تنگ زاغ

"دربیست ویکم محرم 1335 ق (1295ش) یک دسته مهندسین راه پیما به ریاست ماژور بیچ از جانب دولت هندوستان به عباسی آمده به اسم پیدایش راه برای کشیدن خط راه اتوموبیل همه راهها که از عباسی به کرمان رود را بازدید کرده ومساحت نموده ونقشه نظامی برداشته .در ماه شعبان آن دسته خدمات خود را به انجام رسانیده به عباسی معاودت کرده. ماژور بیچ در بیستم شعبان مراجعت به هند نموده در کشتی برالاوشیرجنگ خان بهادر که درسبعه مشغول نقشه کشی بوده با لیوتنان مرفی معاون ماژوربیچ در دوازدهم رمضان در کشتی کینگ معاودت به هند کردند.عقیده مهندسین مزبور این است که خط اتوموبیل با راه آهن از بندرعباس به کرمان بایداز طریق تنگ زاغ کشیده شود .صعوبت طریق مزبور فقط همان تنگ زاغ است.ودیگر از تنگ زاغ محتاج نیست که بگذرند یکی معروف به تنگ سیه ودیگرمعروف به گردنه بلوچی است وطریق اخیر اسهل واقرب است.

تشریح :در پوزه دزها راه دو شاخه شود یک شاخه به تنگه زاغ رود وشاخه دیگر به تنگه سیه دره تقریبا شش الی هفت فرسنگ چون روند به خاک سعادت آباد طارم رسیده هردو شاخه راه به هم پیوندد.مسافر از چاه مه کوت حرکت کرده در جو فعله که خاک سعادت آباد است فرود آید وتنگ سیه بین آن دو موضع واقع میشود.

تشریح:از عباسی چون به دهنه تنگ زاغ رسند ، درخت کناری دیده می شود ،درآنجا سه گردنه است. از طرف مغرب گردنه زاغ است که به تنگ زاغ رود. ازطرف مشرق دو گردنه است قریب به هم اول گردنه میان کره است که به ترملا وسیرمندرود. بعد گردنه بلوچی است که به سعادت آباد طارم آید. در دویست هزار روپیه طریق اخیر ممکن است هموار شود و از طریق دیگر بهتر است."(ص277و 278ازکتاب سرزمینهای شمالی پیرامون خلیج فارس ودریای عمان .سدید السلطنه کبابی .انتشارات امیرکبیر)