رخت
نویسه گردانی:
RḴT
رخت /raxt/ معنی ۱. هر چیز پوشیدنی؛ جامه؛ لباس. ۲. [قدیمی] اسباب خانه؛ باروبنه. ⟨ رخت از جهان بردن: [قدیمی، مجاز] مردن؛ درگذشتن. ⟨ رخت افکندن: [قدیمی، مجاز] باروبنه را فرود آوردن در جایی و مقیم شدن. ⟨ رخت بربستن (بستن): (مصدر لازم) [مجاز] ۱. لوازم سفر را گرد آوردن و بههم بستن؛ آمادۀ سفر شدن. ۲. سفر کردن. ۳. [قدیمی] مردن. ⟨ رخت برچیدن: (مصدر لازم) [قدیمی] ۱. باروبنه را جمع کردن و بستن. ۲. [مجاز] کوچ کردن. فرهنگ فارسی عمید ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// ||پوشیدنی . (فرهنگ سروری) (برهان) (لغت محلی شوشتر). هر چیز پوشیدنی. (ناظم الاطباء). لباس. (فرهنگ نظام) (آنندراج ) (انجمن آرا) (فرهنگ رازی ) ۞ . جامه و لباس و آنچه بدان جامه و کاغذ و غیره ساخته شود. (غیاث اللغات) ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// همان به که با این چنین بار سخت برون ناورم چون گل از گوشه رخت. ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// نظامی. //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// جسم رخت است جواهر عرض آن الوان ستر آن جمله محیط است و سجاف است مدار. ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// نظام قاری. ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// مترادف و متضاد ۱. پوشاک، جامه، لباس ۲. اثاث البیت، اثاثه، اسباب، اشیا، باروبنه، دارایی ۳. کالا، متاع فعل بن گذشته: رخت بر بست بن حال: رخت بر بند دیکشنری انگلیسی ترکی عربی apparel, clothes, clothing, costume, furnishings, garment, raiment, wash
واژه های همانند
۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
رخت شوی . [ رَ ] (نف مرکب ) ۞ رخت شو. مخفف رخت شوینده . کسی است که لباس و هر پارچه را می شوید. (فرهنگ نظام ). گازر. آنکه به مزد جامه ٔ کسا...
چوب رخت . [ رَ ] (اِ مرکب ) جامه آویز چوبی که افقی بر دیوار استوار کنند و جامه ها بروی آویزند. (یادداشت مؤلف ). میخ رخت . رخت آویز. (فرهنگ رازی...
رخت آویز. [ رَ ] (نف مرکب ) که رخت را بیاویزد. که لباس را بیاویزد. || (اِ مرکب )جارختی . میخ یا آویزه ای که بدان رخت آویزان کنند.
رخت بران . [ رَ ب ُ ] (اِمرکب ) احتفالی برای بریدن جامه های عروسی . رسم اندازه گرفتن و قطع کردن جامه های عروس . (یادداشت مؤلف ). آیینی است...
رخت برده . [ رَ ب ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) غارت شده . که کالا و اثاثش به تاراج رفته : دلش رفته فراز و تخت مرده پی دل می دوید آن رخت برده ....
رخت شوری . [ رَ ] (حامص مرکب ) در تداول عامه ، رختشویی . عمل رختشور. || (اِ مرکب ) محل شستن رخت .گازرگاه . رجوع به رختشور و رختشوی و رختشویی...
رخت داری . [ رَ ] (حامص مرکب ) عمل و شغل رخت دار. رجوع به رخت دار شود.
رخت گرای . [ رَ گ َ / گ ِ ] (نف مرکب ) راهی . عازم . کوچ کننده . سفرکننده : گشت از آن تخت نیز رخت گرای رفرف و سدره هر دو ماند بجای .نظامی .
رخت دوزان .[ رَ ] (اِ مرکب ) رسم جامه دوزی برای عروس . (یادداشت مؤلف ). تشریفاتی که در طی آیینی خاص در هنگام دوختن جامه های عروس انجام ش...
رخت خواب . [ رَ ت ِ خوا / خا ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) لباس خواب . جامه ٔ خواب . (یادداشت مؤلف ). جامه ای که شب هنگام پوشند. جامه ای که بوق...