محیط

محیط /mohit/ معنی ۱. جایی که انسان در آن زندگانی می‌کند اعم از کشور، شهر، جامعه، یا خانواده. ۲. (صفت) [مقابلِ محاط] [مجاز] احاطه‌کننده؛ فروگیرنده. ۳. (ریاضی) خطی که دور دایره را فراگیرد. ۴. (ریاضی) شکلی که شکل دیگر داخل آن قرار گرفته باشد. ۵. [مجاز] ۶. [قدیمی] اقیانوس. ۷. (صفت) [قدیمی، مجاز] آگاه؛ مطلع؛ باخبر. فرهنگ فارسی عمید. ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// دستش محیط جود و دمش کیمیای علم نطقش مکان صدق و دلش معدن صفا ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// حافظ /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// ز فلک فتاد طشتم به محیط غرقه گشتم به درون بحر جز تو دلم آشنا ندارد /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶۷ //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// مترادف و متضاد ۱. اطراف، پیرامون، دور، محدوده، دوره، گرداگرد ۲. آتمسفر، جو، فضا ۳. آگاه، بااطلاع، مطلع ۴. اقیانوس، دریای بزرگ، قلزم ۵. احاطه کننده، دربرگیرنده ≠ محاط برابر فارسی پیراگیر، پیرامون، زیستگاه دیکشنری انگلیسی ترکی عربی air, ambience, ambient, atmosphere, circuit, circumference, community, eco-, environment, girth, medium, milieu, perimeter, periphery, precincts, surroundings، ocean