آمیش امیش ای میش

آمیش ( به انگلیسی Amish با سه تلفظ آمیش، اِمیش و اِی میش) فرقه است مسیحی آناباپتیست که در سال ۱۶۹۳ به وسیله رهبر منونایتهای سوئیس، یاکوب آمان بنیان نهاده شد. بیشتر آن‌ها در ایالات متحده آمریکا و کانادا زندگی می‌کنند و به چند گروه اصلی تقسیم شده‌اند. پیروان فرقه آمیش کماکان بر اساس روش‌های قدیمی نیاکان‌شان مانند استفاده از اسب برای کشاورزی و حمل و نقل، روش پوشش سنتی و ممنوعیت استفاده از برق و تلفن در خانه زندگی می‌کنند.
آمیش‌ها به ارتش نمی‌پیوندند، از مزایای تامین اجتماعی بهره نمی‌گیرند، بیمه نمی‌شوند و هیچگونه کمک مالی دولت را نمی‌پذیرند. برخی گروه‌های آمیش، محدودیت‌های کمتری دارند، بعضی اجازه استفاده از اتومبیل و برق را دارند و حتی ممکن است تشخیص آنها از میان جمعیت انگلیسی زبان‌ها دشوار باشد.
بیشتر آمیش‌ها در خانه، به گویشی معروف به هلندی پنسیلوانیایی یا آلمانی پنسیلوانیایی صحبت می‌کنند. بچه‌ها در مدرسه، زبان انگلیسی می‌آموزند. فرقه آمیش از گروه‌های جداگانه‌ای تشکیل شده از نواحی جغرافیایی یا جمعیتی تقسیم می‌شوند. هر ناحیه کاملاً مستقل است و دستورهای ویژه (آیین‌نامه شفاهی) خودش را دارد. در میان آمیش‌های سنتی‌تر، اعضایی که این قوانین را نقض کنند ممکن است طرد و یا اخراج شوند.
محتویات [نمایش]
جمعیت و پراکندگی [ویرایش]



انزواطلبی جغرافیایی و اجتماعی آمیش‌ها، تعیین جمعیت مجموع آنها را دچار مشکل می‌سازد. در سال ۲۰۰۰ آمیش‌های کهن شیوه در ایالات متحده ۱۹۸۰۰۰ نفر بودند. آمیش‌های کهن شیوه در ۲۱ ایالت به سر می‌برند؛ اوهایو بزرگ‌ترین جمعیت را دارد (۵۵۰۰۰)، سپس پنسیلوانیا (۳۹۰۰۰) و ایندیانا (۳۷۰۰۰). بزرگ‌ترین مراکز اجتماع آمیش در هولمزکانتی در ایالت اوهایو، لنکسترکانتی در ایالت پنسیلوانیا و لگرنج در ایالت ایندیانا وجود دارند. با میانگین ۷ فرزند در خانواده، جمعیت آمیش به سرعت در حال رشد است.
تاریخچه [ویرایش]

مانند بعضی از منونایت‌ها، آمیش‌ها وارثان گروه‌های آناباپتیست سوئیسی هستند که در اوایل سده ۱۶ در طول اصلاحات تندروانه شکل گرفتند. نام «آناباپتیسم» به معنی «دو بار غسل تعمید شده» است. یک بار در خردسالی و دوباره در بزرگسالی. نام "منونایت" نیز قدیمی‌تر است و از نام "منو سیمونز" (۱۴۹۶-۱۵۶۱) گرفته شده است.
سیمونز یک کشیش رومن کاتولیک هلندی بود که در سال ۱۵۳۶ میلادی به آناباپتیسم روی آورد و پس از دست کشیدن از ایمان کاتولیک، به‌وسیله «اوب فیلیپس» دوباره غسل تعمید داده شد. او رهبر آناباپتیست‌های سرزمین‌های پست بود اما نفوذ و تأثیر او به سوئیس رسید.
آمیش، تغییر نامش را از "ژاکوب آمان" (۱۶۵۶-۱۷۳۰) گرفت، یک رهبر منونایت سوئیسی-آلمانی. آمان باور داشت که منونایت‌ها از تعلیمات سیمونز فاصله گرفته‌اند. به تدریج پیروی از او منجر به ایجاد یک تقسیم در منونایت سوئیسی و پیدایش فرقه آمیش در سال ۱۶۹۳ شد. به دلیل اینکه آمیش‌ها نتیجه انشقاق از منونایت‌ها هستند، برخی این فرقه را یک گروه منونایت محافظه‌کار در نظر می‌گیرند.
آمیش‌ها نخست در قرن هجدهم، مهاجرت به پنسیلوانیا را آغاز کردند. آن‌ها به دلیل اجتناب از جنگهای مذهبی و فقر و همچنین آزار و اذیتهای مذهبی مجبور به مهاجرت شدند. بسیاری از آن‌ها در لنکستر در پنسیلوانیا ساکن شدند. پس از آن گروه‌های دیگر به آلاباما، دلاویر، ایلینویز، ایندیانا، آیوا، کانزاس، کنتاکی، میشیگان، مینه‌سوتا، می‌سی‌سی‌پی، میسوری، نبراسکا، نیویورک، اوهایو، مریلند، تنسی، ویسکانسین، مِین و کانادا مهاجرت کردند. آمیش‌های باقیمانده در اروپا هم تدریجاً در منونایت‌ها ادغام شدند.


دختران آمیش
آمیش به‌عنوان یک گروه نژادی [ویرایش]

آمیش‌ها به واسطه تبار مشترک سوییسی-آلمانی خود، زبان و فرهنگ یکسان و همچنین ازدواج با هم‌کیشان، به هم پیوسته‌اند. بنابراین آمیش معیارهای یک گروه قومی را دارد. اما آمیش‌ها بیشتر خود را به‌عنوان گروه مذهبی می‌شناسند تا نژادی. چرا که یک آمیش‌زاده در صورت انتخاب سبک زندگی دیگر، یا تخلف از قوانین، دیگر یک آمیش شناخته نمی‌شود. بعضی مواقع منونایت‌ها بویژه در کانادا خود را از تبار آمیش می‌دانند.
شیوه‌های مذهبی [ویرایش]

آمیش‌های کهن شیوه، کلیسا ندارند و مراسم مذهبی را در خانه‌های خود برگزار می‌کنند. آنها یک هفته در میان، یکشنبه‌ها در خانه‌های همدیگر به اجرای مراسم مذهبی می‌پردازند. پس از موعظه و خواندن سرودهای مذهبی به صرف نهار و معاشرت مشغول می‌شوند.
جدایی از دنیای بیرونی [ویرایش]

آمیش‌ها هم به دلیل نگرانی از تأثیر غیبت یکی از والدین بر زندگی خانوادگی و هم برای به حداقل رساندن تماس با انگلیسی‌زبان‌ها (به قول آمیش‌ها «غیرآمیش») ترجیح می‌دهند در منطقه خودشان کار کنند. اما به هر حال به دلایل گوناگون خیلی از آن‌ها مجبورند دور از مزرعه به کار مشغول شوند.
مراسم ازدواج [ویرایش]

مراسم ازدواج در روزهای سه شنبه و پنجشنبه در نوامبر و اوایل دسامبر پس از برداشت محصول برگزار می‌شود. عروس یک لباس نوی کتان آبی‌رنگ می‌پوشد که در مراسم رسمی دیگر در آینده نیز آن را به تن خواهد کرد. او هیچ آرایشی ندارد و به دلیل مممنوعیت داشتن جواهرات، حلقه ازدواج دریافت نمی‌کند. مراسم عروسی ممکن است چندین ساعت به طول بیانجامد، سپس یک مهمانی جمعی شامل ضیافت، ترانه‌خوانی و قصه‌گویی برگزار می‌شود. عروس و داماد شب اول را در خانه پدر عروس به سر می‌برند. کرفس یکی از غذاهای نمادین مراسم عروسی است. همچنین خانه را به جای گل با گلدان‌های کرفس تزیین می‌کنند.
تکنولوژی مدرن [ویرایش]

آمیش‌ها، بویژه کهن شیوه‌ها، احتمالاً به خاطر پرهیزشان از مظاهر تکنولوژی معروف هستند. معمولاً پرهیزشان از مواردی مانند اتومبیل و برق اشتباه فهمیده می‌شود. آمیش‌ها به تکنولوژی به‌عنوان یک شیطان نگاه نمی‌کنند. آنها دلایل خاص خود را برای پرهیز از برخی فناوری‌ها دارند، به‌عنوان نمونه معتقدند که بکارگیری برق، به استفاده از کالاهایی مانند تلویزیون منتهی می‌شود که می‌تواند سنت زندگی بی‌پیرایه آمیش‌ها را به خطر بیاندازد. اما از انرژی برق در موارد کاربردی دیگر مانند موارد فنی استفاده می‌کنند. به هر حال برخی از خانواده‌های آمیش از برق برای روشنایی و لوازم ضروری خانگی هم استفاده نمی‌کنند و چراغ‌ها و یخچال‌های نفتی را بکار می‌برند. همچنین از برخی وسایل مدرن در کشاورزی بهره می‌برند، اما باز از استفاده گسترده از تکنولوژی در کشاورزی پرهیز دارند. در این مورد، اینطور استدلال می‌کنند که استفاده از این فناوری‌ها، کشاورزان آمیش را به خرید زمین‌های دیگران و زیاده‌خواهی وسوسه می‌کند.
کرایه‌کردن اتومبیل و اتوبوس با راننده برای بعضی استفاده‌ها مجاز است، اما انجام این کار در یکشنبه‌ها ممنوع است، همانطور که هرگونه رد و بدل کردن پول قدغن است. برای موارد معمول و کار در مزرعه استفاده از اسب رواج دارد.
همچنین اغلب پرهیز آنها از فناوری تلفن اشتباه فهمیده شده است. آمیش از تلفن بیزار است چرا که مخل جدایی آنها از دنیا است و دنیای بیرون را در خانه می‌آورد. در واقع این پدیده یک ورود بدون اجازه در خلوت و شکستن تقدس خانواده دانسته می‌شود. اما آمیش‌ها با نصب تلفن در خارج از خانه‌ها و استفاده در موارد ضروری مخالفتی ندارند.
زبان [ویرایش]

علاوه بر انگلیسی، بیشتر آمیش‌ها به یک گویش خاص از زبان آلمانی به نام آلمانی پنسیلوانیایی یا هلندی پنسیلوانیایی سخن می‌گویند که خود آمیش‌ها به آن «دایچ» (deitsch) می‌گویند. گویش هلندی پنسیلوانیایی هیچ ارتباطی با زبان هلندی ندارد، اما ظاهراً با یکی از لهجه‌های آلمانی نزدیکی دارد.
لباس [ویرایش]

در فرهنگ آمیش، ارزش زیبایی در سادگی دانسته می‌شود. لباس‌ها هرگز نباید وسیله‌ای برای جلب توجه باشند. چاپ هیج طرحی بر روی لباس مجاز نیست. زنان لباس‌هایی ساده و بلند به رنگ یکدست (مثلا آبی) بر تن می‌کنند. اغلب در خانه از پیشبندهای سفید یا سیاه استفاده می‌کنند. همچنین زنان با توجه وضعیت‌شان، سرپوش‌های سیاه یا سفید بر سر می‌کنند.
مردها معمولاً شلوار تیره‌رنگ می‌پوشند و یک جلیقه یا کت تیره بر تن دارند. همچنین بند شلوار، کلاه‌های لبه‌دار حصیری یا نمدی سیاه از دیگر ویژگی‌های پوشش مردان است. مجردها ریش و سبیل خود را می‌تراشند و مردان متأهل ریش خود را بلند می‌کنند اما سبیل‌شان را می‌تراشند. گذاشتن سبیل به دلیل ارتباط با نظامی‌گری (به طور سنتی) و فراهم کردن فرصت خودپسندی غیرمجاز است.
تحصیلات [ویرایش]

کودکان آمیش تا کلاس هشتم بیشتر مورد درس نمی‌خوانند. چرا که عقیده بر این است که برای آماده کردن بچه‌ها برای سبک زندگی آمیش، همین قدر کفایت می‌کند. تقریباً هیچ آمیشی به دبیرستان یا دانشگاه نمی‌رود. بیشتر گروه‌های آمیش، خودشان آموزشگاه‌های یک اتاقه با آموزگاران آمیش را برای کودکان راه اندازی کرده‌اند.
روابط با دنیای بیرون [ویرایش]

در مجموع، فرقهٔ آمیش فشار دنیای مدرن را احساس می‌کند. به‌عنوان مثال قوانین کار کودکان، شیوه قدیمی زندگی آن‌ها را تهدید می‌کند. کودکان آمیش می‌آموزند که در سن پایین به کارهای سنگین مشغول شوند. اما قوانین کار کودکان، تعیین می‌کنند که کودکان قادر به انجام کارهای زیان آور هستند یا نه. بر خلاف اعتقاد عموم، بعضی از آمیش‌ها رای می‌دهند و به‌عنوان نمونه، عدالت‌خواهان جذب احزاب چپگرا و محافظه کاران وارد احزاب راست می‌شوند. از خدمت در ارتش امتناع می‌کنند و ذاتاً اهل دفاع و مقاومت نیستند. آنها به هیچ وجه از مزایا و کمک‌های دولتی بهره‌ای نمی‌برند، در صورتیکه مانند سایر شهروندان آمریکایی مالیات می‌پردازند.
رامشپرینگا [ویرایش]

رامشپرینگا به طور تحت‌الفظ به معنای «پرسه زدن» و «این‌ور و آن‌ور دویدن» و[۱] در سنت آمیش‌ها دوره‌ای است که نوجوانان وقتی به سن ۱۶ سالگی می‌رسند، طی می‌کنند تا پس از آن، دست به انتخاب بزنند. آمیش‌ها فرزندانشان را که تا این سن، تابع مقررات خانواده بوده‌اند، آزاد می‌گذارند تا خارج از محدودهٔ جامعهٔ آمیش‌ها، زندگی در دنیای مدرن را تجربه کنند و آزادانه تمام لذت‌های (گاه بی‌بند و بارانه) آن را مزه مزه کنند. پس از این دوره چند ماهه یا چند ساله، مجبورند از دو گزینه وفاداری به فرقه آمیش و یا ترک همیشگی آن یکی را انتخاب کنند. جوانان آمیش معمولاً تا سن ۲۱ یا ۲۲ سالگی فرصت دارند تا به اجتماع خویش بازگردند. بیشتر جوانان بازگشت به اجتماع آمیش را بر می‌گزینند.
فیلم [ویرایش]

پیتر ویر در سال ۱۹۸۵ فیلم «شاهد» را در ناحیهٔ آمیش نشین لنکستر پنسیلوانیا ساخت. داستان فیلم در مورد تقابل و برخورد فرهنگی میان مردم آمیش و یک کارآگاه فیلادلفیایی است که پنهانی مشغول رسیدگی به پرونده قتلی است که یک پسر آمیش شاهد آن بوده است.
جستارهای وابسته [ویرایش]

اهل توقف
پانویس [ویرایش]

↑ روزنامه شرق
پیوند به بیرون [ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آمیش موجود است.
Amish faces gallery.
آلبوم عکس آمیش در سایت رادیو کالج پارک.

منابع [ویرایش]

ویکی‌پدیای انگلیسی
جستارهای وابسته [ویرایش]

اهل توقف طالقان
رده‌ها: افراد آمریکایی سویسی‌تبارآ مریکایی‌های آلمانی‌تبار آناباپتیسم تاریخ لنکستر، پنسیلوانیاساده‌زیستی ژرمن‌ها مسیحیت در آمریکا

قس انگایسی

The Amish ( /ˈɑːmɪʃ/ ah-mish; Pennsylvania Dutch: Amisch, German: Amische), sometimes referred to as Amish Mennonites, are a group of Christian church fellowships that form a subgroup of the Mennonite churches. The Amish are known for simple living, plain dress, and reluctance to adopt many conveniences of modern technology. The history of the Amish church began with a schism in Switzerland within a group of Swiss and Alsatian Anabaptists in 1693 led by Jakob Ammann.[2] Those who followed Ammann became known as Amish.[3]
In the early 18th century, many Amish and Mennonites emigrated to Pennsylvania for a variety of reasons. Today, the most traditional descendants of the Amish continue to speak Pennsylvania German, also known as Pennsylvania Dutch. However, a dialect of Swiss German predominates in some Old Order Amish communities, especially in the American state of Indiana.[4] As of 2000, over 165,000 Old Order Amish live in the United States and approximately 1500 live in Canada.[5] A 2008 study suggested their numbers have increased to 227,000,[6] and in 2010 a study suggested their population had grown by 10% in the past two years to 249,000, with increasing movement to the West.[1]
Amish church membership begins with baptism, usually between the ages of 16 and 25. It is a requirement for marriage, and once a person has affiliated with the church, he or she may marry only within the faith. Church districts average between 20 and 40 families, and worship services are held every other Sunday in a member's home. The district is led by a bishop and several ministers and deacons.[7] The rules of the church, the Ordnung, must be observed by every member. These rules cover most aspects of day-to-day living, and include prohibitions or limitations on the use of power-line electricity, telephones, and automobiles, as well as regulations on clothing. Many Amish church members may not buy insurance or accept government assistance such as Social Security. As Anabaptists, Amish church members practice nonresistance and will not perform any type of military service.
Members who do not conform to these expectations and who cannot be convinced to repent are excommunicated. In addition to excommunication, members may be shunned, a practice that limits social contacts to shame the wayward member into returning to the church. During adolescence rumspringa ("running around") in some communities, nonconforming behavior that would result in the shunning of an adult who had made the permanent commitment of baptism, may meet with a degree of forbearance.[8] Amish church groups seek to maintain a degree of separation from the non-Amish (English) world. There is generally a heavy emphasis on church and family relationships. They typically operate their own one-room schools and discontinue formal education at grade eight (age 13/14). They value rural life, manual labor and humility.
Contents [show]
[edit]History



Cover "Birth of Mennonite movement", 1938


An old Amish cemetery in Lancaster County, Pennsylvania, 1941.
The Amish Mennonite movement descends from the 16th century fellowship known as the Swiss Brethren.[9] The Swiss Brethren were Anabaptists, and are often viewed as having been a part of the Radical Reformation. "Anabaptist" means "one who baptizes again" – a reference to those who had been baptized as infants, but later adopted a belief in "believer's baptism", and then let themselves again be baptized as adults. These Swiss Brethren trace their origins to Felix Manz (ca. 1498–1527) and Conrad Grebel (ca. 1498–1526), who had broken from reformer Huldrych Zwingli.[10]
The Amish movement takes its name from Jakob Ammann (c. 1656–1730), a Swiss Mennonite leader. Ammann believed Mennonites, the peaceful Anabaptists of the Low Countries and Germany, were drifting away from the teachings of Menno Simons and the 1632 Mennonite Dordrecht Confession of Faith. Ammann favored stronger church discipline, including a more rigid application of shunning, the social exclusion of excommunicated members. Swiss Anabaptists, who were scattered by persecution throughout the Alsace and the Electorate of the Palatinate, never practiced strict shunning as had some lowland Anabaptists.[citation needed] Ammann insisted upon this practice, even to the point of expecting spouses to refuse to eat with each other, until the banned spouse repented.[11] This type of strict literalism, on this issue, as well as others, brought about a division among the Mennonites of Southern Germany, the Alsace and Switzerland in 1693, and led to withdrawal of those who sided with Ammann.
Swiss Anabaptism developed, from this point, in two parallel streams. Those following Ammann became known as Amish or Amish Mennonite. The others eventually formed the basis of the Swiss Mennonite Conference. Because of this common heritage, Amish and Mennonites retain many similarities. Those who leave the Amish fold tend to join various congregations of Conservative Mennonites.[12][13]
Amish Mennonites began migrating to Pennsylvania in the 18th century as part of a larger migration from the Palatinate and neighboring areas. This migration was a reaction to religious wars, poverty, and religious persecution on the Continent.[citation needed] The first Amish immigrants went to Berks County, Pennsylvania, but later moved, motivated by land issues and by security concerns tied to the French and Indian War.[citation needed] Many eventually settled in Lancaster County, Pennsylvania. Other groups later settled in, or spread to Alabama, Delaware, Illinois, Indiana, Iowa, Kansas, Kentucky, Michigan, Minnesota, Mississippi, Missouri, Montana, Nebraska, New York, Ohio, Maryland, Tennessee, Wisconsin, Maine, and Ontario, Canada.
The Amish congregations remaining in Europe slowly merged with the Mennonites. The last Amish congregation to merge was the Ixheim Amish congregation, which merged with the neighboring Mennonite Church in 1937. Some Mennonite congregations, including most in Alsace, are descended directly from former Amish congregations.[14]
Most Amish communities that were established in North America did not ultimately retain their Amish identity. The original major split that resulted in the loss of identity occurred in the 1860s. During that decade Dienerversammlungen (ministerial conferences) were held in Wayne County, Ohio, concerning how the Amish should deal with the pressures of modern society. The meetings themselves were a progressive idea; for bishops to assemble to discuss uniformity was an unprecedented notion in the Amish church.[citation needed] By the first several meetings, the more traditionally minded bishops agreed to boycott the conferences. The more progressive members, comprising approximately two thirds of the group, retained the name Amish Mennonite. Many of these eventually united with the Mennonite Church, and other Mennonite denominations, especially in the early 20th century. The more traditionally minded groups became known as the Old Order Amish.[15]
[edit]Religious practices

Main article: Amish religious practices


A scan of the historical document Diß Lied haben die sieben Brüder im Gefängnüß zu Gmünd gemacht


Amish couple in horse-driven buggy in rural Holmes County, Ohio, September 2004)
Two key concepts for understanding Amish practices are their rejection of Hochmut (pride, arrogance, haughtiness) and the high value they place on Demut (humility) and Gelassenheit (calmness, composure, placidity), often translated as "submission" or "letting-be". Gelassenheit is perhaps better understood as a reluctance to be forward, to be self-promoting, or to assert oneself. The Amish's willingness to submit to the "Will of Jesus", expressed through group norms, is at odds with the individualism so central to the wider American culture. The Amish anti-individualist orientation is the motive for rejecting labor-saving technologies that might make one less dependent on community. Modern innovations like electricity might spark a competition for status goods, or photographs might cultivate personal vanity.
[edit]Way of life

Main article: Amish way of life
Amish lifestyle is dictated by the Ordnung (German, meaning: order), which differs slightly from community to community, and, within a community, from district to district. What is acceptable in one community may not be acceptable in another. No summary of Amish lifestyle and culture can be totally adequate, because there are few generalities that are true for all Amish. Groups may separate over matters such as the width of a hat-brim, the color of buggies, or other issues.
Bearing children, raising them, and socializing with neighbors and relatives are the greatest functions of the Amish family. All Amish believe large families are a blessing from God.
[edit]Language
Main article: Pennsylvania German language
According to one scholar, "today, almost all Amish are functionally bilingual in Pennsylvania Dutch and English; however, domains of usage are sharply separated. Pennsylvania Dutch dominates in most in-group settings, such as the dinner table and preaching in church services. In contrast, English is used for most reading and writing. English is also the medium of instruction in schools and is used in business transactions and often, out of politeness, in situations involving interactions with non-Amish. Finally, the Amish read prayers and sing in Standard German, or High German (Hoch Deitsch) at church services. The distinctive use of three different languages serves as a powerful conveyor of Amish identity."[16] Although "the English language is being used in more and more situations," Pennsylvania Dutch is "one of a handful of minority languages in the United States that is neither endangered nor supported by continual arrivals of immigrants."[17]
[edit]Population and distribution



Amish family near Niagara Falls, Ontario
See also List of U.S. states by Amish population
Historical population
Year Pop. ±%
1920 5,000 —
1928 7,000 +40.0%
1936 9,000 +28.6%
1944 13,000 +44.4%
1952 19,000 +46.2%
1960 28,000 +47.4%
1968 39,000 +39.3%
1976 57,000 +46.2%
1984 84,000 +47.4%
1992 125,000 +48.8%
2000 166,000 +32.8%
2008 221,000 +33.1%
2010 249,000 +12.7%
US Populations
sources: 221,000 in 2008;[6] 249,000 in 2010.[1]
Because members usually get baptized no earlier than 18 and children are not counted in local congregation numbers, it is difficult to put an exact figure on the number of Amish. Rough estimates from various studies have placed their numbers at 125,000 in 1992; 166,000 in 2000; and 221,000 in 2008.[18] Thus, from 1992 to 2008, population growth among the Amish in North America was 84% (3.6% per year). During that time they established 184 new settlements and moved into six new states.[19] In 2000, approximately 165,620 Old Order Amish resided in the United States, of whom 73,609 were church members.[20] The Amish are among the fastest-growing populations in the world, with an average of seven children per family.[21]
There are Old Order communities in 27 U.S. states and the Canadian province of Ontario; Ohio has the largest population (55,000), followed by Pennsylvania (51,000) and Indiana (38,000).[22] The largest Amish settlements are in Holmes County in central Ohio, Lancaster County in south-central Pennsylvania, and Elkhart and LaGrange counties in northeast Indiana.[23] The largest concentration of Amish west of the Mississippi River is in Missouri, with other settlements in eastern Iowa and Southeast Minnesota.[24] In addition, there is a population of approximately 10,000 Old Order Amish in West Central Wisconsin.[25] Because of rapid population growth in Amish communities, new settlements are formed to obtain sufficient farmland. Other reasons for new settlements include locating in isolated areas that support their lifestyle, moving to areas with cultures conducive to their way of life, maintaining proximity to family or other Amish groups, and sometimes to resolve church or leadership conflicts.[19]
A small Beachy Amish congregation associated with Weavertown Amish Mennonite Church exists in Republic of Ireland.[26]
[edit]Ethnicity

The Amish largely share a German or Swiss-German ancestry. They generally use the term "Amish" only for members of their faith community, and not as an ethnic designation. Those who choose to affiliate with the church, or young children raised in Amish homes, but too young to yet be church members, are considered to be Amish. Certain Mennonite churches have a high number of people who were formerly from Amish congregations. Although more Amish immigrated to America in the 19th century than during the 18th century, most of today's Amish descend from 18th-century immigrants. The latter tended to emphasize tradition to a greater extent, and were perhaps more likely to maintain a separate Amish identity.[27] There are a number of Amish Mennonite church groups that had never in their history been associated with the Old Order Amish.[citation needed] The former Western Ontario Mennonite Conference (WOMC) was made up almost entirely of former Amish Mennonites who reunited with the Mennonite Church in Canada.[28] Orland Gingerich's book The Amish of Canada devotes the vast majority of its pages not to the Beachy or Old Order Amish, but to congregations in the former WOMC.
[edit]Health

Amish populations have higher incidences of particular genetic disorders, including dwarfism (Ellis–van Creveld syndrome),[29] and various metabolic disorders,[30] as well as an unusual distribution of blood types.[31] Amish represent a collection of different demes or genetically closed communities.[32] Since almost all Amish descend from about 200 18th-century founders, genetic disorders that come out due to inbreeding exist in more isolated districts (an example of the founder effect). Some of these disorders are quite rare, or unique, and are serious enough to increase the mortality rate among Amish children. The majority of Amish accept these as "Gottes Wille" (God's will); they reject use of preventive genetic tests prior to marriage and genetic testing of unborn children to discover genetic disorders. However, Amish are willing to participate in studies of genetic diseases. Their extensive family histories are useful to researchers investigating diseases such as Alzheimer's, Parkinson's, and macular degeneration.
While the Amish are at an increased risk for a number of genetic disorders, researchers at The Ohio State University Comprehensive Cancer Center—Arthur G. James Cancer Hospital and Richard J. Solove Research Institute (OSUCCC-James) have found their tendencies for clean living can lead to a healthier life. Overall cancer rates in the Amish population are 60 percent of the age-adjusted rate for Ohio and 56 percent of the national rate. The incidence of tobacco-related cancers in the Amish adults is 37 percent of the rate for Ohio adults, and the incidence of non-tobacco-related cancer is 72 percent. The Amish have protection against many types of cancer both through their lifestyle—there is very little tobacco or alcohol use and limited sexual partners—and through genes that may reduce their susceptibility to cancer. Dr. Judith Westman, director of human genetics at OSUCCC-James, conducted the study. The findings were reported in a recent issue of the journal Cancer Causes & Control. Even skin cancer rates are lower for Amish, despite the fact many Amish make their living working outdoors where they are exposed to sunlight and UV rays. They are typically covered and dressed to work in the sun by wearing wide-brimmed hats and long sleeves to protect their skin.[33]
The Amish are conscious of the advantages of exogamy. A common bloodline in one community will often be absent in another, and genetic disorders can be avoided by choosing spouses from unrelated communities. For example, the founding families of the Lancaster County Amish are unrelated to the founders of the Perth County, Ontario Amish community. Because of a smaller gene pool, some groups have increased incidences of certain inheritable conditions.[34]
The Old Order Amish do not typically carry private commercial health insurance. About two-thirds of the Amish in Lancaster County participate in Church Aid, an informal self-insurance plan for helping members with catastrophic medical expenses.[35] A handful of American hospitals, starting in the mid-1990s, created special outreach programs to assist the Amish. The first of these programs was instituted at the Susquehanna Health System in central Pennsylvania by James Huebert. This program has earned national media attention in the United States, and has spread to several surrounding hospitals.[36][37] Treating genetic problems is the mission of Clinic for Special Children in Strasburg, Pennsylvania, which has developed effective treatments for such problems as maple syrup urine disease, a previously fatal disease. The clinic is embraced by most Amish, ending the need for parents to leave the community to receive proper care for their children, an action that might result in shunning.
DDC Clinic for Special Needs Children, located in Middlefield, Ohio, has been treating special-needs children with inherited or metabolic disorders since May 2002.[38] The DDC Clinic provides treatment, research, and educational services to Amish and non-Amish children and their families.
Although not forbidden or thought of as immoral, most Amish do not practice any form of birth control, hence their large families. They are against abortion and also find "artificial insemination, genetics, eugenics, and stem cell research" to be "inconsistent with Amish values and beliefs".[39]
People's Helpers is an Amish-organized network of mental health caregivers who help families dealing with mental illness and recommend professional counselors.[40] Suicide rates for the Amish of Lancaster County were 5.5 per 100,000 in 1980, about half that of the general population and a third the rate of the non-religious population.[41]
[edit]Amish life in the modern world

Main article: Amish life in the modern world


Traditional Amish buggy
As time has passed, the Amish have felt pressures from the modern world. Issues such as taxation, education, law and its enforcement, and occasional discrimination and hostility, are areas of difficulty.
The Amish way of life in general has increasingly diverged from that of modern society. On occasion, this has resulted in sporadic discrimination and hostility from their neighbors, such as throwing of stones or other objects at Amish horse-drawn carriages on the roads.[42][43][44]
The Amish do not usually educate their children past the eighth grade, believing that the basic knowledge offered up to that point is sufficient to prepare one for the Amish lifestyle. Almost no Amish go to high school and college. In many communities, the Amish operate their own schools, which are typically one-room schoolhouses with teachers (young unmarried women) from the Amish community. On May 19, 1972, Jonas Yoder and Wallace Miller of the Old Order Amish, and Adin Yutzy of the Conservative Amish Mennonite Church, were each fined $5 for refusing to send their children, aged 14 and 15, to high school. In Wisconsin v. Yoder, the Wisconsin Supreme Court overturned the conviction,[45] and the U.S. Supreme Court affirmed this, finding the benefits of universal education do not justify a violation of the Free Exercise Clause of the First Amendment.[46]
Like other citizens, Amish pay sales and property taxes. However, Amish buggies, bicyclists, and pedestrians use public highways, but need not pay either motor vehicle registration fees or motor fuel taxes.[47] Under their beliefs and traditions, the Amish do not agree with the idea of social security benefits and have a religious objection to insurance. On this basis, the United States Internal Revenue Service agreed in 1961 that they did not need to pay Social Security related taxes. In 1965, this policy was codified into law.[48] Self-employed individuals in certain sects do not pay into, nor receive benefits from, United States Social Security. This exemption applies to members of a religious group that is conscientiously opposed to accepting benefits of any private or public insurance, provides a reasonable level of living for its dependent members and has existed continuously since December 31, 1950.[49] The U.S. Supreme Court in 1982 clarified that Amish employers are not exempt, but only those Amish individuals who are self-employed.[50]
[edit]Publishing
The Old Order Amish support an unofficial publishing house known as Pathway Publishing Company in Lagrange, Indiana, and Aylmer, Ontario. Pathway publishes a number of school text books, general reading books, and periodicals.
[edit]Subgroups of Amish

Main article: Subgroups of Amish
Over the years, the Amish churches have divided many times over doctrinal disputes. The "Old Order" Amish, a conservative faction that withdrew from fellowship with the wider body of Amish in the 1860s, are those that have most emphasized traditional practices and beliefs. There are as many as eight different subgroups of Amish with most belonging, in ascending order of conservatism, to the Beachy Amish, New Order, Old Order, or Swartzentruber Amish sects.
[edit]Conflicts
Conflicts between subgroups of Amish have resulted in instances of "beard cutting" attacks on members of the Amish community.[51][52] Due to the cloistered nature of Amish lifestyle, they are often reluctant to bring complaints to local police[53] who describe the attacks as "very rare".[citation needed]
[edit]Similar groups

Old Order Mennonites, Conservative Mennonites, Hutterites, and Old German Baptist Brethren are distinct from the Amish. They all emigrated from Europe, but they arrived with different dialects, separate cultures, and diverse religious traditions.[54] Particularly, the Hutterites live communally[55] and are generally accepting of modern technology.[56]
Plain Quakers are similar in manner and lifestyle, but unrelated to the Amish.[57] Early Quakers were influenced, to some degree, by the Anabaptists. Most modern Quakers have since abandoned their traditional dress.[58]
[edit]Portrayal in popular entertainment

[edit]Film
[edit]Topical
Peter Weir's 1985 drama Witness is set and filmed in the Amish community of Lancaster County, Pennsylvania. Harvest of Fire is a 1996 Hallmark Hall of Fame made-for-TV movie about an FBI agent's investigation of cases of suspected arson in an Amish farming community. The 2002 documentary Devil's Playground follows a group of Amish teenagers during rumspringa, and it portrays their personal dilemma with both the "English" world and the decision on whether or not to be baptized as adult members of the church.
In Kingpin, a former bowling champion coaches a young Amish man in winning a bowling tournament to win enough money to save his family's farm.
Michael Landon, Jr.'s 2007 film Saving Sarah Cain shows the removal of young Amish children to the big city and realizing the life they can have with both the Amish and English world. Producer Larry Thompson's 2010 Lifetime Original Movie Amish Grace portrayed the events surrounding an Amish school shooting in Nickel Mines, Pennsylvania.
[edit]Episodical
In the comedy Sex Drive, the three main characters hitchhike with an Amish man, played by Seth Green, who takes them to his home. There they find a party during rumspringa, where the character Lance meets his future love interest in the film. In the George Romero film Diary of the Dead, a deaf Amish man appears and helps the main survivors before killing himself after being infected.
For Richer or Poorer is a 1997 comedy film starring Tim Allen and Kirstie Alley, who find themselves hiding in a small Amish community in Pennsylvania.
[edit]Literature
[edit]Modern novels
Paul Levinson's 1999 Locus Award–winning novel The Silk Code portrays Amish farmers involved in a science-fiction mystery about biotechnology and mysterious deaths. Jodi Picoult's 2000 novel (and 2004 TV movie) Plain Truth deal with a crime concerning the death of a newborn infant on an Amish farm. Other novels dealing with the Amish are Lurlene McDaniel's 2002 The Angels Trilogy, Beverly Lewis's extensive series of Amish romantic fiction, Paul Gaus's Ohio Amish Mystery series, set among the Amish community in Holmes County, Ohio, and Richard Montanari's Philadelphia crime series features a homicide detective named Joshua Bontrager who grew up Amish.
[edit]Older novels
Helen Reimensnyder Martin's 1905 novel Sabina, a Story of the Amish, similar to her 1904 novel Tillie, a Mennonite Maid, so harshly depicted its subjects as to provoke cries of misrepresentation. Anna Balmer Myers' 1920 novel Patchwork: a Story of "the Plain People", like her 1921 novel Amanda: A Daughter of the Mennonites, are generally regarded as gentle correctives to the work of Martin. Ruth Lininger Dobson's 1937 novel Straw in the Wind, written while a student at the University of Michigan and receiving the school's Hopwood Award, so negatively depicted the Amish of Indiana that Joseph Yoder was motivated to correct the severe stereotypes with a more accurate book about the Amish way of life. In 1940, he wrote the gentler Rosanna of the Amish, a story of his mother's life (and his own). He later wrote a sequel, Rosanna's Boys (1948), as well as other books presenting and recording what he regarded as a truer picture of Amish culture.
[edit]Children's literature
Marguerite de Angeli's 1936 children's story Henner's Lydia portrays a tender Amish family. The author sketched many of the illustrations at the site of the Little Red Schoolhouse[59] still standing at the intersection of Pennsylvania Route 23 and Red Schoolhouse Road, just west of Morgantown, Pennsylvania. Today the building is the Amish Mennonite Information Center. The Lancaster County landscape, portrayed in the end papers of the book, can be recognized throughout the area. De Angeli's illustrations of a nearby bank barn were sketched just hours before the barn was destroyed by fire. She incorporated the incident in her 1944 Caldecott Honor book Yonie Wondernose, a story about a curious Amish boy, younger brother to the Lydia of Henner's Lydia. Another popular children's book, Plain Girl by Virginia Sorensen, was published in 1956, and is still in print.
[edit]Theatre
The 1955 Broadway musical show, Plain and Fancy, is an early stage-play portrayal of the Amish people. Set in Lancaster County, it tells of a couple from New York who encounter the quaint Amish lifestyle when they arrive to sell off some property. This show depicted "shunning" and "barn-raising" to the American audience for the first time. Another play featuring the Amish is Quiet in the Land, a Canadian play concerning Amish struggles during World War I (1917–1918).
[edit]Television
NBC aired, in 1988, a family drama called Aaron's Way about an Amish family who moved to California and had to adjust to a non-Amish lifestyle. Numerous other TV shows have presented episodes with Amish characters or storylines, including Family Guy, The Simpsons, and Grey's Anatomy.[60] In the summer of 2004, a controversial reality-television program called Amish in the City aired on UPN. Amish teenagers were exposed to non-Amish culture by living together with "English" teens and, at the time of the show, had yet to decide if they wanted to be baptized into the Amish church.
In 2009, BBC2 in the UK aired "Trouble in Amish Paradise", a one-hour documentary about Ephraim and Amanda Stoltzfus and their desire to adhere to Evangelical Christianity whilst remaining Amish in culture.[61] This was followed by a second programme,Leaving Amish Paradise, in 2011, documenting the transition of the couple and two of their friends to non Amish society after their excommunication from the Amish church.[62] In 2010, the UK's Channel 4 aired a series of documentaries entitled Amish: World's Squarest Teenagers where a group of Amish teenagers were taken to the UK in a cultural exchange to live with British teenagers during rumspringa.[63][64] A follow-up series, Living with the Amish, aired in 2012, where British teenagers were taken to live for a few weeks in various Amish communities.[65][66]
In 2012, the National Geographic Channel debuted the documentary reality series Amish: Out of Order, about the lives of former Amish who have left the community.
[edit]Music
"Weird Al" Yankovic's 1996 parody "Amish Paradise" and the accompanying music video were an affectionate send-up of Coolio's earlier rap song "Gangsta's Paradise", with Yankovic and former The Brady Bunch actress Florence Henderson in Amish garb, and lyrics reflecting Amish themes.
[edit]See also

Anabaptism portal
Amish furniture
Amish music
Amish school shooting
Christian views on poverty and wealth
Fancy Dutch
Martyrs Mirror
Northkill Amish Settlement
Ordnung
Plain people
Simple living
[edit]Notes

^ a b c Scolforo, Mark (July 28, 2010). "Amish Population Growth: Numbers Increasing, Heading West". The Huffington Post. Archived from the original on July 30 2010. Retrieved July 29, 2010.
^ Kraybill (2001) pp. 7–8
^ Kraybill (2001), p. 8
^ Zook, Noah and Samuel L Yoder (1998). "Berne, Indiana, Old Order Amish Settlement". Retrieved April 3, 2009.
^ "THE AMISH: history, beliefs, practices, etc". Religioustolerance.org. Retrieved November 25, 2011.
^ a b Scolforo, Mark (August 20, 2008). "Amish population nearly doubles in 16 years". USA Today. Associated Press. Retrieved February 3, 2011.
^ Kraybill, Marc A.; Olshan (1994). The Amish Struggle with Modernity. University Press of New England. p. 3.
^ "Amisch Teenagers Experience the World". National Geographic Television.[not in citation given]
^ Hostetler 1993, p. 25.
^ Hostetler 1993, p. 27.
^ Smith, pp. 68–69, 84–85.
^ Smith, pp. 212–214
^ Kraybill (2000). The Anabaptist Escalator. pp. 63–64.
^ Nolt, S. M. A History of the Amish, Intercourse: Good Books, 1992[which?]
^ Kraybill (2000), p. 67.
^ Hurst, Charles E.; McConnell, David L. (2010). An Amish Paradox: Diversity and Change in the World's Largest Amish Community. The Johns Hopkins University Press. pp. 15-16. ISBN 0-8018-9398-4.
^ Hurst, Charles E.; McConnell, David L. (2010). An Amish Paradox: Diversity and Change in the World's Largest Amish Community. The Johns Hopkins University Press. p. 15. ISBN 0-8018-9398-4.
^ "Amish Population Change Summary 1992–2008" (PDF). Young Center for Anabaptist and Pietist Studies, Elizabethtown College. Retrieved July 8, 2009.
^ a b "Population Trends 1992–2008". Young Center for Anabaptist and Pietist Studies, Elizabethtown College. Archived from the original on June 06 2009. Retrieved July 8, 2009.
^ Kraybill, Donald B. (2000). Anabaptist World USA. Herald Press. ISBN 0-8361-9163-3.
^ Ericksen, Julia A.; Ericksen, Eugene P.; Hostetler, John A.; Huntington, Gertrude E. (July 1979). "Fertility Patterns and Trends among the Old Order Amish". Population Studies (33): 255–76. ISSN 00324728. OCLC 39648293.
^ "Amish Population by State (2008)". Young Center for Anabaptist and Pietist Studies, Elizabethtown College. Archived from the original on June 29 2009. Retrieved July 8, 2009.
^ "The Twelve Largest Amish Settlements (2008)". Young Center for Anabaptist and Pietist Studies, Elizabethtown College. Archived from the original on June 06 2009. Retrieved July 8, 2009.
^ "Amish Population by State (2009)". Young Center for Anabaptist and Pietist Studies, Elizabethtown College. Retrieved February 4, 2012.
^ Barrionuevo, Alexei (October 18, 2005). "Amish May Be Good Neighbors, but Not Their Horses". The New York Times.
^ Clifford, Michael (August 6, 2000). "At ease with the alternative Amish way". Sunday Tribune. Ireland.
^ Nolt, S. M. A History of the Amish, Intercourse:Good Books, 1992, p. 104
^ Gingerich, Orland (1990). "Western Ontario Mennonite Conference". Global Anabaptist Mennonite Encyclopedia Online. Retrieved July 5, 2008.
^ "Ellis-van Creveld syndrome and the Amish". Nature Genetics 24 (3). 2000. doi:10.1038/73389. Archived from the original on May 17, 2008. Retrieved July 2, 2008.
^ Morton, D. Holmes; Morton, Caroline S.; Strauss, Kevin A.; Robinson, Donna L.; Puffenberger, Erik G.; Hendrickson, Christine; Kelley, Richard I. (June 27, 2003). "Pediatric medicine and the genetic disorders of the Amish and Mennonite people of Pennsylvania". American Journal of Medical Genetics 121C (1): 5. doi:10.1002/ajmg.c.20002. PMID 12888982. Retrieved July 2, 2008. "Regional hospitals and midwives routinely send whole-blood filter paper neonatal screens for tandem mass spectrometry and other modern analytical methods to detect 14 of the metabolic disorders found in these populations…"
^ Hostetler, p. 330.
^ Hostetler, p. 328.
^ "Amish Have Lower Rates Of Cancer, Ohio State Study Shows". Columbus, OH: Ohio State University Medical Center. January 1, 2010. Retrieved January 6, 2010.
^ Ruder, Kate (July 23, 2004). "Genomics in Amish Country". Genome News Network.
^ Rubinkam, Michael (October 5, 2006). "Amish Reluctantly Accept Donations". The Washington Post. Retrieved March 25, 2008.
^ Milavsky, Bevin (June 18, 2004). "Doctors make house calls in barn". The Daily Item. Archived from the original on June 19, 2004. Retrieved March 4, 2012.
^ "A culture vastly different from the rest of America". The Irish Medical Times. August 3, 2007.
^ "DDC Clinic for Special Needs Children". Ddcclinic.org. October 7, 2011. Retrieved November 25, 2011.
^ Andrews, Margaret M.; Boyle, Joyceen S. (2002). Transcultural concepts in nursing care. Lippincott. p. 455. ISBN 978-0-7817-3680-0. Retrieved January 19, 2008.
^ Kraybill (2001), p. 105.
^ The overall suicide rate in 1980 in the USA was 12.5 per 100,000, per Kraybill et al. "Suicide Patterns in a Religious Subculture: The Old Order Amish", International Journal of Moral and Social Studies. 1 (Autumn 1986).
^ Iseman, David (May 18, 1988). "Trumbull probes attack on woman, Amish buggy". The Vindicator: p. 1. Retrieved July 12, 2011.
^ "Stone Amish". Painesville Telegraph: p. 2. September 12, 1949. Retrieved July 12, 2011.
^ "State Police Arrest 25 Boys in Rural Areas". The Vindicator. October 25, 1958. Retrieved July 12, 2011.
^ Wisconsin v. Yoder, 182 N.W.2d 539 (Wis. 1971).
^ Wisconsin v. Yoder, 406 U.S. 205, 32 L.Ed.2d 15, 92 S.Ct. 1526 (1972).
^ "Rumble strips removed after the Amish say they're dangerous". WWMT television news. August 20, 2009. Retrieved 2011-Nov-24. "Dobberteen is one of a growing number of people in St. Joseph County who believes that the Amish shouldn't have a say in what happens with a state road. 'Some people are saying, "Well jeeze, you know the Amish people don't pay taxes for that, why are we filling them in" what do you think about that? We pay our taxes,' said Dobberteen. Roads are paid for largely with gas tax and vehicle registration fees, which the Amish have no reason to pay."
^ U.S. Code collection
^ "Application for Exemption From Social Security and Medicare Taxes and Waiver of Benefits" (PDF). Internal Revenue Service. 2006. Retrieved 2008-07-02.
^ "U.S. v. Lee, 102 S. Ct. 1051 (1982)". August 20, 2009. Retrieved 2011-Nov-24. "On appeal, the Supreme Court noted that the exemption provided by 26 U.S.C. 1402(g) is available only to self-employed individuals and does not apply to employers or employees. As to the constitutional claim, the court held that, since accommodating the Amish beliefs under the circumstances would unduly interfere with the fulfillment of the overriding governmental interest in assuring mandatory and continuous participation in and contribution to the Social Security system, the limitation on religious liberty involved here was justified. Consequently, in reversing the district court, the Supreme Court held that, unless Congress provides otherwise, the tax imposed on employers to support the Social Security system must be uniformly applicable to all."
^ "Amish men plead 'not guilty' to hair-cutting attacks". BBC News. January 11, 2012. Retrieved February 4, 2012.
^ "Amish son cuts off father's beard and hair". BBC News. November 11, 2011. Retrieved February 4, 2012.
^ "Four arrested over hair and beard attacks on Ohio Amish". BBC News. October 9, 2011. Retrieved February 4, 2012.
^ "Elizabethtown College -Young Center". Etown.edu. Retrieved November 25, 2011.
^ "Hutterites". Britannica Online. Encyclopaedia Britannica. Retrieved November 9, 2008.
^ Laverdure, Paul (2006). "Hutterites". Encyclopedia of Saskatchewan. Canadian Plains Research Center. Archived from the original on October 13 2008. Retrieved November 9, 2008.
^ Hamm 2003, p. 101.
^ Hamm 2003, pp. 103–105.
^ Little red schoolhouse
^ Igou, Brad. "The Amish in the Media". Amish County News. 2001/2005.
^ "Trouble in Amish Paradise". BBC TV. February 2009. Retrieved February 4, 2012.
^ Deacon, Michael (16 Mar 2011). "Leaving Amish Paradise". The Telegraph (Telegraph Media Group Limited). Retrieved 4 August 2012.
^ Anon (2010). "Amish: World's Squarest Teenagers". Channel 4 TV listings. Channel 4. Retrieved 3 August 2012.
^ Brooker, Charlie (24 July 2010). "Charlie Brooker's Screen burn: Amish: The World's Squarest Teenagers". The Guardian (Guardian News and Media Limited). Retrieved 3 August 2012.
^ Anon. "Living with the Amish". Channel 4 TV listings. Channel 4. Retrieved 3 August 2012.
^ Ferguson, Euan (27 November 2011). "Rewind TV: Living With the Amish; When Bankers Were Good; The Cafe; The Young Apprentice – review". Observer TV reviews (Guardian News and Media Limited). Retrieved 3 August 2012.
[edit]References

Hamm, Thomas D. (2003). Amish Society (fourth ed.). Columbia University Press. ISBN 0-231-12362-0.
Hostetler, John (1993). Amish Society (fourth ed.). Baltimore, Maryland; London: Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-4442-3.
Kraybill, Donald B. (2001). Anabaptist World USA. Herald Press. ISBN 0-8361-9163-3.
Kraybill, Donald B. (2001). The Riddle of Amish Culture (Revised ed.). ISBN 0-8018-6772-X.
Smith, C. Henry (1981). Smith's Story of the Mennonites. Revised and expanded by Cornelius Krahn. Newton, Kansas: Faith and Life Press. pp. 249–356. ISBN 0-87303-069-9.
"Amish America: Swiss Amish". Archived from the original on March 02 2009. Retrieved March 26, 2009.
[edit]Further reading

Die Botschaft (Lancaster, PA 17608-0807; 717-392-1321). Magazine for Old Order Amish published by non-Amish; only Amish may place advertisements.
The Budget (P.O. Box 249, Sugarcreek, OH 44681; 330-852-4634). Weekly newspaper by and for Amish.
The Diary (P.O. Box 98, Gordonville, PA 17529). Monthly newsmagazine by and for Old Order Amish.
Beachy, Leroy. Unser Leit ... The Story of the Amish. Millersburg, OH: Goodly Heritage Books, 2011. 996 pp. ISBN 0-9832397-0-3
DeWalt, Mark W. Amish Education in the United States and Canada. Rowman and Littlefield Education, 2006. 224 pp.
Garret, Ottie A and Ruth Irene Garret. True Stories of the X-Amish: Banned, Excommunicated and Shunned, Horse Cave, KY: Neu Leben, 1998.
Garret, Ruth Irene. Crossing Over: One Woman's Escape from Amish Life, Thomas More, 1998.
Good, Merle and Phyllis. 20 Most Asked Questions about the Amish and Mennonites. Intercourse, PA: Good Books, 1979.
Hostetler, John A. ed. Amish Roots: A Treasury of History, Wisdom, and Lore. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1989. 319 pp.
Igou, Brad. The Amish in Their Own Words: Amish Writings from 25 Years of Family Life, Scottdale, PA: Herald Press, 1999. 400 pp.
Johnson-Weiner, Karen M. Train Up a Child: Old Order Amish and Mennonite Schools. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2006. 304 pp.
Keim, Albert. Compulsory Education and the Amish: The Right Not to be Modern. Beacon Press, 1976. 211 pp.
Kraybill, Donald B. The Amish of Lancaster County. Mechanicsburg, PA: Stackpole Books, 2008.
Kraybill, Donald B. ed. The Amish and the State. Foreword by Martin E. Marty. 2nd ed.: Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2003. 351 pp.
Kraybill, Donald B. and Marc A. Olshan, ed. The Amish Struggle with Modernity. Hanover, NH: University Press of New England, 1994. 304 pp.
Kraybill, Donald B. and Carl D. Bowman. On the Backroad to Heaven: Old Order Hutterites, Mennonites, Amish, and Brethren. Baltimore, Johns Hopkins University Press, 2002. 330pp.
Kraybill, Donald B. and Steven M. Nolt. Amish Enterprise: From Plows to Profits. 2nd ed. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2004. 286 pp.
Kraybill, Donald B., Steven M. Nolt and David L. Weaver-Zercher. Amish Grace: How Forgiveness Transcended Tragedy. New York: Jossey-Bass, 2006. 256 pp.
Luthy, David. Amish Settlements That Failed, 1840–1960. LaGrange, IN: Pathway Publishers, 1991. 555pp.
Nolt, Steven M. A history of the Amish. Rev. and updated ed.: Intercourse, Pa.: Good Books, 2003. 379 pp.
Nolt, Steven M. and Thomas J. Myers. Plain Diversity: Amish Cultures and Identities. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2007. 256 pp.
Schachtman, Tom. Rumspringa: To be or not to be Amish. New York: North Point Press, 2006. 286 pp.
Schlabach, Theron F. Peace, Faith, Nation: Mennonites and Amish in Nineteenth-Century America. Scottdale, PA: Herald Press, 1988. 415 pp.
Schmidt, Kimberly D., Diane Zimmerman Umble, and Steven D. Reschly, eds. Strangers at Home: Amish and Mennonite Women in History. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2002. 416 pp.
Scott, Stephen. The Amish Wedding and Other Special Occasions of the Old Order Communities. Intercourse, PA: Good Books, 1988. 128pp.
Stevick, Richard A. Growing Up Amish: the Teenage Years. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2007. 320 pp.
Umble, Diane Zimmerman. Holding the Line: the Telephone in Old Order Mennonite and Amish Life. Johns Hopkins University Press, 2000. 192 pp.
Umble, Diane Zimmerman and David L. Weaver-Zercher, eds. The Amish and the Media. Johns Hopkins University Press, 2008. 288 pp.
Weaver-Zercher, David L. The Amish in the American Imagination. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2001. 280 pp.
Yoder, Harvey. The Happening: Nickel Mines School Tragedy. Berlin, OH: TGS International, 2007. 173 pp.
[edit]External links

Wikimedia Commons has media related to: Amish
"Amish" in the Global Anabaptist Mennonite Encyclopedia Online
"Amish Studies" at Young Center for Anabaptist & Pietist Studies at Elizabethtown College
"The Amish" from the Missouri Folklore Society
"Amish America"
Background Dynamics of the Amish Movement
Help improve this pageWhat's this?
Did you find what you were looking for?Yes No
Categories: American people of Swiss descentAmishChristianity in IndianaChristianity in OhioChristianity in PennsylvaniaChristianity in WisconsinEthnic groups in North AmericaHistory of Lancaster, PennsylvaniaGermanic peoplesGerman-American historyGerman diasporaOhio culturePeace churchesPennsylvania cultureReligion in Lancaster, PennsylvaniaReligious organizations established in 1693Simple livingChristian organizations established in the 17th centuryAmerican people of German descent

قس عربی
الآمیش (بالإنجلیزیة: Amish) هی طائفة مسیحیة تجدیدیة العماد تتبع للکنیسة المنونیة. نشأت الطائفة فی العصور الوسطى، وهی فترة شهدت بروز حرکات إصلاحیة مسیحیة کثیرة، منها الطائفة التی کانت تعرف حینذاک باسم المسیحیین الجدد الآنابابتیست التی یعتبر الآمیش جزءا منها. ویبلغ عدد الآمیش حالیاً زها 249.000 موزعین على 22 مستوطنة فی الولایات المتحدة وفی ولایة أونتاریو فی کندا.
محتویات [اعرض]
[عدل]أتباع

تعیش أقدم جماعة من الامیش فی مقاطعة (لانکستر)، وهی منطقة زراعیة نائیة استوطنها الأمیشیون الأوائل فی العشرینات من القرن الثامن عشر، ویتراوح عدد أفرادها بین 16 و16 ألفا. وکان الکثیر من الآمیش قد لجأوا إلى تلک المقاطعة هربا من الاضطهاد الدینی فی أوروبا. ویتوزع أفراد طائفة الآمیش على عشرات المستوطنات التی تعیش کل منها باستقلالیة تامة وفقا لقوانینها الخاصة غیر المکتوبة والمعروفة باسم"أوردنانغ" [1]
یتحدث معظم الآمیش ثلاث لغات: لغة قریبة من الألمانیة تسمى "بنسلفانیا داتش" فی المنزل، ولغة قریبة أیضا من الألمانیة تدعى "های جیرمان" فی صلواتهم، والإنکلیزیة فی المدارس.
[عدل]عقیدتهم



أطفال متجهین إلى المدرسة بالزی الممیز للأمیش
یؤمنون بالانعزال عن العالم الخارجی وعن أی محاولات لدمجهم أو خلطهم بمجتمعات وتعالیم أخرى.
[عدل]تاریخهم

حرکة الآنابابتیست قوبلت بـ "التکفیر" من قبل طوائف الکاثولیک والبروتستانت وتم الحکم علیهم بالإعدام وتم بالفعل إعدام الکثیر منهم مما حدا بهم للفرار بـ "دینهم" فی بدایة الأمر من سویسرا وإقلیم الألزاس الفرنسی وجبال جنوب ألمانیا. إلى أمریکا.
فی عام 1536 وعلى ید قسیس کاثولیکی اسمه مینو سایمنز تأسست حرکة المینونایت والتی وحدت وبلورت حرکة الآنابابتیست. وفی عام 1693 أسسقس مسیحی سویسری اسمه یعقوب آمان "جاکوب آمان" طائفة الآمیش والتی انفصلت فیما بعد عن المینونایت. ومنذ ذلک الحین، أصبحت تلک الطائفة عرضة للملاحقة من قبل الکاثولیک والبروتستانت الذین اتهموهم بالکفر، مما حدا بهم إلى الفرار بدینهم إلى أمریکا وبالتحدید إلى ولایة بنسلفینیا نظرا لکون أمریکا حینئذ بلدا غیر مأهول بشکل کبیر ولأن فرص مضایقتهم تکاد تکون معدومة . وبالفعل استوطنت طائفة المینونایت بنسیلفینیا فی عام 1720.
طائفة الآمیش لا تؤمن بالتغییر فهم یؤمنون بالالتزام بالعیش کما جاء بالإنجیل الذی بین أیدیهم بحذافیره, ولدیهم مجلس "فتوى" یطلق علیه "أولد أوردر" وهم مجموعة من کبار السن المتدینین "المشایخ" یدرسون أی طاریء ویصدرون فتوى وفقا لما یرونه مطابقا لتعالیم الإنجیل وما یعرف فیما بینهم باسم "الأوردینان" وهی تعالیم إنجیلیة تتبع بحذافیرها.
طائفة الآمیش لا تؤمن بالکهرباء واستخدامها ولا بالسیارات بل ولا النقود الحکومیة الورقیة – إلا فی حالات طارئة ! طبعا التطور أجبر مجلس الفتوى عندهم على إصدار فتوى بإنه یجوز للآمیش أن یرکب سیارة للضرورة ما دام أنه لا یقودها، وهم یستخدمون عوضا عنها الأحصنة أو العربات التی تجرها الأحصنة.
الآمیش لا یؤمنون بإدخال أطفالهم للمدارس، وفی عام 1972 تم إصدار قانون خاص بهم یستثنی طائفة الآمیش من التدریس الإلزامی،* البنات البالغات والنساء عند الأمیش یلبسن زیا محافظا جدا، فهن لا یلبسن إلا الأکمام الطویلة واللباس الفضفاض الطویل، متحجبات ولا یسمح لهن بقص شعورهن، یلبسن غطاء الرأس الأبیض إذا کن متزوجات وأسود إذا کانت غیر متزوجة
الرجال لا یحلقون لحاهم أبداً.
طائفة الآمیش تحرّم التصویر. والدلیل عند الجماعة مأخوذ من سفر الخروج 20:4. بل إن لعب البنات (الباربی) التی یلعب بهن البنات ممحی عنها صورة الوجه.
الآمیش یحرمون الموسیقى والمعازف.
طائفة الآمیش لا یؤمنون بالتأمین، فهم یعتبرون کل شیء قضاء وقدر.
یجتمع الآمیش عند حصول مصیبة لأحدهم، کاحتراق حظیرته فمثلا، فیقوم الجمیع عندئذ بالمشارکة ببناء حظیرة جدیدة للمتضرر.
الآمیش لا یستخدمون الهواتف النقالة بل ولا حتى الهواتف الأرضیة.
وقد تبرعت الحکومة وبنت لهم خارج بیوتهم کبائن على شکل أکواخ للاتصال فی حالة وجود طارئ أو ما شابه.
الآمیش عندهم التبدیع والهجر (یطلق علیها بالإنکلیزیة: شنینغ "Shunning").
فعند الآمیش کل من لا یتبع طریقتهم فهم مبتدعة ویهجرونه ویحرم على کل الآمیشیین التعامل معه, وإذا کان "المبدَّع" الزوج یحرم على الزوجة أن تقربه أو تکلمه.
والآمیش لا یشربون الکحول ولا یؤمنون بالمعاشرة الجنسیة قبل الزواج.
لا یسمحون للنساء بقیادة العربات (الآمیش لا یقودون السیارت أصلا، ویوجد بعض من الآمیش فی غیر بینسیلفینیا یسمحون للنساء بالقیادة بشرط أن یکون معها نساء أو بالغین).
[عدل]مراجع

^ طائفة الأمیش: نبذ للتکنولوجیا وانعزال عن العالم
هناک المزید من الصور والملفات فی ویکیمیدیا کومنز حول: أمیش
تصنیفات: أمریکیون من أصل ألمانیجرمانیونمسیحیةمسیحیة غربیة

قس ترکی استانبولی
Amiş (Pensilvanya Almancası: Amisch, İngilizce: Amish), ABD'nin Pensilvanya ve Ortabatı eyaletleri'nde (ve Kanada'da) yaygın olan tutucu bir Hristiyan mezhebidir. 18. ve 19. yüzyılda Almanya, Fransa ve İsviçre'den gelen göçmenler tarafından kurulmuştur. Amişler basit bir yaşama inanırlar, otomobil, telefon, elektrik gibi modern yaşamın kolaylıklarını kullanmaktan sakınırlar. Bu insanlar kendilerini toplumdan dinsel inanışları yüzünden ayırırlar. Örneğin orduya katılmazlar. Amiş çocuklar 8. sınıfta devlet okullarından alınarak evde eğitim görmeye başlarlar. Amiş inancından olanların başka mezhep ya da dinden biriyle evlenmesine izin verilmez.[1]
Galeri [değiştir]


Okula giden Amiş çocuklar



Amiş evinden görünüm

Kaynaklar [değiştir]

^ Sakal kesen Amişler Suçsuzuz dedi / BBC Türkçe
Wikimedia Commons'ta Amiş ile ilgili çoklu ortam kategorisi bulunur.
Hristiyanlık ile ilgili bu madde bir taslaktır. İçeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.
amişlerin merhameti film izle

Kategoriler: Hristiyanlık taslaklarıAmiş

قس عبری
אָמִישׁ (באנגלית: Amish) הוא שמה של כת נוצרית אנבפטיסטית (פרוטסטנטית) שהמאמינים בה חיים בצפון ארצות הברית. יישוביה פזורים ב-22 מדינות בארצות הברית (בעיקר במדינת פנסילבניה) ובחבל אונטריו בקנדה.
מקור כת האמיש הוא בשווייץ וגרמניה. עד המאה ה-17 היו האמיש חלק מן המנוניטים - קהילה אנבפטיסטית ("מטבילה בשנית") שהאמינה, כי אין כל משמעות לטבילה בילדות, כאשר הילד אינו מסוגל לעמוד על דעתו, והטבילה האמיתית היא טבילת מבוגרים, המסוגלים לקבל על עצמם סקרמנט זה. אנשי הכת האמינו גם בחיי פשטות וצניעות ובפציפיזם.
תוכן עניינים [הצגה]
[עריכה]רקע

עקב חילוקי דעות בנושאי פירוש הדת והתנהגות מוסרית בקרב הקהילה המנוניטית, פרש אחד המנהיגים בקהילה השווייצרית - יעקב אמאן (1656-1730) יחד עם קבוצת חסידיו מהמנוניטים והקים קהילה חדשה. על מנת לגבש את הקהילה ולקבוע לה סמלי זהות, הורה לגברים להפסיק להתגלח, ועל כל הקהילה פקד ללבוש בגדים אחידים חסרי כפתורים.
עקרונות הכת מבוססים על הפרדה מן העולם ומנהגיו והסתגרות בקהילה ובמשפחה, עד כדי חרמות ונידוי בני משפחה שאינם הולכים בתלם. חבריה חיים בקהילות סגורות, חקלאיות ברובן. למרות כל זאת מאמינים האמיש בחובת הבחירה בדת מרצון. חברי הקהילה, בהגיעם לגיל בגרות, נדרשים לקחת על עצמם את ההתחייבות הדתית מתוך בחירה לאחר תקופה, המהווה מעין טקס מעבר (ונקראת רומשפרינגה - Rumspringa). במהלך תקופה זו - הנמשכת מספר חודשים או יותר - משוחרר הצעיר המגיע לגיל בגרות מחוקי החברה והכנסייה ובסופה הוא מקבל על עצמו את מצוות הדת ומוטבל בשנית. חברי האמיש דוגלים באורח חיים צנוע ונמנעים משימוש בטכנולוגיה מודרנית. בתחבורה הם עושים עד עצם היום הזה שימוש בסוס ועגלה במקום מכוניות. חזותם העבדקנית מזכירה את היהודים החרדים, אך בשונה מהיהודים החרדים חברי האמיש מגלחים את שפמם. כחלק מעקרון הצניעות הנשים אינן עונדות תכשיטים.
צעירי האמיש עוסקים בספורט כבילוי חברתי מרכזי (בעיקר היות שהם מנועים מגלישה באינטרנט וצפייה בתכניות בידור בטלוויזיה, ואף מוגבלים בשמיעת מוזיקה).
חברי הקהילה נרדפו הן על ידי הממסד הדתי והן על ידי הממסד המדיני בגרמניה, ולכן כבר במהלך המאה ה-18 היגרו ברובם לארצות הברית, והתיישבו במדינת פנסילבניה, ממנה התפשטו מאוחר יותר למדינות אחרות בצפון אמריקה. גם בארצות הברית, כתוצאה מאמונתם בשלטון אלוהי בלבד, ומכאן חוסר אמונתם במדינה ומוסדותיה, הם נמנעים מלהשתתף בפעילות פוליטית ארצית או מדינתית או להצביע בבחירות, ומסיבות פציפיסטיות אינם מתגייסים לכוחות הביטחון.
גם בקרב האמיש התחוללו פילוגים ואיחודים. חלקם חזרו לחיק הכנסייה המנוניטית.


זוג מכת האמיש נוהג בכרכרה בעיירה הולמס קאונטי שבאוהיו
[עריכה] היסטוריה

האמיש התפצלו במאה ה-17 מקבוצה דתית אחרת - המנוניטים (Mennonites), שהם חלק מהזרם האנאבפטיסטי שהתפתח באזורים כפריים בשווייץ, מורבייה ובוהמיה. השם מנונייט נגזר משם המייסד מנו סימון. פירוש השם הוא ההולכים אחרי מנו. המנוניטים נרדפו על ידי הקתולים והפרוטסטנטים כאחד וחלקם הועלו על המוקד ככופרים.
בסוף המאה ה-16 ותחילת ה-17, התפצלו מהם האמיש, אשר הלכו אחרי חוואי שווייצרי בשם יעקב אמן, שהציג אוטופיה חלופית. פשר השם אמיש הוא: אלה השייכים ליעקב אמן. יש גורסים, שאמיש הוא שיבוש המילה heimisch שפירושה מקומיים.
נקודת המחלוקת העיקרית בין המנוניטים לאמיש הייתה המחויבות לדת לעומת המחויבות למשפחה – המנוניטים דגלו בגישה פשרנית באופן יחסי. הם לא החרימו ילדים שסטו, מתוך הבנה שלא ניתן לנתק לגמרי קשרים כה קרובים. לעומתם, יעקב אמן היה נוקשה הרבה יותר וטען כי המשך הקשר עם ילד, שסטה מעקרונות הכת, גורם להתרופפות הקבוצה.


כרכרת אמיש (באגי) בפנסילבניה
האמיש גרים בעיקר בארצות הברית ומיעוטם בקנדה ובדרום אמריקה. ההגירה לשם הייתה במאה ה-18, אז התיישבו בעיקר באזור פילדלפיה במחוז 'הולנד' [Holland county]. בשנים האחרונות המרכז מתחיל לנדוד משם בגלל בעיות. כיום קיימות מספר קהילות אמיש שיש ביניהן יחסי גומלין מצד אחד אך גם יריבות מסוימת מצד שני. כל קהילה פיתחה לעצמה ניואנסים משלה. את שרותי הרפואה הם מקבלים מהמנוניטים, אשר קיבלו את הטכנולוגיה והקדמה. כיום, הקהילה הגדולה ביותר נמצאת באינדיאנה, לצד קהילה גדולה של מנוניטים. קהילות אמיש קיימות ב-20 מדינות, רובן חיות רחוק מהערים, בהעדיפן מקומות חקלאיים וקהילות קטנות.
[עריכה] המבנה החברתי ומנגנוני הפיקוח

האמיש קוראים לעצמם ה"אנשים הפשוטים" – כלומר, האנשים הקרובים לאדמה. בחייהם קיים קשר חיוני לעבודת אדמה ומסגרות חקלאיות ורובם איכרים ו/או חוואים, העוסקים בגידול בעלי חיים ובעיבוד הקרקע ועל כך עיקר פרנסתם. לאחר תקופה מסוימת של שפל, קיבלו בשנים האחרונות עידוד כלכלי בגלל הנטייה הגוברת למוצרים חקלאים אורגנים. התוצרת שלהם נחשבת כיום טעימה ובריאה במיוחד. המשק החקלאי מתקיים כמעט ללא מכונות, מלבד מקרים אחדים. למשל, מותר להשתמש בקומביין לאלום אלומות, אך להעברת האלומות יש להשתמש בסוסים בלבד. אסור להעסיק שכירים ולכן הילדים הם העוזרים בשדות מגיל צעיר.
בניגוד לשייקרס ובדומה לקבוצות יהודיות שמתגוררות בתוך אוכלוסייה אחרת, אין לאמיש יישובים נפרדים. הם גרים בתוך אוכלוסייה אחרת, 'רגילה', באזורים כפריים. ביישובים בהם הם מתגוררים ניתן לראות לעתים בית עם כרכרה ולידו בית עם מכונית. הם אינם זקוקים להתיישבות נפרדת, יש להם כלים לפיקוח חברתי לשימור ובידול אורח חייהם. הם יצרו שותפויות עסקיות עם אלה שאינם בני הכת, העוזרים להם לשמור על עקרונותיהם כמין "גוי של שבת". האוכל מהווה חלק מהמנגנונים הנוקשים, שהאמיש פיתחו על מנת להתבדל מסביבתם המודרנית, נושא בעל חשיבות עליונה, שבא לביטוי בענישה מחמירה ובהפעלת כוח רב מאוד כלפי הסוטים ממנהגיה. המתח בין המציאות המודרנית המחייבת פשרות מכאן לבין אורח החיים הפונדמנטליסטי מכאן הוא גדול.
הבגדים השחורים, כשל איכר גרמני, הנם אחד מהסממנים הבולטים של התבדלות הקבוצה. סממן לבוש בולט נוסף הנו הכובע השחור רחב השוליים שהגברים נוהגים לחבוש וכן העובדה, כי אין כפתורים בבגדי הקבוצה, אלא ווים ולולאות. הלבוש מאפשר להם לזהות את הדומים להם ולהבחין בהם, להתחבר עימם בקלות ובד בבד להקשות עליהם להתחבר לאחרים. כל המאפיינים שותפים לשמירת הגבולות. הבגדים אינם מאפשרים חופש פיזי וחופש חברתי. האמיש מרגישים, שההקפדה על השוני בבגדים מעודדת ענווה והפרדה מהעולם שבחוץ. בגדיהם אינם תחפושת, אלא ביטוי לאמונתם. הכרכרה האמישית – הבאגי - תהיה תמיד שחורה, בעוד שאצל יתר המנוניטים מקובלים צבעים שונים, ובייחוד אפור.
סימן חיצוני מעניין אצל האמיש הוא העדרו של השפם. בכלל, כל האזור סביב הפה מגולח לגמרי בגלל מנהג דתי הכרוך בכניסה לאחווה וכולל את "נשיקת הקודש", ששער פנים עלול להפריע לה. כמו כן, קציני הצבא במדינות, שניסו לגייסם בכפייה, התאפיינו בשפם ועל כן הם רואים בשפם סימן לעוינות.
מבחינה לשונית האמיש הם תלת-לשוניים. בבית הם מדברים "הולנדית של פנסילבניה" (Pennsylvania Dutch), בקשרי עבודה הם משתמשים בגרמנית גבוהה (Hoch Deutsch), והם לומדים אנגלית כדי לשוחח עם מי שאינו חבר בכת.
ראיה חשובה לעצמאות האמיש מסביבתם היא העובדה, שאינם רוצים/מוכנים לקבל כל שרות או תקציב מהמדינה ואינם מקבלים דמי אבטלה, רווחה וביטוח רפואי. הדבר הפך אצלם לעיקרון תאולוגי - הם מבקשים לחיות מעמלם ובשעת הצורך הם דואגים לחברי הכת במסגרת משפחתית וקהילתית. גישתם זו באה לביטוי בסירוב להזדקק לכל סוג של ביטוח, אם לאומי ואם רפואי, ויש להם סידור מיוחד בנוגע למסים. אין להם גם חשבונות בנק, חסכונות וכו'. וכל רווחיהם מושקעים במשק.
נשות האמיש עובדות מגיל צעיר בשדות אבל בעיקר במטבח, המצריך עבודה קשה וממושכת, בהיותו נטול חשמל. האנרגיה היחידה שהם משתמשים בה היא אנרגיית רוח, המפעילה משאבות מים להשקיית השדות. מקור פרנסה נוסף הוא ייצור חפצים בעבודת יד למכירה, כמו רקמה מיוחדת של הנשים, שלשם יצירתה הן יושבות יחד בערבים הארוכים, אישה אישה ומעשה הרקמה שלה בידה. חלקן יולדות בביתן, מתוך בחירה, בעזרת מיילדות מבנות הכת, ויש שנוסעות לקבל שירותים רפואיים מחוץ לקהילה.
נשים נשואות עובדות קשה אבל בדרך כלל בבית. נשים רווקות עובדות בעבודות שונות במקביל למשק הבית, חלקן במסעדות, חלקן בתור חדרניות במלונות או בבתי אנשים שאינם אמיש, בתור עובדות משק בית.
מנגנון פיקוח חברתי חשוב מבוסס על עידוד שיחות מעמיקות ומפגשי פנים אל פנים. לכן נאסר על בני הקהילה להחזיק טלפון. כיום מקובל להחזיק מכשיר בקצה המרוחק של החווה והוא מצוי מחוץ לבניין, בתוך מבנה ארעי המקשה על שיחות ארוכות ולא נחוצות. בני האמיש מארחים ומתארחים כל הזמן. הקהילה מוגבלת במספרה. כשהמספר גדול מדי ליחסי קירבה שוטפים בין כלל החברים בה, הקהילה מתפצלת. הזיקה האישית נתפסת כבעלת משמעות גבוהה ולכן גם העזרה ההדדית חזקה מאד.
חשוב לזכור, כי כל סולידריות חברתית גבוהה מביאה להפחתת החופש. כאשר הילדים גדלים ומתחתנים צריך לדאוג להם לבית. כיוון שאין חסכונות, הצורך ברכישת אדמה ובניית בית מביא להתגייסות הקהילה כולה לנושא. כל אחד תורם משהו לקניית האדמה ואת הבית בונה הקהילה כולה במשותף.
הבסיס הראשוני הוא המשפחה, המהווה יחידה כלכלית וחברתית כאחד. הדבר יוצר בעיה כאשר קיימת סטייה ממנהגי הקהילה מצד אחד הילדים או אחד ההורים, או כאשר נוצר חיכוך בין שתי משפחות. ההחלטות במקרה זה מובאות לפני הבישופים והעדה כולה והם המחליטים על אופן הפעולה. בדרך כלל, הפעם הראשונה גוררת אזהרה, לאחר מכן עונש מוגבל (חרם לשבוע, שבועיים וכו') ולאחר מכן העונש האולטימטיבי – הרחקה סופית. מי שזקני האמיש הכריזו עליו כסוטה, או מי שלא נכנס בבגרותו לאמיש, אינו רשאי לקיים עימם יחסים מסודרים ובייחוד נאסר עליו להשתתף איתם בכמה פעולות חברתיות בסיסיות, כמו אכילה או שתייה משותפת. לאמיש אסור לאכול בנוכחות זרים. האוכל הוא טקס דתי המיועד אך ורק לחברים בכת. אין מגישים אוכל לאורחים וכמובן שאין אוכלים אצל אחרים.
[עריכה] החינוך והחיברות

החינוך היווה סלע מחלוקת משמעותי בין האמיש לסביבתם ולשלטונות. בעבר, לא היו להם בתי ספר משלהם והם הצטרפו לבתי הספר הכפריים. כאשר החברה האמריקאית החלה לעבור שינויים והעיר התקרבה לכפר, החלו לפתח בכפרים בתי ספר אזוריים גדולים, שהתלמידים מגיעים אליהם באמצעות הסעות. על מנת להימנע מהשתתפות במוסדות אלו, נאלצו האמיש להקים בתי ספר משלהם. עיקר הרעיון – למנוע השכלה כללית מהילדים על מנת שימשיכו בדרכי הוריהם ויהיו חקלאים כמותם. הילדים, על פי השקפת האמיש, צריכים לעבוד בשדה מרגע שהם מגיעים למודעות עצמית. השיטה היא one room school, בו לומדים כל הילדים ביחד עד גיל 12/13. לאחר מכן, יש להם פטור מיוחד מלימודים. מניעת הלימוד והידע היא אחד ממנגנוני הפיקוח, בו נעזרים האמיש על מנת למנוע מהילדים לצאת עם בגרותם אל החברה הכללית.
המבוגרים בני האמיש רואים בבית הספר שלב לימוד הכרחי להכנת המתבגר לעולם. הילדים זוכים להשכלה פורמאלית עד גיל 12 ולאחר מכן הם מקבלים תוכניות לימודיות בפיקוח הוריהם. הלימודים בכיתה מתנהלים באנגלית ללימוד השפה. המורות עצמן הן מהאמיש ובעצמן זכו להשכלה רק עד גיל 12. המונונייטס מתייחסים לנושא בצורה שונה ומעניקים השכלה רחבה בהרבה לילדי הקהילה.
בשנים האחרונות נוצרה נורמה, לפיה הילדים יוצאים מהקהילה בגיל מסוים ל"עולם המודרני" כדי לבחון אותו לתקופה ואז, כבוגרים, חוזרים מבחירה ומצטרפים לקהילה. (יש לזכור, כמובן, שהם אנאבפטיסטים).
בני הנוער נפגשים באופן מסודר לערבי שירה בימי ראשון, בהם אין התכנסות של כלל הקהילה (שנפגשת אחת לשבועיים). במפגשים אלה נוצרת ההיכרות ההדדית. הנער יקח את הנערה בכרכרה לביתה ובשלב זה הם ישמרו את התעניינותם ההדדית ואת מהלכי החיזור בסוד. מספר ימים לפני החתונה יודיעו בני הזוג בכנסייה על כוונתם להינשא. חתונות מתקיימות מנובמבר עד דצמבר, לכל המאוחר. אחרי שעונת הקציר בסתיו מסתיימת. חתונות מתקיימות בימי שלישי וחמישי, כיוון שהם הימים הפחות עסוקים בעבודה חקלאית. אין עורכים חתונות בשבת בשל הצורך לנקות ביום שלאחר החתונה ויום ראשון אינו מתאים לכך. החתונה מתקיימת בבית הכלה עם כ-200 מוזמנים ויותר, הטקס נמשך כארבע שעות. בדרך כלל חתונה תחל בשעה 8:30 לאחר שהמשפחות השכימו בארבע לפנות בוקר להספיק לעשות את כל שנדרש במשק ולהתכונן לקראת בואם של האורחים. בחתונות אמיש אין נשיקות, טבעת, פרחים, צילומים וקייטרינג. אחרי החתונה תתקיים סעודה של מטעמים מסורתיים. הכלה תופרת לעצמה שמלת כלה כחולה, שתשמש אותה לתפילות בשנים הבאות, כשמלה הטובה והחגיגית ביותר בחייה. יש אף שנקברות בה. הנישואים אינם יוצאים לפועל ללא הסכמת המשפחות ואישור הבישופים והם נתפסים כאירוע קהילתי לא פחות ממשפחתי.
[עריכה] החיים הדתיים



אמיש מאוהיו בחדר הסעודה האחרונה בירושלים, 2008


אמיש מבקרים בירושלים, 2008
לא קיים בית תפילה או בית כינוס כלשהו. אין מבנה מיוחד לעבודת האל. לצורך קיום הטקסים הדתיים נפגשים האמיש פעם בשבועיים באסם של אחד החברים בסבב מסודר. כל העדה מתכנסת יחד – גברים נשים וטף. עיקר הטקס הוא בשירת המנונים אבל הוא כולל גם דרשות. מסורת הקבוצה של חיים בחווה וקיום עבודת האל שם הינם הבסיס לקיום הדרשות והתפילות בבתים ולא בכנסיות. גרסה אחרת אומרת, שהנוהג לערוך את התפילות בבתי החברים ולא בבית תפילה רשמי הוא שריד לתקופת הרדיפות, כשהאמיש לא יכלו להתפלל בכנסיות כבני פלגים אחרים בנצרות.
העדה מונהגת על ידי מנהיגים דתיים אבל אלה אינם בהכרח המלומדים. הרעיון של מנהיג דתי מקצועי לא קיים בקרב הקבוצות הללו. מנהיג הוא אדם שהקהילה בוחרת בו. הבחירה היא צרוף של שני מנגנונים האמורים לצור יחד היבט של כריזמה מחד גיסא ובחירה אלוהית מאידך גיסא. שלב א' – בחירה של מספר מועמדים, שהקהילה רואה כראויים, בבחירה דמוקרטית. שלב ב' – העלאה בגורל של ספר קודש אחד מכלל ספרי הקודש של הנבחרים בשלב א'. שלב זה נועד לחזק את ביטחונו של מי שהקהילה בחרה בו. הבישוף הוא המענה לשאלות ההלכתיות בתוך הקהילה. הבישופים של כל הקהילות מתכנסים יחד לקבלת החלטות כלליות בנושאים רגישים וחשובים. לעתים, קהילה מתנגדת ופועלת בניגוד לפסק הלכה בישופי ואז ההחלטה אם להשאירה כחברה בקבוצת האמיש או לא תלויה בסוג הנושא וסוג ההתנגדות.
[עריכה]קישורים חיצוניים

מיזמי קרן ויקימדיה
תמונות ומדיה בוויקישיתוף: אמיש
שאלות ותשובות על כת האמיש - מתוך אתר אינטרנט שמוקדש לכת.
אתר נוסף אודות הכת
סמדר שיר, כת האמיש: מאה שערים של אמריקה, באתר ynet‏, 4 באוקטובר 2011
קטגוריות: ארצות הברית: דמוגרפיהנצרות: זרמים