رقص

رقص[۱] معمولاً به حرکت‌های انسان که برای بیان یک حالت انجام می‌گیرد گفته می‌شود. رقص می‌تواند در یک محیط اجرایی، روحانی یا اجتماعی اجرا شود. واژهٔ رقص همچنین برای نشان دادن جنبش‌های موزون و ترازمند جانداران و اشیاء دیگر به کار می‌رود مانند رقص برگ‌ها، رقص جفت‌گیری در جانوران یا رقص باد.

رقص یکی از هنرهای هفتگانه به شمار می‌آید.
محتویات

۱ خاستگاه
۲ رقص و موسیقی
۳ رقصنده
۴ انواع هنر رقص
۴.۱ رقص باله
۴.۲ رقص فولکلر یا رقص سنتی و یا رقص ملی
۴.۳ رقص بالروم
۴.۴ رقص آئینی
۵ رقص به عنوان یک وجه هنری در اروپا و آمریکای شمالی
۶ مطالعات رقص
۷ طبقات رقص
۸ رقص به عنوان یک شغل
۹ جستارهای وابسته
۱۰ پانویس
۱۱ پیوند به بیرون
۱۲ منابع

خاستگاه
رقص والتس

بر خلاف برخی از فعالیت‌های انسان آغازین مانند ساخت ابزارهای سنگی، شکار، نقاشی در غار و غیره، رقص هیج نوع جسم فیزیکی از خود به جای نمی‌گذارد. بنابراین صحبت کردن درباره زمان ورود رقص به فرهنگ بشر غیرممکن است. با این وجود، قطعاً رقص بخش مهمی از مراسم، تشریفات، جشن‌ها و سرگرمی بدوی‌ترین تمدن‌های بشر بوده‌است. باستان شناسی ردپاهایی از رقص را در دوران قبل از تاریخ از جمله در نقاشی‌های مقبره‌های مصری در حدود ۳۳۰۰ پیش از میلاد و نقاشی‌های پناهگاه صخره‌ای بیمبتکا در هند نشان می‌دهد.

یکی از بدوی‌ترین کاربردهای سازمان‌یافته رقص در بازگویی نمایشی داستان‌های اساطیری بوده‌است. در واقع قبل از معرفی زبان‌های نوشتاری، رقص یکی از روش‌های اصلی انتقال این داستان‌ها از نسلی به نسل دیگر بود.

یک کاربرد اولیه دیگر رقص، استفاده از آن به عنوان مقدمه نشئگی حالات خلسه در آداب شفا دهنده بوده‌است. هنوز هم در فرهنگ‌های جنگل بارانی برزیل و صحرای کالاهاری برای این کار از رقص استفاده می‌شود. منشأ رقص‌های شیطان سریلانکا به دوران بسیار کهن قبایل بومی و «یاکا»ها (شیاطین) برمی گردد. طبق افسانه‌های سریلانکایی، رقص‌های کندیان به۲۵۰۰ سال قبل بر می‌گردند و مربوط به یک مراسم جادویی هستند که طلسم یک شاه افسون را شکست.
رقص و موسیقی

گرچه رقص و موسیقی به دوران قبل از تاریخ برمی گردند، معلوم نیست که کدام یک «زودتر» به وجود آمده‌است. با این وجود از آنجا که «ضرب‌آهنگ» و «صدا» در نتیجه حرکت ایجاد می‌شوند و موسیقی می‌تواند حرکت را القا کند، به نظر می‌رسد که رابطه این دو همواره به شکل همزیستی بوده‌است.

بسیاری از شکل‌های آغازین موسیقی و رقص با هم ایجاد و اجرا شده‌اند. این تکامل دوگانه در دوران مختلف ادامه داشته و باعث ابداع گونه‌هایی از رقص / موسیقی شده‌است، از جمله: دیسکو، سالسا، الکترونیکا و هیپ‌هاپ. برخی از سبک‌های موسیقی مانند موسیقی باروک و رقص باروک رقص موازی دارند، در حالی که سبک‌های دیگر به طور جداگانه ایجاد شدند: موسیقی کلاسیک و باله کلاسیک.

هر چند رقص همراه با موسیقی است، می‌توان آن را به طور مستقل ارائه کرد یا از آهنگ خود رقص استفاده نمود (رقص پا). رقص‌های همراه با موسیقی، بسته به سبک رقص ممکن است با موسیقی هم‌زمان باشند یا نباشند. رقصی که بدون موسیقی اجرا می‌شود، «رقص با ریتم خود» نامیده می‌شود.
رقصنده
رقص باله

به افرادی که به انجام رقص می‌پردازند رقصنده می‌گویند و به خود کنش، رقصیدن یا رقص گفته می‌شود.

در فرهنگ معاصر ایرانی رقاص لفظی است با بار منفی که به رقصندگان باشگاه‌های شبانه از جمله رقص عربی و رقص برهنه غربی اطلاق می‌شود. به کار بردن این لفظ برای کسانی که حرفه آنها نوعی از انواع رقص‌های هنری است ناپسند است.
انواع هنر رقص
رقص باله

باله کلاسیک
باله نئوکلاسیک
باله مدرن و یا رقص معاصر

رقص فولکلر یا رقص سنتی و یا رقص ملی
رقص با شمشیر، سیستان

رقص سیستانی
رقص آذربایجانی
رقص تاجیک
رقص گرجی
رقص ایرانی
رقص کردی
رقص عربی
رقص هندی
فولکلوریکو
رقص لری
رقص بندری
رقص شمالی یا گیلانی
رقص بلوچی
رقص اسپانیایی
فلامنکو

رقص بالروم

چاچا
سالسا
تانگو
دیسکو
پازا دبله

رقص آئینی

سماع
رقص‌های شیطان در سریلانکا

رقص به عنوان یک وجه هنری در اروپا و آمریکای شمالی
تعبیر شاهد عینی جان وایت از یک رقص بومی آمریکایی در جزیره روانوک در سال ۱۵۸۵ که تحت تاثیر دانش او از رقص محوطه‌ای الیزابتی است.

با چند ملیتی شدن فرهنگ اروپا، از یک سو رقص‌های نواحی مختلف در نقاط دیگر اجرا شدند، و از سوی دیگر رقص‌های جدیدی (به ویژه در ایتالیا) ابداع گردید. با شروع اجرای رقص‌ها در خارج از حیطه فرهنگی اصلی، نیاز به دستورالعمل اجرای آنها احساس می‌شد.

اولین فرهنگستان رقص، فرهنگستان سلطنتی رقص (به فرانسوی: Académie Royale de Danse) بود که در سال ۱۶۶۱ در پاریس گشایش یافت. کمی بعد اولین گروه سازمان‌یافته باله زیر نظر این فرهنگستان تشکیل گردید؛ این گروه در ابتدا کاملاً مردانه بود، اما در سال ۱۶۸۱ زنان نیز به آن پیوستند. در آغاز قرن بیستم، نوآوری در رقص به شدت افزایش یافت و روش‌های مستقل رواج یافتند. پیشگامان اولیه رقص مدرن عبارت‌اند از لویی فولر، ایسادورا دوتکان، ماری ویگمن و راث سن دنیس. رابطه موسیقی با رقص، مبنای حرکات موزون بود که توسط امیلی ژاکوس- دالکروز ابداع شد و در توسعه رقص مدرن و بالت مدرن از طریق هنرمندانی مانند ماری رامبرت موثر بود.

حرکات موزون که توسط رادولف اشتاینر و بوری مایر- اشمیتس گسترش یافت، عناصر باقی‌مانده از رقص کلاسیک را با سبک آزاد جدید ترکیب کرده و مجموعه واژگان تازه و پیچیده‌ای را به مجموعه واژه‌های رقص اضافه نمود. در دهه ۱۹۲۰ بنیانگذاران مهم سبک جدید مانند مارتا گراهام و دوریس هامفری کار خود را آغاز کردند. از این زمان به بعد طیف گسترده‌ای سبک‌های رقص جدید ابداع شدند.
مطالعات رقص

در اوایل دهه ۱۹۲۰، مطالعات رقص ( تمرین، نظریه بحرانی، تحلیل موسیقی و تاریخ رقص) به عنوان یک رشته دانشگاهی مورد توجه قرار گرفت. امروزه این مطالعات به عنوان بخش مهمی از بسیاری از دانشگاه‌ها و برنامه‌های هنر و علوم انسانی است. در اواخر سده بیستم اهمیت یافتن دانش عملی به اندازه دانش دانشگاهی باعث پیدایش «پژوهش‌های عملی» و «تمرین به عنوان پژوهش» شد. طیف وسیعی از دوره‌های رقص وجود دارد، از جمله:

تمرین حرفه‌ای: مهارت‌های اجرایی و فنی

پژوهش عملی: رقص پردازی و اجرای رقص

اتنوکورولوژی که در برگیرنده جبنه‌های انسان‌شناختی، مطالعات فرهنگی، مطالعات منطقه‌ای، نظریه پسااستعماری، قوم‌نگاری و ... مرتبط با رقص است.

رقص‌درمانی.

رقص و فناوری: رسانه‌های جدید و فناوری‌های اجرای رقص
تحلیل حرکت لابان و مطالعات جسمی

مجموعه کامل مدارک دانشگاهی از کارشناسی تا دکترای حرفه‌ای و دیگر برنامه‌های پسادکترا ارائه می‌شود و بسیاری از بورسیه‌های رقص در حال تحصیل، «دانشجویان بالغی» هستند که پس از یک دوره اشتغال حرفه‌ای به تحصیل می‌پردازند.
طبقات رقص

رقص را می‌توان به دو طبقه اصلی تقسیم کرد که هر یک دارای زیرطبقه‌هایی تقسیم می‌شوند و اغلب سبک‌های رقص در این زیر طبقه‌ها قرار می‌گیرند. این طبقات عبارت‌اند از:

«رقص کنسرت / رقص اجرا (نمایش)»
رقص کنسرت قرن بیستم
رقص رقابتی
«رقص اجتماعی / رقص مشارکتی»
رقص مراسمی
رقص سنتی
رقص برهنه یا رقص نامتعارف.

رقص به عنوان یک شغل
نگاره ای از یک رقصنده رقص نامتعارف در پای میز قمار در یک کازینو در شهر لاس‌وگاس.

در ایالات متحده بسیاری از رقصنده‌های حرفه‌ای عضو اتحادیه‌هایی مانند صنف هنرمندان موسیقی آمریکا، صنف هنرپیشگان صحنه و انجمن برابری هنرپیشگان هستند. این اتحادیه‌ها به اعضای خود برای تعیین شرایط کاری و حداقل دستمزد خود کمک می‌کنند. رفصنده‌ها می‌توانند مزایای دیگری مانند محل اقامت و غذا (برای ماموریت‌های مسافرتی) دریافت کنند. رقصنده‌های حرفه‌ای می‌توانند به تدریس نیز بپردازند.
جستارهای وابسته

روانشناسی
فهرست کتاب‌های رقص ویکی
رقص‌های مردم هند
رقصهای کردستان
رقص مریوانی
سنگین سما
فهرست موسیقی‌هایی که با حرکت رقص ایجاد شده‌اند
نظریه رقص
شهر رقص

پانویس

↑ وَشت یا فَرخه (واژه پارسی آن) (در زبان پهلوی پای واژیک معادل فارسی دری :پای بازی)

پیوند به بیرون

دانشگاه‌هایی که مطالعات رقص را تدریس می‌کنند
منشأ رقص، یادگیری حرکات رقص و نحوه آغاز آنه
نمایش تاریخی رقص از ۳۳۰۰ قبل از میلاد تا ۱۹۱۱ میلادی
موزه ملی رقص و تالار مشاهیر آمریکا

منابع

بخش آغازین و «رقص و موسیقی» از ویکی‌پدیای انگلیسی.

قس انگلیسی

Dance is a type of art that generally involves movement of the body, often rhythmic and to music. It is performed in many cultures as a form of emotional expression, social interaction, or exercise, in a spiritual or performance setting, and is sometimes used to express ideas or tell a story. Dance may also be regarded as a form of nonverbal communication between humans or other animals, as in bee dances and behaviour patterns such as a mating dances.

Definitions of what constitutes dance can depend on social and cultural norms and aesthetic, artistic and moral sensibilities. Definitions may range from functional movement (such as folk dance) to virtuoso techniques such as ballet. Martial arts kata are often compared to dances, and sports such as gymnastics, figure skating and synchronized swimming are generally thought to incorporate dance. In some cases, the motion of ordinarily inanimate objects may be described as dance (the leaves danced in the wind).

There are many styles and genres of dance. African dance is interpretative. Ballet, ballroom and tango are classical dance styles. Square dance and electric slide are forms of step dance, and breakdancing is a type of street dance. Dance can be participatory, social, or performed for an audience. It can also be ceremonial, competitive or erotic. Dance movements may be without significance in themselves, as in ballet or European folk dance, or have a gestural vocabulary or symbolic meaning as in some Asian dances.

Choreography is the art of creating dances. The person who creates (i.e., choreographs) a dance is known as the choreographer.
Contents

1 Origins and history
2 Classification and genres
2.1 Dancing and music
3 Dance studies and techniques
4 Dance competitions
5 Occupations
6 By ethnicity or region
6.1 India
6.1.1 Bhangra in the Punjab
6.1.2 Dances of Sri Lanka
6.2 In Europe and North America
6.2.1 Concert (or performance) dance
6.2.1.1 Ballet
6.2.1.2 20th-century concert dance
6.2.2 The influence of African American dance
7 See also
8 References
9 External links


Origins and history
Main article: History of dance
Ancient Greek bronze statuette of a veiled and masked dancer, 3rd - 2nd century BC, found in Alexandria, Egypt.

Dance does not leave behind clearly identifiable physical artifacts such as stone tools, hunting implements or cave paintings. It is not possible to say when dance became part of human culture.

Joseph Jordania recently suggested, that dance, together with rhythmic music and body painting, was designed by the forces of natural selection at the early stage of hominid evolution as a potent tool to put groups of human ancestors in a battle trance, a specific altered state of consciousness. In this state hominids were losing their individual identity and were acquiring collective identity.[1] Jonathan Pieslak's research shows, that some contemporary military units use loud group singing and dancing in order to prepare themselves for the dangerous combat missions.[2] According to Jordania, this trance-inducing ability of dance comes from human evolutionary past and includes as well a phenomenon of military drill[3] which is also based on shared rhythmic and monotonous group activity.

Dance has certainly been an important part of ceremony, rituals, celebrations and entertainment since before the birth of the earliest human civilizations. Archeology delivers traces of dance from prehistoric times such as the 9,000 year old Rock Shelters of Bhimbetka paintings in India and Egyptian tomb paintings depicting dancing figures from c. 3300 BC.

One of the earliest structured uses of dances may have been in the performance and in the telling of myths. It was also sometimes used to show feelings for one of the opposite gender. It is also linked to the origin of "love making." Before the production of written languages, dance was one of the methods of passing these stories down from generation to generation.[4]

Another early use of dance may have been as a precursor to ecstatic trance states in healing rituals. Dance is still used for this purpose by many cultures from the Brazilian rainforest to the Kalahari Desert.[5]

Sri Lankan dances goes back to the mythological times of aboriginal yingyang twins and "yakkas" (devils). According to a Sinhalese legend, Kandyan dances originated 250 years ago, from a magic ritual that broke the spell on a bewitched king. Many contemporary dance forms can be traced back to historical, traditional, ceremonial, and ethnic dance.
Classification and genres

Partner Dancing in Art
Dance at Bougival by Pierre-Auguste Renoir (1882–83)
Eadweard Muybridge's phenakistoscope "A Couple Waltzing" (c.1893)
Main articles: List of basic dance topics and List of dances

Dance categories by number of interacting dancers are mainly solo dance, partner dance and group dance. Dance is performed for various purposes like ceremonial dance, erotic dance, performance dance, social dance etc.
Dancing and music
Morris dancing in the grounds of Wells Cathedral, Wells, England
See also: Category:Music genres

Many early forms of music and dance were created and performed together. This paired development has continued through the ages with dance/music forms such as: jig, waltz, tango, disco, salsa, electronica and hip-hop. Some musical genres have a parallel dance form such as baroque music and baroque dance; others, such as classical music and classical ballet, developed separately.

Although dance is often accompanied by music, it can also be presented independently or provide its own accompaniment (tap dance). Dance presented with music may or may not be performed in time to the music depending on the style of dance. Dance performed without music is said to be danced to its own rhythm[citation needed].

Ballroom dancing is a dance art form which combines athletic fitness with artistically skillful dance steps.
Dance studies and techniques
See also: Dance theory, Choreography, and Dance moves

In the early 1920s, dance studies (dance practice, critical theory, Musical analysis and history) began to be considered an academic discipline. Today these studies are an integral part of many universities' arts and humanities programs. By the late 20th century the recognition of practical knowledge as equal to academic knowledge led to the emergence of practice research and practice as research. A large range of dance courses are available including:

Professional practice: performance and technical skills
Practice research: choreography and performance
Ethnochoreology, encompassing the dance-related aspects of: anthropology, cultural studies, gender studies, area studies, postcolonial theory, ethnography, etc.
Dance therapy, or dance-movement therapy
Dance and technology: new media and performance technologies
Laban Movement Analysis and somatic studies

Academic degrees are available from BA (Hons) to PhD and other postdoctoral fellowships, with some dance scholars taking up their studies as mature students after a professional dance career.
Dance competitions
An amateur dancesport competition at MIT

A dance competition is an organized event in which contestants perform dances before a judge or judges for awards, and in some cases, monetary prizes. There are several major types of dance competitions, distinguished primarily by the style or styles of dances performed. Major types of dance competitions include:

Competitive dance, in which a variety of theater dance styles such as: acro, ballet, jazz, hip-hop, lyrical, and tap, are permitted.
Open competitions, that permit a wide variety of dance styles. A popular example of this is the TV program So You Think You Can Dance.
Dancesport, which is focused exclusively on ballroom and latin dance. Popular examples of this are TV programs Dancing with the Stars and Strictly Come Dancing.
Single-style competitions, such as; highland dance, dance team, and Irish dance, that only permit a single dance style.

Today, there are various dances and dance show competitions on television and the Internet.
Occupations
Main article: List of dance occupations
Saman dance from Gayo people of Sumatra, Indonesia

There are several careers connected with dancing: Dancer, dance teacher, dance sport coach, dance therapist and choreographer.

Dancer

Dance training differs depending on the dance form. There are university programs and schools associated with professional dance companies for specialised training in classical dance (e.g. Ballet) and modern dance. There are also smaller, privately owned dance studios where students may train in a variety of dance forms including competitive dance forms (e.g. Latin dance, ballroom dance, etc.) as well as ethnic/traditional dance forms.

Professional dancers are usually employed on contract or for particular performances/productions. The professional life of a dancer is generally one of constantly changing work situations, strong competition pressure and low pay. Professional dancers often need to supplement their income, either in dance related roles (e.g., dance teaching, dance sport coaches, yoga) or Pilates instruction to achieve financial stability.

In the U.S. many professional dancers are members of unions such as the American Guild of Musical Artists, the Screen Actors Guild and Actors' Equity Association. The unions help determine working conditions and minimum salaries for their members.
Professional dancers at the Tropicana Club, Havana, Cuba, in 2008

Dance teachers

Dance teacher and operators of dance schools rely on reputation and marketing. For dance forms without an association structure such as Salsa or Tango Argentino they may not have formal training. Most dance teachers are self-employed.

Dancesport coaches

Dancesport coaches are tournament dancers or former dancesports people, and may be recognised by a dance sport federation.

Choreographer

Choreographers are generally university trained and are typically employed for particular projects or, more rarely may work on contract as the resident choreographer for a specific dance company. A choreographic work is protected intellectual property. Dancers may undertake their own choreography.
By ethnicity or region
Main article: List of ethnic, regional, and folk dances sorted by origin
India
South indian folk dance like a horse known as Poi Kal Kudirai
Main article: Dance in India

During the first millennium BCE in India, many texts were composed which attempted to codify aspects of daily life. In the matter of dance, Bharata Muni's Natyashastra (literally "the text of dramaturgy") is one of the earlier texts. Though the main theme of Natyashastra deals with drama, dance is also widely featured, and indeed the two concepts have ever since been linked in Indian culture. The text elaborates various hand-gestures or mudras and classifies movements of the various limbs of the body, gait, and so on. The Natyashastra categorised dance into four groups and into four regional varieties, naming the groups: secular, ritual, abstract, and, interpretive. However, concepts of regional geography has altered and so have regional varieties of Indian dances. Dances like "Odra Magadhi", which after decades long debate, has been traced to present day Mithila, Orissa region's dance form of Odissi (Orissi), indicate influence of dances in cultural interactions between different regions.[6]

From these beginnings rose the various classical styles which are recognised today. Therefore, all Indian classical dances are to varying degrees rooted in the Natyashastra and therefore share common features: for example, the mudras, some body positions, and the inclusion of dramatic or expressive acting or abhinaya. The Indian classical music tradition provides the accompaniment for the dance, and as percussion is such an integral part of the tradition, the dancers of nearly all the styles wear bells around their ankles to counterpoint and complement the percussion.
Bhangra in the Punjab
Main article: Bhangra

The Punjab area overlapping India and Pakistan is the place of origin of Bhangra. It is widely known both as a style of music and a dance. It is mostly related to ancient harvest celebrations, love, patriotism or social issues. Its music is coordinated by a musical instrument called the 'Dhol'. Bhangra is not just music but a dance, a celebration of the harvest where people beat the dhol (drum), sing Boliyaan (lyrics) and dance.It developed further with the Vaisakhi festival of the Sikhs.
Dances of Sri Lanka
Main article: Dances of Sri Lanka

The devil dances of Sri Lanka or "yakun natima" are a carefully crafted ritual with a history reaching far back into Sri Lanka's pre-Buddhist past. It combines ancient "Ayurvedic" concepts of disease causation with psychological manipulation. The dance combines many aspects including Sinhalese cosmology, the dances also has an impact on the classical dances of Sri Lanka.[7]
Harlequin and Columbine from the mime theater at Tivoli Gardens, Copenhagen, Denmark
In Europe and North America
Concert (or performance) dance
Main article: Concert dance
Ballet
Main article: Ballet

Ballet developed first in Italy and then in France from lavish court spectacles that combined music, drama, poetry, song, costumes and dance. Members of the court nobility took part as performers. During the reign of Louis XIV, himself a dancer, dance became more codified. Professional dancers began to take the place of court amateurs, and ballet masters were licensed by the French government. The first ballet dance academy was the Académie Royale de Danse (Royal Dance Academy), opened in Paris in 1661. Shortly thereafter, the first institutionalized ballet troupe, associated with the Academy, was formed; this troupe began as an all-male ensemble but by 1681 opened to include women as well.[4]
A small dance company rehearses for an outdoor performance in Stuyvesant Cove Park in Manhattan, New York City
20th-century concert dance
Main article: 20th century concert dance

At the beginning of the 20th century, there was an explosion of innovation in dance style characterized by an exploration of freer technique. Early pioneers of what became known as modern dance include Loie Fuller, Isadora Duncan, Mary Wigman and Ruth St. Denis. The relationship of music to dance serves as the basis for Eurhythmics, devised by Emile Jaques-Dalcroze, which was influential to the development of Modern dance and modern ballet through artists such as Marie Rambert. Eurythmy, developed by Rudolf Steiner and Marie Steiner-von Sivers, combines formal elements reminiscent of traditional dance with the new freer style, and introduced a complex new vocabulary to dance. In the 1920s, important founders of the new style such as Martha Graham and Doris Humphrey began their work. Since this time, a wide variety of dance styles have been developed; see Modern dance.
The influence of African American dance
Main article: African American dance

African American dances are those dances which have developed within African American communities in everyday spaces, rather than in dance studios, schools or companies and its derivatives, tap dance, disco, jazz dance, swing dance, hip hop dance and breakdance. Other dances, such as the lindy hop with its relationship to rock and roll music and rock and roll dance have also had a global influence.
Performing arts
Major forms

Dance · Music · Opera & Ballet · Theatre
Minor forms

Circus skills · Magic · Mime · Puppetry · Speach
Genres

Drama · Tragedy · Comedy · Tragicomedy · Romance · Satire · Epic · Lyric


view
talk
edit

See also
Portal icon Dance portal
Main articles: Outline of dance and Index of dance articles

African American dance
An American Ballroom Companion
Backup dancer
Ballroom dance
Battle trance
Cheerleading
Circle Dance
Collective identity
Entrainment (Biomusicology)
Feather Award
Health risks of professional dance
Dance costumes
Dance criticism
Dance theory
Majorettes
Physically integrated dance
Zaju



List of choreographers
List of dance style categories
List of dance topics
List of dance wikibooks

References

Notes

^ Joseph Jordania, 2011, Why do People Sing? Music in Human Evolution, Logos, pg.98-102
^ Jonathan Pieslak, 2009, Sound Targets: American Soldiers and Music in the Iraq War. Bloomington and Indianapolis: Indiana University Press
^ William H. McNeill, 1997, Dance and Drill in Human History. Harvard University Press
^ a b Nathalie Comte. "Europe, 1450 to 1789: Encyclopedia of the Early Modern World". Ed. Jonathan Dewald. Vol. 2. New York: Charles Scribner's Sons, 2004. pp 94–108.
^ Guenther, Mathias Georg. 'The San Trance Dance: Ritual and Revitalization Among the Farm Bushmen of the Ghanzi District, Republic of Botswana.' Journal, South West Africa Scientific Society, v30, 1975–76.
^ Exoticindiaart.com, Dance: The Living Spirit of Indian Arts, by Prof. P. C. Jain and Dr. Daljeet.
^ Lankalibrary.com, "The yakun natima — devil dance ritual of Sri Lanka"

Further reading

Adshead-Lansdale, J. (Ed.) (1994) Dance History: An Introduction. Routledge. ISBN 0-415-09030-X.
Carter, A. (1998) The Routledge Dance Studies Reader. Routledge. ISBN 0-415-16447-8.
Charman, S. Kraus, R, G. Chapman, S. and Dixon-Stowall, B. (1990) History of the Dance in Art and Education. Pearson Education. ISBN 0-13-389362-6.
Cohen, S, J. (1992) Dance As a Theatre Art: Source Readings in Dance History from 1581 to the Present. Princeton Book Co. ISBN 0-87127-173-7.
Daly, A. (2002) Critical Gestures: Writings on Dance and Culture. Wesleyan University Press. ISBN 0-8195-6566-0.
Dils, A. (2001) Moving History/Dancing Cultures: A Dance History Reader. Wesleyan University Press. ISBN 0-8195-6413-3.
Miller, James, L. (1986) Measures of Wisdom: The Cosmic Dance in Classical and Christian Antiquity, University of Toronto Press. ISBN 0-8020-2553-6.

External links
Find more about Dance on Wikipedia's sister projects:
Definitions and translations from Wiktionary
Images and media from Commons
Learning resources from Wikiversity
News stories from Wikinews
Quotations from Wikiquote
Source texts from Wikisource
Textbooks from Wikibooks

Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Dance". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
Historic illustrations of dancing from 3300 B.C. to 1911 A.D. from Project Gutenberg
United States National Museum of Dance and Hall of Fame


[نهفتن]

v
t
e

Dance
Types

Solo
Partner
Group
Ceremonial
Competitive
Concert
Participation
Social

Genres

Acro
Bachata
Ballet
Ballroom
Baroque
Belly
Bhangra
Bharatanatyam
Breaking
Chicago Style Stepping
Country-western
Cumbia
Disco
Erotic
Folk
Forró
Hip-hop
Hula
Jazz
Kabuki
Kathak
Kathakali
Krumping
Kuchipudi
Lap
Line
Manipuri
Merengue
Modern
Mohiniyattam
Odissi
Persian
Salsa
Sattriya
Scottish Highland
Sequence
Street
Swing
Tango
Tap
Waltz
War

Technique

Choreography
Connection
Dance theory
Lead and follow
Moves (glossary)
Musicality
Spotting
Turnout

Dance Portal

Did you know?
Today's article
Today's biography
Today's picture

See Also

Costumes
Etiquette
History
List of dances
Music
Notation
Outline
Research
Science
Dance and health
Dance in film
Dance in mythology and religion
Dance and disability

رده‌ها:

رقص
شغل‌های سرگرمی

قس عربی

اذهب إلى: تصفح، بحث
Two dancers.jpg

الرقص هو عبارة عن حرکات أعضاء جسم الأنسان وغالبا تؤدى بالأطراف الأربعة، وعادة ما تکون على أنغام موسیقیة أو إیقاعیة على حسب نوع الرقص. کما أن هناک رقص بالسیف، ورقص على الخیل والرقص کمجموعات کما فی الحفلات وأیضا أشتهر الرقص مع النعام والرقص مع بعض الحیوانات أو الطیور الأخرى.
أنواعه

کان سکان أفریقیا وما زال البعض منهم یقوم برقصات لجلب المطر أو لطلب المساعدة فی الحفاظ على المنطقة أو القبیلة من شر یحدق بها.

ریاضیا- یعتبر الرقص أیضا ریاضة ذات شعبیة کبیره حیث انها أسلوب جید فی ممارسة الریاضة بطریقة مسلیة وبدون تکالیف مالیة وتکون غالبا مع خلفیة موسیقیة هادئة.

فنیة- حیث تعد العدید من أنواع الرقص الحدیث فنا ویحدد نوع الرقص طبقا لنوع الموسیقى المستخدمة إما لزیادة التعبیر عن کلمات الأغنیة، أو لدعم قصة أو روایة کما فی بعض عروض الأوبرا، أو البالیه.

ترفیهیة- وتکون فی الحفلات أو فی النوادی أو المنتجعات والأماکن السیاحیة حیث تکون على نغمات موسیقیة تختلف من حیث الموقع والزمان.

حماسیة کان القبیلة أیضا لتخویف العدو بحیث یشهرون اسلحتهم وعدد وقوة رجال القبیلة أمام الزوار والمحتمل أن یکون عدوا مستقبلا وقد یکون ذلک فی حلبة المعرکة أیضا لعرض مهارات رجال القبیلة.

تعبیریة فی لحظة سعادة غامرة یقوم الأنسان أحیانا بحرکات لا إرادیة وتعتبر نوع من الرقص أیصا وعلى سبیل المثال یقوم لاعب الکرة بالرقص لفترة وجیزة عن تسجیل هدفا أو إحراز نصرا على الفریق الأخر.
انظر أیضا

علم الرقص

مشاریع شقیقة هناک المزید من الصور والملفات فی ویکیمیدیا کومنز حول: رقص
تصنیفان:

رقص
مهن الترفیه