زهد خشک

زهد خشک. {زُ دِ خُ}. (ا. مر.) دنیا گریزی آنکه صورت زهدش منجر به احوال معنوی نباشد و برخی گفته اند زهدی که بی عشق و محبت باشد. (از کشاف اصطلاحات الفنون). || زهد /zohd/ معنی ۱. نخواستن چیزی و ترک کردن آن. ۲. اِعراض کردن از دنیا و به عبادت پرداختن؛ بی‌اعتنایی به‌ دنیا؛ پرهیزکاری؛ پارسایی. فرهنگ فارسی عمید مترادف و متضاد پارسایی، پرهیزگاری، تعبد، تقدس، تقوا، تورع، ورع ≠ فِسق، ناپارسایی، جور و سِتَم، نفرمانی و گناه، تبه کاری.