گُل ِ نَصرانی . نصرانی اشاره به نصران و نیز عیسی ناصری است و کل عبارت اشاره به هُوارد کانْکْلین باسْکِرْویل فرمانده فوج نجات تبریز در قیام مشروطه است که در ترجیع بند معروفی با مصرّعی زیر و ابیاتی از سروش اصفهانی در رثای او و سیصد یار مسلمانش سروده شد:
سیصد گل سرخ، یک گل نصرانی
مارا ز سر بریده می ترسانــــی؟
ما گر زسر بریده می ترسیدیـــم
در محفل عاشقان نمی رقصیدیم
بر مزارش هنگام تدفین عارف قزوینی سروده بود:
ای محترم مدافعِ حریّتِ عبـــــــاد
وی قائدِ شجاع و هوادار عـدل و داد
کردی پـی سعـادتِ ایـران فدای جان
پاینده باد نام تو، روحت همیشه شاد
شیفته گی بیشتر آزاد مردان بر این گل نصرانی برای خوی شجاعتش بود که با گلوله ای در سینه مقابل مهاجمین ایستاد تا شاگردانش دلیری یابند . کنسول آمریکا بارها همسر خویش را برای منصرف ساختن باسکرویل فرستاد. آنهم در شرایطی که در همان روزها دوست نزدیک باسکرویل، حسن
شریفزاده کشته شده و مرگ او چنان بسکرویل را منقلب کرد که در جواب همسر کنسول آمریکا گفت: تنها فرق من با این مردم زادگاهم است و این فرق بزرگی نیست! این آمریکائی شهید 24 ساله را اولین آمریکائی فدایی ایران می دانند