سید علی اکبر ضیایی نوحه سرایی گمنام

نویسنده : مهدی طهماسبی دزکی کارشناس ارشد زبان وادبیات فارسی پیشینیه ارادت عاشقانه مردمان دیار چهارمحال وبختیاری به خاندان عصمت وطهارت را باید در سده های آغازین حضور دین مبین اسلام در ایران جستجوکرد وشاعران استان چهارمحال وبختیاری نظیر قطره ،دهقان وعمان
سامانی ،دفتری ،اختری وصفایی بروجنی ،مطبوع قهفرخی و امثالهم .... سوگسروده هایی جانسوز در مصیبت جانگداز شهیدان کربلا سروده اند . یکی از ظرفیتهای فرهنگی را باید توانمندی های کمتر شناخته شده ادبی وشاعری دانست و چه بسیار شاعران خوش ذوق و گاه چیره دستی که در طوفان
حوادث روزگار آثار وسروده هایشان چون بناهای آباد زیر تازیانه به ویرانی ونابودی رسیده اما برخی دیگر ازاین سخن پردازان گمنام به واسطه دقت نظر عاشقان حسینی نامشان ماندگار می شود ومعدودی از آثارش از گزند حوادث مصون می ماند یکی از این شاعران سید علی اکبر ضیایی ازاهالی
روستای چالگاه از توابع شهرستان لردگان از شاعران با اخلاص ، خوش ذوق و ناشناخته ای که به مدد سوگسروده ها و نوحه های عارفانه ای که در رثای سید وسالار شهیدان سروده نامش در دفتر ماندگاران ثبت و ضبط شده است . در هیچ کدام از تذکره ها و کتب شرح حال شاعران محلی وملی
نامی از او نیست و تنها همت بلند دوست ادب پرورم شاعر گرامی سیدعلی عدنانی ساداتی در کتاب روضه السادات باعث شد که اشعار این مدیحه سرای آل ا... که شامل 6نوحه از سید علی اکبر ضیایی و یک نوحه از نواده اش سید ابوالقاسم منتشر شود . در اینکه سید علی اکبر ضیایی در چه
سالی به دنیا آمده اطلاع دقیقی در دست نیست اما بر اساس قراین موجود وی باید در دهه 1240ه.ش به دنیا آمده وتحصیلات ابتدایی و آموختنی های نخستین را در پیش مکتب داران محلی آموخته است و آن چنان که از شعرش برمی آید آگاه به علوم ادبی و مذهبی است و ظاهرا در حدوددهه
1330 ه.ش چشم از جهان فرومی بندد و با عشق خاندان عصمت وطهارت رخ در تیره تراب می کشد ضیایی در اشعارش سید ،سید علی اکبر تخلص می کرده و خویشتن را خادم درگاه سید وسالار شهیدان می دانست و به آن افتخار می کرده نوحه خوان دست عزا برسینه هر صبح ومسا خادم این آستان سید
علی اکبر زده ضیایی در مرثیه هایش بیشتر روایتگری است که به عناصر شخصیتی شهدای کربلا و رزمندگان عاشورایی و همچنین شخصیت های برجسته پیام آور این نهضت خونین نگاه ویژه ای دارد وبسامد وپرکاربردی اسامی شهدای کربلا در نوحه هایش را باید از این منظر بررسی کرد شعر ضیایی
فخیم واستوار است وسعی کرده از اوزان بلند که به نوعی نشان دهنده روحیه ماتمزده ومغموم است در اشعارش استفاده نماید تا بهتر بتواند نگاه مد نظرش را به خوانندگان انتقال بدهد به قربان توزینب عمّه جانی چه شد بابم نه پیداست مگر رفته به جایی میهمانی چه شد بابم نه پیداست
وگاه این وزن بلند حماسی و شورانگیز می شود وخواننده را در فضایی حماسی رها می نماید تا هم پای دلدادگان حسینی و رزمندگان عاشورایی گردد به میدان می رود شاه شهیدان نه لشکر نه سپاهی به دنبالش روان چون ماه تابان زن معجر سیاهی یکی از ویژگی های شعری سید علی اکبر ضیایی
را باید در بهره گیری او از آرایه و صنایع ادبی دانست برخی از این صنایع عبارتند از 1.لف و نشر زلزله زین غلغله در عالم علوی فتاد عرش بی کرسی شد و لوح از قلم یکسر فتاد 2 . مراعات النظیر زمزم وخیف ومنا وساحت بیت الحرام با حجر بر سینه سنگ از داغ آن سرورزده 3. اقتباس
با شما ای شامیان انصاف وحیا نیست اکرم الضیف مگر قول مصطفی نیست 4.یکی از توانایی های خاص ضیایی را باید در نوحه گل الرحمن که سرشار از مضامین قرآنی وتطابق سوره الرحمن با واقعه کربلا و شخصیتهای مثبت ومنفی حاضر در آن سرزمین برشمرد در این سوگسروده چندین صنعت ادبی
نظیر صنعت اشاره ، تضمین ،حل ، اقتباس وجود دارد وصف ترا قادر حی سبحان گفت بسی در صحف ودر فرقان گاه در انجیل و گهی در قرآن ذکر تو پرکرده تمام جهان ای گل خوش رائحه الرحمن زینب محزون چوبه مقتل رسید آه جگر سوز زجان برکشید گفت که ای کشته ظلم یزید اکبرتو اصغر تو
شد شهید الشمس و القمر یسجدان از ستم وظلم یزید عنید جمله یاران تو گشته شهید پیکر پاک تو به خون آرمید پشت فلک زین غم عظمی خمید النجم والشجر یسجدان این نوحه در در بندبندش هنر نمایی شاعرانگی ضیایی و روح روایتگری اش را باهم می توان مشاهده کرد یکی از ماندگارترین
سوگسروده هاو نوحه های این استان است که مزین ومشحون از آیات سوره الرحمن است که ضیایی با تبحری مثال زدنی آن را سروده است 1395/7/18 http://mehditahmasebi.blog.ir/