محاکمه در خیابان

محاکمه در خیابان عنوان فیلمی سینمایی ساخته مسعود کیمیایی محصول سال ۱۳۸۷ ایران است. ساخته کیمیایی اثری پازل‌گونه، اپیزودیک و غیرخطی با مضامین مردانگی، ناموس و انتقام است.[۱] برخی منتقدان عقیده دارند، این فیلم از لحاظ ساختار و محتوا با آثار قبلی فیلمساز متفاوت است و این تفاوت متاثر از همکاری اصغر فرهادی در نگارش فیلم‌نامه است.[۲][۳]

داستان [ویرایش]

در روز عروسی امیر با مرجان، حبیب یکی از دوستان امیر به او خبر می‌گوید که همسر مردی به نام عبد، حرف‌هایی در مورد رابطه مرجان و شوهرش می‌زند و ادعا می‌کند که از او بچه‌دار هم شده و آن را سقط کرده‌است. امیر به سراغ همسر عبد می‌رود و شماره تلفن همراه عبد را می‌گیرد. پس از آنکه امیر با مرجان برخورد تندی می‌کند، مرجان خود را بی‌گناه می‌داند...
منابع [ویرایش]

↑ محاکمه در خیابان. . فیلم، ش. ۴۰۳ (آذر ۱۳۸۸): ۹۰.
↑ حمیدرضا صدر. ز راه خرابات روی برتابم. . فیلم، ش. ۴۰۳ (آذر ۱۳۸۸): ۹۲.
↑ خسرو نقیبی. کابوس. . فیلم، ش. ۴۰۳ (آذر ۱۳۸۸): ۹۳.
صفحه در سوره سینما
پیوند به بیرون [ویرایش]

محاکمه در خیابان در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)
محاکمه در خیابان در بانک اطلاعات اینترنتی سینمایی سوره
رده‌ها: فیلم‌های ایرانی ۱۳۸۷فیلم‌های حامد بهداد فیلم‌های محمدرضا فروتن فیلم‌های مسعود کیمیایی فیلم‌های نیکی کریمی

قس

افتتاحیه به شیوه هالیوود: فرش قرمز برای کیمیایی پهن شد
سینمای ما- بازتاب گسترده برگزاری اولین مراسم فرش قرمز سینمای ایران توسط سایت سینمای ما همچنان ادامه دارد. روزنامه‌های یکشنبه با تیترها و گزارش‌های مختلف درباره این اتفاق ویژه سینمایی نوشتند و چند روزنامه هم خبر اصلی صفحه اولش را به این برنامه اختصاص داد. تیترهای چند تا از روزنامه‌ها درباره مراسم را در زیر می‌خوانید:

روزنامه امتیاز: کسی برای کیمیایی در کن فرش قرمز پهن نمی‌کند

روزنامه اعتماد: در سینمای محله کودکی مسعود کیمیایی برگزار شد: فرش قرمز برای محاکمه در خیابان

روزنامه حیات نو: افتتاحیه به شیوه هالیوود: فرش قرمز برای کیمیایی پهن شد

روزنامه فرهیختگان: مراسمی برای اکران بیست و هفتمین فیلم کیمیایی: فرش قرمز در خیابان

روزنامه بانی فیلم: شب باشکوه کیمیایی

روزنامه تهران امروز: محاکمه در خیابان روی فرش قرمز

روزنامه ابتکار: افتتاحیه محاکمه در خیابان

روزنامه فرهنگ آشتی: آغاز محاکمه روی فرش قرمز

|+| نوشته شده توسط گروه وب سایت کارگاه آزادفیلم در یکشنبه هشتم آذر 1388 | نظر بدهید
مسعود کیمیایی در نشست نقد و بررسی «محاکمه در خیابان»:
فکر می‌کنم اگر قرار بود شخصیت‌ها بازتر از این باشند، دیگر فیلم به هیچ عنوان اجازه اکران نمی‌گرفت
سینمای ما - «محاکمه در خیابان، تهران را سفید و شفاف نمی بیند و آن را سیاه نشان می دهد. این برای بیننده کاملاً مشهود است.» مسعود کیمیایی کارگردان فیلم «محاکمه در خیابان» عصر یکشنبه اول آذرماه در کانون فیلم فرهنگسرای ارسباران پس از نمایش آخرین ساخته اش این را گفت. کیمیایی پس از نمایش فیلمش با حضور جمعی از عوامل و جواد طوسی (منتقد و مجری) در نشست نقد و بررسی فیلم حاضر شد و به سوالات حاضران پاسخ داد.

در ابتدای نشست نقد و بررسی «محاکمه در خیابان» کیمیایی سخنان خود را چنین آغاز کرد؛ «چهار فیلمنامه به وزارت ارشاد ارائه دادم که هر بار به دلایلی رد شدند تا اینکه دوست خوبم اصغر فرهادی داستان را از نگاه دیگری بازنویسی کرد و به وزارت ارشاد ارائه داد و بالاخره اجازه ساخت را دریافت کردیم. در واقع این سناریو تعمیر شده است.»

به گزارش روابط عمومی فرهنگسرای ارسباران کیمیایی درباره موضوع فیلم و رابطه آن با جامعه امروز نیز چنین توضیح داد؛ «ترجیح می دهم با واژه ها سراغ معنا نرویم. آنچه شما دیدید کامل ترین است و گفته های من ممکن است قضیه را پیچیده تر کند. این فیلم تهران را سفید و شفاف نمی بیند و آن را به حالتی سیاه نشان می دهد.» مسعود کیمیایی ادامه داد؛ «این سیاهی در رابطه میان انسان ها هم کاملاً مشهود است و به نظرم همین توضیح کافی است چرا که محاکمه در خیابان صدا و تصویر امروزی تهران است و برای بیننده امروزی قابل لمس است.» او ادامه داد؛ «برای فیلمسازی کمتر به پلاتو می روم چراکه معتقدم دوربین باید در پیاده رو، جاده و میان مردم باشد.»

کارگردان فیلم «محاکمه در خیابان» در پاسخ به این سوال که «آیا آرمان های مسعود کیمیایی و نگاه او به قضایا واقع بینانه است یا ناشی از حسرت»، گفت؛ «صدا و تصویر این فیلم به روز است و هرچه بخواهیم این اثر را به فیلم های قبلی من و زمان های گذشته ربط دهیم، امکان پذیر نیست. قطعاً کسی که به این شیوه فیلم می سازد نمی تواند انسان خالی از آرمانی باشد، اما شیوه نگاه کردن به آرمان ها بر اساس زمانه تغییر می کند. اکنون نگاه به آرمان تغییر کرده چراکه خود آرمان هم تغییر کرده است. حال در چنین شرایطی اگر هنرمندی بخواهد کماکان سر آرمان های قبلی هم بماند قطعاً نمی تواند به روایت روزگار خود بپردازد.» این کارگردان سینما در بخش دیگری از جلسه با اشاره به پلاکاردهای مشابهی که بر سردر سینماهاست، ادامه داد؛ «این پلاکاردهایی که شما اکنون در سردر سینماها می بینید در اغلب موارد به گونه یی است که سه یا چهار چهره خندان در آن مشاهده می شود. بنده نمی دانم اصلاً به چه دلیل این پلاکاردها را عوض می کنند چراکه اگر اسم ها و صورت های آنها را عوض کنند در اکثر موارد پوسترها و پلاکاردهای فیلم یک شکل است.» او یادآور شد؛ «پیشنهاد وزارت ارشاد برای پلاکارد فیلم من هم به گونه یی بود که گویی هنر از سینما گرفته شده است، حال آنکه در فیلم هایی مانند «خاک» به یاد دارم که چقدر زنده یاد ممیز یا آیدین آغداشلو برای این پلاکاردها زحمت می کشیدند و این کار برای آنها اهمیت داشت.

اکنون من پوستر «ردپای گرگ» را که در آن زمان اجازه چاپ نگرفته بود، در خانه ام به عنوان یک اثر هنری نصب کرده ام.» کیمیایی در بخش دیگری از این جلسه در پاسخ به سوالی پیرامون ساخت فیلم اکشن بار دیگر تاکید کرد؛ «در شرایط فعلی فیلم جدی ساختن و کارگردانی فیلمی که دیگران را نخنداند امری بسیار سخت و دشوار است و شاید اکنون بیش از سه یا چهار نفر نباشند که به این شیوه فیلم می سازند، حال اگر کسی از ما بخواهد که اکشن هم بسازیم کمی بی انصافی است.» کارگردان «محاکمه در خیابان» در پاسخ به سوالی مبنی بر بدبینی این اثر به زنان توضیح داد؛ «بهتر است وارد ماجراهای این گونه نشویم که دیگر نتوانیم بگوییم در جامعه خیانتی صورت می گیرد.

این اثر نگاهی به جامعه است و ما به دنیای زن و مرد و رابطه آنها نگاهی اجتماعی داریم و خود این اثر گویای این است که مرا این گونه نگاه نکنید، چراکه موضوع بسیار وسیع تر است.» کیمیایی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه «کی قهرمانان شما غیرت خود را بدون چاقو بیان می کنند»، اظهار کرد؛ «آیا در کشور جهان سوم غیرت بدون چاقو هم معنا دارد.» به گزارش ایسنا، این کارگردان در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر تعریف نشده بودن شخصیت های «محاکمه در خیابان» هم توضیح داد؛ «فکر می کنم اگر قرار بود شخصیت ها بازتر از این باشند، دیگر فیلم به هیچ عنوان اجازه اکران و نمایش نمی گرفت.»

کیمیایی در بخش دیگری از این نشست و در پاسخ به مطلبی که در شباهت های این فیلم و «قیصر» و برخی آثار دیگر او تاکید داشت، عنوان کرد؛ «به هیچ عنوان این فیلم شبیه هیچ یک از آن فیلم ها نیست.» او در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه چرا فیلم به شیوه سیاه و سفید ساخته شده و آیا نمی شد این اثر از ساخت رنگی بهره ببرد، عنوان کرد؛ «چرا می شد، اما خود داستان و این نگاهی که این فیلم به دو ساعت از بعدازظهر تهران دارد سیاه و سفید است و رنگی در آن نیست.» در بخش پایانی این جلسه کیمیایی در پاسخ به سوالات متعددی که نظرات مختلفی را درباره فیلم هایش مطرح می کردند، گفت؛ «من برای کسی فیلم می سازم که با من هم نفس است.»

در بخش های دیگری از این نشست رضا یزدانی (خواننده)، اکبر معززی (دستیار کارگردان) و ایفاکننده برخی از نقش ها، شبنم درویش و محمد موید (از بازیگران فیلم) و اسحاق خانزادی (صدابردار) این اثر هم به ذکر توضیحاتی درباره ساخته جدید کیمیایی پرداختند.