireland, and his ensuing 4-month-long hospital stay.
Stephen Douglas, politician and 1860 presidential runner-up.
Dr HJH 'Tup' Scott, captain of the 1886 Australian cricket team that toured England, died of typhoid in 1910.[28]
Arnold Bennett, English novelist, died in 1931 of typhoid, two months after drinking a glass of water in a Paris hotel to prove it was safe.[29]
Raymond Radiguet, French literary prodigy, died of typhoid at age 20 while on a trip with his mentor, Jean Cocteau.
Keshav Baliram Hedgewar, founder and first Sarsanghchalak of Rashtriya Swayamsevak Sangh, died of typhoid at age 51 on June 21, 1940.
Gerard Manley Hopkins, Jesuit and poet.
Ralph Rose, three-time Olympic champion and six-time medalist in throwing events, died of typhoid on October 16, 1913 at age 28.
Roger Sherman, a Founding Father of the United States of America.
Georgia O'Keeffe, a famous painter, survived
Ravi Shankar, musician, survived[30]
Tsar Nicholas II of Russia had typhoid in 1900, survived.
Heath Bell, Relief Pitcher San Diego Padres acquired on 2010 trip to Fiji, survived.[31]
Mark Hanna - Died, 1904. Republican Party boss and United States Senator representing Ohio. Contracted Tyhpoid from drinking tainted tap water in Columbus, Ohio. Hanna's death prompted Columbus city officials modernize the public water system and how it handled raw sewage.
[edit]In fiction
Gilbert Blythe (of the Anne of Green Gables series) almost dies of typhoid fever in Anne of the Island by L.M. Montgomery.
Walter Blythe (son of Anne and Gilbert Blythe in the latter Anne of Green Gables books) was in recovery from typhoid in "Rilla of Ingleside" and this is seen as the reason why he does not enlist at the onset of WWI.
Johann "Hanno" Buddenbrook, in Thomas Mann's novel, Buddenbrooks, dies of typhoid fever, and the book includes a long medical description of the disease and its effects.
John H. Watson (Sherlock Holmes' famed companion) nearly died of typhoid contracted in India, and returned to England for convalescence – where he first met the detective.
Scarlett O'Hara's mother Ellen in Gone With the Wind. Scarlett's sisters Suellen and Carreen also contract the disease, but survive.
Suttree in the Cormac McCarthy novel of the same name nearly dies of typhoid fever in the final scenes of the novel.
In the 1950 western Stars in My Crown, the town is devastated by typhoid spread by a school's well.
Port Moresby in Paul Bowles' The Sheltering Sky, in North Africa.
Tom's friend Arthur suffers from a near fatal bout with typhoid but ultimately recovers in Thomas Hughes' novel Tom Brown's Schooldays.
Fred Vincy in George Eliot's Middlemarch is treated for typhoid fever by Dr. Lydgate, who falls in love with and marries Fred's sister Rosamond.
Joey, one of the few remaining human survivors who can read, dies of typhoid fever in George Stewart's Earth Abides.
Yevgeny Vassilievitch Bazarov, the nihilist in Ivan Turgenev's Fathers and Sons, dies of typhoid fever contracted through a cut in his finger near an infected corpse.
[edit]See also these

Kauffman-White classification
Herxheimer reaction
[edit]References

^ MedlinePlus Encyclopedia Typhoid fever
^ Giannella RA (1996). "Salmonella". Baron's Medical Microbiology (Baron S et al., eds.) (4th ed.). Univ of Texas Medical Branch. ISBN 0-9631172-1-1.
^ http://www.cdc.gov/ncidod/dbmd/diseaseinfo/TyphoidFever_g.htm
^ Oxford English Dictionary. typhoid, adj. and n. and typhus, n. Online version March 2011. Retrieved May 2011.
^ Cunha BA (March 2004). "Osler on typhoid fever: differentiating typhoid from typhus and malaria". Infect. Dis. Clin. North Am. 18 (1): 111–25. doi:10.1016/S0891-5520(03)00094-1. PMID 15081508.
^ "'Typhoid Mary' Dies Of A Stroke At 68. Carrier of Disease, Blamed for 51 Cases and 3 Deaths, but She Was Held Immune". New York Times. November 12, 1938. Retrieved 2010-02-28. "Mary Mallon, the first carrier of typhoid bacilli identified in America and consequently known as Typhoid Mary, died yesterday in Riverside Hospital on North Brother Island."
^ BBC on Long Grove Hospital Surrey GB url: http://news.bbc.co.uk/today/hi/today/newsid_7523000/7523680.stm
^ Weinberg ED (2008). "Survival advantage of the hemochromatosis C282Y mutation". Perspectives in biology and medicine 51 (1): 98–102. doi:10.1353/pbm.2008.0001. PMID 18192769.
^ Ryan KJ, Ray CG (editors) (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill. ISBN 0-8385-8529-9.
^ a b Parry CM, Beeching NJ (2009). "Treatment of enteric fever". BMJ 338: b1159–b1159. doi:10.1136/bmj.b1159. PMID 19493937.
^ a b c Fraser A, Goldberg E, Acosta CJ, Paul M, Leibovici L (2007). Fraser, Abigail. ed. "Vaccines for preventing typhoid fever". Cochrane Database Syst Rev (3): CD001261. doi:10.1002/14651858.CD001261.pub2. PMID 17636661.
^ a b Effa EE, Lassi ZS, Critchley JA, et al. (2011). Bhutta, Zulfiqar A. ed. "Fluoroquinolones for treating typhoid and paratyphoid fever (enteric fever)". Cochrane Database Syst Rev (10): CD004530. doi:10.1002/14651858.CD004530.pub4. PMID 21975746.
^ Soe GB, Overturf GD (1987). "Treatment of typhoid fever and other systemic salmonelloses with cefotaxime, ceftriaxone, cefoperazone, and other newer cephalosporins". Rev Infect Dis (The University of Chicago Press) 9 (4): 719–36. doi:10.1093/clinids/9.4.719. JSTOR 4454162. PMID 3125577.
^ Wallace MR, Yousif AA, Mahroos GA et al. (1993). "Ciprofloxacin versus ceftriaxone in the treatment of multiresistant typhoid fever". Eur J Clin Microbiol Infect Dis 12 (12): 907–910. doi:10.1007/BF01992163. PMID 8187784.
^ Dutta P, Mitra U, Dutta S et al. (2001). "Ceftriaxone therapy in ciprofloxacin treatment failure typhoid fever in children". Indian J Med Res 113: 210–3. PMID 11816954.
^ Bhutta ZA, Khan IA, Molla AM (1994). "Therapy of multidrug-resistant typhoid fever with oral cefixime vs. intravenous ceftriaxone". Pediatr Infect Dis J 13 (11): 990–993. doi:10.1097/00006454-199411000-00010. PMID 7845753.
^ Cao XT, Kneen R, Nguyen TA, Truong DL, White NJ, Parry CM (1999). "A comparative study of ofloxacin and cefixime for treatment of typhoid fever in children. The Dong Nai Pediatric Center Typhoid Study Group". Pediatr Infect Dis J 18 (3): 245–8. PMID 10093945.
^ Cooke FJ, Wain J, Threlfall EJ (2006). "Fluoroquinolone resistance in Salmonella typhi (letter)". Brit Med J 333 (7563): 353–354. doi:10.1136/bmj.333.7563.353-b. PMC 1539082. PMID 16902221.
^ a b "Typhoid Fever". World Health Organization. Retrieved 2007-08-28.
^ Papagrigorakis MJ, Yapijakis C, Synodinos PN, Baziotopoulou-Valavani E (2006). "DNA examination of ancient dental pulp incriminates typhoid fever as a probable cause of the Plague of Athens". Int J Infect Dis 10 (3): 206–214. doi:10.1016/j.ijid.2005.09.001. PMID 16412683.
^ Shapiro B, Rambaut A, Gilbert M (2006). "No proof that typhoid caused the Plague of Athens (a reply to Papagrigorakis et al.)". Int J Infect Dis 10 (4): 334–335. doi:10.1016/j.ijid.2006.02.006. PMID 16730469.
^ Byrne, Joseph Patrick (2008). Encyclopedia of Pestilence, Pandemics, and Plagues: A-M. ABC-CLIO. p. 190. ISBN 0-313-34102-8.
^ "Armies of pestilence: the effects of pandemics on history". James Clarke & Co. (2004). p.191. ISBN 0-227-17240-X
^ "1900 Flow of Chicago River Reversed". Chicago Timeline. Chicago Public Library. Archived from the original on 2007-03-07. Retrieved 2007-02-08.
^ "Nova: The Most Dangerous Woman in America".
^ Leal, John L. (1909). “The Sterilization Plant of the Jersey City Water Supply Company at Boonton, N.J.” Proceedings American Water Works Association. pp. 100-9.
^ Fuller, George W. (1909). “Description of the Process and Plant of the Jersey City Water Supply Company for the Sterilization of the Water of the Boonton Reservoir.” Proceedings American Water Works Association. 110-34.
^ http://adbonline.anu.edu.au/biogs/A060109b.htm
^ "Straw for Silence". The Spectator (F.C. Westley) 203. 1959. ISSN 0038-6952. OCLC 1766325. Retrieved March 16, 2011.
^ Ravi Shankar, My Music, My Life (NY: Simon & Schuster, 1968), 69.
^ "Heath Bell Recovering After Bout With Typhoid Fever on Vacation". aolnews.com. 2011 [last update]. Retrieved 17 October 2011.
[edit]Further reading

Easmon C (2005-04-01). "Typhoid fever and paratyphoid fever". Travel Health. Retrieved 2008-10-05.
Harrison NG. "Walter Reed and Typhoid Fever, 1897–1911". Univ of Virginia. Retrieved 2008-10-05.
Nicolson, Stuart (2008-06-26). "Typhoid left city (Aberdeen) 'under siege'". BBC News. Retrieved 2008-10-05.
O'Hara C (2006-01-26). "Typhoid Fever Led To The Fall Of Athens". Elsevier. Retrieved 2008-10-05.
[edit]External links

Wikimedia Commons has media related to: Typhoid fever
Wikimedia Commons has media related to: Salmonella
CDC Disease Info typhoid_fever
[show] v t e
Infectious diseases · Bacterial diseases: Proteobacterial G− (primarily A00–A79, 001–041, 080–109)
View page ratings
Rate this page
What's this?
Trustworthy
Objective
Complete
Well-written
I am highly knowledgeable about this topic (optional)

Submit ratings
Categories: Intestinal infectious diseasesConditions diagnosed by stool testWaterborne diseases