کوه کاتوره

کوه کاتوره در جنوب شرقی دشت ایوان کلهر است. نام کوه کاتوره در کتاب های جغرافیایی قرون اولیه اسلامی در قرن سوم و چهارم هجری ذکر شده است. در وجه تسمیه کوه کاتوره، محمدی در کتاب خود آورده است که به دلیل ناهمگونی و ناهمسانی قلل و ارتفاعات این کوه که به صورت دندانه های متعدد است و شش کلان نیز نامیده می شود (در زبان کلهری به آن کاتوره می گویند) آن را کوه کاتوره می گویند و ریشه ای بسیار کهن دارد. در کتاب های اسطوره شناسی کردی آمده است که شاکه شاعر بزرگ مدت ها در دامنه این کوه حیران و سرگردان دیدار با خان منصور بود و کاتوره در اصل به معنای حیرانی و سرگردانی است و این کوه اولین مکان دیدار شاکه و خان منصور شاعران بزرگ کرد تبار بود. (در کتاب فرهنگ انجمن آرای ناصری تأیید شده است کاتوره به معنای سرگردانی و حیران بودن و تأییدی است بر ماجرای سرگردانی شاکه در جستجوی خان منصور کلهر در دامنه کوه ایوان کلهر) در کتاب تاریخ ایل کلهر ذکر شده که کاتوره فرزند دلبند خان منصور ایلخان کلهر ایوان در طفولیت فوت نمود و در دامنه این کوه مدفون است و به همین دلیل کوه کاتوره نامیده شد. ارتفاعات مانشت در شرق ، کوه بانکول در شمال، کوه شیره زول در جنوب و کوه کاتوره در جنوب شرقی شهر ایوان واقع شده اند. منابع اسطوره شناسی کردی. رضا فرجی، کانی کتیب، 1396. فرهنگ انجمن آرای ناصری، ص 559. جغرافیای تاریخی ایوان کلهر. آیت الله محمدی، ۱۳۷۶. دانشنامه اساطیری جانوران و اصطلاحات وابسته. دکتر خسرو قلی زاده. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه، 1392.