- ملک یمین؛ (اصطلاح فقه) بهمعنی کنیز و غلام، چه یمین در لغت بهمعنی غلبه است و غلام و کنیز از غلبهی اسلام میآیند... مجازاً غلام و کنیز زرخرید را نیز ملک یمین گویند. (غیاث) (آنندراج). عبد. اَمَة.(یادداشت بهخط مرحوم دهخدا، ذیل ملک). و نیز ذیل یمین: - مِلک یمین؛ (اصطلاح فقه) مأخوذ است از آیهی شریفهی «... أو ما ملکت أیمانکم ...» (قرآن 3/4). رابطهی میان کنیزان و صاحبان آنان را ملک یمین گویند. این رابطه نوعی نکاح خاص است که بهموجب آن رابطهی زناشویی مباح میباشد و از حیث احکام با نکاح دایم و منقطع اختلافهایی دارد. (لغتنامه، ذیل یمین بهنقل از فرهنگ فارسی معین. در فرهنگ معین ذیل ملک):
سعدی اگر هلاک شد عمر تو باد و دوستان / مِلک یمین خویش را گر بُکشی چه غم خوری؟ سعدی .