آش جوش پره

آش جوش پره Aash e Joush Pare آشی است که در خراسان بویژه در جنوب خراسان از پختن سمبوسه در آب درست می‌شود.
روش تهیه
خمیر را پهن کرده و بصورت برگ(ورق) در می‌آورند و میانش را با پیاز خورد شده و عدس و نخود پخته شده و له شده و ادویه پر کرده و برگ خمیر را روی همدیگر بصورت مثلث تا می‌زنند و محکم بر روی هم فشار می‌دهند تا باز نشود. عدس و نخودباید از قبل پخته شده باشد و بعد آن را با سایر ادویه جات و سبزی ها مخلوط کرده و داخل ورق های خمیر بگذارند. سپس آن را در داخل آب جوش می‌گذارند تا پخته شود. در پایان بعد از از جوش افتادن آش مقداری کشک سابیده نیز به آن اضافه می کنند. [۱] سمبوسه یا جوش پره ابتدا در قدیم یک غذای اصلی در خراسان بوده‌است اما در خراسان سمبوسه را پس از آماده کردن و گذاشتن مواد(کوبیده نخود-پیاز- سبزیجات )و با تا کردن لایه‌های خمیر روی همدیگر و فشردن، آن را در آب جوش می‌انداختند و آشی درست می‌شد که به آن آش جوش پره میگفتند اما امروزه بجای پختن سمبوسه (جوش پره)در آب آن را در روغن سرخ می‌کنند و این شیوه امروزه در بیشتر نقاط جهان رایج شده‌است. اما در جنوب خراسان هنوز هم سمبوسه آب پز به عنوان یک آش خوشمزه در روستاها رایج است.و بویژه برای میهمانی های خانوادگی این غذای رایج منطقه است در زیبد گناباد برای احترام و بزرگداشت میهمانان از آنان با آش جوش پره پذیرایی می کنند. البته تهیه و تدارک این غذا از سخت ترین و پر زحمت ترین غذا ها است. همانطور که در تاریخ بیهقی آمده این غذا از دوران بسیار قدیم در خراسان رایج بوده‌است. از دیگر آش‌های رایج در گنابادآش سرموکی است که به آن آش سووزی (سبزی) نیز می‌گویند.(آش در جنوب خراسان ماهنامه" نامه گناباد" ۱۳۸۱) در شهرهای بیرجند- گناباد-[۱] فردوس - قاین - و منطقه براکوه زیبد این آش غذای عمومی و سنتی فراگیر و مورد علاقه محسوب می شودو برای جشن ها و مناسبتهای عمومی پخته می شود همچنین نان سرموکی و آش پختیک همچنین اشکنه کشک یا کله جوش( قبل از جوش آمدن نباید به جوش آید می برد) از دیگر غذاهای سنتی جنوب خراسان است. امروزه برای تهیه جوش پره یا سنبوسه مواد تشکیل دهنده(معمولا پیاز خوردشده- سبزیجات و نخودو عدس از قبل پخته شده) را در تکه‌ای بزرگ از نان لواش یا برگی از خمیر می‌ریزند و نان لواش یا برگ خمیر را به صورت سه گوش یا مستطیل می‌بندند و سپس آن را در قابلمه آب جوش می‌ریزندتا حدود ۲۰ دقیقه جوش بخورد و قبل از له شدن باید آن را برداشت. غذاهای محلی استان خراسان رضوی یکی دیگر از جاذبه های اجتماعی منطقه به شمار می رود. اصلی ترین غذای محلی این خطه آش است که انواع بسیار متنوعی دارد. آش جوش پره، آش محلى، آش لخشک، آش بلغور ترش، قلیه آش، آش بلغور شیر، آش انار، آش آباح، آش گوشواره، آش دوغه، آش قیحه تنها چند غذای این منطقه است. مشهد و دیگر شهرهاى استان هاى خراسان شمالى و جنوبى و رضوى به قدرى تنوع غذایى دارند که حتى نمایش غذاهاى محلى این سرزمین خود جاذبه اى لذیذ محسوب مى شود. در کنار انواع آش، آبگوشت، اشکنه، کال جوش، شولی پتو، بلغور شیر، خورش ریواس و پلوها و چلوها هم از دیگر جاذبه هاى خوراکى این منطقه هستند.
جستارهای وابسته [ویرایش]

آش
جنوب خراسان
فرهنگ خراسان
غذاهای خراسانی
پیوند به بیرون [ویرایش]

تصویر مراحل و مواد آش جوش پره[۲]
[۳]
طرز تهیه آش سبزی
طرز تهیه آش رشته
طرز تهیه آش جو
طرز تهیه آش شله قلمکار
طرز تهیه آش ماش
طرز تهیه آش آماج
طرز تهیه آش رشته
طرز تهیه آش جو
طرز تهیه آش شله قلمکار
طرز تهیه آش ماش
طرز تهیه آش آماج

توضیحات [ویرایش]

↑ در باب طباخی و صنعت آن، به کوشش ایرج افشار، انتشارات سروش، ۱۳۶۰
[نمایش]
ن • ب • و
انواه آش‌های ایرانی
[نمایش]
ن • ب • و
آشپزی ایرانی
رده‌ها: آشپزی ایرانیآشپزی پاکستانیآشپزی سنگاپوریآشپزی عراقیآشپزی عربیآشپزی مالزیآشپزی هندیچاشت‌هاچاشت‌های ایرانی