محمد قهفرخی متخلص به مقبل
( متولد ۹۱۰ – ۸۳۰ هجری قمری ) قدیمیترین و اولین شاعر قهفرخی است . وی در سال ۸۳۰ هجری قمری در قهفرخ ( فرخ شهر ) به دنیا آمد . اشعار زیادی سروده است که متاسفانه دست ناسازگار روزگار آن ها را از بین برده و تنها مرثیه غزل واره ای از آثارش که در جزوه ای خطی و قدیمی
است موجود می باشد که شرح ذیل است : در کربلا گروه منافق زه راه کین بستند ره به راهبر رهروان دین از بیخ تا جوانه دین را بر افکند آورد دست ظلم برون کفر از آستین بنمود از رکاب برون پای چون حسین گردید آفتاب نگون از هلال زین افتاد چون به خاک، جگر گوشه رسول در لرزه
عرش آمد و شد ملتهب زمین خورشید منکسب شد و آفتاد تیره گشت گشتند جن و انس به اندوهو غم قرین برخواست بانگ یا ابتا ! یا محمدا! بر آسمان ، ز سوز دل زینب هزین زهرا به باغ خلد پریشان نمود موی سرداد ناله خاک به سر ریخت حور عین کرد آنقدر ستم که نباید کند فلک بر عترت
رسول خدا، خیر مرسلین از خود پاک سرور آزادگان حسین شاداب و سبز گشت و برومند نخل دین در ماتم حسین قلم را شکت سر مقبل برار ناله و در گوشه ای نشین