آذرگون

آذرگون /'āzargun/ معنی ۱. (زیست‌شناسی) = شقایق: ◻︎ تا همی سرخ بُوَد آذرگون / تا همی سبز بُوَد سیسنبر (فرخی: ۱۳۹)، ◻︎ به هم بودند آنجا ویس و رامین / چو در یک باغ آذرگون و نسرین (فخرالدین‌اسعد: ۴۹). ۲. (زیست‌شناسی) = همیشه‌بهار ۳. (صفت) [قدیمی] به رنگ آتش؛ آذرفام؛ سرخ‌رنگ. فرهنگ فارسی عمید ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// نقاب پرنیان را برفکن از چهر آذرگون شرر از چشمهٔ خورشیدوش، بر مرد و بر زن زن /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////شاطر عباس صبوحی //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// یار بر من در فشاند از لؤلوی مکنون خویش طالعم مسعود کرد از طلعت میمون خویش زآن نگار خوش نمک دیگ دل ما جوش کرد کآتشی در ما فگند از روی آذرگون خویش //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// سیف فرغانی مترادف و متضاد آتشرنگ، آتشفام، آتشگون، آتشین، آذرین انگلیسی Fiery red, poppy,Pot marigold