آس آسیة مورت مورد رند اسمار مرد مرت عمار فیطس مرسین

همچنین در روایات دینی اسلامی و ...مورت یا مورد گیاهی است مقدس در آیین زرتشت. در کتاب بندهش در بخش آفرینش گیاهان این گیاه نماد اهورا مزدا است.[نیازمند منبع]
این گیاه درختچه یا بوته‌ای همیشه سبز است که گاه بلندی آن به ۵ متر نیز می‌رسد. برگهای آن حدود ۳ تا ۵ سانتی‌متر طول داشته و بویی بسیار خوشایند دارد. گلبرگ‌های آن سفید و میوه توپی شکل آن آبی رنگ است.



محتویات [نهفتن]
۱ کاربری‌های باستان در پزشکی
۲ ظاهر
۳ رویشگاه‌ها
۴ خواص درمانی
۵ منابع
۶ منبع
۷ جستارهای وابسته
کاربری‌های باستان در پزشکی [ویرایش]

در نوشته‌های بقراط گیاه مورت جایگاهی ویژه دارد.
ظاهر [ویرایش]

ورد با نام علمی Myrtus communis درختچه کوچکی است که ارتفاع ساقه آن در شرایط عادی بین ۱ تا ۳ متر است. برگ‌هایی همیشه سبز، پایا، متقابل، ساده، نوک‌تیز، عاری از تار و دندانه، چرمی، به رنگ سبز تیره و معطر دارد. گل‌های نسبتاً درشت و زیبای مورد، رنگ سفید و بوی مخصوصی دارند و از اردیبهشت ماه تا تیر ظاهر می‌شوند.
پیدایش گلهای این درختچه به صورتی است که مانند برگ‌ها وضع متقابل داشته و در کنار آنها، به ساقه می‌پیوندند. هر گل آن ۵ گلبرگ مساوی به صورت گسترده دارد، بطوری که وجود این حالت باعث می‌شود پرچم‌های متعدد و فراوان گل تا انتهای میله و محل اتصال میله به نهنج به صورت دسته‌ای از تارهای بلند و ظریف رویت می‌شوند.
رویشگاه‌ها [ویرایش]

برگ، میوه و گل‌های روی ساقه مورد دارای خواص دارویی هستند و این درختچه بیشتر در نواحی شمال ایران، فارس، کرمان، بندرعباس، یزد و گیلان غرب رویش دارد.
خواص درمانی [ویرایش]

مورد، اثر ضدعفونی کننده دارد و از آن در مصارف داخلی و خارجی می‌توان استفاده کرد همچنین مقوی معده، نیرو دهنده‌است و در رفع بیماری‌های دستگاه تنفس و مجاری ادرار به کار می‌رود.
برای تقویت معده از گردبرگ مورد می‌توان قبل از هر وعده غذایی استفاده کرد و در مصارف خارجی از مورد در رفع بیماری‌های جلدی و مواقعی که به علت بروز دانه‌های جلدی پوسته‌های کوچک و سفیدرنگ در پوست ظاهر می‌شود، می‌توان استفاده کرد. غرغره جوشانده آن در ضدعفونی و رفع تحریک مخاط دهان موثر است.
مورد بوی بد دهان را رفع کرده و در تقویت موی سر و سیاه شدن آن مفید است.
همچنین باید توجه داشت فرآورده‌های مورد، نباید به مقادیر زیاد و بی‌رویه و برای مدت طولانی به کار رود، زیرا بر اثر دفع اسانس از راه دستگاه تنفس، مخاط برونش‌ها تحریک شده و عوارض ناراحت کننده‌ای ایجاد می‌شود. خاصیت ضد باکتریایی دارد و سرشار از ویتامین ث است زخم‌های داخلی را التیام می‌بخشد. بلفارول لوسیون روغن مورد سبز (میرتول)۵% در روغن بادام کاربرد درمانی: تقویت کننده ابرو و مژه- ضد شوره و التهاب پلک‌ها این محصول گیاهی، تقویت کننده ابرو و مژه است.
اثر درمانی: قابلیت‌های بلفارول به حدی است که حتی ریزش ابرو و مژه را نیز متوقف می‌کند و بعد از مدتی همان فردی که از ریزش رنج می برده، دارای مژه و ابروهایی سالم و زیبا خواهد شد. ریزش موهای سر و صورت اغلب به دلیل حساسیت‌های پوستی و یا آلودگی‌های قارچی است. عوارض این آلودگی‌ها به صورت ریزش، خارش و گاهی شوره (بخصوص پلک‌ها) تظاهر می‌کند. در بلفاریت مایت‌ها (دمودکس) هم گاهی دخالت دارند که خوشبختانه این دارو بر روی مایت و تخم‌های آن نیز مؤثر است.
اثرات ضد عفونی کنندگی: برخی باکتری‌ها و قارچ‌های ساپروفیت در شرایط مناسب (چربی پوست) فعال شده و با ترشح مواد حساسیت زا و نفوذ به پیاز مو باعث فساد و تخریب آن می‌گردند (ریزش مو). میرتول موجود در بلفارول یک ضد قارچ و باکتری قوی است (بخصوص در گرم مثبت‌ها) و با استفاده از این اثر پوست و مو (موهای سر، ابرو و مژه) را کاملا ضد عفونی کرده و صدمات ناشی از فعالیت عوامل مخرب فوق را از بین می‌برد.
اثرات ضد التهاب: موادی مانند رنگ‌ها، رنگبرها و مواد جانبی مربوط به فرآورده‌های بهداشتی و حتی متابولیت میکرو ارگانیسم‌ها باعث حساسیت (التهاب و خارش) پوست می‌شوند. پوست ملتهب قادر به نگهداری پیاز مو (موهای سر، ابرو و مژه) در بستر خود و ممانعت از ورود میکروب‌ها به سد خود نیست بنابراین علاوه بر ایجاد شوره موجب پژمردگی، رنگ پریدگی و نهایتا ریزش آنها می‌گردد. محلول مورت حساسیت و خارش را کاملا از بین می‌برد و حتی موجب در مان جوش‌های سطح پوست می‌گردد.
اثرات نرم کنندگی: شوینده‌های غیر استاندارد باعث از بین رفتن و شسته شدن چربی‌های مفید و ضروری پوست و موها و در نتیجه خشک و شکنندگی موها، حساسیت و خارش پوست می‌شوند. خشکی موها پوست باعث پوسته ریزی و در نهایت شوره می‌گردد. بلفارول حاوی چربی‌های سبک و سریع الجذب است که فورا جذب پوست شده و مو گشته و عملا جایگزین چربی‌های از دست رفته می‌شود.
مکانیسم اثر: به علت خواص ضد میکروبی و ضد التهابی میرتول، این فرآورده باعث پاک شدن سطح پوست و ریشه موها از عوامل میکروبی اعم از قارچ و باکتری و همچنین از بین بردن التهابات ناشی از مصرف مواد شیمیایی و پاک کننده در موضع می‌گردد.
مقدار و نحوه مصرف: پس از شستشوی صورت و یا استحمام، ابروها و مژه‌ها را چرب نمایند به گونه‌ای که ریشه موها کاملا به دارو آغشته شود.
عوارض جانبی: در موارد خاصی برخی افراد نسبت به ترکیبات بلفارول حساسیت به صورت خارش وجوش‌های ریز در محل مصرف نشان داده‌اند از اینرو ضروری است قبل از مصرف جهت تست حساسیت زایی، روی پوست بازو که به طرف بدن است، مقدار کمی از بلفارول مالیده و پس از ۲ ساعت در صورت عدم بروز حساسیت (قرمزی و خارش) استفاده گردد.
منابع [ویرایش]

ماهنامه ترویجی سبزینه شماره هشتم
منبع [ویرایش]

Wikipedia contributors, "Myrtle," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Myrtle&oldid=205096068
این یک نوشتار خُرد گیاه‌شناسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
جستارهای وابسته [ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مورت موجود است.
سراب مورت کرمانشاه
[نمایش]
ن • ب • و
گیاهان دارویی و ادویه‌جات
رده‌ها: گیاهان دارویی موردیان

قس عربی

الفصیلة الآسیّة هی فصیلة نباتیة تتبع رتبة الآسیّات من طائفة ثنائیات الفلقة تضم 130 جنساً من أشهرها الکینا و الآس و الجوافة و أکثر من 3000 نوع.

هذه بذرة مقالة عن فصیلة نباتیة تحتاج للنمو والتحسین، فساهم فی إثرائها بالمشارکة فی تحریرها.
هناک المزید من الصور والملفات فی ویکیمیدیا کومنز حول: آسیّة
تصنیفات: فصائل نباتیةآسیّةآسیات

قس عبری

הדסיים (שם מדעי: Myrtaceae) היא משפחת צמחים בעלי פרחים. ההדסיים מכילים כמאה וחמישים סוגים, כולם עצים ושיחים. מאפייני המשפחה הם עלים תמימים, טרף בעל בלוטות זעירות ושקופות, שחלה תחתית ואבקנים רבים בכל פרח. רבים ממיני ההדסיים בעלי שמנים ארומטיים.

המשפחה כוללת שני סוגים הצומחים בר בארץ (אקליפטוס והדס) ומספר סוגים שיובאו כגון הגויאבה. סוגי המשפחה כוללים כ-3,000 מינים, הפזורים ברחבי העולם באזורים בעלי אקלים ממוזג.

מרבית המינים הנושאים פירות אכילים נפוצים באוסטרליה ומלזיה, במיוחד האקליפטוס.
טקסונומיה

באופן מסורתי, מחולקת המשפחה הגדולה לשתי תת-משפחות:

הדסים (Myrtoideae) הכוללת צמחים נושאי פרי בשרני, עליהם נגדיים ושלמים;
לפטוֹספרמונים (Leptospermoideae), הכוללת צמחים בעלי פירות יבשים (קפסולות) ועלים מסורגים או ספירליים.

חלוקה זו נחקרה על ידי בוטנאים ולאחרונה (2001) נמצאו עדויות גנטיות למיני הדסים עם זיקה ללפטוספרמונים, דבר המעמיד חלוקה מסורתית זו בסימן שאלה.
סוגים נבחרים

פסידיום, הכולל את צמח הגויאבה
ציפורן
איגניה, הכוללת את שיח הפיטנגו
הדס
אקליפטוס
פיג'ואה
קליסטמון

קטגוריות:

הדסיים
ארץ ישראל: הדסיים
משפחות צמחים

قس انگلیسی

The Myrtaceae or Myrtle family are a family of dicotyledon plants, placed within the order Myrtales. Myrtle, clove, guava, feijoa, allspice, and eucalyptus belong here. All species are woody, with essential oils, and flower parts in multiples of four or five. One notable character of the family is that the phloem is located on both sides of the xylem, not just outside as in most other plants. The leaves are evergreen, alternate to mostly opposite, simple, and usually with an entire (not toothed) margin. The flowers have a base number of five petals, though in several genera the petals are minute or absent. The stamens are usually very conspicuous, brightly coloured and numerous.
Contents [hide]
1 Varieties
2 Genera
3 References
4 External links
[edit]Varieties

Recent estimates suggest that Myrtaceae include over 5650 species (Govaerts et al. 2008), occurring in some 130-150 genera. The family has a wide distribution in tropical and warm-temperate regions of the world, and are typically common in many of the world's biodiversity hotspots. Genera with capsular fruits such as Eucalyptus, Corymbia, Angophora, Leptospermum, Melaleuca, Metrosideros are absent from the Americas, apart from the monotypic genus Tepualia in Chile and Argentina. Genera with fleshy fruits have their greatest concentrations in eastern Australia and Malesia (the Australasia ecozone) and the Neotropics. Eucalyptus is a dominant, nearly ubiquitous genus in the more mesic parts of Australia and extends north sporadically to the Philippines. Eucalyptus regnans is the tallest flowering plant in the world. Other important Australian genera are Callistemon (bottlebrushes), Syzygium, and Melaleuca (paperbarks). The genus Osbornia, native to Australasia, are mangroves. Eugenia, Myrcia, and Calyptranthes are among the larger genera in the neotropics.


Syzygium samarangense, with a cross section of the fruit
Historically, Myrtaceae were divided into two subfamilies. Subfamily Myrtoideae (ca. 75 genera) was recognized as having fleshy fruits and opposite, entire leaves. Most genera in this subfamily have one of three easily recognized types of embryos. The genera of Myrtoideae can be very difficult to distinguish in the absence of mature fruits. Myrtoideae are found worldwide in subtropical and tropical regions, with centers of diversity in the Neotropics, northeastern Australia, and Malesia. In contrast, Subfamily Leptospermoideae (ca. 80 genera) were recognized as having dry, dehiscent fruits (capsules) and leaves arranged spirally or alternate. The Leptospermoideae are found mostly in Australasia, with a centre of diversity in Australia. Many genera in Western Australia have greatly reduced leaves and flowers typical of more xeric habitats.
The division of Myrtaceae into Leptospermoideae and Myrtoideae was challenged by a number of authors, including Johnson and Briggs (1984), who identified 14 tribes or clades within Myrtaceae, and found Myrtoideae to be polyphyletic. Molecular studies by several groups of authors, as of 2008, have confirmed that the baccate (fleshy) fruits evolved twice from capsular fruits, and as such the two subfamily classification does not accurately portray the phylogenetic (= evolutionary) history of the family. Thus many workers are now using a recent analysis by Wilson et al. (2001) as a starting point to test further analyses of the family.
The genera Heteropyxis and Psiloxylon have been separated as separate families by many authors in the past as Heteropyxidaceae and Psiloxylaceae. However, Wilson et al. (2001) included Heteropyxis and Psiloxylon in Myrtaceae. These two genera are presently believed to be the earliest arising and surviving lineages of Myrtaceae.
Many new species are being described annually from throughout the range of Myrtaceae. Likewise, new genera are being described nearly yearly.
[edit]Genera

Acca
Accara
Acmena
Acmenosperma
Actinodium
Agonis
Algrizea
Allosyncarpia
Amomyrtella
Amomyrtus
Angasomyrtus
Angophora
Archirhodomyrtus
Arillastrum
Astartea
Asteromyrtus
Austromyrtus
Babingtonia
Backhousia
Baeckea
Balaustion
Barongia
Basisperma
Beaufortia
Blepharocalyx
Callistemon
Calothamnus
Calycolpus
Calycorectes
Calyptranthes
Calyptrogenia
Calythropsis
Calytrix
Campomanesia
Carpolepis
Chamelaucium
Chamguava
Cheyniana
Choricarpia
Cleistocalyx
Cloezia
Conothamnus
Corymbia
Corynanthera
Cupheanthus
Curitiba
Darwinia
Decaspermum
Eremaea
Eucalyptopsis
Eucalyptus
Eugenia
Feijoa (syn. Acca)
Gomidesia
Gossia
Harmogia
Hexachlamys
Homalocalyx
Homalospermum
Homoranthus
Hottea
Hypocalymma
Kanakomyrtus
Kania
Kardomia
Kjellbergiodendron
Kunzea
Lamarchea
Legrandia
Lenwebbia
Leptospermum
Lindsayomyrtus
Lithomyrtus
Lophomyrtus
Lophostemon
Luma
Lysicarpus
Mallostemon
Marlierea
Melaleuca
Meteoromyrtus
Metrosideros
Micromyrtus
Mitranthes
Mitrantia
Monimiastrum
Mosiera
Myrceugenia
Myrcia
Myrcianthes
Myrciaria
Myrrhinium
Myrtastrum
Myrtella
Myrteola
Myrtus
Neofabricia
Neomitranthes
Neomyrtus
Ochrosperma
Octamyrtus
Osbornia
Paramyrciaria
Pericalymma
Phymatocarpus
Pileanthus
Pilidiostigma
Piliocalyx
Pimenta
Pleurocalyptus
Plinia
Pseudanamomis
Psidium
Purpureostemon
Regelia
Rhodamnia
Rhodomyrtus
Rinzia
Ristantia
Sannantha
Scholtzia
Seorsus
Siphoneugena
Sphaerantia
Stereocaryum
Stockwellia
Syncarpia
Syzygium
Taxandria
Tepualia
Thaleropia
Thryptomene
Tristania
Tristaniopsis
Ugni
Uromyrtus
Verticordia
Waterhousea
Welchiodendron
Whiteodendron
Xanthomyrtus
Xanthostemon
[edit]References

Govaerts, R. et al. (12 additional authors). 2008. World Checklist of Myrtaceae. Royal Botanic Gardens, Kew. xv + 455 pp.
Johnson, L.A.S. and Briggs, B.G. 1984. Myrtales and Myrtaceae – a phylogenetic analysis. Annals of the Missouri Botanic Garden 71: 700-756.
Wilson, Peter G., O'Brien, Marcelle M., Gadek, Paul A., and Quinn, Christopher J. 2001. "Myrtaceae Revisited: A Reassessment of Infrafamilial Groups". American Journal of Botany 88 (11): 2013–2025. Available online (pdf file).
Sytsma, Kenneth J. and Amy Litt. 2002. Tropical disjunctions in and among the Myrtaceae clade (Myrtaceae, Heteropyxidaceae, Psiloxylaceae, Vochysiaceae): Gondwanan vicariance or dispersal? (Abstract). Botany 2002 Conference, University of Wisconsin, Madison, Wisconsin, August 4-7 2002.
[edit]External links

Wikimedia Commons has media related to: Myrtaceae
Wikispecies has information related to: Myrtaceae
View page ratings
Rate this page
What's this?
Trustworthy
Objective
Complete
Well-written
I am highly knowledgeable about this topic (optional)

Submit ratings
Categories: MyrtaceaeMyrtales families





درختی است که در بهشت کاشته شده ، عصای حضرت موسی ( ع ) از شاخه آن درخت بود و آن را جبرئیل ( ع) برای او آورد . حضرت مهدی ( عج ) هنگام ظهور ُ عصای موسی ( ع ) را همراه دارد.

آس درختی است بلندتر از انار ُ دارای گل و برگی معطر ُ و تخمش سیاه است . در مناهی رسول ( ص ) از خلال کردن با چوب آن نهی شده است.

منبع:
الفبای مهدویت
موعود نامه
انجمن عشاق الحسین (ع)