چاه بهار

چابَهار (چاه‌بهار، چهاربهار) یکی از شهرهای جنوب خاوری استان سیستان و بلوچستان ایران و تنها بندر اقیانوسی این کشور می‌باشد که در کرانهٔ دریای عمان و اقیانوس هند قرار دارد. لنگرگاه آن قابلیت پهلوگیری کشتی‌های اقیانوس‌پیما را دارد و از مناطق آزاد بازرگانی ایران است.
بندر چابهار به دلیل موقعیت راهبردی، که نزدیک‌ترین راه دسترسی کشورهای محصور در خشکی آسیای میانه (افغانستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان، قرقیزستان و قزاقستان) به آبهای آزاد است از اهمیت فراوانی برخوردار است و سازندگی و سرمایه‌گذاری فراوانی در آن صورت می‌گیرد؛ از جمله ساخت اسکله و افزایش گنجایش بارگیری کشتی‌های اقیانوس‌پیما (در خلیج چابهار) و ساخت راه‌آهن به سوی آسیای میانه و احداث فرودگاه بین‌المللی. این بندر یکی از مهمترین چهارراه‌های کریدور شمال-جنوب بازرگانی جهانی است.
چابهار علاوه بر موقعیت بازرگانی، دارای جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی است. آب و هوای این شهر و پیرامون آن همیشه بهاری و معتدل است و به همین دلیل چابهار (چهاربهار) نامیده می‌شود. چابهار مرکز شهرستان چابهار است که در منتهی‌الیه جنوب شرقی ایران در کنار آب‌های گرم اقیانوس هند قرار دارد.[۱] [۲]
محتویات [نمایش]
موقعیت اقتصادی و بازرگانی [ویرایش]

براساس پیش بینی محققان سازمان ملل در زمینه حمل و نقل بین‌المللی، حدود نیمی از حمل ونقل جهان میان خاور دور با سایر نقاط دنیا انجام می‌شود. از مجموع ۳ کریدور حمل ونقل جهانی که کارشناسان سازمان ملل برای این امر پیش بینی کرده‌اند، ۲ کریدور ازایران می‌گذرد و چابهار نقطه عبور جنوبی‌ترین کریدور شرقی–غربی جهان خواهد بود. این کریدور از «دروازه ابریشم» درچین آغاز می‌شود و قلب اقتصاد این کشور یعنی استان کانتون را تغذیه کرده و به سرزمین آسیای جنوب شرقی می‌پیوندد و پس از طی این مسیر وارد هندوستان شده و با پوشش مهم‌ترین شهرهای این ناحیه مانند کلکته، ناکپور، جایپور، حصیرآباد، کراچی و بن قاسم به چابهار می‌رسد.


بندر چابهار آسان‌ترین و راهبردی‌ترین راه دسترسی به آبهای آزاد برای ۶ کشور محاط در خشکی در آسیای میانه است.
بندر چابهار به دلیل موقعیت راهبردی، که نزدیک‌ترین راه دسترسی کشورهای محصور در خشکی آسیای میانه (افغانستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان، قرقیزستان و قزاقستان) به آبهای آزاد است از اهمیت فراوانی برخوردار است و سازندگی و سرمایه‌گذاری فراوانی در آن صورت می‌گیرد؛ از جمله ساخت اسکله و افزایش گنجایش بارگیری کشتی‌های اقیانوس‌پیماو ساخت راه‌آهن به سوی آسیای میانه و احداث فرودگاه بین‌المللی. این بندر یکی از مهمترین چهارراه‌های کریدور شمال-جنوب بازرگانی جهانی است.
منطقه آزاد چابهار با مساحت ۱۴ هزار هکتار در منتهی‌الیه جنوب شرقی ایران در ۲۵ درجه و ۲۰ دقیقه عرض شمالی و ۶۰ درجه و ۲۷ دقیقه طول شرقی در شرق خلیج چابهار و در کنار آبهای دریای عمان قرار دارد. این منطقه به‌وسیله شبکه حمل و نقل زمینی و هوایی از شمال به کشورهای آسیای میانه و افغانستان، از شرق به پاکستان و از جنوب به اقیانوس هند اتصال می‌یابد. دسترسی مستقیم به آبهای آزاد و قرارداشتن در خارج از خلیج فارس و همینطور عدم آسیب پذیری در مواقع بروز بحران، موقعیت استراتژیکی را برای ایجاد یک گذرگاه ارتباطی بین کشورهای آسیابی میانه و سایر کشورهای جهان فراهم آورده‌است. بنا بر نظر سازمان ملل، چابهار یکی از مهمترین راههای کریدور شرق-غرب و جنوبی‌ترین راه این کریدور است.[۳]
موقعیت جغرافیایی و وسعت [ویرایش]

شهرستان چابهار با مساحتی حدود ۱۷۱۵۵ کیلومتر مربع در منتهی الیه جنوب شرقی ایران در کنار آب‌های گرم دریای عمان و اقیانوس هند قرار گرفته‌است. این شهرستان از جانب شمال به شهرستانهای ایرانشهر و نیکشهر و از جنوب به دریای عمان و از شرق به پاکستان و از غرب به استان‌های کرمان و هرمزگان محدود است.
بندر چابهار-مرکز شهرستان- با وسعتی بالغ بر ۱۱ کیلومتر مربع در ارتفاع ۷ متر از سطح دریا قرارگرفته‌است و در ۶۰ درجه و ۳۷ دقیقه طول شرقی و ۲۵ درجه و ۱۷ دقیقه عرض شمالی قرار دارد. فاصله هوائی شهرستان چابهار تا تهران ۱۴۵۶ کیلومتر و فاصله زمینی از طریق جاده ایرانشهر- کرمان ۱۹۶۱ کیلومتر است. فاصله بندر چابهار تا مرکزاستان ۷۳۸ کیلومتر می‌باشد. این شهرستان حدوداً دارای ۳۰۰ کیلومتر مرز آبی در دریای عمان می‌باشد.
بندر چابهار هم‌عرض جغرافیایی بندر میامی در شبه‌جزیره فلوریدای آمریکا است و دارای شرایط آب و هوایی کاملاً همانند بندر میامی است. چابهار در ۲۲۸۶ کیلومتری تهران قرار گرفته است . فاصله آن تا زاهدان ۷۲۱ کیلومتر و تا بندر کراچی ۹۰۰ کیلومتر است.
خلیج چابهار با بریدگی طبیعی و استثنایی خود، بزرگترین خلیج ایران در پیرامون سواحل دریای عمان به شمار می‌رود و نزدیکترین آبراه به اقیانوس هند است.
نام [ویرایش]

گمان غالب این است که نام چابهار تغییریافتهٔ چهاربهار است چرا که این منطقه همیشه آب و هوای بهاری دارد. گمانه دیگر این است که چون در قدیم مردم چابهار به این بندر چه بار می‌گفتند (به معنای اینکه از مسافران می‌پرسیدند که چه باری دارند) پس چابهار تغییریافتهٔ «چه بار» است.[۴]. جابهار در گویش محلی مردم این منطقه به کسانی گفته میشود که در اطراف چاه آب سکنی گزیده‌اند در شهر چابهار جهت تامین آب مورد نیاز مردم در زمان قدیم از چاههایی که مردم حفر میکردند استفاده میشده است و چه به معنای چاه آب و بار به معنای پیرامون .این اصطلاح به مرور زمان با ورود غیربومیان به شهر و توسعه شهر آن به چابهارو چهار بهار تغییر یافته است.
آب و هوا [ویرایش]

همجواری منطقهٔ آزاد چابهار با دریا، نزدیکی به مدار رأس‌السرطان و قرار گرفتن درمسیر بادهای موسمی شبه قاره هند و جبهه‌های استوایی موجب گردیده‌است که دارای آب هوایی گرمسیری معتدل با رطوبت نسبی باشد. این منطقه گرمترین نقطه کشور در زمستان وخنک‌ترین بندر جنوبی ایران در تابستان است. متوسط دمای بیشینه (در خرداد ماه) طی یک دوره ۷ ساله ۳۱ درجه سانتیگراد، متوسط دمای کمینه (در دی ماه) ۱۹ درجه سانتیگراد، و متوسط دما در طول سال ۲۶ درجه سانتیگراد است. حداقل رطوبت نسبی ۶۰ درصد و متوسط رطوبت نسبی ۷۰ درصد گزارش شده‌است. متوسط بارندگی سالانه کمتر از ۲۰۰ میلیمتر در سال است که ۶۴ درصد آن در زمستان می‌بارد.
به طور کلی آب و هوای چابهار دارای کمترین تغییرات در فصول چهارگانه سال است و درجه رطوبت تنها در دو ماه از سال (اردیبهشت و خرداد) بالا می‌رود. برای مثال، هوای شهر چابهار در تابستان از تهران خنک‌تر است.
دیدنی‌های طبیعی [ویرایش]

خلیج چابهار با جلوه‌های طلوع و غروب خورشید در دریا.
در کناره‌های دریای عمان و در قسمت جنوبی شهرستان چابهار صخره‌های بزرگی در اثر پیشروی آب دریا و فرسایش سنگ‌های رسوبی به وجود آمده که چشم‌اندازی زیبا را تشکیل داده‌است.
بندر چابهار دارای دو اسکله بزرگ به نام‌های اسکله شهید کلانتری و اسکله شهید بهشتی با ظرفیت تخلیه و بارگیری ۱۵ تا ۲۰ هزار تن است.
در چابهار چندین اسکله صیادی وجود دارد که سه اسکله صیادی تیس، رمین و بریس از بقیه دیدنی‌تر هستند. اسکله تیس در داخل محوطه منطقه آزاد و رمین در ۱۰ کیلومتری و بریس در ۶۰ کیلومتری چابهار قرار دارد.
در بین دشت کهیر و تنگ و در ۲۰ کیلومتری روستای کهیر در مسیر جاده تنگ گالک به فاصله چند کیلو متری سه تپهٔ کوچک گل‌فشان به ارتفاع ۱۰-۲۰ متر وجود دارد که دو تای آنها همانند تپه بوده و از چندین سال پیش غیر فعال شده‌است و سومی شکل یک آتشفشان در حال حاضر فعال می‌باشد و از دهانه آن گل سرد طوسی رنگی تراوش می‌کند. نظیر آن در سه نقطه دیگر جهان گزارش شده‌است.
مجتمعی تفریحی در کنار این کوه در حال ساخت است. این پارک با حمایت مالی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان سیستان و بلوچستان و توسط شرکت فراز برج نما در حال اجرا می‌باشد که به زودی به بهره برداری کامل می‌رسد.
تالاب لیپار در ۱۵ کیلومتری شهر چابهار بعد ا‏‏‎ز روستای رمین در مسیر جاده‌ای ساحلی گواتر و در تنگه‌ای صخره‌های مشرف به دره‌ای سبز قرار دارد. از بالای آن روستای لیپار در میان سبزه‌زارها پیدا است. در میان دو کوه که فاصله چندانی با هم ندارند آب‌بندی ایجاد شده که آبهای سرگردان اطراف را جمع نموده‌است و به آبگیری به طول ۱۴ کیلومتر تبدیل شده‌است. در این آبگیر انواع بوته‌ها و درختچه‌ها از نوع گز و کلیر و چش منطقه‌ای با اکو سیستم خاصی را به وجود آورده‌است. پرندگانی چون چنگر، فلامینگو، کشیم، انواع حواصیل، طاووسک، باقرقره، تیهو، عقاب دشتی، و خوتکا در منطقه دیده می‌شود.
انجیر معابد (لور لول)، و به زبان محلی‌ها کرگ، درخت بزرگی است که در نوار ساحلی چابهار می‌روید. در آن شیره سفید رنگی جریان دارد و از درختان تیره کائوچوئی بشمار می‌آید. تاج این درخت بزرگ و پهن است و از انشعابات آن ریشه‌های نابجا می‌روید. پوست درخت صاف و خاکستری، برگهایش بیضی شکل ساده و درشت است، میوه‌های آن نارنجی رنگ و به درشتی فندق و قابل خوردن است. عموماً این درختان دارای قدمتی بالای صد سال هستند و اکثرا در نزدیکی زیارتگاه‌ها قرار دارند یا قبلا زیارتگاه بوده‌اند، در حال حاضر در روستاهای رمین، تیس کوپان، ماشی، لیپار و کوپان سر از این درخت‌ها وجود دارد.
در ناحیه ساحلی خلیج گواتر به ویژه در خور باهو و در نزدیکی محلی که رودخانه باهو کلات به دریای عمان می‌ریزد، جنگلی از گونه حرا پدیدار می‌گردد. حرا درختچه‌ای است که در مردابهای نواحی گرم کرانه‌های عربستان، مصر و جنوب ایران از جمله شهرستان چابهار می‌روید. از مشخصات حرا این است که دانه اش بر روی درخت مادر رشد اولیه را طی کرده و سپس نهال جوان حاصل از درخت جدا شده و به مرداب می‌افتد. برگهای حرا با دوام است و ظاهر بیضوی شکل و منتهی به یک خامه باریک می‌باشد. قسمت مورد استفاده پوسته شاخه آن می‌باشد.
رودخانه باهوکلات در ۹۰ کیلومتری شرق چابهار به خلیج گواتر دریای عمان سرازیر می‌شود. این رودخانه بویژه به دلیل زیستگاه تمساح ایرانی از نظر گردشگری اهمیت دارد. گاندو یا تمساح پوزه کوتاه بطور طبیعی در این منطقه زندگی می‌کند.
کوههای بدبوم یا مریخی نیز یکی از مناظری است که به موازات ساحل از منطقهً کچو تا خلیج گواتر کشیده شده‌اند و از پدیده‌های ژئومورفولوژی این ناحیه هستند.
مجتمعی تفریحی-علمی موسوم به مجتمع نجوم در جاده ساحلی چابهار بریس در حال ساخت می‌باشد. این مجتمع که در خاور میانه بی نظیر است به علت موقعیت مکانی خاص خود برای منجمان قابل توجه می‌باشد.
این مجتمع با حمایت مالی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان سیستان و بلوچستان و توسط شرکت فراز برج نما در حال ساخت می‌باشد مراحل اولیه این کار چندی پیش آغاز شده‌است.
آثار تاریخی [ویرایش]

ویرانه‌ها [ویرایش]
ویرانه‌های تیس کوپان در بخش مرکزی دهستان کمبل سلیمان روستای تیسکوپان آثاری از ویرانه‌های قدیمی در دره تیسکوپان باقی است و این دره از دره تیس بزرگ‌تر است.
در محوطه باستانی کنارک در شمال غربی و جنوب شرقی کنارک ابزاری از دوران پارینه سنگی میانی بدست آمده که در یک سطح صاف به صورت پراکنده پخش شده‌اند و شبیه ابزار شمال غربی ایران و ابزار لادیزی می‌باشند و به آثار دوران پارینه سنگی شبیه هستند. در بخش جنوب شرقی ابزاری بدست آمده که در کنار آنها مقداری سفال ساده و منقوش مربوط به هزاره چهارم و اوایل هزاره سوم قبل از میلاد دیده می‌شود.
بر فراز کوه شهباز بند آثار حصاربند و پی بندهای ساختمان و آثار شهر نشینی و خانه‌های مسکونی باقی مانده‌است. بنا بر باور بومی‌ها برفراز این کوه بازهای شکاری شاه تربیت می‌شده‌اند.
شیرک سنت در شمال و شمال شرقی دره تیس واقع گردیده و دارای اثر دیواری است که از دیواری است که از پیروز گت عظیم‌تر و قطورتر به‌نظر می‌آید و شاید شهرک یا آبادی کوچکی در دره تیس بوده‌است.
قلعه‌ها [ویرایش]
قلعه تیس (قلعه پرتغالی‌ها) در ۵ کیلومتری شمال غربی چابهار، در روستای تیس قرار دارد. این قلعه از دوران اسلامی است و شماره ثبت ملی آن ۵۵۵ است.
قلعه پیروز گت در بخش مرکزی پنج کیلومتری شمال غربی چابهار در روستای تیس قرار دارد. این اثر از دوره اشکانیان و ساسانیان است. این قلعه بر فراز تپه‌ای در وسط دره تیس واقع است. ارتفاع تپه از ارتفاع دو رشته کوه اطراف تپه بیشتر نیست.
قلعه بلوچ گت در بخش مرکزی ۵ کیلو متری شمال غربی روستای تیس قرار دارد. این قلعه بر بالای کوهی مرتفع قرار گرفته‌است آثار دیوار قلعه و یک برج دید بانی از آن بر جای مانده‌است بقایای دو مقبره هرمی شکل برجسته که با سنگ و ساروج بنا گردیده‌اند و از نوع مقابر اسلامی می‌باشند دیده می‌شود.
قلعه انوشیروان سنگان در بخش دشتیاری دهستان باهوکلات دو کیلومتری روستای سنگان قرار دارد. قدمت آن ۳۰۰ سال است. این قلعه بر فراز کوهی قرار گرفته‌است. نوشیروان خان از قوم گیچکی ساکن در گیچ حدود ۳۱۱ سال پیش به باهوکلات مهاجرت کرده و قلعه را ساخته‌است.
قلعه باتل در دبستان پلان روستای گتیگ بر روی تپه خاکی قرار دارد. لایه‌های سنگ عظیمی بر روی تپه نمایان است که با فرسایش خاک زیر آنها خالی شده‌است. آثاری از فسیل حیوانات و صدفهای دریایی در محل دیده می‌شود که بیانگر این است در سالیان کهن این ناحیه جزئی از دریا بوده‌است. در قسمت بالای کوه پاره‌هایی از ظروف سفالی جلب نظر می‌کند. آثاری از برج و باروها دیده می‌شود که به مرور زمان به کلی تخریب شده‌اند که تنها خرابه‌ای از آن باقی مانده‌است.
در محل آثاری از یک چاه به قطر یک متر و سی سانتیمتر و به شکل دایره در دل کوه کنده شده‌است دیده می‌شود.
در پنج کیلومتری شمال غربی روستای تیس آثار بارویی که چندین کیلومتر طول دارد و دره را از غرب به شرق در برگرفته وجود دارد که به فیل‌بند معروف است. این دیوار عظیم با سنگ گچ و ساروج ساخته شده‌است. مردم محلی بر این باورند که سطح نزدیک خط‌الراس این رشته کوه محل نگهداری فیل‌های شاه بوده و فیل بانان در آن جا فیل تربیت می‌کرده‌اند. در حال حاضر در طول رشته کوه فیل بند آثار پی‌ها، بندها و حفره‌ها و چا ه‌هایی وجود دارد که احتمال می‌رود شهر قدیمی تیس، تأسیسات ساختمانی، بازرگانی، شهری، انبارها و سراهای مشهورش در قسمت قدیمی و بر فراز ارتفاعات سراسری دره تیس قرار داشته و دره تیس محل زراعت و دامنه آن محل دفن اموات بوده‌است.
گورستان‌های تاریخی [ویرایش]
مقابر جنانی گچ در روستای تیس در دامنه کوه پیل بند در جنوب دره تیس واقع است. جنانی کچ محلی است که بنا بر باور مردم محل سکونت جن‌ها بوده‌است. مقابر جنانی کچ در یک سرازیری ملایم قرار دارند این مقابر با مقابر سیراف بوشهر شبیه هستند. با این تفاوت که تعداد قبرها کمتر و جهت آن‌ها تقریباُ شمالی جنوبی یا شمال شرقی جنوب غربی است. در میان قبرها چند قبر ایستاده بچشم می‌خورد و یک مقبره پلکانی با سرپوش صندوقچه‌ای از سنگ وگچ بصورت نیمه سالم بدون لوحه و تزئینات خارجی وجود دارد که به نظر می‌رسد از دوران اسلامی یا جدید باشد. تقریباً حدود ۲۰۰ قبر کهن درمحوطه قدیمی آن وجود دارد.
محوطه باستانی دمب کوه در حدود ۹۰ کیلومتری شمال شرقی چابهار در بخش دشتیاری در فاصله ۵/۲ کیلومتری روستای بلور مچی در ناحیه باهوکلات قرار گرفته‌است.
در این محوطه باستانی حدود ۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰ تدفین تخمین زده می‌شود که این قبور به شکل اطاقکهایی به اندازه‌های ۱×۱ و ۲×۵/۱ و ۲×۲ متر بنا گردیده‌اند.
گورستان تپه نهادی در پنج کیلومتری چابهار روستای تیس در دامنه کوه فیل بند ودر جنوب تیس در یک زمین با شیب ملایم قرار دارد. تعداد این قبرها زیاد نیست ولی سه مقبره در کنار هم قرار دارند که دو قبر بزرگ در دو طرف و یک قبر کوچک در میان آنها واقع شده‌است. جهت آنها شمالی جنوبی و شیب آنها رو به شمال است، بنا بر این سرمرده‌ها در جهت جنوبی شمالی واقع می‌باشد. هر سه قبر در سنگ کنده شده‌اند. احتمالاُ این مقابر متعلق به اعضای یک خانواده هستند که در یک حادثه از بین رفته‌اند چنین مقابری بصورت خانوادگی و دسته جمعی در قبرستانهای کارتار در لبنان دیده شده‌است.
گورستان قدیمی دشتیاری در بخش دشتیاری قرار دارد. سر آوریل اشتین در ۱۹۳۲ میلادی این محل را کاوش کرده‌است. قدمت آن به پیش از تاریخ دوره آهن می‌رسد. قبور شناسایی شده در این منطقه دارای نوعی سفال خشن قرمز یا خودی با روکش سفید هستند که بعضی از آنها آثاری از قبیل مانده‌های غذا و یا آثار سنگی و فلزی دیگر مشاهده شده‌است و تعداد این قبور به ۳۰۰۰ قبر می‌رسد.
غارهای بان مسیتی در پنج کیلومتری شمال غربی روستای تیس در دامنه کوه شهبازبند قرار دارد. یک غار طبیعی و دو غار مصنوعی در کنار هم قرار دارند. مجموعه این غارها را مردم محل بنام بان مسیتی می‌شناسند.
گودانگریز (گودال انگلیس) در پنج کیلومتری شمال غربی روستای تیس در دامنه کوه فیل بند در جنوب دره تیس قرار دارد. مردم بومی نقل می‌کنند که در اواخر دوره قاجاریه و در اوایل دوره پهلوی انگلیسیها به کمک عده کثیری از کارگران بلوچ در این محل اقدام به حفاری نموده و مقادیری سفال، اشیاء برنزی، آهنی و سنگی پیدا کرده و غارت نموده‌اند.
مقبره سید غلام‌رسول در پنج کیلومتری شمال غربی چابهار قرار دارد. شماره ثبت ملی آن ۱۵۵۹/۳ است. قدمت آن به ۴۶۵ ه. ق می‌رسد. این مقبره با دیواره‌های سفید رنگ به سبک معماری هندی که دروازه ورودی آن در ضلع غربی بنا واقع گردیده‌است. پس از درب ورودی صحن بزرگ حیاط مشاهده می‌شود امامزاده در ضلع غربی حیاط واقع گردیده‌است. بر پیشانی ورودی بنا تزئینات نقاشی الوان با طرحهای نقوش ستاره‌های مشبک وجود دارد.
قدم‌گاه خضر در جنوب غربی چابهار در محلی بنام سپوزه واقع گردیده‌است. خواجه خضر از مشایخ مورد احترام بومیها بوده و وی مقبره‌ای ندارد زیرا مردم بر این باورند که او زنده و پاسدار لنج‌ها و قایقهایشان می‌باشد. درقدیم مراسم خاصی در این قدمگاه بر پا می‌شد، مردم قربانی و یا خرما و حلوا به مکان مورد نظر و در بین افراد تقسیم می‌کردند.
ساختمانها [ویرایش]
ساختمان قدیمی تلگرافخانه چابهار در خیابان مولوی قرار دارد. این ساختمان در سال ۱۲۸۱ ه. ق به وسیله انگلیسها ساخته شده‌است. از قدیمی‌ترین ساختمان‌های سنگی موجود در شهر چابهار است که به منظور رونق دریانوردی، تجارت و ایجاد ارتباط با هند، گواتر، چابهار، جاسک، بندر عباس توسط مجریان خط تلگراف انگلیس در دو طبقه ساخته شده‌است.
چاه باستانی پلان در بخش پلان روستای پلان قرار دارد و از دوره هخامنشی (سلطنت کوروش) است. این چاه باستانی با آجر ساخته شده‌است.
چاه باستانی تیس کوپان در دهستان کمبل سلیمان روستای تیس کوپان قرار دارد. این چاه در ارتفاعات شرقی غریی تیس کوپان قرار دارد که در کوه تراشیده شده‌است و به شکل مربع در اندازه‌های ۵/۱ در ۵/۱ متر احداث شده‌است.
سدهای تیس در روستای تیس در دو طرف دماغه‌ای قراردارند که قلعه تیس بر روی آن واقع است. آثار این سدها به ارتفاع ۲۰ سانتیمتر باقی است ودر ساخت آنها از سنگهای تراشیده شده و سنگهای دریایی تیز وبلند ملات ساروج استفاده شده‌است. تقریباُ این سدها هشت متر ارتفاع داشته‌اند که ۶/۴ متر آن به مرور زمان در زیر ماسه‌های ساحلی مدفون شده‌است. انتهای یکی از آنها به کوه پیل بند و دیگری به کوه شهباز بند منتهی می‌شده که به عنوان مانعی از هدر رفتن آب شیرین ناشی از باران جلوگیری می‌کرده‌اند.
فاصله چابهار با بنادر و شهرهای جهان [ویرایش]

الف- فاصله دریایی بندر چابهار با بعضی از بنادر مهم جهان [ویرایش]
بمبئی ۷۶۸ مایل دریایی
پوسان ۵۶۴۵ مایل دریایی
سیدنی ۶۶۵۵ مایل دریایی
لندن ۵۶۸۶ مایل دریایی
شانگهای ۵۳۷۹ مایل دریایی
مسقط ۱۵۱ مایل دریایی
هنگ کنگ ۴۶۰۲ مایل دریایی
هامبورگ ۶۰۰۱ مایل دریایی
یوکوهاما ۷۰۰ مایل دریایی
شارجه ۳۷۵ مایل دریایی
کیپ تاون ۳۰۰۰ مایل دریایی
کویت ۸۹۵ مایل دریایی
دبی ۳۶۴ مایل دریایی
کراچی ۳۶۰ مایل دریایی
ب- مسافت از دیگر نقاط به منطقه آزاد چابهار [ویرایش]
تهران ۲۲۸۶ کیلومتر
زاهدان ۷۳۱ کیلومتر
مرز افغانستان ۹۰۰ کیلومتر
مشهد ۱۶۴۷ کیلومتر
کراچی ۷۰۰ کیلومتر
عشق آباد ۱۹۱۹ کیلومتر
دوشنبه ۲۹۵۷ کیلومتر
تاشکند ۳۴۰۶ کیلومتر
بیشکک ۳۸۹۲ کیلومتر
آلماتی ۴۲۱۶ کیلومتر * زابل 946 کیلومتر
مراکز دانشگاهی و آموزش عالی [ویرایش]

دانشگاه بین‌المللی چابهار ، هنرستان فنی و حرفه ای علوم دریایی فاروق اعظم (رض) ، دانشگاه علمی کاربردی چابهار، دانشگاه آزادچابهار ، دانشگاه علوم پزشکی چابهار ، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار از مراکز علمی چابهار هستند. و موسسه علمی آزاد البرز و نمایندگی گاج نقش مهمی در این منطقه به لحاظ فراگیری علوم (از دبیرستان تا آموزش عالی)داشته است و با دارا بودن کادر مجرب و آموزشگاه و لابراتوار زبان و کارگاه کامپیوتر و ماشینهای الکتریکی،موسسه علمی آزاد بهار اندیشه پذیرای علاقه مندان علم و دانش می باشد و مشاور ارشد این گروه آموزشی عبدالرحمن اربابی کلاتی و مدیریت آن با برادران راشکی قلعه نو می باشد.
توسعهٔ بندر چابهار و اسکله‌های آن [ویرایش]

در سال ۱۳۵۲ طرح جامع تاسیس بندر چابهار مطرح و قراردادهای مربوطه با پیمانکاران منعقد شد. پس از انقلاب اسلامی به دلیل کمبود منابع مالی، بخشی از طرح به تعویق افتاد و بخشی از طرح شامل اسکله نصب سریع و موج‌شکن به اتمام رسید. اسکله شهید بهشتی به عنوان بندر اصلی چابهار در سال ۱۳۶۱ با توجه به جنگ عراق و ایران و با تاکید دولت بر لزوم داشتن بندر در خارج از تنگه هرمز و خلیج فارس احداث گردید. اسکله شهید کلانتری نیز باتکمیل چهار پست اسکله فلزی در سال ۱۳۶۲ عملاً به بهره برداری رسید. با راه اندازی اسکله ۵ بندر شهید کلانتری و اسکله ۵ بندر شهید بهشتی در سالهای گذشته، در حال حاضر بندر چابهار ظرفیت پهلودهی کشتی‌ها با آبخور ۱۲٫۵ متر را دارد.
جستارهای وابسته [ویرایش]

منطقه آزاد چابهار
شهرستان چابهار
خلیج چابهار
منابع [ویرایش]

اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: مؤسسهٔ گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خورشیدی، ص۱۳۰.
جایگاه و بلندا
دیدنی‌های چابهار
↑ سازمان منطقهٔ آزاد تجاری-صنعتی چابهار
↑ دیدنی‌های چابهار
↑ کتاب راهنمای سرمایه‌گذاری سیستان و بلوچستان، صص ۵۲ تا ۵۵.
↑ کتاب راهنمای سرمایه‌گذاری سیستان و بلوچستان (ص ۹)
پیوند به بیرون [ویرایش]

پایگاه خبری چابهار نیوز
وب‌گاه همایش بین‌المللی چابهار، ترانزیت و توسعه محور شرق
شرکت مادر تخصصی ترانزیت و توسعه تجارت
سازمان منطقه آزاد چابهار
پرتال شهرداری بندر چابهار


شهرستان چابهار

مرکز
چابهار

بخش‌ها
مرکزی • دشتیاری • پلان

شهرها
چابهار • کنارک • نگور

دهستان‌ها
پیرسهراب • کمبل سلیمان • باهوکلات • سند میرثویان • نگور • پلان • تلنگ

روستاها
برخی روستاها: تیس • گواتر • کهیر • لیپار

جای‌های طبیعی
خلیج چابهار • خلیج گواتر • فرش خزه‌ها • جنگل حرا • تالاب لیپار • جزر و مد قرمز • گرز دیو • گل‌فشان • موج‌فشان • دریابار بریس • کوه‌های مریخی • گاندو • انجیر معابد • رودخانه باهوکلات • خور باهو • باغ ملی گیاه‌شناسی • دریا بزرگ

جای‌های تاریخی
تیس • قلعه پرتغالی‌ها • آرامگاه سید غلام رسول • قلعه بلوچ گت • قلعه پیروز گت • غارهای بان مسیتی • تلگرافخانه قدیمی • بازار قدیمی (دکه‌بازار) • قلعه انوشیروان • قلعه باتل • فیل‌بند • گورستان‌های تاریخی • چاه باستانی پلان • چاه باستانی تیس کوپان • سدهای تیس • خانه‌های تاریخی • مسجد جامع تیس

دانشگاه‌ها
دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی • دانشگاه بین‌المللی • دانشگاه بین‌المللی علوم پزشکی

جای‌های دیگر
خلیج چابهار • منطقه آزاد تجاری-صنعتی چابهار • اسکله شهید بهشتی • اسکله شهید کلانتری • فرودگاه کنارک • فرودگاه بین‌المللی چابهار

شهرستان چابهار
[نهفتن]
ن • ب • و
استان سیستان و بلوچستان
مرکز
زاهدان



شهرستان‌ها
ایرانشهر چابهار خاش دلگان زابل زاهدان زهک سراوان سرباز سیب و سوران کنارک مهرستان نیک‌شهر هیرمند
شهرها
ادیمی اسپکه ایرانشهر بزمان بمپور بنت بنجار پیشین جالق چابهار خاش دوست‌محمد راسک زابل زاهدان زهک سراوان سرباز سوران سیرکان فنوج قصرقند کنارک گلمورتی محمد‌آباد مهرستان میرجاوه نصرت‌آباد نگور نوک‌آباد نیک‌شهر
جای‌های دیدنی
کوه آتشفشانی تفتان ارگ کوه خواجه بازار زاهدان درخت مکرزن دریاچه هامون دهانه غلامان زیارتگاه مرتضی‌علی عمارت قدیمی پست چابهار قلعه پرتغالی‌ها قلعه رستم قلعه سب قلعه سه کوهه قلعه ناصری سنگ‌نگاره‌های کوه نگاران بازار منطقه آزاد چابهار موزه ایرانشهر موزه چابهار میل نادری
فهرست روستاهای استان سیستان و بلوچستان
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ چابهار موجود است.


تیم های فوتبال:پیمان چابهار
رده‌ها: اقتصاد ایران بندرهای ایران شهرستان چابهارشهرهای استان سیستان و بلوچستان

قس انگلیسی
Chah Bahar (Persian: چابهار‎, also Romanized as Chāh Bahār, Chābahār, Chāhbār, and Chāh-e-Bahār; formerly, Bandar Beheshtī)[1] is a city in and capital of Chah Bahar County, Sistan and Baluchestan Province, Iran. Chah Bahar is a free port (Free Trade Zone) on the coast of the Gulf of Oman. At the 2006 census, its population was 71,070, in 13,837 families.[2] Chah Bahar is Iran's southernmost city.
Chabahar is situated on the Makran Coast of the Sistan and Baluchestan province of Iran and is officially designated as a Free Trade and Industrial Zone by Iran's government. Due to its free trade zone status, the city has increased in significance in international trade. The overwhelming majority[citation needed] of the city's inhabitants are ethnic Baluch who speak the Baluchi language.
Contents [show]
[edit]Etymology

Name roots from Persian char that means four and bahar that means Spring. Hence, it means a place that all four seasons of the year are Spring time.
[edit]Economic significance

Chabahar is Iran's closest and best access point to the Indian Ocean. For this reason, Chabahar is the focal point of Iran for development of the east of the country through expansion and enhancement of transit routes among countries situated in the northern part of the Indian Ocean and Central Asia.[3] The hope is that with the development of transit routes, and better security and transit services, the benefits will reach the area residents.
Chabahar's economic sectors are fish industries and commercial sector, fishery sectors with largest amount of country's fish catch, mainly located out of the Chabahar Free Trade-Industrial Zone. Growing commercial sector located at free trade area with high potentiality to turn to a place that would connect business growth centers in south Asia (India) and Middle East (Dubai) to central Asian and Afghanistan market. The government plan to link Chabahar free trade area to Iran's main rail network, which is connected to central Asia and Afghanistan. This would provide more capability for Chabahar to foster faster logistics sector that is a basic to achieve better position comparing to its competitor (Pakistani port of Gwadar)
[edit]Transportation

Chabahar is connected to multimodal transportation through air, sea and roads. Its Konarak Airport has twice daily flights to the capital Tehran, thrice weekly flights to Zahedan and twice weekly flights to Mashhad, Shiraz and Bandar Abbas. It has also a weekly international flight to Doha and Dubai and a biweekly flight to Mascat. Chabahar has two jetties that connect it to international waterways. Iranian contractors are developing both jetties to provide port facilities for handling of 6 million tons of goods a year; this is expected to be completed by 2011. Chabahar is connected to national road networks. Chabahar-Bandar Abbas, Chabahar-Iranshahr-Kerman, Chabahar-Iranshahr-Zahedan-Mashahd and Chabahar-Iranshahr-Zahedan-Milak (on the Afghanistan border) are four main routes connecting Chabahar to national and international roads.
The government is pursuing a multi-billion dollar railway project which was named "Iran's eastern corridor" by President Mahmud Ahmadinejad. It will connect Chabahar port to Central Asia, Afghanistan and Central Iran. This project would have three branches including Chabahar-Iranshahr Fahraj County, Chabahar-Iranshahre-Zahedan-Mashhad and Chabahar-Iranshahr-Zahedan-Milak. Construction began in December 2010.[4]
India is finalising a plan to construct a 900-km railway line that will connect Chabahar port in Iran, being built with Indian help, to the mineral-rich Hajigak region of Afghanistan.[5]
[edit]History

The city of Chabahar does not have a long history. There is a fishing village named Tis in its neighborhood, which dates from 2500 BC, known in Alexander the Great's conquests as Tiz, eventually renamed Tis. In addition, in his book Aqd al-Ala lel-Moghefe al Ahla, Afdhal al-Din abu Hamid Kermani wrote in 584 A.H. about the port of Tiz and its commerce and trade. Tis was formerly an active commercial port, and was destroyed by the Mongols. There are still some ruins in the village. The Portuguese were the first colonial country to attack the Makran (Oman) Sea. The Portuguese forces under Afonso de Albuquerque gained control of Chabahar and Tis, staying there until 1031 A.H. The British, and later the Portuguese in the 17th century (year 1616) AC (1026 A.H.), entered this region.
Modern Chabahar dates back about 40 years, when it was declared a municipality and large port projects were started by order of Mohammad Reza Pahlavi. A modern naval and air base was established as part of the Shah's policy of making Iran into a dominant power in the Indian Ocean. At that time these and other development projects in and around Chabahar involved the extensive participation of foreign companies, especially from the United States. After the 1979 revolution the foreign companies left the projects and Iranian public companies linked to the Ministry of jahade sazandegi (or jihad for construction) took them over. The Iraq-Iran war caused Chabahar to gain in logistical and strategic importance. War brought insecurity to the Strait of Hormuz and ships were unable to enter the Persian Gulf. Accordingly Chabahar became a major port during the war. In the 1980s the Iranian government developed a new scheme named the Eastern Axis Development Scheme, which aimed to use Chabahar's geographical position as a regional development tool to stimulate economic growth in the eastern provinces. The establishment of the Chabahar Free Trade-Industrial Zone in 1992 resulting from the EAD Scheme brought development and encouraged immigration from other parts of the country to Chabahar.
[edit]Religions and sects

A majority of Chabahar's people are Baluchs linked to the Hanafi Sunni faith and very close to the Deobandi school in India. Their leader and main cleric is Maulana Abdul Rahman Mollazahi. He leads a big madrasa known as Arabia Islamia. Other faiths were also growing because of immigration. Shias linked to Ja'fari jurisprudence are most important after Sunnis. Other minority faiths also can be found in Chabahar, including the Baha'i Faith, Zikris and kojas or Ismaili.
[edit]Society and culture

Society and culture in Chabahar gained its characteristics from the classified tribal community of the Makran region. In this classification, Chabahar society is divided into superior and inferior tribes. Social structure is hierarchical; at the top of the pyramid are Hakomes or superior tribes, independent influential tribes are in the middle, and other inferior weak tribes are at the bottom of the pyramid. Hakomes are Khans or Sardars, which in Chabahar refers to Sardarzahi and Boledehi tribes. Hoot and Mir (jadgals) are examples of independent, influential tribes which are at the next higher level in the hierarchy. There are many tribes in the upper and lower middle level, but at the bottom are former slaves from eastern Africa that have been brought by colonialists and Arab traders, especially Omanis, to the Makran Coastal area. These tribes are known as Darzada, Nokar, Sheedi and Gholams.
Development of education and economic growth in the past two decades are gradually eliminating social gaps between different tribes, but certain gaps do remain; it is obvious in relationships among people, especially in marriages that are restricted within tribes and classes. Urbanization and growing immigration have encouraged cross-ethnic marriages between Baluchis and Persians; this trend shows that Chabahar is in transition from a traditionalist society to a modern city.
The dominant culture in Chabahar is similar to other parts of Makran and very close to Pakistan's south Baluchistan; clothes, music and cultural norms are the same as in other parts of Makran. Women often wear precious hand-woven needlework clothes known as Pashk with an embroidered chromatic and fine scarf named Sarig; Indian and Arabic ornaments and jewelry are popular. Men wear loose, long, white clothes with a turban or hat on the head, similar to South Asian Muslims (Indians and Pakistanis). Baluchi music has centuries-old roots and is the most listened-to genre of music in Chabahar. Although Chabahar is not a music-producing center, music products are imported from Pakistan. It is usual for Chabahari people to invite Pakistani Baluchistan's singers to perform at their celebrations, especially at wedding ceremonies. Mulla Kamal Khan was a prominent singer who lived in Chabahar and died in 2010. Ghulam Rasool Dinar Zai, a once-famous but now marginalized Baluch musician and singer, also lives in Chabahar. After Baluchi music, Indian film music is the next most popular form of music among the current generation; banned Persian music is third in popularity.
Cultural norms are very affected by tribal and religious structure of the society. Relationships between men and women before marriage are limited and forms according to Islamic norms. Dance for high profile tribes for both men and women is a kind of stain. Clan chieftains have the last say even in voting and elections. Obligatory tribal marriages, polygamy, tribal vengeance and chastity murder are common[citation needed]. Growing education is weakening old cultural norms in such a way that the newer generation no longer accept them and it seems Chabahar will be dramatically changed in coming years[citation needed].
[edit]Climate

The county of Chabahar has a warm humid weather in the summer and temperate weather in the winter. The monsoon winds in the summer and the western winds in the winter bring about scattered rainfalls in this region. The monsoon winds from the Indian subcontinent (in the monsoon season) make Chabahar the coolest southern port in the summer and the warmest part of Iran in the winter. It has an average maximum temperature of 34 ˚C and an average minimum temperature of 10.5 ˚C. It has the same latitude as Miami in Florida, USA, and weather conditions are very similar to those in Miami.
Chabahar
Climate chart (explanation)
J F M A M J J A S O N D
29 2415
38 2516
15 2819
6.1 3122
0.1 3425
0.5 3528
6.2 3428
2.1 3227
1.2 3225
0 3223
4.4 3019
14 2616
Average max. and min. temperatures in °C
Precipitation totals in mm
Source: Weather Underground
[show]Imperial conversion

[edit]Chah Bahar Port

CHABAHAR: 0250 171 N 0600 37' E (See Plan) OVERVIEW: Shahid Beheshti and Shahid Kalantari are the most important civil ports in the province of Sistan and Baluchistan. The ports handle general cargo, bulk, containers and tankers. LOCATION: In SE Iran, facing the Sea of Oman, Shahid Beheshti and Kalantari Jetties are situated on the eastern shore of Chabahar Bay,112 km. from lran Pakistan border on the east in Guadar Golf and 220 km. from Pozm Bay on the west, while Konarak port) on the western shore of Chabahar Bay is about 70 km. CHARTS: BA Chart No. 2851& No.2888.
ISPS COMPLIANCE: Port is compliant.
MAX. SIZE: 45,000 d.w.t , draft 12.0 IT APPROACHES: The mouth of the bay is 13.5 - 14.0 km. wide and the widest part of that body of water is 19.5 - 20.0 km. between Konarak and Tis. Shahid Kalantari channel: 2,700 m. x 100 m. x 12 m. depth (LLW). Safe water buoy: Lat. 0250 18' 207" N, Long. 0600 34' 07211 E Green lateral mark (channel entry) : Lat: 0250 18' 615" N I Long: 0600 351 143" E Red lateral mark (channel entry) : Lat: 0250 18l 673" N , Long: 0600 35' 95" E CABAHAR MRCC: Chabahar maritime and rescue center equip with SAR boat (NAJt5).the center is on call throughout 24 hours on channel 16. Tel: +98(545)2221415 Pilotage: Pilotage is compulsory (to the best of my knowledge), the Pilot boards the vessel at outer anchor, and takes the vessels to the anchorage within the bay. The pilot boat (HAD1) is an aluminium boat with 25 knot speed. International code flag “G” has to be flown by vessels requiring a Pilot. ANCHORAGES: Outer Anchorage: Lat: 025Q 17.280' N J
Long: 0609 33.600' E
Inner Anchorage: Lat: 0259 17.200' N,
Lang: 060Q 34.00' E
PRE-ARRIVAL INFORMATION: Tel: +98(545) 4123022 Fax: +98(545)2221216 VHF: All ships designated to the Chabahar Port are requested to call Chabahar on Channel 13. TUGS: RAMAZAN (2,300 h.p), KHAZRA (1,600 h.p) I SOREH (3,200 h.p) and YADEGAR (4j400 h.p). BERTHS: Shahid Beheshti Jetties: Five jetties, capable of berthing three cargo ships and one ocean-going oil tanker simultaneously. Berth length raft DWT Remarks (No.) (m.) (m.) (m.)
Shahid Beheshti Jetties: 1 150 8.0 25,000 General,container 2 150 8.0 25,000 Tankers 3 150 9.0 25,000 General,container 4 150 9.0 25,000 General,container 5 263 11 70,000 General,container
Shahid Kalantari Jetties: 1 120 2.0 500 Coastguard
2 120 5.02 500 Motor launches, barges 3 120 5.52 500 Motor launches, barges 4 120 5.5 2,500 Motor launches, barges 5 120 12.0 45,000 Two dolphins, genera I, container

CARGO HANDLING FACiliTIES: Storage: Open area 195,000 sq.m., warehouses 33,000 sq.rn., container area 18500 sq.m.
Cranes: Shore cranes: lX30,OOO ton ,lx63,OOO ton and 1 x80,OOO ton, mobile cranes: 2x60jOOO ton , lXSO,OOO ton , lX35,OOO ton and 3x25,OOO ton. CONTAINER FACiliTIES: sx reach stocker and 2xtop lif truck. STEVEDORES: port operates throughout 24 hours.

POLLUTION: Overboard Discharges: inspected by safety marine environment protection department. Reception Facilities: oil reception facilities is Available. Fresh Water: fresh water available by barge and truck. Fuel: Diesel oil available by barge Medical: here is a General Hospital with about 100 beds. A number of physicians and dentists are available. Facilities available for inoculations. CHANDLERY: Fresh and canned provisions are Available. Cargo Gear: Ship's gear used at anchorage. Repatriation: Possible from Chabahar and Konarak. NEAREST AIRPORT: Chabahar Domestic Airport, 45km. Airport: The airport is at Konarak. Tow flight daily to Tehran and flight available to Dubai , Masqat ,Bandar Abbass, Shiraz , Zahedan ,Mash had weekly. Time: GMT plus 3.5 hours. Shore Leave: Shore leave is permitted, any person visiting the vessel, e.g. doctor, has to be accompanied by the vessel's Agent. Regulations: Vessels are not permitted to leave Chabahar without clearance papers from the Harbour Master. WEATHER/TIDES: The port is one of the warmest, driest parts of the country. Tide: HW: About 2.5 m. Rainfall: 67 mm. per annum. Temperature: Minimum 17°, maximum 34°. Humidity: Ranging from 62 - 89%. DEVELOP,MENTS: Considerable development is taking place, and the port is expected to become of considerable importance in the future. In phase one development will be done at 2012 consists of constructing: The extension of breakwater up to 1650 m. long. A container terminal including 2 berths 640 m. long Three multipurpose berths 540 m. long. Dredging to -16 m. of 17,000,000 m3. Land reclamation of l,950,000sq.m. Agent: There are several Agents at Chabahar. Darya Bandar Gazzal , Tel: +98(21)88993133 , Fax: +98(21)88956208 Moslem Chabahar, Telex:+98(545)3333701/ 2224896-7 Darya San Motlagh, Telex:+98(545)2221560, 2221549 laleh Baloch, telex: +98(545}2222638 AUTHORITY: Ports and Maritime general authority of Sistan and Balochestan, Shahid Rigi boulevard. Chabahar-lran . Tel: +98(545) 2221511-14 , Fax: +98(545)2221414 ,P.O.Cod:9971654131 , web: http://chabaharport.pmo.ir/.
[edit]Railway Line from Bamiyan province in Afghanistan

India has finalized a plan to build a 900 km long railway line from Bamiyan Province in Afghanistan to Chabahar port.[6] An Indian steel consortium led by Steel Authority of India Limited has landed an exploration contract in the Hajigak coal fields located in the Bamiyan Province 130 km west of Kabul. This region is believed to have iron ore reserves of around 1.8 billion tonnes containing around 62% ferrous iron worth $3 Trillion according to Afghan-Soviet studies of the region in the 1960s.
[edit]See also

International University of Chabahar
Free Trade Zones in Iran
[edit]References

^ Chah Bahar can be found at GEOnet Names Server, at this link, by opening the Advanced Search box, entering "-3055106" in the "Unique Feature Id" form, and clicking on "Search Database".
^ "Census of the Islamic Republic of Iran, 1385 (2006)" (Excel). Islamic Republic of Iran. Archived from the original on 2010-11-16.
^ "India, China's rivalry and a tale of two ports". Reuters 2011-3-25. Retrieved 2011-5-12
^ "NEW CHABAHAR –ZAHEDAN LINE IN IRAN". 2010-12-11. Retrieved 2010-12-11.
^ http://www.hindustantimes.com/India-news/NewDelhi/India-s-Track-3-Afghan-Iran-rail-link/Article1-763448.aspx
^ http://www.thefrontierpost.com/?p=75158
[edit]External links

http://www.sb-ostan.ir/DesktopModules/OrgAmar/OrgAmar_813_64.pdf
http://www.iranchamber.com/people/articles/cultural_anthropology_of_baluchis.php
Help improve this pageWhat's this?
Did you find what you were looking for?Yes No
Categories: Chah Bahar CountyCities in IranCities in Sistan and Baluchestan ProvinceEconomy of IranGulf of Oman

قس عربی

تشابهار (بالفارسیة: چابهار) بلدة ایرانیة على ساحل خلیج عمان الشمالی فی منطقة مکران، حکمها العمانیون من الیعاربة ثم آل بوسعید حتى عام 1872 و استقروا بها و أحد ولاتها السید ترکی بن سعید بن سلطان آل بو سعید الجد الأکبر لسلطان عمان الحالی جلالة السلطان قابوس بن سعید بن تیمور بن فیصل بن ترکی آل سعید.
هذه المقالة عبارة عن بذرة تحتاج للنمو والتحسین؛ فساهم فی إثرائها بالمشارکة فی تحریرها.
تصنیفات: مدن إیران اقتصاد إیران بلوش

قس ترکی آذری
Çabahar İranın Sistan və Bəlucistan ostanının güney doğu şəhərlərindəndir.Bu şəhər İranın yeganə okean limanıdır ki Hind okeanı və Umman körfəzi sahillərində yerləşib.
Mündəricat [gizlə]
1 Əhalisi
2 Dil və məzhəb
3 Qaynaqlar
4 Xarici keçidlər
[redaktə]Əhalisi

Əhalinin əksəriyyətini Bəluclar yaradır.

[redaktə]Dil və məzhəb

Çabahar ahalisi Bəluc dilində danışırlar və əsasən sünni müsəlmandırlar.

[redaktə]Qaynaqlar

[1]
[redaktə]Xarici keçidlər

[2]
[3]
[gizlə]
g • m • r
Sistan və Bəlucistan ostanı
Mərkəz Zahedan
Şəhristanlar İranşəhr • Çabahar • Xaş • Dəlqan • Zabul • Zahedan • Zehək • Səravan • Sərbaz • Sib və Suran • Künarək • Mehristan • Nikşəhr • Hirmənd
Şəhərlər Ədimi • İspəkə • İranşəhr • Bəzman • Bəmpur • Bent • Buncar • Pişin • Caliq • Çabahar • Xaş • Dost Məhəmməd • Rasək • Zabul • Zabuli • Zahedan • Zehək • Səravan • Sərbaz • Suran • Sirkan • Fənuc • Qəsr qənd • Künarək • Qəlmurti • Məhəmmədabad • Mircavə • Nüsrətabad • Nequr • Nukabad • Nikşəhr • Hiduc
مرکز
زاهیدان
بولگه‌لر
ایرانشهر • چاباهار • خاش • دئلقان • زابول • زابولی • زاهیدان • زه هه ک • سراوان • سرباز • سیب و سوران • کونارک • نیک‌شهر • هیرمند
شهرلر
ادیمی • ائسپکه • ایرانشهر • بزمان • بمپور • بئنت • بونجار • پیشین • جالوق • چاباهار • خاش • دوست‌محمد • راسک • زابول • زابولی • زاهیدان • زئهه ک • سراوان • سرباز • سوران • سیرکان • فنوج • قصرقند • کونارک • گولمورتی • محمد‌آباد • میرجاوه • نوصرت‌آباد • نئقور • نوک‌آباد • نیک‌شهر • هیدوج
İranın ostanları
Bu məqalənin azərbaycan dili əlifbasının ərəb qrafikası ilə qarşılığı vardır. Bax: چاباهار
Kateqoriyalar: İran şəhərləriSistan və Bəlucistan ostanı

قس ترکی استانبولی
Çabahar (Farsça: چابهار, Chābahār), İran'ın Sistan ve Belucistan Eyaleti'nde şehir.
Kendi adını taşıyan Çabahar şehristanı'na bağlıdır ve bu şehristanın yönetim merkezidir. Kentin 2006 yılı nüfusu 71.070'dir. Eski adı 'Bender Beheşti' olan kent, İran'ın Umman Körfezi ve Mekran kıyısı üzerindeki en önemli limanıdır. Kentin limanı İran hükümetince Serbest Bölge ilan edilmiştir ki bu kentin ve limanının uluslararası önemini daha da arttırmıştır. Nüfusun çoğunluğunu Beluciler oluşturur.
2010 Cundullah saldırısı [değiştir]

Kentte 15 Aralık 2010 tarihinde, İmam Hüseyin Camisi yakınlarında Kerbela şehitleri'nin yas törenlerine katılan halka karşı, -İran hükümetinin açıklamasına göre- Cundullah örgütü mensubu iki intihar eylemcisi tarafından bombalı saldırı düzenlenmiştir. İki eylemciden sadece biri taşıdığı bombayı patlatabilmiş, diğeri kent polisi tarafından vurularak öldürülmüştür. Terör saldırısında 38 kişi ölmüş, 50'den fazla kişi de yaralanmıştır. Cundullah örgütü, İran hükümetince terörist bir örgüt olarak ilan edilmiş ve şiiliği resmi din kabul eden İran'da sünnilerin yoğun olarak yaşadığı Sistan ve Belucistan Eyaleti'nde etkin olan bir örgüttür. Haziran 2010'da örgüt lideri Abdulmalik Rigi yakalanarak idam edilmiş, örgüt bu idamın intikamını alacağını İran medyasına açıklamıştır.[1][2]
Dış bağlantılar [değiştir]


Wikimedia Commons'ta
Çabahar ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
www.sb-ostan.ir (pdf)
www.iranchamber.com
www.cfzo.com (İngilizce), (Farsça)
Çabahar Üniversitesi
www.flickr.com'da Çabahar
Kaynaklar [değiştir]

^ www.dha.com.tr
^ www.cnnturk.comSaldırıyı Cundullah örgütü üstlendi
Şablon:Çabahar şehristanı
[gizle] g · t · d Sistan ve Beluçistan Eyaleti
Yönetim merkezi
Zahedan

Şehristanlar ve şehirler
Çabahar şehristanı
Çabahar • Negur
Dalgan şehristanı
Golmurti
Hirmand şehristanı
Dost Muhammed
İranşehr şehristanı
İranşehr • Bampur • Bazman
Haş şehristanı
Haş • Nukabad
Konarak şehristanı
Konarak
Mehrestan şehristanı
Zaboli
Nikşehr şehristanı
Nikşehr • Bent • Espakeh • Fanuc • Kasr-e Kand
Saravan şehristanı
Saravan • Calek • Sirkan
Sarbaz şehristanı
Rasak • Pişin • Sarbaz
Sib ve Suran şehristanı
Suran • Hiduc
Zabul şehristanı
Zabul • Adimi • Boncar • Muhammedabad
Zahidan şehristanı
Zahidan • Mircave • Nusretabad
Zahak şehristanı
Zahak
Yerleşim birimleri
Sistan ve Beluçistan Eyaleti'ndeki yerleşim birimleri
Kategoriler: İran'daki ostan merkezleriSistan ve Beluçistan Eyaleti'ndeki şehirlerSistan ve Beluçistan Eyaleti'ndeki şehristan merkezleriÇabahar şehristanı'ndaki yerleşim birimleriİran'ın sahil kentleriUmman Körfezi

قس اردو

چابھار
وکیپیڈیا سے

یہ ابھی نامکمل مضمون ہے۔آپ اس میں اضافہ کرکے مزید بہتر بنا سکتے ہیں۔
زمرہ: شہر (ایران)

قس پنجابی

ایہہ ایران دا اک شہر اے تے ایران دے صوبہ سیستان و بلوچستان دے شہرستان چاہ بہار دا انتظامی مرکز اے ۔

ایران دے شہر
اصفہان · تہران · تبریز · زاہدان · قم · مشہد · کرمان · ساری · آبادان · یزد · رشت · خلخال · ارومیہ · نیشاپور · شیراز · بندر عباس · کرمانشاہ · بندر ترکمن · اردبیل · رے · نجف آباد · اسلام شہر · آذرشہر · دیلم · شہر قدس · پارس آباد · ہمدان · خمین · فاروج · جاجرم · کاشمر · گناباد · سبزوار · سرخس · بردسکن · کلات · سمنان · گرمسار · مہدی شہر · خرم آباد · خرم شہر · زرین دشت · اسفراین · خرم بید · بوانات · ارسنجان · خنج · پارساگاد · زنجان · قوچان · قزوین · آبادہ · آبدانان · آبیک · آزادشہر · آستارا · اسدآباد · آسلام آباد غرب · آشتیان · آق قلا · آمل · ازنا · استہبان · اقلید شہر · املش · الیگودرز · اوسکو · بام · بروجن · بیرجند · بستان آباد · بندر لنگہ · بندر ماہ شہر · بیجار · تالش · تربت جام · تربت حیدریہ · تفرش · تویسرکان · خلیل آباد · ثلاث باباجانی · جاسک · جلفا · حاجی آباد · خمینی شہر · خندب · خوانسار · داراب · دالاہو · درگز · دلفان · دلیجان · دہاکان · دہلران · دہگلان · دیار · رابر · رامسر · رامشیر · رامہرمز · رامیان · راور · رباط کریم · رضوانشہر · ایرانشہر · زابل،ایران · رفسنجان · روانسر · رودان · رودبار · رودبار جنوب · رودسر · زرند · زوے · ساوجبولاغ · سراب · سروآباد · سروستان · سرپل ذہاب · سقز · سمیرم · سنقر · سنندج · سوادکوہ · سپیدان · سیاہکل · سیرجان · اردل · شادگان · شازند · شاہرود · شبستر · شفت · شوش · شوشتر · شہربابک · شہرضا · شہرکرد · شیمرنت · صحنہ · صومعہ سرا · عباس آباد · عجب شیر · علی آباد · عنبرآباد · فارسان · فراشبند · فریدن · فریدون شہر · فریمان · فلاورجان · فومن · فہرج · فیروزآباد · فیروزکوہ · قائم شہر · قروہ · قصرشیرین · قلعہ گنج · لامرد · لاہیجان · لردگان · لنجان · لنگرود · ماسال · مبارکہ · تنکابن · آستانہ اشرفیہ · امیدیہ · اندیکا · اہر · ایوان (شہر) · بافت · بستک · بندر گز · بہبہان · بویراحمد · بویین زہرا · بہمیی · اهرم(شہر) · جام(شہر) · جغتائی · دیواندرہ · دنا · زابلی · زرندیہ · زہک · ساوہ (شہر) · سراوان · سرباز (شہر) · شیروان (شہر) · فردوس (شہر) · قشم · البرز (شہر) · ایذہ · باغ ملک · باجستان · بانہ (شہر) · بردسیر · بہشہر · تاکستان (شہر) · جوانرود · جہرم · ابہار · بابل · جویبار · بشرویہ · تکاب · جواین · خاش · خواف · برازجان · درمیان (شہر) · دشت آزادگان · خورموج · دلگان · دورود · دورہ (شہر) · رزن · رستم (شہر) · سرایان · سلسلہ (شہر) · سربیشہ · سلماس · شاہین دژ · شاہین شہر · شووت · شہریار · گنبد کاووس · فردوس (شہر) · تخت جلگہ · قاینات · لارستان · لالی (شہر) · ماکو · محلات (شہر) · محمودآباد،ایران · مراغہ · مراوہتپہ · مرند · مسجد سلیمان · مشگین شہر · ملایر · ملکان · ملکشاہی · ممسنی · منوجان · مہ ولات · مہآباد · گناوہ · مہر (شہر) · مہران (شہر) · مہریز · میان دوآب · میانہ · میناب · مینودشت · نظرآباد · نقدہ (شہر) · نمین · نور (شہر) · نکا (شہر) · نہاوند · نہبندان · نی ریز · ورامین · پارسیان · پاوہ · پاک دشت · پلدختر · پیرانشہر · چادگان · چاراویماق · چالوس · چاہ بہار · چایپراہ · چناران · گچساران · کانگان · کبودرآہنگ · گومیشان · کلیبر · کمیجان · کنارک · کوثر · کوہ دشت · کوہبنان · کوہرنگ · کہنوج · کہگیلویہ · کیار · گاوبندی · گتوند · گیراش · گرمی · گلوگاہ · گلپایگان · گیرمہ · گیلان غرب · طبس · خدابندہ (شہر) · چالدران · ایجرود · ماہنشان · اشنویہ · طارم (شہر) · خرم درہ · ہرس · ہرسین · ہرمند · ہشترود · ہفتگل · ہندیجان · ہویزہ · یسوج · ابہار · بشرویہ · خمیر (شہر) · نیک شہر

· صوبہ سیستان و بلوچستان دے شہر
ایرانشہر · چاہ بہار · دلگان
· ہرمند · خاش · کنارک · نیک شہر · سراوان · سرباز (شہر) · سب و سوران · زابل،ایران · زابلی · زاہدان · زہک
گٹھیاں: ایرانایران دے شہرجغرافی ہصوبہ سیستان و بلوچستان شہر

قس مصری

تشابهار (فارسى: چابهار او چاه‌بهار او چهاربهار) هى مدینه ایرانیه فى جنوب ایران. وهى مرکز شهرستان تشابهار. العمده بتاع المدینه "حمیدالله بلیده".[1]

[تعدیل]معالم تاریخیه

تشابهار فیها قلعات کتیر ومنها:

قلعة تیس. قلعه برتغالیه بعدیه حوالین 5 کیلومتر شمال غرب تشابهار، فى قریه تیس.
قلعه پیروز جت
قلعه بلوتش جت
[تعدیل]مصادر

↑ -- Chabahar City Portal -- پورتال شهرداری بندر چابهار --
الصفحه دى فیها تقاوى مقاله عن ایران. وانت ممکن تساعد ویکیپیدیا مصرى علشان تکبرها.
فیه فایلات فى تصانیف ویکیمیدیا کومونز عن:
تشابهار
تصانیف: تقاوى ایران مدن ایران

قس آلمانی

Tschahbahar (persisch ‏چاه‌بهار‎, DMG Čāhbahār), auch Tschabahar (‏چابهار‎, Čābahār), ist eine Hafenstadt am Golf von Oman im Iran. Sie liegt in der Provinz Sistan und Belutschistan[1] und hatte nach Berechnungen 2012 253.348 Einwohner[2]
Wirtschaft [Bearbeiten]

Tschahbahar ist eine Freihandelszone und der bedeutendste zivile Zugang des Iran zum indischen Ozean.[3] In Konkurrenz zu Gwadar in Pakistan, verfügt Tschahbahar über einen der für die Region strategisch bedeutendsten Tiefwasserhäfen.
Geschichte [Bearbeiten]

Vor der Imam-Husain-Moschee sprengte sich am 15. Dezember 2010, am Tag des Aschura-Festes, ein Selbstmordattentäter in die Luft. Dabei starben 15 Menschen (nach anderen Angaben 39[4]) und mindestens 50 wurden verletzt. Zur Tat bekannte sich die Gruppe Dschundollah, die als Grund die Hinrichtung ihres früheren Anführers Abdolmalek Rigi im Juni 2010 angab.[1]
Einzelnachweise [Bearbeiten]

↑ a b Astrid Frefel: Tödliches Fest. In: Frankfurter Rundschau. 15. Dezember 2010, abgerufen am 16. Dezember 2010 (deutsch).
↑ World Gezatteer Bevölkerungsdaten 2012
↑ Reuters India, China's rivalry and a tale of two ports. 25. März 2011, abgerufen am 12. Mai 2011 (englisch).
↑ Viele Tote bei Anschlag auf Moschee. In: Spiegel Online. 15. Dezember 2010, abgerufen am 16. Dezember 2010 (deutsch).
Koordinaten: 25° 18′ N, 60° 38′ O (Karte)
Kategorien: Ort im IranSistan und Belutschistan

قس فرانسه

Chabahar (en Persan چابهار, anciennement appelée Bandar Beheshti) est une ville iranienne et un port en zone franche de la province du Sistan et Balouchestan. Sa population est estimée à 84 557 habitants en 20091. Grâce à sa zone franche, la ville et le port sont devenus une zone commerciale et industrielle importante. En effet, Chabahar est le meilleur point d'accès de l'Iran à l'Océan Indien. C'est pour cette raison que le port est le point d'attention de l'Iran dans le cadre de son développement vers l'est; il sert en effet à augmenter le transit dans la partie nord de l'océan indien et en Asie centrale.
La ville accueille aussi l'Université internationale de Chabahar.
Notes et références[modifier]

↑ Chāh Bahār [archive]
Annexes[modifier]

Sur les autres projets Wikimedia :
Chabahar, sur Wikimedia Commons
Liens externes[modifier]
Zone franche et industrielle de Chabahar (en), (fa)
Université internationale de Chabahar
Flickr: Photos étiquetées "chabahar"
Portail de l’Iran
Catégorie : Ville d'Iran

قس روسی

Чахбехар, ранее Бендер-Бехешти (перс. چابهار‎) — город-порт на юго-востоке Ирана в провинции Систан и Белуджистан, расположенный на берегу Оманского залива, административный центр шахрестана Чахбехар. Свободная торговая зона. Население — 50 тыс. человек, в основном белуджи и персы. Порт Чахбехара, крупнейший в Иране после Бендер-Аббаса, является одним из ключевых элементов транспортного коридора «Север-Юг».
[править]Террористический акт в Чахбехаре

Основная статья: Террористический акт в Чахбехаре
[править]Ссылки

http://www.sb-ostan.ir/DesktopModules/OrgAmar/OrgAmar_813_64.pdf
http://www.iranchamber.com/people/articles/cultural_anthropology_of_baluchis.php
Категории: Населённые пункты по алфавитуГорода ИранаСистан и Белуджистан

قس هلندی
Chabahar (Perzisch: چابهار) is een Iraanse stad aan de kust van de Golf van Oman. Chabahar is gelegen aan de Makran-kust van de province Sistan en Beloetsjistan. De inwoners zijn etnische Beloetsji(en) en Perzen.
Geplaatst op:
30-12-2006 Dit artikel is een beginnetje over landen & volken. U wordt uitgenodigd op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen.
Zie de categorie Chabahar van Wikimedia Commons voor meer mediabestanden.
Categorie: Stad in Iran


قس ایتالیائی
Chābahār (farsi چابهار), che si chiamava precedentemente Bandar Beheshti, è il capoluogo della provincia di Chabahar, circoscrizione Centrale, nella regione del Sistan e Baluchistan in Iran. Aveva, nel 2006, una popolazione di 71.070 abitanti.
Si trova sulla costa del Makran e si affaccia sul golfo di Oman. La città è un porto franco ed è il miglior punto d'accesso dell'Iran all'Oceano Indiano, per questi motivi è diventata un'importante zona commerciale e industriale.
Note [modifica]

^ Stefan Helders. (DE, EN, ES, FR) World Gazetteer: Chābahār - profile of geographical entity including name variants
Altri progetti [modifica]

Commons contiene file multimediali su Chabahar
[mostra] V · D · M Sistan e Baluchistan
Categoria: Città dell'Iran