معصیت

معصیت /ma'siyat/ معنی ۱. گناه. ۲. (اسم مصدر) نافرمانی. فرهنگ فارسی عمید. ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// مکن به چشم حقارت نگاه در من مست که نیست معصیت و زهد بی مشیت او ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// حافظ ////////////////////////////////////////////////////////////////// در زیانی در زیانی در زیان عمر را ضایع مکن در معصیت تا تر و تازه بمانی جاودان /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۲۱ ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// مترادف و متضاد ۱. اثم، بزه، تقصیر، جرم، خطا، ذنب، فجور، گناه، منکر ۲. نافرمانی کردن، عصیان ورزیدن، گناه کردن ۳. نافرمانی ≠ ثواب فعل بن گذشته: معصیت کرد بن حال: معصیت کن دیکشنری انگلیسی ترکی عربی guilt, sin, transgression