نه ای
نویسه گردانی:
NH ʼY
نه ای. {نِ ای}. فعل نفی. نیستی مرکب از نِه+ای ////////////////////////// نِه (قید) [پهلوی: nē، مقابلِ آری] ‹نی، نا› برای جواب منفی به سؤال به کار می‌رود؛ خیر. + استن. [ اَ ت َ ] (مص) هستن. مصدر مفروض که زمان حال آن صرف شود اینچنین: استم، استی، است، استیم، استید، استند. و گاه بجای آنها: ام، ای، است، ایم، اید، اند بکار برند. و نیز مشتقات این مصدر در آخر صیَغ از ماضی مطلق درآید: ستم. ////////////////////////////////// چو بِشنَوی سُخَنِ اَهلِ دِل مَگو که خَطاست سخن شناس نِه‌ای جان مَن خَطا اینجاست. ///////////////////////// حافظ.
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.