جن

این واژه از اساس پارسى و پهلوى ست و تازیان (اربان) از واژه پهلوىِ جینا Jina به معناى جن برداشته معرب نموده و گفته اند: الجِن ، أجنة و ... !!! سپس ریشه سه حرفى جـ.ن.ن را از آن بیرون کشیده اند که بر پوشیدگى و پوشیده و پنهان شدن معنا دارد که صفت اصلى جنیان
است و ساخته اند: جَنّ یُجَنُّ : مستور و پوشیده شدن و از آن ساخته اند : جنین یعنى پوشیده شده (با رحم) و از همین معنا جَنّة (جنت) جنات : بهشت(جایى که از نظرها پنهان است) و از سوى دیگر جَنّ یُجَنُّ : دیوانه شدن ، روانى شدن (زیرا قدیمیها اعتقاد داشتند دیوانگان
جن زده یا دیوزده شده اند و جن یا دیوى تسخیرشان کرده!!!) و از آن ساخته اند: مجنون ، مجانین ، جنون