مطلع

مطلع. [ م ُطْطَ ل ِ ] (ع ص ) خبردهنده . (غیاث ) (آنندراج ). آگاه و خبردار و دانا و باوقوف . (ناظم الاطباء) : نشاید بدارو دوا کردشان که کس مطلع نیست بر دردشان . سعدی . درد پنهان به تو گویم که خداوند منی یا نگویم که تو خود مطلعی از اسرار. سعدی (کلیات چ امیرکبیر ص 554). حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست یکی تمام بود مطلع بر اسرارم . سعدی . - مطلع شدن ؛ دریافت کردن و آگاه شدن و دریافتن و به تفصیل خبردار شدن و واقف گشتن . (ناظم الاطباء). آگاه شدن با خبر گشتن : دفع گمان خلق را تا نشوند مطلع دیده به سوی دیگران دارم و دل به سوی او. سعدی . - مطلع گردانیدن ؛ آگاه ساختن . باخبر کردن : یکی از متعلقان منش برحسب واقعه مطلع گردانید. (گلستان ). اگر ناپسندی بینی که مرا پسند آمده است بر آنم مطلع گردانی . (گلستان ). خواهم که بر فایده ٔ آن مرا مطلع گردانی . (گلستان ). - مطلع گردیدن ؛ با خبر شدن . آگاه گشتن : اگر صورت حالی که تراست مطلع گردد پاس خاطر عزیزت را منت دارد. (گلستان ). - مطلع گشتن ؛ آگاه گشتن . با خبر شدن : گفت نی گفتمش چو گشتی تو مطلع بر مقام ابراهیم . ناصرخسرو. || توانا و بلند و چیره دست . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از معجم متن اللغه ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). /////////////////////////////////////////////////////////////////////////// informant /inˈfôrmənt/ مطلع خبره اسم informant, reporter, correspondent, intelligencerمخبر informant, monitorاگاهی دهنده