ابوعلی حسن بن احمد

ابوعلی حسن بن احمد بن عبدالغفار بن محمد بن سلیمان بن آبان نحوی فارسی که به اختصار ابن درستویه خوانده می‌شود، از علمای بزرگ نحو و از معاصرین و مصاحبین عضدالدوله دیلمی بود. ابوعلی به سال ۲۸۸ هجری قمری در فسا به دنیا آمد و پس از تحصیل مقدمات در فسا و شیراز در سن نوزده سالگی یعنی سال ۳۰۷ هجری قمری به بغداد رفته و از محضر استادانی چون ابن السراج زجاج و مبرمان بهره‌مند می‌شود تا اینکه خود در علوم ادبی، خاصه نحو سر آمد اقران شد. او کتاب ایضاح و تکمله را که هر دو در علم نحوست به نام عضدالدوله دیلمی نوشت و به وی اهدا کرد. صاحب نامه دانشوران به او ۱۹ کتاب را نسبت داده‌است و وفات او را در سال ۳۷۷ هجری قمری به سن نود و اندی در بغداد دانسته‌است.[۱] پانویس بزرگان نامی پارس، جلد اول، ص ۸۱ منابع میر، محمد تقی (۱۳۶۸)، بزرگان نامی پارس، جلد اول، شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز تأسیس الشیعه، سید حسن صدر، ص۷۹. فهرس اعلام الذریعه، ج۲، ص۱۱۶۱۰ نبو زبان و ادبیات عربی در دوران عبّاسی و مملوکی رده‌ها: اهالی فسادرگذشتگان ۳۳۷ (قمری)زادگان ۲۸۸ (قمری)عالمان شیعه نحو این صفحه آخرین‌بار در ‏۱ مهٔ ۲۰۲۱ ساعت ‏۰۶:۲۱ ویرایش شده‌است.